ความคิดเห็นที่ 1 ...ช่วงเวลาที่หลายคน ยังไม่อยากลุกขึ้น ...เนื่องจากได้ดื่มด่ำค่ำคืน กับ เสียงเพลงแจ๊ซซ์อันรัวเร้า ณ ริมหาด จากดึก คืนก่อน ...... หัวหินในคืนก่อน ยังดูมีมนต์ขลัง เร้าใจ เหมือนในวัยวันเก่าๆที่เหล่า ดรุณ ดรุณีเคยรื่นเริงลีลาศ ริมหาด .........คืนวันเหล่านี้ หวนกลับมา ด้วยเสียงกระหื่มของเบสส์ แซกโซโฟน..กลอง อันเร้าระรัวใจ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:31:50 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ......ค่ำคืน ก่อนหน้านั้น.. . ณ หาดหัวหิน ยังกระหื่มกึกก้อง ...ถ้าคุณได้ล้มลองเสียงกระหน่ำจากลำโพงใหญ่ สูงเท่าตึกสองชั้น ที่ตั้งอยู่ตรงหูคุณพอดี .....วิญญาณ อันกึกก้องนั้น ยังเต้นระริกอยู่ ในหูของคุณไม่หาย จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:34:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 .........อย่างมิได้นัดหมาย ในค่ำคืน ของต้นเดือนมิถุนายน ......เมื่อกลับคืนบ้านสวนในเย็นวันพฤหัส .คุณที่บ้านก็ ชักชวนว่า ...พรุ่งนี้ไปหัวหินกันไหมล่ะ .......อูยย์ ดีจัง.. ฉันกระโดดโลดเต้น ......อย่างลืมวัยของตัวเองอีกตามเคย ไปทำไม ไปอย่างไรล่ะ ...........พรุ่งนี้ ไปกับน้อง.เธอนั่นแหละ.. เขาหัวเราะ ตาเป็นประกาย .........เราไม่ได้ไปทะเลด้วยกันมานาน .....แม้นว่าคุณจะ ติดงานตกแต่งโฮเต็ลพัทยา มาเจ็ดเดือนแล้วยังไม่หยุด ........แต่ฉันก็มิเคยได้เยี่ยมกรายไปดู งานที่คุณกำลังตกแต่งเลย ได้แต่เห็นตามรูปถ่ายที่คุณ..เก็บมาฝาก จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:36:38 ]

ความคิดเห็นที่ 4 .........วันศุกร์นั้น ฉันคงยุ่งอะไรตามเคย จนคุณต้องเตือนแล้ว เตือนอีกว่า จัดกระเป๋ารึยัง จัดกระเป๋ารึยัง .........จัดแล้วค่ะ .........จนใกล้เวลาที่น้องจะมารับ ตามที่นัดกันไว้ ว่า สี่โมงครึ่งนะ เราทั้งสอง ในชุดกางเกงยืน เสื้อยืดและรองเท้า แตะ สะพายกระเป๋าคนละใบ เดินข้ามสะพานลอยไปฝั่งตรงข้าม... และอดทนยืนรอรถเบ๊นซ์คันงามของน้องชาย ...อยู่จน...เกือบหกโมงเย็น จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:38:20 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ..........พี่น้องมีเวลาพบกันไม่มาก เพราะต่างคนต่างก็มีหน้าที่การงาน .........แต่วันนั้น น้องมีเวลาให้ เพราะน้องอยากให้ไปดูบ้านหลังใหม่ ริมหาดทราย...บ้านที่เธอฝันมาตลอดเวลา ว่าคงจะได้มีวาสนามีสักหลัง... ............ไว้ให้เธอได้พักผ่อนในยามสูงวัย ......เรานั่งรถเบนซ์คันงามของเขาไป.. ด้วยฝีมือขับนิ่ม....