ความคิดเห็นที่ 1 คุณสัมผัสรักฯ ขอบคุณหลาย ที่เตือนใจ ให้ถือศีล ตอนเที่ยงคืน นิด ๆ ไม่ผิดหลัก เพราะปีนี้ ตั้งใจ ไว้พร้อมพรัก ว่าจะรักษาศีล 5 ไม่ขาดเกิน ผ่านหกเดือน ล่วงมา ยังอยู่ครบ ยกมือไหว้ ประน้อมนบ ไม่ขัดเขิน แม้มีสิ่ง ล่อใจ ไม่เพลิดเพลิน ตั้งใจมั่น ไม่หลงเดิน ทางต่ำลง อนุโมทนาในบุญกุศลครั้งนี้ด้วยเน้อ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 25 มิ.ย. 49 00:50:38 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อนุโมทนาด้วยคนครับ ศีลห้า น่าทำ ย้ำไว้ เตือนใจ ให้รู้ อยู่ยั้ง ศีลห่ม ร่มเย็น เป็นพลัง คงขลัง ตั้งที่ ฤดีเรา จากคุณ : คมลิขิต - [ 25 มิ.ย. 49 10:12:46 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ศีล... คือปกติ ของชีวิต จึงพึงคิด เข้าใจ ให้เหมาะสม มี หิริ โอตตัปปะ ช่วยประพรม จะเพาะบ่ม บริสุทธิ์ หยุดบาปกรรม ร่วมอนุโมทนาด้วยคนครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 25 มิ.ย. 49 12:06:59 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ^^ ดีใจจังที่คุณทิวลิปฯรักษาศีลร่วมครบ 6 เดือน รักษาศีลต่อเรื่อย ๆ น้า (อิอิ..ว่าง ๆ จะไปแซวต่อ) ^^ หุหุ ดีใจที่คุณคมลิขิต และคุณพีทคุง มาร่วมอนุโมทนาเจ้าค่ะ ......................... ขอกราบไหว้วันทา สมเด็จพ่อ สองมือก่อพนม หทัยสาน รำลึกคุณของศีล ไม่ขาดนาน ชุ่มฉ่ำบานด้วยใจ ที่ยินดี จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 25 มิ.ย. 49 16:06:06 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ที่จริงถ้าแปลเป็นไทยแล้วจะไม่มีคำว่า "อย่า" หรือ "ห้าม" นะ ต้องขออธิบายก่อนว่า นัทตี้ไม่ได้ป่วน แต่ตามความคิดและสายตาของนัทตี้เองที่มอง ส่วนตั๊วส่วนตัวนะ ขึ้นต้นว่า ปาณาฯ  อทินนาฯ  กาเมฯ  มุสาฯ สุราฯ ต่อด้วยสร้อยท้ายที่เหมือนกัน เวระมณีสิขาปะทังสะมาธิยามิ เวระ เวรกรรม สิขา ความสุข ปะทัง คือคำว่า ประทัง สะมาธิ  คือ สมาธิ อย่างข้อหนึ่งเนี่ย นัทตี้แปลได้ว่า การฆ่าเป็นบาป ทำให้เกิดเวรกรรมและดำรงชีวิตอยู่ด้วยความไม่สงบสุข ฯลฯ ถ้ามาคิดกันจริง ๆแล้ว ไม่ได้ห้าม แต่สอนให้แต่ละคนมี"สำนึก"รู้จักผิดชอบชั่วดีเรียนรู้ด้วยตัวเอง ง่าย ๆ คือ ข้อหนึ่งสมมติว่าเราไปฆ่าใครสักคน ตำรวจไม่รู้ไม่มีใครเห็นร่องรอย จับเราไม่ได้ยังเดินลอยนวลอยู่ แต่ความสำนึกของเราต้องรู้ หาความสุขไม่ได้ โขมย ลักทรัพย์ เรารู้ตัวเองเหมือนกัน กามลัก ๆ ลอบ ๆ เนี่ยตื่นเต้นแต่สบายใจไหมล่ะ โกหก โกหกวันนี้วันหน้าพูดได้ไม่เหมือนเดิมแล้ว ถ้าเป็นเรื่องจริงเหตุการณ์จริงเราจะจำได้แม่นตลอด น้ำเมาข้อนี้มาดัดแปลงแปลไปอีกเป็นห้ามสูบบุหรี่ ทั้ง ๆ ที่เขาเขียนว่า "สุราเมระยะ" ชื่อบอกแล้วว่า "สุรา" สุราคือน้ำเมา มันอยู่ที่สำนึกของแต่ละคนว่ารู้จักตัวเองและความรับผิดชอบของตัวเองแค่ไหน เราเป็นคนที่ยังต้องใช้ชีวิตทำงานทำการเพื่อหาเลี้ยงตัวเอง ทำอะไรที่มันตึงมากหย่อนมากไม่ดี เดินสายกลางหาเหตุผลที่ถูกต้องนั่นสำคัญที่สุด และต้องรู้จักตัวเองและใจตัวเองให้มากที่สุด สังเกตว่า คนที่เข้าวัดส่วนใหญ่มักจะมีความทุกข์ใจอย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่ก็ขอพรอธิษฐานให้ตัวเองร่ำรวย ให้ตัวเองสำเร็จ ให้ตัวเองปลอดจากโรค ไม่มีใครให้คุณได้นอกจากตัวคุณเอง อยู่ที่การกระทำของตัวคุณเอง ตัดสินใจด้วยตัวเอง บอกกันตรง ๆ นัทตี้ไม่ชอบเข้าวัด ถ้าสิ่งที่คนเรียกว่า "บุญ" อยู่ในวัดนัทตี้จะไม่ได้สะสม "บุญ" กับใครเขาเลย แต่ก็ดีที่นัทตี้ไม่ชอบ"สะสม"อะไรทั้งนั้น ชีวิตตัวเองมีความสุข ไม่ร้อนรุ่ม ไม่วุ่นวาย ไม่ทุกข์ร้อน ดีกว่าคนเข้าวัดเสียอีก "สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ" แต่อย่างน้อยใครทำได้ตามนั้นถือว่า "ดี" ไม่ว่าจะเข้าวัดถือศีลด้วยเหตุผลใดก็ตาม จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 25 มิ.ย. 49 16:44:24 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เรียน ท่านสหาย สัมผัสรักในใจเรา ขออนุญาต ที่จักได้เรียนให้ท่านสหาย นัทตี้ ทราบบ้าง ขอรับ ที่ท่านแปลมาจากพระบาลีนั้น ผิด โดยทั้งหมด ขอรับ ถ้าท่านสหายไม่ทราบแท้ กรุณา อย่าแปล ดีกว่า ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 25 มิ.ย. 49 19:57:01 ]

