ความคิดเห็นที่ 1 เป็นดอกหญ้าเรี่ยรายอยู่ริมทุ่ง เหลือบและยุง นุงนัง ทั้งซ้ายขวา แสนรำคาญมองเมฆบนนภา อยากไปเกิดบนฟ้าหนีหน้ายุง แวะมาเยี่ยมค่ะ คนดี ได้รับหนังสือแล้ว แต่ย้ายไปย้ายมา (ข้าวของ)เลยไม่ได้ส่งหนังสือให้สักทีเช่นกันค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ วันสุนทรภู่ 16:11:47 ]

ความคิดเห็นที่ 2 มาทักทายค่ะ หลังจากที่เกิดอาการที่เรียกว่า "ตัน" ไปนาน นี่ก็.. นำของเก่ามาเล่าใหม่  เป็นบทที่เขียนไว้นานแล้วน่ะค่ะ ก็..ขอให้มีความสุขทุก ๆ คนนะคะ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ วันสุนทรภู่ 16:14:56 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดีค่ะ พี่ทิกิ.. ขอบคุณค่ะ ที่แวะมา แบบว่าคอมเม้นต์ชนกัน แจมคลิกส่ง แล้วเลยเห็นข้อความจากพี่ แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 49 16:35:33 จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ วันสุนทรภู่ 16:30:18 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ท่านพี่สีน้ำฟ้า ถึงเป็นเพียงดอกหญ้า ไร้ค่ายิ่ง แต่ใครรู้ที่จริง นั้นสุขสม ได้อยู่ในทุ่งกว้าง กลางสายลม ได้ชื่นชม ความงาม ยามเช้าเย็น ดีกว่าอยู่ในแจกัน กระถางแก้ว ถึงดูสวยเพริศแพร้ว ดังที่เห็น หากความจริง เฝ้าโศกา น้ำตากระเซ็น ความทุกข์เหงา เข้าขู่เข็ญ เป็นอาจิณ อย่าโศกา เลยนะ ดอกหญ้าเอ๋ย ใครจะเชยชมหรือ ไม่อย่าถวิล เจ้ามีค่า ในท้องฟ้า ในผืนดิน เจ้าคือภาพงามศิลป์ ในโลกตรม ...................... ดีใจที่ได้เห็นชื่อนี้อีก ครานี้คงไม่คลาไคลไปไหนอีกนะพี่ท่าน..... จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ วันสุนทรภู่ 19:13:50 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มาชมนักกลอนเขาคุยกัน ดอกหญ้า สีขาว สวยเชียวครับ คุณแจม จากคุณ : อนงค์นาง (อนงค์นาง) - [ วันสุนทรภู่ 20:35:19 ]

ความคิดเห็นที่ 6 โอ้ตัวฉันนั้นตะวันฉาย เยี่ยมกรายสว่างหนบนเวหา เปลี่ยวเปล่าเหงาชมัดขัดอุรา ปองดอกหญ้าทว่าไม่กล้าชม อยู่เพียงดวงเดียว โด่เด่ ว้าเหว่ อกไหม้ ไส้ขม โคจร ร้อนลุก ทุกข์ระทม อกตรม ไร้ใคร เข้าใจเรา ดอกหญ้าดาดดื่นพื้นพิภพ ลมตลบ อบเจ้าอวล ทวนลมเร้า อาศัยแสง โลมเลี่ยง เพียงแผ่วเบา เพื่อหยอกเย้า ดอกหญ้า ที่น่ารัก อยากไปเชย ชมเจ้า เคล้าเกสร อยากซอกซอน ไซร้ทรง ให้จงหนัก อยากจุมพิต โอษฐ์ลง ณ ตรงพักตร์ อยากจะรัก ดอกหญ้า กว่าดวงดาว แต่ร้าวในใจลึก รู้สึกโศก เพราะโชคร้ายกายกร ที่ร้อนผ่าว กำเนิดมีรังสีแสงแรงอะคร้าว จะแผดร้าวเผาลน เจ้าจนตาย อาภัพ ตนนัก รักมิสม ได้แต่ชม ดอกหญ้า เวลาสาย ต้องอยู่เผ้า เวหา เอกากาย ตะวันร้าย แรงนัก รักพิการ เก็บความช้ำตรมมาบ่มฤทธิ์ เป็นแสงแรงสถิต พิศสถาน ให้ดอกหญ้า รู้ว่า ข้า ร้าวราน คือแสงฉาน