CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    หลง

    หลง.....
    อยู่มา วันวารหนึ่ง จึงรู้ปลง
    มิสามารถ อาจคง ตรงเราเปน

    ใช่ใจ จักให้ เขาทั้งหมด
    ใช่จัก สลด ฤๅยากเขญ
    แต่ว่าความ รู้สึกร้าย มิคลายเย็น
    ต้องเห็น ต้องรู้ อยู่กับตา

    ทรมาน ไหมนั่น น่าพรั่นพรึง
    แต่...คิดถึง...คิดถึง...เปนหนักหนา
    แม้จักห้าม หัวใจ ให้ไกลตา
    ยัง...คิดถึง...เจียนว่า...จัก...ขาดใจ...

    บอกกับโลก กับชีวิต ไม่คิดแล้ว
    ความงามแผ้ว อันพราวพร่าง พริ้งพรายใส
    ไปเถิด...ถึง...ใกล้ตา...แต่ไกลใจ
    ไปให้ไกล...ให้รักชืด...ให้จืดจาง

    ยอมรับว่า...หลง...รัก... มากหนักหนา
    แต่สุดใจ จักไขว่คว้า มาแนบข้าง
    ความรักเอย เคยเห็น เปนรางราง
    เส้นบางบาง...ขาดแล้ว...หนอ...แก้วเอย...

    คงอาจ สะใจ ใครสักคน...บ้าง...
    แต่ความรัก ที่ร้าง.......
    (จบข่าว)
    ................

    แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 49 22:07:58

    จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 21 มิ.ย. 49 03:46:26 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com