ความคิดเห็นที่ 7 http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y4478625/Y4478625.html ............ หุหุ ขอบคุณค่ะที่ตักเตือน (ยินดีน้อมรับ) ถ้าว่างไง ๆ ก็ขอเชิญดูที่ link ข้างบนได้เลยค่ะ (อนุโมทนาบุญกุศลทุกคนนะค่ะ) ^^ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 25 มิ.ย. 49 22:21:18 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เรียน ท่านสหาย สัมผัสรักในใจเรา ดูแล้ว ขอรับ  ท่านสหาย ยอดเยี่ยมจริง ขอคารวะ ทั้งในสาระที่นำเสนอ ประกอบกับทั้งความ ถี่ถ้วน จากพระธรรมบทแปล ................ แลกระผมคิดว่า ท่านสหาย นัทตี้ น่าจักได้อ่าน เปนอย่างยิ่ง เน่าะ ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 25 มิ.ย. 49 22:52:15 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ถ้าเป็นจริงอย่างที่บอกนัทตี้ก็ผิดข้อ ยถาสัญญา โดยพูดไปเพราะคิดอย่างนั้น ถือว่าไม่เจตนา เอางี้นัทตี้ไม่แก้ตัว แต่เอาข้อความที่เขียนไว้ข้างบนมาแปะไว้ใหม่อธิบายให้สหายพจนารถ เข้าใจด้วยว่าไม่ได้อวดรู้ แต่แปลตามที่ตัวเองเข้าใจและตัวเองใช้ชีวิตอย่างนั้นจริง ๆ มาจนสี่สิบสี่ปีเข้าไปแล้ว เพราะบอกตอนท้ายว่า นัทตี้ไม่ชอบเข้าวัดแต่ก็รู้วิธีที่จะทำตัวเองให้มีความสุขเพราะยึดคำว่า "สวรรค์ในอก นรกในใจ" ใครจะเห็นด้วยไม่เห็นด้วยก็ไม่แปลก เพราะบอกแล้วว่า "ส่วนตั๊วส่วนตัว" มีข้อความข้างบนเขียนไว้ว่า ต้องขออธิบายก่อนว่า นัทตี้ไม่ได้ป่วน แต่ตามความคิดและสายตาของนัทตี้เองที่มอง ส่วนตั๊วส่วนตัวนะ ขึ้นต้นว่า ปาณาฯ  อทินนาฯ  กาเมฯ  มุสาฯ สุราฯ ต่อด้วยสร้อยท้ายที่เหมือนกัน เวระมณีสิขาปะทังสะมาธิยามิ เวระ เวรกรรม สิขา ความสุข ปะทัง คือคำว่า ประทัง สะมาธิ  คือ สมาธิ อย่างข้อหนึ่งเนี่ย นัทตี้แปลได้ว่า การฆ่าเป็นบาป ทำให้เกิดเวรกรรมและดำรงชีวิตอยู่ด้วยความไม่สงบสุข ฯลฯ ถ้ามาคิดกันจริง ๆแล้ว ไม่ได้ห้าม แต่สอนให้แต่ละคนมี"สำนึก"รู้จักผิดชอบชั่วดีเรียนรู้ด้วยตัวเอง ง่าย ๆ คือ ข้อหนึ่งสมมติว่าเราไปฆ่าใครสักคน ตำรวจไม่รู้ไม่มีใครเห็นร่องรอย จับเราไม่ได้ยังเดินลอยนวลอยู่ แต่ความสำนึกของเราต้องรู้ หาความสุขไม่ได้ โขมย ลักทรัพย์ เรารู้ตัวเองเหมือนกัน กามลัก ๆ ลอบ ๆ เนี่ยตื่นเต้นแต่สบายใจไหมล่ะ โกหก โกหกวันนี้วันหน้าพูดได้ไม่เหมือนเดิมแล้ว ถ้าเป็นเรื่องจริงเหตุการณ์จริงเราจะจำได้แม่นตลอด น้ำเมาข้อนี้มาดัดแปลงแปลไปอีกเป็นห้ามสูบบุหรี่ ทั้ง ๆ ที่เขาเขียนว่า "สุราเมระยะ" ชื่อบอกแล้วว่า "สุรา" สุราคือน้ำเมา มันอยู่ที่สำนึกของแต่ละคนว่ารู้จักตัวเองและความรับผิดชอบของตัวเองแค่ไหน //////////////////////////////////////////////////////////// ในลิงก์ที่เอามาให้อ่านเขาเขียนว่า ละเว้น งดเว้น แล้วคำว่า ละเว้น งดเว้นเนี่ยมันบังคับหรือเปล่า มันก็เปล่า แล้วอย่างนี้ว่าอยู่ที่สำนึกคนไหมล่ะ เอาง่าย ๆ เมื่อสองสามวันก่อนที่พระครูอะไรนะ ที่หนีไปเพราะสังวาสกับหมาน่ะ ตัวเองเป็นพระยังทำไม่ได้เลยแล้วเลวยิ่งกว่าคนไม่ถือศีลอย่างนัทตี้อีก ///////////////////////////////////////////////////////////// และอีกอันที่ก็อปปี้มา เราเป็นคนที่ยังต้องใช้ชีวิตทำงานทำการเพื่อหาเลี้ยงตัวเอง ทำอะไรที่มันตึงมากหย่อนมากไม่ดี เดินสายกลางหาเหตุผลที่ถูกต้องนั่นสำคัญที่สุด และต้องรู้จักตัวเองและใจตัวเองให้มากที่สุด สังเกตว่า คนที่เข้าวัดส่วนใหญ่มักจะมีความทุกข์ใจอย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่ก็ขอพรอธิษฐานให้ตัวเองร่ำรวย ให้ตัวเองสำเร็จ ให้ตัวเองปลอดจากโรค ไม่มีใครให้คุณได้นอกจากตัวคุณเอง อยู่ที่การกระทำของตัวคุณเอง ตัดสินใจด้วยตัวเอง /////////////////////////////////////////////////////////// แล้วที่นัทตี้เขียนมันไม่จริงเหรอ ? อยากถามเหมือนกันว่าพวกคุณทำอย่างไรกันเมื่อเวลามีเรื่องร้อนใจ ทุกข์ใจ หรือต้องติดสินใจ ใครล่ะ?หรือว่าสวดมนต์อธิษฐาน บนบานศาลกล่าว แล้วนี่อีกอันที่ออกความเห็นส่วนตัวไว้ บอกกันตรง ๆ นัทตี้ไม่ชอบเข้าวัด ถ้าสิ่งที่คนเรียกว่า "บุญ" อยู่ในวัดนัทตี้จะไม่ได้สะสม "บุญ" กับใครเขาเลย แต่ก็ดีที่นัทตี้ไม่ชอบ"สะสม"อะไรทั้งนั้น ชีวิตตัวเองมีความสุข ไม่ร้อนรุ่ม ไม่วุ่นวาย ไม่ทุกข์ร้อน ดีกว่าคนเข้าวัดเสียอีก "สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ" แต่อย่างน้อยใครทำได้ตามนั้นถือว่า "ดี" ไม่ว่าจะเข้าวัดถือศีลด้วยเหตุผลใดก็ตาม อ่านแล้วก็พิจารณาด้วยว่านัทตี้"อธิบาย"ว่าความคิดของตัวเองเป็นอย่างไร นัทตี้ไม่ได้ต่อว่าใครนะ แต่บอกว่าตัวเองเป็นคนอย่างไรและคิดอย่างไร แต่ถ้าใครทำนัทตี้ก็ถือว่า "ดี" เพราะการเข้าวัดเวลามีทุกข์มันก็ยังช่วยทำให้มีกำลังใจขึ้นมา หรือว่าเข้าวัดถือศีล ก็โอเคถือว่าเป็นการบำบัดจิตให้หายฟุ้งซ่าน รู้สึกภูมิใจว่าตัวเองทำดี เมื่อคนเราเริ่มต้นทำดีแล้วมันจะภูมิใจและอยากทำดีเพิ่มขึ้นมาก