ร้อนฉาด สาดระบม จากคุณ : s.suk - [ วันสุนทรภู่ 23:51:24 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ซบหน้านิ่งริมทางกลางกอหญ้า เผยอกลีบทายท้าตะวันสูง อาบลมเย็นล้อไล่ใต้ยางยูง ไม่หมายมุ่งไขว่คว้าหาดาวใด แนบกายไหวเล่นตามลมเรื่อย ยิ้มอ้อยเอื่อยมาแต้มยิ้มต่อรอยใหม่ เพียงดอกหญ้าแต่เติมค่าอยู่เต็มไพร หยาดแรงใจให้คนคว้างกลางทางจร... --------------- ฉันเป็นเพียงดอกไม้ใต้ดวงดาว ^^ จากคุณ : ดอกไม้พเนจร (ange du riz) - [ 27 มิ.ย. 49 00:00:25 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เรียน ท่านสหาย สีน้ำฟ้า ถึงแม้เปน เพียงดอกหญ้า ในหน้าแล้ง พอลมแรง ต้านมิอยู่ ก็พรูไหว แหงนมองฟ้า มีตาวัน เพื่อนกันไง แสงสดใส ส่องทุกผืน พื้น ปฐพี ถึงแม้เปน เพียงดอกหญ้า...สง่า...ริมทาง ก้อจงสร้าง จงฝัน จริง อย่าวิ่งหนี อย่าหวาดกลัว สายตา กระฎุมพี แลเพื่อนมี ความเหงา เรารับฟัง ถึงแม้เกิด มาเผดียง เพียงดอกหญ้า เติบโต ช้า...ก้อยังงาม ด้วยความหวัง ความทุกข์ตรม นั้นฤๅ คือ จีรัง แต่เรายัง...ประดับโลก...คลายโศกตรม. ถอนหายใจนะ กว่าจะเขียนจบ นึกว่าหายไปไหน...ซะแล่ว... เน่าะ...ท่านสหาย. แก้ไขเมื่อ 29 มิ.ย. 49 10:36:07 จากคุณ : พจยนารถ๓๒๒ (พจนารถ๓๒๒) - [ 27 มิ.ย. 49 00:16:41 ]

ความคิดเห็นที่ 9 รักดอกหญ้า...ขอรับ รักดอกหญ้า โอนอ่อนยอด ยามลม พรายพร่างพัด โบกไกวกวัด แกว่งก้าน ลู่ลมไหว ยามได้ยล ผ่อนปรน ทุกข์คลายไป เห็นครั้งไร ให้ชื่น ชุ่มช่ำเอย อิอิ....มาส่งความรักดอกหญ้าครับ จากคุณ : จันทร์แห้ง - [ 27 มิ.ย. 49 06:51:19 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีค่ะ.. รู้สึกตัวเองเหมือนจะอายุเยอะขึ้น และทำอะไรเชื่องช้ากว่าเดิม..อย่าถือสาเลยนะคะ หากจะมาตอบช้า.. (แต่ก็มา) วนไปความเห็นแรกอีกทีนะคะ วันก่อนโพสกระทู้เสร็จ พี่ทิกิก็แวะมาเจิมเลย..ดีใจมาก แถมยังติดใจ เรื่องยุ่ง ๆ ของยุง ก็เลยอยากกล้อมแกล้มตอบว่า เป็นดอกหญ้า มี ย.ยุ่ง มายุ่งย่าม แสดงว่าความงามชวนหมายมุ่ง ชักอยากรู้แล้วหนอ ขอมามุง แอบริมทุ่งเกาะคันนามาเมียงมอง เหะ เหะ มึน มึน กับมอมอ.. สัมผัสก็เลือนไปบ้าง ไม่ว่ากันนะคะ ขอบคุณพี่ทิกิอีกครั้งที่มาส่งข่าวคราวค่ะ จากคุณ : แจม (สีน้ำฟ้า) - [ 27 มิ.ย. 49 13:54:19 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มาถึงหนูทิวลิป คนงาม ดอกหญ้าค่านิดน้อยแลต้อยต่ำ ถูกตอกย้ำให้เหงาเศร้าขื่นขม แม้โดดเด่นแต่เดียวดาย..กลางสายลม ยังโศกซมซึมเซา  เหงาหัวใจ เป็นดอกหญ้า..รอเวลาหยดน้ำค้าง ได้ชื่นบ้างท่ามกลางความอ่อนไหว หากภมรจะเมิน..เพลินบินไป คงอยู่ได้ไม่ตาย...