ใจเย็นอารมณ์ดีของเจ้าของ ... แวะไปทานอาหารฝีมือจัดจ้านระหว่างทาง ร้านที่น้องชายและน้องสะไภ้ชอบมาแวะ ทาน... ..........แกงป่าเข้มข้นจริงๆ .......อาหารอร่อย.. และพวกเราก็มีความสุขในการ เจรจาไปตลอดทาง..... .........เพื่อนของน้องชายที่เคยเห็นกันมาแต่เล็ก จนไปเรียนอเมริกาพร้อมคุณ และกลับมาอยู่เมืองไทย เพื่อได้ทำงานเกี่ยวกับการแสดงต่างๆ ก็ไปด้วยกัน.. คุยกันสัพเพเหระ..ตลอดทาง... ............เพื่อจะไปโผล่ที่ หาดหัวหิน...กับ แจ๊ซซ์ เฟสติวัล...ณ คืน ๒ มิถุนาย ๒๕๔๙ นั้น ใบหน้าสดชื่น รืนเริงของทุกคน ที่ได้เสมือนกลับไปสู่ก๊วนวัยเด็ก อีกครั้ง... ที่เคย เฮฮาปาร์ตี้ ....หน้าวงดนตรีกระหึ่ม.. แต่ทุกคน สุภาพเรียบร้อย... ......ตามวิถีชีวิตของพวกเรานับแต่วัยเด็กกันมา.. จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:40:57 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ......... ฉันจองที่นั่งด้านหน้า....สนุกสนานเต็มที่ ปล่อยสามหนุ่มวัยกลางคนทั้งสาม เฮฮาทักทายคนโน้นคนนี้ไปตามสบาย ..........แนว แจ๊ซซ์ร็อค แต่ละวงที่มาบรรเลง ก็น่าจะสนุกถูกใจขาแจ๊ซซ์ เสียดายที่เราไปถึงเกือบห้าทุ่ม จึงได้แต่ดูวงสุดท้ายในคืนนั้น .........พระจันทร์บนฟ้า ....ลมทะเลพัดฉิว เสียงดนตรีกระหื่มละลิ่วไปในทะเล... ค่ำคืนแห่งความสุขอีกคืนหนึ่งของเราทุกคน จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:43:35 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ......น้องชายขับรถกลับจากหัวหิน...ตีย้อนขึ้นมา ตามเส้นทางชะอำ...เพื่อจะแยกเข้า.. ริมหาดปึกเตียน...เพชรบุรี.. .......ทางจะไกลโขอยู่...สัก สี่สิบห้าสิบกิโลจากหัวหิน ..........ในท่ามกลางความมืด...ของถนนเส้นเล็กๆสู่หาด ...ฉันนั่งมองแสงไฟรถที่สาดไปข้างทาง.. ........ในใจ...นึกห่วง...ห่วง...บอกไม่ถูก.. ว่าถ้าหากเขาเดินทางมาคนเดียว... ........รถเสีย..ยางแตก...อุบัติเหตุ... .........ใครหนอจะช่วย... ....ไม่...ไม่ ฉันไม่คิดอะไรอย่างนั้น .........แต่เพราะรักและห่วงในใจอย่างล้นเหลือมิใช่หรือ...?... ........พี่น้องของเรา..ทั้งท้อง...แม้นจะมีเรื่องแง้บกันหลายคน ...แต่เราก็รักกัน รักกันเหล้อเกิน...พี่ช่วยน้อง น้องช่วยพี่ กันมาตลอดเลยทีเดียว จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:44:32 ]