ๆ อีกอย่างคือการเข้าวัดถือศีลทำให้ได้รู้จักคนอีกมากมาย คนเราเป็นสัตว์สังคมเมื่อรู้สึกว่าตัวเองได้เข้ากลุ่ม ได้รับการยอมรับก็จะพลอยให้จิตใจสบายใจขึ้น ทั้งหมดนี้คือเหตุผลของนัทตี้ของคำว่า "ดี" อันที่จริงเรื่องศาสนาเนี่ยไม่มีใครเอามาถกเถียงกันหรอก นัทตี้ถึงได้เขียนออกตัวไว้ข้างบนก่อนเลย เพราะไม่อยากชวนใครทะเลาะ แต่เข้ามาพูดคุยกันเฉย ๆ   เพราะเรื่องแบบนี้มันหาที่มาและที่ไปไม่ได้ ไม่มีใครรู้จริงนอกจาก ศาสดา อีกอย่างนัทตี้เป็นคนเปิดเผยไม่ปิดกั้นตัวเองคิดอย่างไรก็เขียนอย่างนั้นและนี่คือความคิดเห็นส่วนตั๊วส่วนตัว ย้ำอีกครั้ง นัทตี้ไม่ได้บังคับนี่ว่าทุกคนในนี้ต้องคิดตามอย่างนัทตี้นะ เปล่าเลย นัทตี้รู้ไงว่าต่างคนต่างมีหัว ต่างคนต่างคิด เพราะเหตุนี้นัทตี้ถึงได้  กล้าที่จะเขียนลงไป จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ วันสุนทรภู่ 00:37:32 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เรียน ท่านสหาย สัมผัสรักในใจเรา ท่านมีข้อคิดข้อคมนำเสนออย่างไรบ้าง... ขอรับ...? โปรดชี้แนะ ข้าน้อย...ขอความกรุณา... เจ้าข้า... จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ วันสุนทรภู่ 00:58:52 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เรียน ท่านสหาย เท่าที่ผ่านตากระผมมานั้น ข้อชี้แจงของท่าน มิได้ วิปริตในข้อพระธรรม ดอก ขอรับ หากแต่การนำเสนอโดยปัจเจกวิสัย แห่งการแปล อรรถ ในพระธรรมบท สู่สาธารณชนในลักษณะนี้ ก็อาจทำให้ข้อพระธรรม นั้น วิปริตไปได้ กระนั้น...กระมัง...? ขอรับ. แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 49 02:32:44 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ วันสุนทรภู่ 01:10:12 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ศีลไม่ใช่ข้อบังคับ เป็นคำขอร้องให้ละเว้นเสีย ใครไม่ทำก็ไม่เป็นไร ศีลเป็นคำแนะนำ ถ้าทำก็จะเป็นสุขแก่ตนเอง ใครไม่ทำก็ไม่เป็นไร ศีลเป็นทางที่จะช่วยให้คนไม่เบียดเบียนกัน ใครไม่เห็นด้วยก็ไม่เป็นไร ผู้ทำดีย่อมได้ผลดี ผู้ไม่ทำดีย่อมไม่ได้ผลดี ผู้ทำไม่ดีย่อมได้ผลไม่ดี ผู้ไม่ทำไม่ดีย่อมไม่ได้ผลไม่ดี ความเห็นของผมเป็นดังนี้ครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ วันสุนทรภู่ 05:28:25 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ด้าน น.ส.นฤมล อ๊อดชา อายุ 27 ปี อยู่บ้านเลขที่ 161 ถ.พิพิธปราสาท ต.พระปฐมเจดีย์ อ.เมือง จ.นครปฐม ซึ่งเป็นหลานของพระมงคลวุฒาจารย์ ให้การว่า ก่อนเกิดเหตุหลวงพ่อมีกิจนิมนต์ไปต่างจังหวัด โดยออกไปพร้อมกันตั้งแต่ช่วงเย็นของวันที่ 23 มิถุนายน และหลังจากเสร็จกิจนิมนต์กลับมาถึงวัดเมื่อเวลา 11.00 น.วันที่ 25 มิถุนายน แต่เมื่อไขกุญแจกุฏิเข้าไปก็พบว่าลิ้นชักตู้ถูกงัด จึงได้รีบโทรศัพท์แจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจ พระมงคลวุฒาจารย์ กล่าวว่า ทรัพย์สินที่หายไปเป็นเงินสดมูลค่ากว่า 1 ล้านบาท เป็นธนบัตรฉบับละ 1,000 บาท นอกจากนั้นยังมีพระเครื่องประเมินค่าไม่ได้อีกจำนวนหนึ่ง ส่วนเงินสดดังกล่าวเป็นเงินที่ได้มาจากการบริจาคของบรรดาญาติโยม ซึ่งทางวัดจะเก็บเงินดังกล่าวไว้เพื่อนำไปบูรณะโบสถ์และซ่อมแซมศาสนสถานภายในวัด "ปกติจะจำวัดอยู่ในกุฏินี้ตามลำพัง เพราะอาตมาป่วยเป็นโรคเลือดขึ้นไปเลี้ยงสมองไม่เพียงพอ ทำให้เป็นอัมพฤกษ์เดินไม่ได้ จึงต้องใช้เงินส่วนตัวที่บรรดาญาติโยมนำมาบริจาคให้ไว้ส่วนหนึ่งเพื่อรักษาตัวและซื้ออาหารมาฉัน เพราะบิณฑบาตไม่ได้ และที่เก็บเงินไว้โดยไม่บอกให้ใครรู้ เพราะต้องรอให้หลานมานับและลงบันทึกไว้ก่อน แต่ก็มาถูกขโมยไปเสียก่อน" พระมงคลวุฒาจารย์ กล่าว ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดปทุมคงคา ยังสันนิษฐานว่า คนร้ายน่าจะเป็นพวกเด็กติด เอามาลงให้อ่านกัน คิดอะไรกันได้บ้างไหม? จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ วันสุนทรภู่ 06:53:17 ]