ให้อายมัน !.. เอาน่ะ.. ไหน ๆ หนูก็ยกให้ดอกหญ้าเป็นภาพศิลป์ อันงดงามกลางโลกที่โศกตรมแล้ว ถ้าจะเดียวดาย ไปบ้าง.. ก็ช่างมัน เนอะ ปล. พี่เป็นคนพูดไม่ไพเราะนะ.. อย่าถือสา      มันบ้าง.. วะ หว่า โวยวาย บ้าง  ช่าง ๆ เถอะ เน้อ... จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 27 มิ.ย. 49 14:01:29 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ความเห็นที่ 5 นี่.. เอาไงดี... (เคาะนิ้วกับโต๊ะ..คอมพ์) .. มาชมคนเขียนกลอนคุยกัน.. นี่ก็ยินดียิ่งแล้ว แต่ ดอกไม้ที่แจมถ่ายภาพมา สีม่วงอ่ะ  ม่วงจาง ๆ แง    นี่แน่ะ .. โป้ง!  เรื่องอะไรมาว่าเค้าถ่ายภาพไม่ชัด (ว่าแล้วก็แอบ ฮา.... ลับหลัง คริ คริ คราวหน้าจะปรับปรุง  ฝีมือถ่ายภาพให้ชัดเจนกว่านี้นะ .. คุณนางค์นะ ขออภัย  ที่ชวนให้เข้าใจผิด) จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 27 มิ.ย. 49 14:05:47 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ดอกหญ้า ...คนมองว่าไร้ค่า จึงปลอดภัย ไม่ต้องถูกตัดไปเสียบแจกันทอง แต่คิดอีกที ออกไปผจญภัย อาจดีกว่าเหี่ยวคาต้น หุหุหุ จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 27 มิ.ย. 49 15:39:44 A:172.21.131.228 X:202.6.107.51 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ถือกำเนิด กลางพนา ตามป่าเขา แม้ทางเท้า แทรกตัวอยู่ คู่ใบเขียว เติมแต้มสี สดใส ไม่ซีดเซียว ไม่เปล่าเปลี่ยว มีสหาย ตามรายทาง สองตาชม ความงาม ตามธรรมชาติ แต่มีหนึ่ง กลับหวาด ใจบาดหมาง ทุกสิ่งล้วน คู่ท่วมท้น จนวายวาง ไม่เคว้งคว้าง แม้วนเวียน เปลี่ยนฤดู โอ้ดอกหญ้า ยังดี เจ้ามีเพื่อน โอ้ดวงเดือน มีดาว สกาวคู่ โอ้อาทิตย์ มีเมฆา ป่ามีภู มีเพียงเรา ไร้คู่ อยู่ลำพัง (แอบเหงา)นิดนึงนะขอรับ จากคุณ : คนคอย (ZyM4nY) - [ 27 มิ.ย. 49 16:17:15 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอน้อมรับไมตรีจิตทุก ๆ ท่านด้วยความรักและคิดถึงนะคะ ขอปั่นงานก่อนค่ะ .. ตอบถึง ความเห็นที่ 5 แล้ว (เย้) ขอปั่นงาน แล้วจะมาปั่นกระทู้ต่อคับพ้ม ! น้าเสริม, คุณดอกไม้พเนจร, คุณชายพจฯ  พี่หญิงซอมฯ และคุณคนคอย.. ต่อไปนี้จะตีสนิทเรียกคุณโชคแล้วนะ เดี๋ยวมาค่ะ เดี๋ยวมา.. รักกันจริง อย่าทิ้งกันนะ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 27 มิ.ย. 49 16:27:02 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาแล้วค่ะ.. ของน้า s.suk .. อ่านแล้วเพลินมาก ขอยกมาตรงนี้อีกทีนะคะ   (ชอบจริง ๆ นะ) -----------------------------------------ของ น้า โอ้ตัวฉันนั้นตะวันฉาย เยี่ยมกรายสว่างหนบนเวหา เปลี่ยวเปล่าเหงาชมัดขัดอุรา ปองดอกหญ้าทว่าไม่กล้าชม อยู่เพียงดวงเดียว โด่เด่ ว้าเหว่ อกไหม้ ไส้ขม โคจร ร้อนลุก ทุกข์ระทม อกตรม ไร้ใคร เข้าใจเรา ดอกหญ้าดาดดื่นพื้นพิภพ ลมตลบ อบเจ้าอวล ทวนลมเร้า อาศัยแสง โลมเลี่ยง เพียงแผ่วเบา เพื่อหยอกเย้า ดอกหญ้า ที่น่ารัก อยากไปเชย ชมเจ้า