ความคิดเห็นที่ 8 .........รถจอดเทียบบ้านชั้นเดียวอาณาบริเวณกว้างพอสมควร.. ลมทะเลโชยมา..บ้านอาจดูเก่าสักหน่อย แต่นี่แหละคือ หน้าที่ ของเราที่จะต้องมา ตกแต่งให้เขาใหม่ เพื่อจะให้บ้านหลังเก่า หลังหนึ่งสวยงามขึ้นใหม่ในวันข้างหน้า... .........เราเปิดประตูเทอเรซออกไป.. .....ทุกคน พูดเสียงเดียวกันว่า ..........นี่ไง...ที่น้องอุตส่าห์...ดั้นด้นมาซื้อ... ......ลมทะเลที่ตีวูบเข้ามา...เสียงคลื่นที่ซัดหาดซ่า... ....มนต์เสน่ห์ท้องทะเลเรียกเขามานั่นเอง จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:49:00 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ...เช้านั้น...จึงเป็นเช้าที่ฉันออกไปทอดน่องท่องๆ ท่อมๆ อยู่ตาม หาดทราย ถ่ายรูปแสงสีเช้าริมหาดอย่างมีความสุข...อบอุ่น..กับ แสงรวีที่โชนสายมา..เก็บภาพแล้ว ภาพเล่า เก็บมุมโน้น มุมนี้ อย่างมีความสุข กว่าที่เคยไปทะเลใดๆ ก็นี่มันบ้านน้องเราเองนี่นา.. นี่คือทะเลที่น้องมีสิทธิ์เป็นเจ้าของ ริมหาดของเขาเองนี่นา... .........มือถือของเรา ก็กลายเป็นกล้องคู่ชีพไป .....อาจไม่ใช่มือโปร แต่มันก็มีวิญญาณ ของชีวิตอันสดใส ในภาพถ่ายของเรา จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:51:10 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ..........จวบสาย...พวกเขาก็ยังไม่มีใครตื่น ทุกคนมาทะเล...เห่กล่อมตัวเอง...หลับไหล กันอยู่ในห้องนอน .........เจ้าสุนัขน้อยตัวหนึ่งวิ่งผ่านมา ..ฉันจุปากเรียกมันเบาๆเพื่อให้มันมาเป็น พระเอกในกล้องสักหน่อย จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:52:21 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ........พอกลับขึ้นมาบนเทอเรซ ก็ไล่ถ่ายรูปต้นไม้ใบหญ้าแถวนั้น ...............อย่างน้อย วันหนึ่งที่มีเวลา อาจจะมานั่งเรียบเรียงต้นฉบับงานเขียนที่นี่ .......ฉันบอกน้องชายไว้ว่าอย่างนั้น จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:53:16 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ........ฉันกลับขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว .....แล้วก็เข้ากลุ่มช่วยกันดูว่าจะจัดบ้านอะไร อย่างไร .......อย่างน้อยก็ช่วยกันเลื่อนโต๊ะกินข้าว มาวางกลางบ้าน จัดชุดรับแขกให้ใหม่... .......ออกไปเก็บดอกเข็มหลายกอ และ ใบเฟิร์นก้านแข็ง...มาเสียบแจกัน เพิ่มสีสันในบ้านให้สดใส.... ....บ้านของน้อง ก็เหมือนบ้านของพ่อ พ่อรักทะเล พ่อรักต้นไม้ใบหญ้า........เหมือนได้กลับไป อยู่กับพ่ออีกครั้ง...เมื่อเดินไปเดินมา เช็ดกระจกด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์ และบางครั้ง ก็ง่วงงุ่นไป ลากเตียงผ้าใบพลาสติคมาวางตรงเทอเรซ แล้วปล่อยให้ลมไล้ตัวเย็นหลับไหล..... ........