ความคิดเห็นที่ 14 หากแต่การนำเสนอโดยปัจเจกวิสัย แห่งการแปล อรรถ ในพระธรรมบท สู่สาธารณชนในลักษณะนี้ ก็อาจทำให้ข้อพระธรรม นั้น วิปริตไปได้ กระนั้น...กระมัง...? ขอรับ. ยกข้อความลงมาหน่อยนะ ปัจเจก หนึ่ง วิสัย การมอง ความเห็น อาจจะแปลได้ว่าความเห็นที่เป็นเอกฉันท์ของตัวเองคนเดียว หรือการมองฝ่ายเดียว ถ้าคุณบอกอย่างนั้น นัทตี้อาจผิด หรืออาจไม่ผิด เพราะถ้านัทตี้ถามคุณว่า ปีนี้พ.ศ.เท่าไหร่ คุณตอบได้ ศาสนามีมาเมื่อไหร่ คุณตอบได้ ศาสดาไม่ได้เป็นคนเขียน "ศาสนา" ได้รับการ"ถ่ายทอด" มาโดย "คนสอนศาสนา" ซึ่งคือพระ การเขียนพระไตรปิฎก หรือ ศีลอะไรขึ้นมา มาเขียนเอาทีหลังเพราะ "คนสอนศาสนา" ได้รับการ "บอกเล่า" มาอย่างนั้น เคยเล่นพรายกระซิบไหม? ให้คนยืนเรียงกัน คนหัวบอกคำต่อกันมาจนคนสุดท้าย แล้วให้คนสุดท้ายพูดดัง ๆ มันจะออกมาเป็นคำอื่นไป นี่อย่างหนึ่งล่ะนะ สองพระเป็น"คน" คนมีหลากหลาย ความคิดความเข้าใจไม่เท่ากัน เอาง่าย ๆ คนหนึ่งเก่งเลข คนหนึ่งเก่งภาษา สามภาษาไทยมีรากศัพท์มาจากภาษาอื่นเช่นบาลี เขมรฯลฯ นอกจากนั้นยังมี คำสมาส คำสนธิ ต่าง ๆ อีก การที่นัทตี้เขียนว่า ต้องขออธิบายก่อนว่า นัทตี้ไม่ได้ป่วน แต่ตามความคิดและสายตาของนัทตี้เองที่มอง ส่วนตั๊วส่วนตัวนะ ขึ้นต้นว่า ปาณาฯ  อทินนาฯ  กาเมฯ  มุสาฯ สุราฯ ต่อด้วยสร้อยท้ายที่เหมือนกัน เวระมณีสิขาปะทังสะมาธิยามิ เวระ เวรกรรม สิขา ความสุข ปะทัง คือคำว่า ประทัง สะมาธิ  คือ สมาธิ อย่างข้อหนึ่งเนี่ย นัทตี้แปลได้ว่า การฆ่าเป็นบาป ทำให้เกิดเวรกรรมและดำรงชีวิตอยู่ด้วยความไม่สงบสุข ฯลฯ ประทังคือการบรรเทา การลดหย่อน การทำให้สงบแล้วแต่จะใช้กับประโยคไหน เช่นประทังชีวิตไปวัน ๆ สมาธิคือ ความสงบ ความตั้งใจ ความเงียบ ความจดจ่อ ที่มีเกี่ยวข้องกับสมอง กาย ใจ แล้วแต่ว่าจะใช้กับประโยคไหนเช่น ไอ้เด็กคนนี้มันสมาธิดีนะ หรือว่าทำใจให้เป็นสมาธิ หลุกหลิกไม่มีสมาธิ แต่สุดท้ายนัทตี้ไปรวมสรุปเป็นคำแปลออกมาว่า การฆ่าเป็นบาป อ่านให้ดีนะว่าไม่ได้ชวนเชื่อ ชักจูง แนะนำ ฯลฯ โฆษณาชวนเชื่อใครทั้งนั้น   อยากถามว่า คำว่า การฆ่าเป็นบาป กับคำว่าละเว้น เนี่ยคำไหนมันเจาะจงกว่ากัน การฆ่าเป็นบาป นั่นเจาะจงแล้ว การละเว้น นั่นไม่ได้เจาะจง แล้วแต่สำนึกของคนแต่ละคน คิดกันง่าย ๆ นะ ศาสนาพุทธที่มีศาสดาองค์เดียวกัน แต่ยังมีแยกเป็นสองนิกายหินยาน และ มหายาน ทำไม? ตอบได้ไหม? แม้แต่รูปปั้นที่แทนองค์ศาสดายังไม่เหมือนกันเลย ถามว่านั่นมาจากใคร? นัทตี้บอกให้มันมาจากคนรุ่นหลังทั้งนั้น ที่ไม่มีใครเคยเห็นศาสดา และ คำสอนก็เช่นกัน เพราะมันได้รับการถ่ายทอดออกมาจากความสามารถและนึกคิดบวกกับจินตนาการที่ไม่เท่ากันของผู้นำศาสนาแต่ละคน ยิ่งคำแปลยิ่งแล้วใหญ่เพิ่งมามีไม่กี่นานเอง ศาสนาผ่านมานานหลายพันปี ถ้าให้คนเป็นผู้นำแต่ละคนอายุได้แปดสิบแล้วตาย คุณลองเอาไปหารดูสิว่าผ่านมาแล้วกี่ชั่วคน แล้วจะเหลือเหรอ? ศาสนาคือดาบสองคม ศาสนาคือจิตวิทยา ศาสนาคือการรวมกลุ่มรวมใจคน ดาบสองคมคือ ถ้าผู้นำศาสนาเป็นคนดีถูกต้อง ก็พลอยทำให้ญาติโยมใฝ่ดีไปด้วย ถ้าผู้นำศาสนาไม่ดี ก็ยุยงญาติโยม สาวกให้คิดคล้อยตามเขาไปด้วยไม่ว่าจะเลวขนาดไหน ยกตัวอย่างง่าย ๆ อิรัค หรือที่ศรีลังกา หรือ ยูโกสลาเวีย บ้านเราเองก็มี ศาสนาเป็นจิตวิทยา เห็นง่าย ๆ คือเรื่องพิธีกรรม ความเชื่อ โชคลาง คำอธิษฐาน ฯลฯ เพราะมันทำให้คนมีกำลังใจโดยผ่านสิ่งเหล่านั้น ศาสนาเป็นการรวมกลุ่มคน นั่นคือเปรียบเหมือนกฏหมายที่ทำให้คนอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข อย่างเช่นประเทศไทยก็มีคนไทย นอกจากนั้นจะมีสัญญลักษณ์อันหนึ่งเกิดขึ้นมาเช่นคนพุทธก็พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ประเทศต่าง ๆ ก็ธง ธนาคารก็เช่นบัวหลวง รวงข้าว ฯลฯ ให้รู้ว่าเอ้อฉันเป็นคนไทยนะ เธอกับฉันทำงานบัวหลวงเหมือนกันนะ มันทำให้คนเราเป็นกลุ่มเป็นก้อน มีความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน การมองของนัทตี้จะใช้เหตุผลไม่ได้ใช้ความเชื่อ คือจะไตร่ตรองว่า เออใช่นะ จริงนะ มันมีเหตุอย่างนี้นะมีผลอย่างนี้นะ เออมันสบายใจนะไม่สบายใจนะ ถ้าตอนนี้สมมติว่าพระที่เป็นที่เคารพนับถือของคนในชาติเล่าอะไรให้นัทตี้ฟังว่า เออไอ้คนนี้มันอย่างโน้นนะอย่างนี้นะ มันลบหลู่ศาสนาเรานะ มีคนเชื่อพาไปกันเป็นหมื่นเป็นแสนล้าน เชื่อไหมว่านัทตี้ไม่ตามไปด้วย ต่อให้พระองค์นั้นพูดกล่อมใจคนเก่งขนาดไหนก็ตาม แต่ไม่ได้กินนัทตี้หรอกเพราะนัทตี้จะมีคำถามให้ตัวเองและหาคำตอบหาเหตุและผลเองได้ อีกอย่างที่นัทตี้บอกว่าไม่ชอบเข้าวัด เพราะนัทตี้จะทำอะไรสักอย่างไม่ชอบเจาะจงไม่ชอบให้ใครมาบอกบุญ เพราะนัทตี้เห็นคำว่า "ผลประโยชน์" นอนกระดิกเท้ารอแล้ว นัทตี้จะทำทันทีทันใดที่ตัวเองเกิดความรู้สึกสงสาร เกิดความอยากช่วยขึ้นมา เกิดความศรัทธา ไม่ว่าเด็ก สัตว์ คน และถ้าให้ก็ให้เต็มที่และไม่ต้องการคำอวยพรหรือหน้าตาหรือชื่อเขียนแปะหน้าส้วมหน้าอาคารอะไรอย่างใครด้วย นัทตี้บอกว่าไม่ชอบ "สะสม" เพราะไม่ว่าสะสมรถ สะสมบ้าน สะสมเงิน สะสมโรค สะสมบ้าบออะไรก็ตามมันทำให้อยากได้ อยากตามหา อยากแข่งไม่รู้จักจบ   