เคล้าเกสร อยากซอกซอน ไซร้ทรง ให้จงหนัก อยากจุมพิต โอษฐ์ลง ณ ตรงพักตร์ อยากจะรัก ดอกหญ้า กว่าดวงดาว แต่ร้าวในใจลึก รู้สึกโศก เพราะโชคร้ายกายกร ที่ร้อนผ่าว กำเนิดมีรังสีแสงแรงอะคร้าว จะแผดร้าวเผาลน เจ้าจนตาย อาภัพ ตนนัก รักมิสม ได้แต่ชม ดอกหญ้า เวลาสาย ต้องอยู่เผ้า เวหา เอกากาย ตะวันร้าย แรงนัก รักพิการ เก็บความช้ำตรมมาบ่มฤทธิ์ เป็นแสงแรงสถิต พิศสถาน ให้ดอกหญ้า รู้ว่า ข้า ร้าวราน คือแสงฉาน ร้อนฉาด สาดระบม -----------------------------------------ของ แจม                              โอ้พระ สุริยา ฉายมาสาด                          พจนารถ แย้มนัย สุขใจสม                          เมื่อสดับ สุนทร อ้อนคารม                          ชื่นนิยม เปรมรส พจมาน                          แต่ด้วยเป็น ดอกหญ้า มิกล้าเอ่ย                          กะไรเลย เอกองค์ มาสงสาร                          หากลดองค์ คลอเคล้า เยาวมาลย์                          คงแหลกลาญ ด้วยฤทธี พระปรีชา                          แสนสงสาร สุริยา น้ำตาไหล                          แม้นมีใจ มิอาจชม สมปรารถนา                          โอ้ยอดหญิง ถึงคราว ร้าวอุรา                          เศร้าโศกา อ้างว้าง ไม่ต่างกัน                          ดอกหญ้าน้อย คอยวัน จะฝันเฟื่อง                          รอแสงเรือง สุริยา พาเสกสรรค์                          ตั้งตาคอย  ยิ้มรับ กับตาวัน                         พระทรงธรรม์  เมตตา ด้วยปรานี ----- ไม่รู้จะทำไงเหมือนกันค่ะ  แต่ที่อ่านในโคบุตร บุตรพระอาทิตย์ ตอนกำเนิดพระโคบุตรนั้น พระอาทิตย์ แบ่งภาค แปลงกายมาอ่ะน้า--- หรือว่าไง ต่อไม่ต่อ... ??? ------- แจมมาต่ออีกนิดหนึ่งค่ะ  พี่ ก็ พี่ ..เหะ เหะ พี่เสริมชักชวนก็น่าสนใจนะคะ   เล่น ๆ สนุก ๆ แต่ แจมฝีมือไม่ค่อยดี รอหน่อยนะ.. รอหน่อย อย่ารีบร้อน ไม่งั้นถ้าลนแล้ว แจมงานก็ยิ่งแย่ค่ะ --รอยต่อของน้องทิวลิป ก็น่าสน อิอิ.. เล่นกันสนุก ๆ นะ ส่วนความเห็นอื่น ๆ อย่าน้อยใจนะคะ แจมกำลังพยายามตอบ จนสุดความสามารถนั่นแหละค่ะ แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 49 19:14:35 แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 49 17:41:02 จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 27 มิ.ย. 49 17:38:39 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ท่องบ่น มนตรา ว่าหมายมาตร แม้ทั้งชาติ วาดหวัง ทั้งวิถี แค่ครึ่ง หนึ่งครา ทว่ามี โอกาสดี แปลงกาย เข้าใกล้ชิด ยอมลด ตนลง เป็นผงฝุ่น แค่ไออุ่น อวลหอม ล้อมสนิท แค่ได้เคียง คลอแข แม้สักนิด จะจมพิษ รักตาย ก็ได้เลย ยอมละ อดิศร เป็นหนอนบุ้ง หมายมุ่ง มาตรวาง ข้างเขนย คงจะปลื้ม ใจตาย ถ้าได้เชย