ความสุขสงบบังเกิด ณ บ้านริมหาด จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:54:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ถึงยามเย็น....หลานชาย และ น้องสะไภ้ ก็ขับรถอีกคันตามมา...ดูท่าทางภาคภูมิใจ ในบ้านริมทะเลของพ่อเขากันเป็นอย่างยิ่ง.. .........ฉันแอบปลื้มปิติ.. ชีวิตครอบครัวของน้อง..จะต้องมีความสุขในบั้นปลาย อย่างแน่นอน... ....น้องสะไภ้เดินไปมารอบบ้านแล้วถามด้วยเสียงกังวลว่า ......" คิดกลุ้มอยู่หลายวัน แต่เห็นแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะต้อง ซื้อค่ะ" ......"บ้านนี้ดีทีเดียวค่ะ.น้อง" ฉันให้กำลังใจ...ราคาหลายหลักของมันอาจดูเป็นการหาเรื่อง ภาระเกินตัวในวัยปลาย... .....แต่หากจะเป็นที่พักผ่อน...หย่อนอารมณ์ และ กลับคืน สู่ถิ่นฐานใกล้เคียงญาติพี่น้องเดิมของเธอ..ย่อมไม่น่าจะกังวล ......"บ้านนี้ สวยงาม และ น้องซื้อได้ถูกอย่างไม่น่าเชื่อ.." ....ฉันให้กำลังใจอีกครั้ง... ....เชื่อมันว่า น้องทั้งสองคนจะต้องฝ่าฟันกันจนจ่ายครบ ทุกบาททุกสตางค์ได้แน่นอน... จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:55:21 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ......ค่ำคืนนั้น...เราทั้งหลายคน ขับรถตามกันไป..เพื่อจะ สมทบกับ เพื่อนหลานและ ลูกชายของฉันซึ่ง บึ่งมากับเพื่อนๆก๊วนเขาเพื่อจะดูแจ๊ซซ์ ริมหาดกันกับกลุ่มเพื่อน ........เราเลือกร้านอาหารซีฟู้ดริมทะเลในทางเดินไปสู่ชายหาด ...น้องชายแบก ขวดไวน์มาอีกสองขวด และ ก้ได้เวลาฉลองชีวิตของเขาที่เขามีความสุขมาก "ยินดีที่หลานชายสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ค่ะ" ..เราเริ่มเปิดฉาก เมื่อกลุ่มหลานชายมากันครบหมด เป็นเวลาแห่งความสุขและความชื่นมื่น... แค่อีกหนึ่งคืน...๓ มิถุนายน...๒๕๔๙ .......เสียงแก้วกระทบกัน ยกดื่มให้กำลังใจ คนที่เหน็ดเหนื่อยมาทั้งชีวิตเพื่อ เมีย และ ลูก ......น้องชายคนดีที่หนึ่งของฉันเอง... .........แล้ว ก็แยกขบวนต่างวัย ไปดูแจ๊ซซ์ คืนที่สอง...กันอีกครา... จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 22:57:21 ]

ความคิดเห็นที่ 15 .....คืนนี้ เราไม่ได้ปักหลักกันที่ โซฟีเทลหัวหิน แต่ย้ายมานั่งดู วงเดิมในสไตล์แจ๊ซซ์บิ๊กแบนด์ ไม่ใช่แจ๊ซซ์ร็อคแนวซานตาน่าอย่างคืนก่อน... .........เช่นเดิม ฉันคงนั่งหน้าวง ยึดหัวหาด ..........กับเสียงทรัมเป็ต.แซกโซโฟน กับเครื่องดนตรีสารพัดชนิด... .กับมือกลองที่ระรัวระเริงพลิกมือบนแผ่นหนังหน้ากลอง กับ มือเป่าฉกาจฉกรรจ์ ที่ทำให้ค่ำคืนริมหาดด้านเหนือ พลิ้วไหว ด้วยลีลา.... ..........