เณรที่เชียงใหม่ใส่เสื้อผ้ารัดรูปทำเป็นแฟชั่นพระ พระดูบอล มีมือถือ มีคอมฯ มีเงิน ฯลฯ แค่นี้ก็ที่สุดแล้วนะ นัทตี้ว่าตัวเองยังรู้จัก "ละ" ได้มากกว่า "พระ"เลว ๆ พวกนี้เสียอีก นี่ไงที่มันสะท้อนให้เห็นว่าที่มันผ่านมาหลายพันปีก่อนมันต้องมีอะไรเปลี่ยนไปตามยุคสมัยกันบ้างไม่น้อยทีเดียวล่ะ เพราะฉะนั้นการที่นัทตี้ที่เป็นคนจะออกความคิดเห็น"เรื่องศีล"ด้วยสายตาของ"คน"ที่ไม่ใช่ "พระ" เนี่ยมันทำให้ข้อพระธรรม "วิปริต"ไปได้เชียวเหรอ หุ หุ อ้ออีกนิด ข้อความที่ก็อปจากหนังสือพิมพ์มาให้ช่วยพิจารณากันหน่อย ทำไมพระเอาเงินมาไว้มากมายในกุฎิ บอกว่าญาติโยมให้มาช่วยวัด ทำไมบอกไม่สบายแล้วยังรับนิมนต์ ทำไมให้หลานสาวมาเป็นคนนับเงิน เงินท่านหรือเงินวัด ถ้าว่ากันจริง ๆแล้วอาบัติไปนานแล้วเนี่ย แก่แล้วยังโลภไม่เลิก ฮ่วย จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ วันสุนทรภู่ 08:25:08 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แวะมาอ่านเร็วๆก่อนนะคะ มีเวลาจะมาใหม่คีคะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ วันสุนทรภู่ 09:49:57 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตามไปดูลิ้งก์ที่คุณสัมผัสรักฯ เอามาฝากแล้วครับ สุดยอดดดดดด  ขอบคุณมากครับ และขออนุโมทนากับคุณสัมผัสรักฯ ด้วยนะครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ วันสุนทรภู่ 10:04:01 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ^_^ อ่ะ ... สาธุครับ คุณสัมผัสรักในใจเรา เอ... ชื่อนี้ ท่านได้แต่ใดมา  หลังไมค์บอกได้ป่ะทั่น   อืมม์  สัมผัสรสพระธรรมใจใจเรา ฮิ ฮิ จากคุณ : โก้ (เซโก้4) - [ วันสุนทรภู่ 10:50:07 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ^^ หุหุ คุณโก้ ตามมาแซวถึงนี่เลยหรือค่ะ สัมผัสรสพระธรรมในใจเรา..เป็นคำตอบถูกต้องแล้วค่ะ (อิอิ) ................. เรียนคุณนัทตี้ ขอบคุณค่ะสำหรับความเห็น ^^ สัมผัสฯมีความรู้เรื่องนี้น้อยนักจึงไม่สามารถทำความกระจ่างแจ้งให้ได้ค่ะ ...................... เรียน คุณทิกิ..ตามดูที่ link ไว้ได้เลยค่ะ (เย้ ๆ ดีใจที่คุณทิกิมาทักทาย ^^) ...................... เรียน คุณพีทคุง ยินดีที่คุณสัมผัสถึงรสพระธรรมเช่นเดียวกัน ^^ (สาธุค่ะ) จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ วันสุนทรภู่ 11:14:19 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ปล. วันนี้เป็นวันครูสุนทรภู่กวีเอกค่ะ ขอให้ทุก ๆ ท่าน มีความสุขกันนะค่ะ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ วันสุนทรภู่ 11:15:25 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ว้าย ๆ ลืมตอบคำถามคุณพจน์ (อย่าพึ่งน้อยใจนา) คำตอบเป็นเช่นเดียวกับที่ตอบคุณนัทตี้เจ้าค่ะ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ วันสุนทรภู่ 11:21:56 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ^_^   หวัดดีครับ คุณสัมผัสฯ + ทุก ๆ ท่าน อยากลองแต่งกลอนมั่งอ่ะครับ ขออนุญาตแปะครับ อาจจะดูมั่ว ๆ หน่อยนะครับ ศีล 5 ข้อ ที่พ่อ เพียรสอนไว้ หมั่นรักษา ด้วยใจ ให้คงมั่น "เจตนา" ตัวกำหนด กฎสำคัญ เป็นตัวกัน ความทุกข์ ให้สุขใจ ผล 3 อย่าง เป็นพยาน บอกความสุข ใจไร้ทุกข์ เพราะถึงผล การรักษา บอกถึงใจ เปี่ยมไปด้วย ความเมตตา เพราะศีล 5 คือ "ธรรมดา" ของจิตใจ ผล อย่างแรก ที่บอก ถึงความสุข นั่นคือใจ ไร้ทุกข์ ไม่มัวหมอง สุคติ เป็นที่ไป ดั่งใจปอง   ละนิวรณ์ ตัวปิดกั้น ซึ่งความดี อย่างที่สอง มีทรัพย์มา ไม่ขาดสาย ใจสบาย ไม่ดิ้นรน ตามตัณหา ทรัพย์ก่อเกิด เพราะใจ "ดี"  มีปัญญา เชิญท่านมา พิสูจน์ ความจริงกัน อย่างที่สาม ศีลเป็นบาท ถึงความสุข ปิดทางทุกข์ อบายภูมิ ไปสวรรค์ พรหมนิพพาน สว่างใส ในใจกัน เพราะศีลนั้น เป็นตัวต้น ของความดี จากคุณ : เซโก้4 - [ วันสุนทรภู่ 12:27:54 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ข้าน้อยนกตัวเล็กๆๆ สดับฟังพระธรรม แล้วซาบซึ้งใจ ขอเอ่ยเป็นกวี บทเล็กๆๆไว้ ทีใดไม่ถูกไม่ควร ขอให้เหล่าพี่ท่าน จงช่วยขัดเกลา   Zen จากใจตน จิตเดิมแท้ใสผ่องดั่งอากาศ ปราศจากความมัวหมองมองมิเห็น มีแต่ความว่างเว้นทุกสิ่งเป็น   มิแลเห็นสิ่งใดให้เศร้าใจ   แต่ที่ไร้ความสุขมนุษย์โลก เพราะมัวโศกยืดมั่นและสงสัย เอ๋ย สิ่งใดคือสิ่งที่เราพอใจ ช่างหายไกลคำสอนพระศาสดา ตัวกูของ กูช่างยึดมั่นนัก ยิ่งความรัก โลภ โกรธ หลง จริงเจียวหนา ใช่สิ่งที่เราควรจะนำพา อุปสรรคภายภาคหน้าจะมากมี ขอให้ละความยืดมั่นท่านทั้งหลาย ทั้งหญิงชายยาจกและ เศรษฐี