...............................๑
..
.................สายลมหนาวพัดมาเบาๆ...ทิวอ้อเบื้องหน้าก็อ่อนไหวตาม
................ดอกสีขาวปลิวกระจายไปในอากาศ ก่อนจะค่อยๆร่วงหล่นลงบนพื้นดิน
...............อีกสามสี่เดือนข้างหน้า
..............สายฝนก็คงหล่นพรมพื้นหล้า......หล่อเลี้ยงเมล็ดพันธุ์ที่เหมือนนอนนิ่งอยู่ในครรภ์มารดา..............ให้โผล่ขึ้นมาดูโลกอันสาวยงาม
..ต่อยอดความฝันของต้นอ้อรุ่นใหม่....ไปตามครรลองของวัฏฏะ
...............จากยอดอ่อน.....ค่อยๆเติบกล้าตามคืนวัน
..............เวลาช่วยเพาะบ่มให้เจริญวัย........
..............สืบทอดเผ่าพันธุ์ไม่สิ้นสุด........
...............................๒
..
..เด็กน้อยที่เบื้องหน้า
..............วิ่งไปข้างหน้าตามแนวของทิวอ้อ.......
..............ชูมือไขว่คว้าดอกอ้อที่ยังคงกระจายอยู่ในอากาศ
............เสียงของมารดา
...........แว่วตะโกนไล่หลังของเด็กน้อยอย่างเป็นห่วง
..๓................................................
............โลกที่ไร้เดียงสาของเด็กน้อย
............ความรักและความห่วงใยของแม่
...๔................................................
.............ฉันยืนมอง
............สะท้อนใจ
............น้ำตาไหลไม่รู้ตัว.
๓๑ มกราคม ๒๕๔๙
เกรียงไกร หัวบุญศาล
จากคุณ :
huaboonsan 
- [
22 มิ.ย. 49 16:14:07
]
ฉันยืนมอง