แค่คุ้นเคย ครองอยู่ เป็นคู่ควร จะเป็นหญ้า เจ้าชู้ อยู่ข้างเจ้า และจะเข้า กันกีด จะขีดข่วน ทิ่มแทงหนุ่ม ภุมรา  ที่มากวน เกรงเนื้อนวล ดอกหญ้า ระคาใคร โอ้ว่า มนตราใด ดลให้เป็น มิเห็น บทคาถา พาดลได้ ชะเง้อแล ชะแง้รอ จนท้อใจ ทำอย่างไร จะได้เคียง เพียงผกา หรือต้อง ให้กลั้นจิต ปลิดชีวาต จึงเกิดชาติ ใหม่เป็น เช่นดอกหญ้า หรือต้อง รอให้ม้วย มรณา เพื่อเกิดมา ชาติใหม่ อยู่ใกล้เธอ แจมจ๋าเรามาสร้างตำนานกวี กันสักเรื่องดีใหม ดอกหญ้ากับตาวัน อิ อิ พี่เป็นตาวัน เองนะ แม่น้องนางดอกหญ้า แห่งเกาะทะเลใต้ แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 49 18:33:07 จากคุณ : s.suk - [ 27 มิ.ย. 49 18:32:33 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นตาวัน กับดอกหญ้า เขาหวานชื่น ต้องกล้ำกลืน น้ำตา ที่มาเอ่อ โอ้ตัวเรา ไม่น่า ต้องมาเจอ เขากับเธอ เพ้อพร่ำ ฝากคำรัก เพราะตัวเรา เป็นเพียง แค่สายหมอก เพียงแดดออก ก็เลือนหาย ได้ง่ายนัก มายลโฉม เจ้าดอกหญ้า สุดที่รัก เพียงพบพักตร์ พบหน้า เวลาเดียว ได้โลมไล้ โฉมหน้า ยามเจ้าหลับ กอดกระชับ แผ่วเบา อวดเดือนเสี้ยว เฝ้าลูบไล้ กลีบบาง จูบใบเรียว เพียงจูบเดียว ต้องจากลา ยอดยาใจ จึงได้แต่ ก้มหน้า ชะตารัก ถูกกำหนด ให้อกหัก รักหมองไหม้ ได้แต่รอ เวลา ถึงวันใหม่ แสงตาวัน สิ้นไป คงได้ยล แต่จะอยู่ อย่างไรเมื่อ ใจเศร้า หากดอกหญ้า รับรักเขา เราคงหม่น กลั่นน้ำตา ที่เอ่อมา ด้วยเกินทน เป็นน้ำค้าง หยดลง บนกลีบบาง... ............................ เมื่อมีคนสมหวัง..ย่อมมีคนที่ผิดหวัง.. จึงขอเป็นตัวแทนบอกความรู้สึกของผู้ที่ผิดหวังนั้น.. จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 27 มิ.ย. 49 19:08:29 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ดอกหญ้าริมทางไร้ร้างความหมาย กรีดกรายโอนอ่อนกลับซ่อนความฝัน อาบไร้สายลมชื่นชมแสงจันทร์ อุ่นไอตาวันและพลันฝนพรม เหมือนไร้ความหมายแต่คล้ายความฝัน ก็ใครไหนกันฝันฟ้ามาห่ม ลมแรงเท่าใดเอนไปไม่ล้ม หยาดฝนพร่างพรมยังชมชื่นชู ผิงดาวทุกคืนระรื่นน้ำค้าง ก่อนเรืองรุ่งรางทาบทางแสงสู่ กลางแดดแผดกล้าใต้ฟ้าดินฟู ดอกหญ้างามตรูใครรู้ค่ายาม ถึงวันจบสิ้นซบดินแซมแดน ทางเถื่อนเมืองแมนก็แสนไหวหวาม ร่วงราวพราวหล้าดอกหญ้าดาวงาม ใต้ฟ้าสีคราม...ใครงามกว่าเธอ ************************************ เพลงประกอบครับ http://www.santipap.com/tantawan.htm จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 27 มิ.