น้องชายกางแขนให้ที่รักของเขาเข้าไปสู่อ้อมกอด... ภาพน้องชายที่มีความสุขกับคู่ชีวิตของเขา ประทับอยู่ในใจเมื่อเดินกลับกันมาที่รถ... จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 23:01:12 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ......วันรุ่งขึ้น น้องสะไภ้และ ฉัน เดินทางเข้าตลาดเมืองเพชรบุรี เพื่อซื้อหาข้าวของติดมือกลับบ้าน กลับมาทันหนุ่มๆรับประทาน อาหารตอนสาย... ......แล้วก็เร่งรัดเพื่อจะกลับบ้านให้ไวขึ้น .. ....มีโอกาสแวะ ร้านสรรพสินค้าใหญ่ริมถนนสายเพชรบุรี เพื่อจะเข้าไปดูของจาก โรงงานFActory Outlet ... .......แล้วต่างคน ต่างก็แยกย้ายกันกลับสู่... ภาระหน้าที่ที่กำลังรออยู่เบื้องหน้า... .......ทิ้งสายลม..แสงแดด...ไออุ่น...ลมทะเลไว้ที่นั่น อยู่ในความทรงจำ..ไปอีกนาน จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 23:03:20 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ......แค่ชั่วไม่กี่วัน.... .........ที่ความสุขอบอุ่นและไอทะเล ยังไม่จางหาย...... ......ภาพน้องชายที่กางแขนรับที่รักของเขาเข้าอ้อมแขนในค่ำคืนที่ เดินตามกันไปทางแคบๆริมหาดสู่ทีจอดรถ.. ....ภาพที่เขาช่วยกันยกเก้าอี้ จัดบ้าน ..กุลีกุจอทำโน่นนี่... ........แล้วเขาก็มาหาในชุดเครื่องแบบผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ ในวันพุธก่อน..แค่สิบกว่าวัน.. เพื่อจะเลือกผ้าม่านไว้แต่งบ้าน.. ให้เข้ากับชุดผ้าเย็บเบาะเก้าอี้หวายชุดใหม่ ที่เขาสั่งซื้อมาเพื่อไว้ที่บ้านริมหาด...หลังนั้น... ...........ฉันมีโอกาสได้เปรยกับเขานิดหนึ่งว่า ...น้องน่าจะทำประกันอุบัติเหตุเสียหน่อยนะ.. ..."...อย่า..อย่า...ฉันไม่มีวันเสียเงินให้ประกันหรอก.." เขาโต้ตอบ.. .........ฉันนิ่ง...ไม่พูดอะไรต่อ...ภาวนาขอให้เขาเดินทาง ไปมากับชายฝั่งทะเลอย่าง..ปลอดภัย.... จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 23:07:13 ]

ความคิดเห็นที่ 18 .........ฉันมองสายระโยงระยาง...ในสองวันทีผ่านมา.. ด้วยความสลดใจอย่างลึกซึ้ง... .......กี่วันเชียวที่น้องจะต้องนอนให้สายอ๊อกซิเจนผ่านเข้าปอด.. ......."ทิกิ...น้องเธอถูกรถชนอยู่โรงพยาบาล. paralyzed ไปค่อนตัวนะ".. .......เสียงคุณตะคอกมาทางโทรศัพท์ ในวันเสาร์ที่เพิ่งผ่านไป ตอนที่ฉันตอบรับโทรศัพท์ด้วยคำพูดว่า "กำลังประชุมอยู่เท่านี้นะ" ............"อะไรนะ..อยู่ที่ไหน เมื่อไหร่"........ ....เปล่า..... ...เปล่า... ไม่ใช่ที่บ้านริมหาด. .ที่นี่เอง แค่แถวส.น.โรงพัก...