แล้วมุ่งหน้าละกิเลสที่ตัวมี โดยวิธีทางธรรมนำสู่ชัย 1 ละเลิกตัวชั่วขอกูก่อน 2 สั่งสอนสร้างสรรค์ตัวดีไว้ 3 ละชั่วและดี ไม่สนใจ ไม่เหลือไว้ความยืดมั่น ลั่นโลกา ---------------------------สาธุ---- นกรำพึง จากคุณ : นกรำพึง - [ วันสุนทรภู่ 12:48:35 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ขออนุญาตเรียน ท่านสหาย นัทตี้ อรรถ (อัด - ถะ) ที่กระผมกล่าวถึงนั้น คือ ข้อความ คำแปล โดยตรง จากภาษา บาลี มาเทียบเคียง เปน ภาษาไทย ส่วน Sense ที่สัมผัส แลนำไปใช้ จากพระธรรมบทนั้น ท่านสหายนำไปใช้ได้ ถูกต้อง กับเจตนา แต่ เปนคนละกรณีกัน กับเรื่องของ ภาษา ขอรับ ถ้า สิกขา แปลว่า ความสุข ก็โละตำราบาลีไปได้เลย ไม่ต้องเรียนต้องสอนเปรียญกันแล้ว ว่าอย่างนั้นไหมเล่า ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ วันสุนทรภู่ 16:35:22 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ^^ สีเลนะ สุคติง ยันติ คนทรงศีลบริสุทธิ์อยู่เป็นมนุษย์ก็มีความสุข ตายแล้วก็ไปเกิดในสุคติ ถ้าเกิดเป็นมนุษย์ใหม่ก็เป็นมนุษย์พิเศษดีมากสมบูรณ์ทุกอย่าง หรือมิฉะนั้นก็เกิดเป็นเทวดา สีเลนะ โภคสัมปทา ถ้าเกิดเป็นมนุษย์ใหม่ก็มีความร่ำรวยทรัพย์เยือกเย็น ถ้าเกิดเป็นเทวดาก็มีทิพย์สมบัติมาก สีเลนะ นิพพุติง ยันติ ศีลเป็นปัจจัยให้เราเข้าถึงพระนิพพาน นี่เป็นอันว่าพอถึงจุดนี้เราก็มั่นใจว่าศีลตัวเดียวที่เรารักษาถ้ากำลังใจของเราดีประกอบด้วยปัญญาเล็กน้อยเราก็เข้านิพพานได้ ......................... คัดลอกมาให้อ่านค่ะ (ขยายความให้คุณโก้) ขอให้เจริญในธรรมทุก ๆ ท่านค่ะ ^^ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ วันสุนทรภู่ 17:22:27 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เรียน ท่านสหาย สัมผัสรักในใจเรา ยอดเยี่ยม ขอรับ ขออนุญาตว่าการโดย อรรถะ แล ต่อจากท่านสหาย ให้จบ เน่าะ อิมานิ ปญจสิกขา ปทานิ ศีลทั้งห้า อัน(คุณโยม)ได้ปวารณามานั้น สีเลน สุคติ ยนฺติ ศีล ก่อให้เกิดภพภูมิอันมีความสุข สีเลน โภคสมฺปทา ศีล ก่อให้เกิดทรัพย์อันควรบริโภค สีเลน นิพฺพุตติ ยนฺติ ศีล ก่อให้เกิดความสงบดัง พระนิพพาน ตสฺส มา สีลํ วิโส ทเย. ดังนั้นจึง มาถือ ศีล กันเถิด.   เจริญธรรม ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 27 มิ.ย. 49 00:57:51 ]

ความคิดเห็นที่ 26 พจนารถ นัทตี้ว่าคุณยังไม่เข้าใจอยู่อีกใช่ไหม งั้นขึ้นไปอ่านคห. ที่๕ ก่อนอีกหลายรอบนะ คำถามที่คุณช่างเค้นหามานี่มันแค่นิดหน่อยถ้าเทียบกับคำถามที่นัทตี้ถามคุณแล้วยังไม่ได้รับคำตอบ มาอ่านอันนี้กันก่อนที่คห ๑๔ ศาสดาไม่ได้เป็นคนเขียน "ศาสนา" ได้รับการ"ถ่ายทอด" มาโดย "คนสอนศาสนา" ซึ่งคือพระ การเขียนพระไตรปิฎก หรือ ศีลอะไรขึ้นมา มาเขียนเอาทีหลังเพราะ "คนสอนศาสนา" ได้รับการ "บอกเล่า" มาอย่างนั้น เคยเล่นพรายกระซิบไหม? ให้คนยืนเรียงกัน คนหัวบอกคำต่อกันมาจนคนสุดท้าย แล้วให้คนสุดท้ายพูดดัง ๆ มันจะออกมาเป็นคำอื่นไป นี่อย่างหนึ่งล่ะนะ สองพระเป็น"คน" คนมีหลากหลาย ความคิดความเข้าใจไม่เท่ากัน เอาง่าย ๆ คนหนึ่งเก่งเลข คนหนึ่งเก่งภาษา สามภาษาไทยมีรากศัพท์มาจากภาษาอื่นเช่นบาลี เขมรฯลฯ นอกจากนั้นยังมี คำสมาส คำสนธิ ต่าง ๆ อีก การที่นัทตี้เอาข้อความข้างบนมาลงให้ดู เพราะอยากจะให้รู้ว่านัทตี้พูดถึงเรื่องความเป็นไปได้ของความเพี้ยนไปของศีลหรือของอะไรก็ตามที่เกี่ยวกับศาสนา ถ้าจะให้นัทตี้มาแปลเรียงตัวแล้วมาประกอบเป็นประโยคให้สละสลวยทุกคำ นัทตี้ไม่มีความสามารถพอ จึงใช้คำง่าย ๆ ว่าความสุขที่คนอย่างนัทตี้เข้าใจ คงจะสื่อได้ไม่ดีนัก แต่ว่าสุดท้ายคือคำแปลที่ออกมาจุดหมายเดียวกัน นัทตี้บอกให้ได้ว่า คำว่า สิกขา ที่ถูกต้องคือข้อที่จะต้องศึกษา ข้อที่ปฏิบัติ ในพจนานุกรมมีถ้าต้องการจริง ๆ ก็คลิ๊กเดียว เอางี้มาดูลิงก์ข้างบนที่ผู้รู้เขาเขียนไว้ดีกว่านะ แล้วช่วยหาคำแปลของคำว่าสิกขาในนี้ให้ดูหน่อย ศีล ๕ โดยย่อ ปาณาติปาตา เวรมณี เว้นจากทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วงไป อทินนาทานา เวรมณี เว้นจากการถือเอาสิ่งของที่เจ้าของ มิได้ให้ด้วยอาการแห่งขโมย กาเมสุ มิจฉาจารา เวรมณี เว้นจากการประพฤติผิดในกาม มุสาวาทา เวรมณี เว้นจากการพูดเท็จ สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานา เวรมณี เว้นจากดื่มน้ำเมา คือ สุราและเมรัย อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท มีตรงไหนบ้างของคำแปลว่า สิกขา ? นี่คือข้อที่ชี้ให้เห็นชัด ๆ ง่าย ๆ ว่าหนังสือแปลร้อยเล่มก็ไม่มีทางเหมือนกับของเก่าของเดิม