ย. 49 19:17:49 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ค่ะ.. ถึงคิว.. คุณดอกไม้พเนจรก่อนนะ.. ดอกหญ้าริมทางเท้าชื่นใจนัก เจอนักรักตัวจริงกลางสิงขร จึ่งเคลียคลอหยอกเหย้าแลเว้าวอน คุยกันก่อน อย่าเพิ่งไปให้ไกลตา เป็นดอกไม้ ใต้ดวงดาว ช่างหนาวเหน็บ ใครจะเก็บไปฝันกันนักหนา หนึ่งดวงดอก หมอกเศร้า เคล้าน้ำตา เจ้าดอกหญ้า เดียวดาย กลางสายลม --------- เฮ้อ ค่ะ.. เขามาให้อยากแล้วจากไปอีกจนได้-- ยินดีที่รู้จักคุณดอกไม้พเนจรค่ะ แล้วแวะมาอีกนะ ส่วนพี่เสริม.. น้องทิวลิป คุณพจฯ และท่านอื่น ๆ เดี๋ยวเจอกันค่ะ อย่าเพิ่งรำคาญก่อนนะ.. จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 27 มิ.ย. 49 19:26:35 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เย้ !  ถึงคุณพจฯ แระ (ปาดเหงื่อ.. ภาษาก็ยิ่งไม่ค่อยจะถึงอยู่) ดอกหญ้า น้อยน้อย ขอน้อมรับ คำท่านขับ เป็นกลอน พรสุขสม ยิ้มยินดี เปรมปรีดิ์ ถ้อยคารม ด้วยนิยม ความขาน กานท์กวี ----- ชอบกลอนบทนี้ของคุณพจฯ ค่ะ โดน!!! มาก       และขอบคุณในความห่วงใย ที่มีให้คนไกลห่างค่ะ         ยินดี ยินดี ไปทำงานก่อน ลูกค้ามาคับพ้ม .. เดี๋ยวมา ๆ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 27 มิ.ย. 49 19:38:20 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มาตอบพี่น้ำ ค่ะ.. พี่จันทร์แห้ง อ้าวพี่ลงคำว่า เอย... ตามความรู้เก่า ท่านว่า ถ้านักกลอนลง "เอย" แปลว่าจบแล้วนี่นา เหะ เหะ มีแซว เอาเป็นว่า ถอด "เอย" วางไว้นะคะ.. แล้วต่อกลอน กันเล่น ๆ ---คำของพี่ โอนอ่อนยอด ยามลม พรายพร่างพัด โบกไกวกวัด แกว่งก้าน ลู่ลมไหว ยามได้ยล ผ่อนปรน ทุกข์คลายไป เห็นครั้งไร ให้ชื่น ชุ่มช่ำเอย ---------------------ความของแจม              ดอกหญ้าน้อย คอยท่า ฟ้าและฝน              เอ่ยระคน  ปนอาย   มาเปิดเผย              แผ่วสายลม  ดึกสงัด  พัดรำเพย              ฝนเจ้าเอย.. สาดฉ่ำ  ให้น้ำที --- สงสัยดอกหญ้าเหนื่อย เลยขอน้ำ ขอฝนกันแล้วค่ะ.. เฮ้อ.. ขอบคุณที่มาร่วมสนุกกันนะคะ เดี๋ยวไปซุ่มแต่งนิทาน ดอกหญ้ากับตาวัน ดีกว่า แล้วค่อยมาตอบ คนเดินดินกินข้าวแกง และน้องทิวลิปนะคะ   ^__^ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 27 มิ.ย. 49 20:17:05 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มาถึงคุณคนคอยเนอะ.. ความเห็นที่ 14 แล้ว คลังของคำเริ่มจะหมดแล้ว (แต่ต้องตอบต่อ ท้องก็อิ่มแล้ว ร้านปิดแล้วไม่มีข้ออ้างล่ะ) ----คุณมาทางนี้ ถือกำเนิด กลางพนา ตามป่าเขา แม้ทางเท้า แทรกตัวอยู่ คู่ใบเขียว เติมแต้มสี สดใส ไม่ซีดเซียว ไม่เปล่าเปลี่ยว มีสหาย ตามรายทาง สองตาชม ความงาม ตามธรรมชาติ แต่มีหนึ่ง กลับหวาด ใจบาดหมาง ทุกสิ่งล้วน คู่ท่วมท้น จนวายวาง ไม่เคว้งคว้าง แม้วนเวียน เปลี่ยนฤดู โอ้ดอกหญ้า ยังดี เจ้ามีเพื่อน โอ้ดวงเดือน มีดาว สกาวคู่ โอ้อาทิตย์ มีเมฆา ป่ามีภู มีเพียงเรา ไร้คู่ อยู่ลำพัง -------------------------------แจมอยู่ทางนี้ก็แล้วกัน                          เสียงลมแผ่ว รำพัน ใครฝันค้าง                          สุดอ้างว้าง  ไม่เหลือ  แม้ความหวัง                          ยินมาถึง  ดอกหญ้า  ล้าพลัง                          อีกฟากฝั่ง  ก็รอ  ท้อเหลือทน ---------- ว๊า... นึกไม่ออกแล้วล่ะ ขอติดไว้แค่นี้นะคะ ถ้าต่อได้จะมาต่อให้อีกค่ะ ^__^ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 27 มิ.