เด็กเอแบคขับรถเก๋ง เสยน้องชาย กระเด็นขึ้นมาศีรษะฟาดกระจกแตก.. พาส่งสมิติเวชแล้ว...เตรียมผ่าตัดด่วนเย็นนี้... ......เป็นอีกครั้งที่ฉันทำอะไรไม่ถูกไปอีกหลายชั่วโมง... ฟังการประชุมสายวันเสาร์ และบ่ายวันเสาร์ไม่รู้เรื่อง. ........เมื่อเสร็จประชุมบ่ายวิ่งไปถึงโรงพยาบาล น้องก็เข้าห้องผ่าตัดไปแล้ว... ......ห้าทุ่มกว่า ผ่าตัดเสร็จ คนที่นอนอยู่บนเตียง สายระโยงระยางทั่วตัว.สายอ๊อกซิเจนแทรกผ่านรอผ่าตัดคอ ....ส่วนที่บอบช้ำที่สุด...คอเกือบหัก..กระดูกกดทับเส้นประสาท ไม่ขยับเขยื้อนตัว... ..........แต่วันนี้ ...เมื่อวาน...เขากระดิกตัวได้ พอค่อยๆจัดท่าให้นั่งได้ ...เพียงแต่ไม่สามารถพูดผ่านปากที่ต้องคีบเครื่องช่วยหายใจไว้.. ......น้องที่รัก.... สายลม และ แสงแดดในหัวใจของพี่ จะเทให้เธอเสมอไป...สำหรับน้องคนดีที่หนึ่ง.... .......คนที่ทำทุกอย่างเพื่อครอบครัว.. .เพื่อพ่อ เพื่อแม่ เพื่อเมีย เพื่อลูก.. ..น้องคนดีที่หนึ่งที่เป็นหลักขวัญกำลังใจ ของครอบครัวเราเสมอมา... .........บ้านหลังนั้น...กำลังรอเจ้าของบ้าน คนที่วิ่งจ๊อกกิ้งนับสิบกิโลบนถนนเส้นนอก...... ......บ้านหลังนั้น กำลังรอเจ้าของบ้าน ด้วยสายลม และ แสงแดด ริมหาดสวย..... ........พี่ขอภาวนาให้เธอลุกขึ้นได้เเหมือนเดิม..... ...........พี่จะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอได้ลุกขึ้นไปสู่บ้านริมหาด ที่เธอฝันจะมีมานาน... ...............จากพี่สาวคนเดียวของเธอ ทิกิ_tiki จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 23:12:03 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ........ท้ายหน้า...... เมื่อเตรียมภาพไว้ในคอมพ์มาสิบกว่าวัน... หมายใจว่าจะเขียนเรื่องสายลมแสงแดด อันอบอุ่นงดงาม...เต็มความหมายแต่ไม่มีเวลา เพราะต้องไปประชุมหลายเพลามาตลอด... ......และไม่นึกเหมือนกันว่าจะต้องมา บันทึกเรื่องนี้ไว้เช่นนี้ในคืนนี้...อย่างแสนจะขมขื่นใจ เป็นที่สุด.... จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 49 23:14:25 ]

ความคิดเห็นที่ 20 แย่จัง เสียใจด้วยนะคะ ขอให้หายเร็วๆ ค่ะ จากคุณ : scottie - [ 22 มิ.ย. 49 01:16:07 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 22 มิ.ย. 49 22:01:22 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มาอ่านและให้กำลังใจครับ จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 23 มิ.ย. 49 11:05:38 ]

ความคิดเห็นที่ 23 แวะมาทักทายก่อนนะคะ จากคุณ : เม-ดา - [ 25 มิ.ย. 49 20:51:22 ]

