งานเขียนทุกชิ้นของ galdewis ไม่ว่าที่อยู่ในถนนนักเขียน หรือปรากฏในที่อื่นใด ไม่ว่าในโลกจริงหรือโลกไซเบอร์ เป็นงานเขียนอันมีลิขสิทธิ์ และสงวนลิขสิทธิ์ อนุญาตให้อ่านเท่านั้น[u/] ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำไปเผยแพร่ต่อ ด้วยวิธีใดๆ [u]ไม่ว่าจะใส่ชื่อผู้เขียนหรือไม่ มิฉะนั้นอาจเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ อันเป็นคดีอาญา และต้องได้รับโทษตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด ไม่ว่าจะมีข้อความคุ้มครองลิขสิทธิ์นี้กำกับไว้หรือไม่ก็ตาม
**พอรู้ว่าทำให้ใครไม่พอใจ ก็จะรีบขอโทษ และพยายามอธิบาย
พออธิบายไป ก็จะรู้สึกว่ากำลังแก้ตัว (ไม่ชอบการแก้ตัว)
พอรู้สึกว่ากำลังแก้ตัว ก็จะรู้สึกว่าอธิบายไป ก็ไม่มีประโยชน์
ก็จะหยุดอธิบาย แล้วกลับไปทบทวนสิ่งที่ตัวเองพูดหรือทำไป
ว่าทำไมถึงทำให้คนอื่นไม่พอใจ
*พอไปทบทวนที่ตัวเองพูดไป ก็มักจะไม่เห็นว่ามันผิดพลาดตรงไหน
หลายครั้งเราต้องการแสดงความชื่นชม แต่เขากลับเข้าใจเป็นตรงข้าม
(แต่ก็รู้ดีว่ามันต้องผิดพลาด ไม่งั้นจะทำให้คนอื่นไม่พอใจได้ยังไง)
พอไม่รู้ว่าตัวเองผิดพลาดตรงไหน ก็จะรู้สึกว่าเขาไม่เข้าใจ
พอรู้ว่าเขาไม่เข้าใจ หรือเข้าใจผิด ก็จะเสียใจ
พอเสียใจ ก็จะโทษตัวเอง โกรธตัวเอง
พอโทษตัวเอง ก็จะหลบเข้ากระดอง
พอหลบเข้ากระดอง ก็จะร้องไห้ เฝ้าแต่คิดว่าทำไมเขาไม่เข้าใจ
พอคิดว่าไม่มีใครเข้าใจ ก็จะรู้สึกถูกทำร้าย
พอรู้สึกถูกทำร้าย ก็จะยิ่งร้องไห้หนักขึ้น
พอร้องไห้เสร็จ ก็จะรู้สึกดีขึ้น
พอรู้สึกดีขึ้น ก็จะออกจากกระดอง พร้อมบทเรียนใหม่ คำเตือนตัวเองใหม่ๆ
พอออกจากกระดอง ก็จะทำให้คนอื่นไม่พอใจอีก ลืมหมดบทเรียน คำเตือนตัวเอง
พอรู้ว่าทำให้ใครไม่พอใจ ก็จะรีบขอโทษ และพยายามอธิบาย
พออธิบายไป ก็จะรู้สึกว่ากำลังแก้ตัว (ไม่ชอบการแก้ตัว)
พอรู้สึกว่ากำลังแก้ตัว ก็จะรู้สึกว่าอธิบายไป ก็ไม่มีประโยชน์
ก็จะหยุดอธิบาย แล้วกลับไปทบทวนสิ่งที่ตัวเองพูดหรือทำไป
ว่าทำไมถึงทำให้คนอื่นไม่พอใจ (ซ้ำ*)
.............................................................................
............................................................................
พอออกจากกระดอง ก็จะทำให้คนอื่นไม่พอใจอีก ลืมหมดบทเรียน คำเตือนตัวเอง (ซ้ำ**)
การเวียนว่ายตายเกิดซ้ำๆ ซากๆ นี้ เมื่อไหร่จะสิ้นสุดซะที เบื่อแล้ว เจ็บพอแล้ว
ต่อไปต้องระวังเรื่องให้ใจกับใคร และถ้าให้ไปแล้ว ควรตัดใจไปซะทีเดียวพร้อมกัน
ไม่ก็ฝึกตัดใจให้มันเร็วกว่านี้
เซฟใจที่เหลือไว้อย่าให้ช้ำไปมากกว่านี้ อย่าให้เหลือน้อยไปมากกว่านี้
ตัดใจเสียก่อนที่จะช้ำใจ น้อยใจ***
แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 49 17:50:29
จากคุณ :
galdewis 
- [
21 มิ.ย. 49 07:03:37
]
วัฏสังสารของความเสียใจ