เท่าที่คุยผ่านกระทู้กันมาเป็นที่น่าสังเกตคือนัทตี้เปิดเผยใจตัวเองมากว่าคุณ สิ่งนี้นัทตี้เห็นได้จากสำนวนในประโยคที่คุณใช้อย่างพวกท่านขุนท่านหลวงทั้งหลายในสมัยก่อน คำว่า เปน ที่คุณใช้นั้นมันมีอยู่ในหนังสือสมัยรัชกาลที่หกซึ่งที่บ้านนัทตี้มีอยู่เป็นของเก่าของตา คุณอยากแสดงออกอะไรให้คนรับรู้หรือ? เสียใจด้วยนะที่เจอคนตรงไม่อ้อมค้อมอย่างนัทตี้และอีกอย่างเป็นคนไม่ชอบเล่นซ่อนแอบด้วย ถ้าสมมติว่าคุณบอกว่าคุณรักษาศีลห้า นัทตี้ไม่เชื่อเด็ดขาด เพราะการกระทำที่ต้องการเอาชนะโดยไม่ฟังความคิดเห็นของคนอื่น แต่จะให้คนอื่นคล้อยตามความคิดเห็นของคุณนั้น คนใกล้วัดศาสนาเสื่อมอย่างนัทตี้เขาเรียกกันว่า ไม่แฟร์ แต่ทางธรรมเขาเรียกว่า กิเลส มั้ง ถ้ามีตัวนี้แค่ตัวเดียว ต่อให้ถือศีลสองร้อยยี่สิบเจ็ดข้อหรือพันข้อก็ไม่มีทางหลุดพ้นหรอก คนเราถ้าความคิดใจกายไม่สัมพันธ์กันไม่สงบอย่าเรียกตัวเองว่าเป็นคนถือศีลดีกว่า นัทตี้เห็นคนแบบนี้มาเยอะแล้วจนแทบอยากอ้วก ขนาดนุ่งขาวห่มขาวยังไม่วายนินทา ประโยคที่คุณเขียนตอบนัทตี้มานั่นมันแฝงไว้ด้วยความสุภาพ แต่ขอโทษเถอะนะนัทตี้ผ่านอะไรมาเยอะพอที่จะรู้จุดประสงค์ว่าคุณต้องการเอาชนะ นัทตี้ให้คุณชนะ บอกตรง ๆ ว่าถ้าเจอประเภทที่คุยกันไม่รู้เรื่องจะดื้อดึงให้คล้อยตามความคิดของตนฝ่ายเดียวโดยไม่ฟังคำอธิบายของคนอื่นนี่ ส่วนใหญ่นัทตี้มักจะเดินหนีเพราะถือว่าไร้สาระโดยเปล่าประโยชน์ เรื่องนี้นัทตี้อาจจะผิดที่เข้ามาออกความเห็นส่วนตัวในคห. ที่๕อย่างสุภาพและไม่ได้โจมตีอะไรและไม่ได้ต้องการคำวิจารณ์ แต่อีกสองอันคือคำอธิบายให้คุณคิดว่านัทตี้คิดอย่างไรและเป็นคนอย่างไร ไอ้การมาเอาชนะกันเล็ก ๆน้อย ๆ จุกจิกกวนใจเนี่ย ถึงนัทตี้เป็นผู้หญิงก็ไม่เคยมีนิสัยแบบนี้ เพราะฉะนั้นก็ให้จบลงแค่นั้น หัวใครหัวมัน ทางใครทางมัน คุณจะว่าหรือถกเถียงอะไรเกี่ยวกับนัทตี้ก็เชิญตามสบาย เพราะไม่ได้รู้สึกเจ็บหรือโมโหเลย บอกตรง ๆ ว่าเบื่อพิมพ์ เบื่ออธิบายยาว ๆ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 27 มิ.ย. 49 05:19:48 ]

ความคิดเห็นที่ 27 สาธุกุศลจิตทุกทั่นครับ จากคุณ : จันทร์แห้ง - [ 27 มิ.ย. 49 06:56:39 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เรียนท่านทั้งหลาย กล่าวผิดไปขออภัยไว้ล่วงหน้า ถือศีล....... รักษาศีล... เป็นแนวทาง เมื่อสติครบรอบ บริบูรณ์ ศีล จะ รักษาเรา...มิต้องยึดมิต้องถือ ขอเอาคำกลอนเมื่อคราวที่แล้วมาลงอีกที่ Zen จากใจตน จิตเดิมแท้ใสผ่องดั่งอากาศ ปราศจากความมัวหมองมองมิเห็น มีแต่ความว่างเว้นทุกสิ่งเป็น   มิแลเห็นสิ่งใดให้เศร้าใจ   แต่ที่ไร้ความสุขมนุษย์โลก เพราะมัวโศกยืดมั่นและสงสัย เอ๋ย สิ่งใดคือสิ่งที่เราพอใจ ช่างหายไกลคำสอนพระศาสดา ตัวกูของ กูช่างยึดมั่นนัก ยิ่งความรัก โลภ โกรธ หลง จริงเจียวหนา ใช่สิ่งที่เราควรจะนำพา อุปสรรคภายภาคหน้าจะมากมี ขอให้ละความยืดมั่นท่านทั้งหลาย ทั้งหญิงชายยาจกและ เศรษฐี แล้วมุ่งหน้าละกิเลสที่ตัวมี โดยวิธีทางธรรมนำสู่ชัย 1 ละเลิกตัวชั่วขอกูก่อน 2 สั่งสอนสร้างสรรค์ตัวดีไว้ 3 ละชั่วและดี ไม่สนใจ ไม่เหลือไว้ความยืดมั่น ลั่นโลกา ----------------------------------------------++ ด้วยความปราถนาดีจริงๆๆค่ะ นกรำพึง จากคุณ : นกรำพึง - [ 27 มิ.ย. 49 10:39:38 ]

ความคิดเห็นที่ 29 คราวที่แล้ว มาร่วมแจมได้แค่บทเดียว พยายามจะแต่งต่อจาก "ศีล" ที่คุณสัมผัสรักฯ เริ่มไว้ ให้ไปถึงพรหมวิหารธรรม ที่ตอนนี้ผมกำลังสนใจอยู่ แต่ด้วยความแบ๊ะๆ ก็ไปไม่ถึงครับ แหะๆๆ เลยเอามาร่วมแจมได้แค่บทเดียว ตอนนี้เกิดหายแบ๊ะแล้ว (ขอบคุณเพื่อนร่วมกระทู้ที่ร่วมคุยกันจนผมสมองโปร่ง) ก็แต่งต่อได้อีกหน่อย ขอเอามาร่วมแจมอีกรอบนะครับ ลากสายตาผ่านมาบทของคุณ "นกรำพึง" นับถือครับ ผมเองก็ชอบแนวการสอนของท่านพุทธทาส เป็นแนวที่ผมรับได้ เข้าใจได้ ไม่ต่อต้าน (ฮ่ะๆๆ โดยส่วนตัวเป็นพวกขวางโลกครับ) ไม่แน่ใจว่าคุณนกรำพึงศึกษาแนวไหน แต่อ่านแล้วเข้าใจว่าไม่ไกลจากกันนัก และพุ่งตรงไปสู่สุดยอดหัวใจของประเด็นในความเห็น ของผมเลยทีเดียวแหละ (สารภาพว่าบทที่ผมจะเอามาแจมนี่ ยังเบบี๋เด็กๆ อยู่เลยครับ สำหรับเด็กหัดเดินอย่างผมละกันนะ เอิ๊ก) เอาล่ะ เม้าท์มาเหยียดยาว เอามาแจมซะทีดีกว่าครับ ------------------------------------------- ศีล... คือปกติ ของชีวิต จึงพึงคิด เข้าใจ ให้เหมาะสม มี หิริ โอตตัปปะ ช่วยประพรม จะเพาะบ่ม บริสุทธิ์ หยุดบาปกรรม ดำรงศีลยึดถือด้วยมือซ้าย ช่วยกั้นขวางทางอบายไม่ถลำ อันมือขวานั้นหรือยึดถือธรรม ช่วยน้อมนำผ่อนทุกข์ให้ทุกคน เมตตานั่นคือรักและหวังดี ต่อสัตว์โลกมากมีทุกแห่งหน กรุณาสงสารเจือจานจน ผู้ทุกข์ทนได้ลืมตาอ้าปากกัน มุทิตาร่วมยินดีใครมีสุข ร่วมปลอบปลุกชื่นใจให้แข็งขัน อุเบกขาหากสุดแรงจะแบ่งปัน ก็อย่ารั้นร้อนรุ่มสุมใจตัว ความงามความดี เริ่มที่บ้าน มีจิตเป็นเรือนชานจะดีชั่ว หมั่นเช็ดไปให้สะอาดอย่าขลาดกลัว เอาความรู้ล้อมเป็นรั้วให้มั่นคง จะศึกษาสิ่งใดใจจึงแกร่ง ให้ต้านแรงอกุศลคนลุ่มหลง ต้องศึกษาผลเหตุเจตน์จำนง ตามรอยพระพุทธองค์ทรงนำทาง ------------------------------------------- จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 27 มิ.