ความคิดเห็นที่ 24 # 20   แย่จัง เสียใจด้วยนะคะ ขอให้หายเร็วๆ ค่ะ จากคุณ : scottie  - [ 22 มิ.ย. 49 01:16:07 ]      คุณ สก๊อตตี้คะ ขอบคุณมากค่ะ หายเร็วอย่างน่าอัศจรรย์ค่ะ # 21   ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา   - [ 22 มิ.ย. 49 22:01:22 ]     ขอบคุณในกำลังใจที่มีให้ตลอดมาค่ะ   #22   มาอ่านและให้กำลังใจครับ จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan)   - [ 23 มิ.ย. 49 11:05:38 ]      ขอบคุณ คุณเ กรียงไกร เช่นกันค่ะ # 23   แวะมาทักทายก่อนนะคะ จากคุณ : เม-ดา   - [ 25 มิ.ย. 49 20:51:22 ]     น้องเม..ดาร์ ขอบคุณอย่างยิ่งค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ วันสุนทรภู่ 08:57:56 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ...แปดวันในห้องไอซียู ดูน้องที่ๆค่อยๆ ฟื้นคืนขึ้นมาทีละนิด แม้นนายแพทย์จะลงความเห็นว่า เฉียดตายไปแล้ว แต่อาการอาจเป็นอย่างดาราคริสโตเฟอร์ก้ได้ .... .......เราทั้งสอง คือ น้องสะไภ้และฉัน จึงขออำนาจบุญทั้งหลาย เร่งกระทำส่งให้ ไปที่โรงพยาบาลสงฆ์ ขอจองวันถวายอาหารเช้าได้ ในวันนี้ 26-27-28 มิถุนายน 2549 วันละ 9รูป โดยเราจะไม่ได้ไปถวายเอง ก็ทำบุญไว้ให้ ....ทั้งแลกแบงก์ 20 ฉบับใหม่เอี่ยมไว้ เกินอายุ คุณน้องชาย คืนวันอาทิตย์นั้น ฉันก็เขียนชื่อหน้าซอง ทุกซอง ให้น้อง นำไปถวายพระสงฆ์ ซึ่งป่วยอยู่อายุรกรรม ชั้น 4 และชั้น 5ป่วยโรคกระดูก ........โดยมิลืมที่จะ นำกระป๋องสังฆทานไปถวาย ณ ศาลาฉัน ในเช้าวันจันทร์ที่ผ่านมาสัปดาห์ก่อน .....เมื่อไปตรวจน้ำ ที่ พระรูป พ่อหมอปู่บรมครูแพทย์ หมอชีวกโกมารภัจจ์เจ้า ..ขณะจุดธุปถวายบุญด้วยนั้น ก็มิลืมที่จะพรรณนาคุณงามความดีแห่งแรงกตัญญู ซึ่งน้องชาย มีให้แก่ บิดาของข้าพเจ้าผู้ล่วงลับไปแล้ว และ..ปัจจุบัน เธอก็ยังดูแลมารดาผู้กำลังป่วยเป็นอัลไซเมอร์ อย่างดียิ่ง...เธอทั้งสอง ทั้งสามีภรรยา นั้นทีเดียว .....พลังแห่งมหาเทพก็ดูเหมือนเทหลั่งไหลมาให้ฉัน จนสว่างวาบเต็มอิ่มในใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนแม้นจะ ได้เคยมาถวายเพลหรืออาหารเช้า หรือ ได้ทำบุญถวาย หนังสือ หลวงปู่ครูบาดวงดีครบ๑๐๐ปี  มาหลายครั้ง ก็ไม่มีกระแสใดแรงเท่า ณ วันจันทร์ ๑๙ มิถุนายนพุทธศักราช ๒๕๔๙ ที่ผ่านมาเลย... .......แล้วก็ชวนน้องสะไภ้ให้ไปตั้งกองทุน ชื่อน้องชาย ไว้ที่ หอตั้งกองบุญไว้นำดอกผลถวายเป็นค่าอาหารและ ยาแก่พระภิกษุอาพาธ .......เสร็จสิ้นการทำบุญที่โรงพยาบาลสงฆ์ ก็ ต่อไปยัง วัดหัวลำโพง ยัง มูลนิธิ ร่วมกตัญญู ทำบุญซื้อโลงศพสองโลง ในชื่อน้องชายอีกเช่นกัน... ........ซึ่งก็สำเร็จด้วยดี ......แต่ตัวฉันนั้น เมื่อน้องสะไภ้ ซึ่งควรจะกลับไปทำงาน ต่อ ไม่ได้กลับก็ไปด้วยกันที่บ้านของเขา .....ตัวฉันก็  ราวกับได้ไปออกแรงสู้รบอันหนักหน่วงมา อ่อนเปลี้ยเพลียแรงนอนสลบเหมือดไปเช่นกัน      ได้ดูแลคุณแม่ผู้มีอาการหลงลืม แต่ยังสุภาพเรียบร้อย พูดจาไพเราะให้ได้รับประทานอาหารเย็น. .....แล้วก็กลับไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล ตอนเย็นค่ำ และก็ประพฤติตัว เยี่ยงนี้ คือ ไปแวะเวียนโผล่หน้าเยี่ยม คนป่วย จากที่ต้องกระพริบตาปริบๆอยู่อีกสองวัน ทุกคนต่างให้กำลังใจกันขนานหนัก .....เช่นอีกวันต่อมาคุณน้องสะไภ้ ก็ตรงไปซื้อโลงศพที่ สถาบันนิติเวช กรมตำรวจ ให้กุศลแก่เขาอีก ....จึง สองวันที่ผ่านมา ที่ต้องให้อ๊อกซิเจนช่วยหายใจ ที่หมอเกรงอาการเลือดตกในปอดก็หายไป... ....ถอดสายหายใจได้ ...ที่กินอาหารถุงทางหลอดอาหาร ..เมื่อวานก็หน้าตาแจ่มใส กินอาหารได้ปกติ... ......นึกดีใจที่เป็นกุศลแห่งแรงกตัญญูที่น้องมีต่อพ่อแม่ และ ความรักพี่ๆที่น้องมีให้เสมอมา ไม่ว่าจะมีปัญหาอันใด หากเขาทราบ เขาจะยื่นมือช่วยเหลือทันควันให้พี่ๆคลายทุกข์ได้ทุกครั้ง.... ......        อีกประการหนึ่ง น้องสะไภ้ ก็เล่าให้ฟัง ถึงน้ำใจ ที่ช่วยเหลือคนไม่เลือกหน้าให้ฟังอีกหลายเรื่อง... จึงเห็นแก่ตาว่ากุศลผลบุญของคนดีนั้น แม้นจะเจอโชคชะตาอันผันผวนสุดชีด...ก็กลับได้รับ การดูแลช่วยเหลือปัจจุบันทันด่วนให้หายได้ไวอย่างน่า อัศจรรย์ ...รายละเอียดจะบันทึกไว้ในภายหน้าค่ะ ขอขอบคุณที่ท่านผู้อ่านมาให้กำลังใจค่ะ ได้นำบทกลอนไปวางไว้ที่หน้าบทกวีด้วยค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4484245/W4484245.html#2 ขอบคุณอีกครั้งค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ วันสุนทรภู่ 09:30:39 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ความคิดเห็นที่ 14   เสียใจด้วยนะค่ะคุณทิกิ แล้วก็ขอให้หายไวๆด้วย อ่านเรื่องการเกิดอุบัติเหตุทีไรเรารู้สึกเศร้าทุกทีเลย ..ไม่ชอบดารสูญเสียเลยจริงๆ จากคุณ : ฟินนิกซ์ (ฟินนิกซ์)  - [ 27 มิ.ย. 49 11:51:55 ]     ขอขอบคุณ ที่ไปตอบไว้ ณ ห้องกลอน บทกวีนะคะ จึงขออนุญาตนำคำตอบมาไว้ที่นี่ด้วยความขอบคุณยิ่งค่ะ วันนี้ ก็ ดีขึ้นเรื่อยๆ ค่ะ ความคิดเห็นที่ 15   มาสวัสดีพี่ทิกิด้วยอีกคนค่ะ อวยพรให้น้องชายหายป่วยด้วยค่ะ จากคุณ : สีน้ำฟ้า   - [ 27 มิ.ย. 49 18:41:02 ]     น้อง สีน้ำฟ้า (แจม) คะ ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 28 มิ.ย. 49 19:34:56 ]