ย. 49 20:07:57 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ขออนุญาต เรียน ท่านสหาย พีทคุง หาก คันเร่ง คือกระแส ชีวิตเศก ศีล คือ เบรค เท้าขวาถึง จึงหยุดได้ สมาธิ คือ คลัชท์ ตัดสินใจ ปัญญาไซร้ พวงมาลัย คุมเส้นทาง. ลองเปรียบเทียบ นามธรรม กับ รูปธรรม ดูเล่น เล่น ขอรับ อย่าได้ถือสาหาความกันเลย แฮ่. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 28 มิ.ย. 49 00:14:11 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ฮ่าๆๆ ช่างเปรียบเทียบจริงๆ ครับคุณพจ เข้าทีๆๆ ทั้งเบรกทั้งพวงมาลัย ขอเสริมได้มั้ยครับ ว่าสมาธิเป็นคลัทช์เนี่ย เพื่อเปลี่ยนเกียร์เอากำลังของเครื่องมาใช้ตามต้องการ เอิ๊ก จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 28 มิ.ย. 49 09:41:46 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ท่าน อิคิว-มิตรแท้ จะขอเล่านอกเรื่องสักเรื่องหนึ่ง ระลึกถึงท่านเกจิอาจารย์ใหญ่ เรื่องที่เกิดเหมือนอยู่ ณ ดินแดนไกล ถ้าเข้าใจมันก็ใกล้ง่ายนิดเดียว เมื่อสมัย ที่ ท่านยังเป็นเด็ก ยังตัวเล็กเก่งกาจ แก้ปัญหา จึงได้นาม “เถรน้อยเจ้าปัญญา” ปวงประชาเลื่อมใสท่านจริงจริง จนเมื่อนาน กาละ เวลาผ่าน ผจญมาร ในจิต มิสงสัย ท่านอิคิว บรรลุธรรม ในทันใด เพราะท่านใช้ “ปัญญา-ปัญหาธรรม” ท่านมีมิตรร่วมทุกข์แลร่วมจิต คือท่านนินางาวะ-พระสหาย จวบวาระที่จิตท่านจะมลาย ไม่กลับกลาย มิตรรักมั่นจริงจริง ท่านนินางาวะแก่ชรา ถึงเพลาวาระขั้นสุดท้าย ท่านเอือเอ่ยวาจากล่าวออกไป ว่าตัวเราจะกลับไปยัง"แดนดิน" ยังแดนดินถิ่น ที่ข้าจากมา ถึงเวลาข้ากลับไปใช่หรือไหม ท่านอิคิวที่นั่งเฝ้าดูใจ กล่าวปราศรัยถ้อยคำ...แสนสำคัญ “ท่านนินางาวะสหายแก้ว ท่านมิได้จากมาแล้วหรือ(จะ)ไปไหน เมื่อท่านไม่ได้มาแล้วท่านไม่ได้ไป ถ้าเข้าใจ "ตัวท่าน" ตรองมองดูเทอญ” ------------------------------------------- ท่านนินางาวะ ได้ฟังท่านอิคิวกล่าว ธรรมเพียงประโยค ก็เข้าใจแจ้งแทงทะลุ ----------------------------------------- นกน้อยวันนี้มาเล่านิทาน อ่านเพลินๆนะค่ะ ตอบคุณ พีคุง....นกชอบศึกษาแนว ทางเต๋า เซน และท่านพระพุทธทาสค่ะ ปัญญายังเบาอยู่มากค่ะ มิกล้ามิกล้ารับคำชม --------------------------------------------------- จากคุณ : นกรำพึง - [ 28 มิ.ย. 49 12:10:30 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ^^ โอ้โห มีเรื่องหลายหลากมาให้อ่าน ....................................................... ก่อนอื่นขอสาธุร่วมกับคุณจันทร์แห้งอีกคนค่ะ ^^ ^^ ขอบคุณนะค่ะคุณพีทคุงที่ขยายความ พรหมวิหาร 4 ให้ทราบ (อ่านแล้วชอบมาก .. สาธุ) ^^ คุณพจน์ฯช่างเปรียบมาก ^^ คุณนกรำพึง สัมผัสฯพึ่งรู้นะคะว่า ท่านอิกคิวได้สอนธรรมท่านนินางาวะก่อนตาย (ขอบคุณค่ะที่แต่งมาให้อ่านกัน) จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 28 มิ.ย. 49 13:11:57 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อย่าได้เบียดบีฑาฆ่าสัตว์ พึงบำบัดเมตตาแด่ชนผอง อันว่าทรัพย์ผู้อื่นอย่าหมายปอง อย่าเกี่ยวข้องเเม้สลึงหนึ่งเฟื้องไหม อย่าประพฤติผิดลูกเมียคนอื่น เขาข่มขืนลูกเมียตัวตัวเจ็บไหม? คำมุสาอย่าหลุดปากพลั้งพลาดไป หลายคนกลายเป็นศพไม่รู้ตัว อันสุรายาเมาเอารสลิ้ม เพียงได้ชิมสติครองหมองสลัว เว้นเสียเถิด เว้นจากภัยอันน่ากลัว รักษาศีลห้าให้ทั่วทุกตัวคน เมตตาธรรมค้ำจุนโลก โปรดสัตว์ได้ไปสวรรค์................................................... แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 49 17:36:23 จากคุณ : คายตรี - [ 28 มิ.ย. 49 17:35:06 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ^^ สวัสดีจ้า คุณคายตรี (โทษทีเน้อที่หายไปนาน) เราชอบนะคำที่ว่า เมตตาธรรมค้ำจุนโลก โปรดสัตว์ได้ไปสวรรค์ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 2 ก.ค. 49 18:40:47 ]