ย. 49 23:17:53 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คนเดินดินกินข้าวแกงคะ ขอบคุณที่มาทักนะคะ งานงาม ๆ กับเพลงไพเราะเป็นของคู่กันค่ะ แจมง่วงแล้วสิ.. พรุ่งนี้เจอกันใหม่นะคะ สุดความพยายามแล้วล่ะ ^__^ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 27 มิ.ย. 49 23:20:01 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอแจมด้วยนะครับ ท่านสีน้ำฟ้า ดอกหญ้าประดับแต้ม..............พื้นดิน ชุ่มฉ่ำน้ำค้างริน.....................เมื่อเช้า ไร้เจ้าโลกจบสิ้น....................แตกแห้ง แล้งเอย เขียวสดใสจริงเจ้า..................เพราะหญ้าน้อยนี้ นั่งดูบอลโลกลุ้น....................ประตูชัย นักเตะฝ่าหญ้าไป...................ลื่นล้ม กรรมการแจกแดงให้...............กาน่า อนาถเอย กาน่าเป็นไก่ต้ม......................พ่ายแพ้บราซิล ป แวะเข้ามาทักทายครับพอดีเพิ่งดูบอลคู่บราซิล - กาน่าจบ ผลสรุป บราซิลชนะ 3-0 ครับผม :) จากคุณ : ยิ้มแย้ม - [ 28 มิ.ย. 49 00:35:39 A:203.153.169.226 X: TicketID:097737 ]

ความคิดเห็นที่ 26 สวัสดีค่ะ มาตอบต่อค่ะ    คุณยิ้มแย้ม ดีใจค่ะ ที่แวะมา.. ทันได้ดูอยู่เหมือนกัน ทันได้เห็นภาพที่นักเตะบราซิล ขอร้องกรรมการไม่ให้แจก ใบเหลืองกาน่าด้วยแหละ น่ารักมากเลย.. ที่สุด กฎ ก็เป็นกฎ ยังศักดิ์สิทธิ์ เสมอ ขอบคุณนะคะ.. ลองต่อเป็นโคลงนะ ไม่ค่อยถนัดนัก อาจผิดฉันทลักษณ์ไปบ้างไม่ว่ากันนะ อันตัวฉันดั่งหญ้า                         ริมทาง หวังมิ่งมิตรเชยปราง                     อุ่นเอื้อ ประดุจหนึ่งน้องนาง                      เถิดท่าน หวังแค่เพียงมิตรแท้                     จึ่งพ้อ  ครวญมา ----------------เหะ เหะ เท่านี้นะ ได้เท่านี้จริง ๆ ---------- จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 28 มิ.ย. 49 19:33:31 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ยินดีอย่างยิ่งค่ะ มาอ่านเพลินเหมือนกัน แต่วันนี้ เห็นทีต้องขอไปนอนก่อน พเนจรกลางอากาศมากว่าสิบ ชั่วโมง พอถึงไทยดอกไทม้ก็แห้งเก๊ะเลย ไปดื่มน้ำค้างกลางหาวแล้วจะมาแจมจ้ะ ^^ จากคุณ : ดอกไม้พเนจร (ange du riz) - [ 29 มิ.ย. 49 01:28:29 ]

ความคิดเห็นที่ 28 แฮ่ม !  ไปทำงานกลางอากาศมาหรือคะ น่าสนุกเนอะ.. วันหน้าไปอีก ชวนดอกหญ้า เอ๊ย! แจมมั่งนะ แบบว่า ตีตั๋วฟรี ..อิอิ   ป่านนี้คงฝันดีแล้วล่ะ  จะเห่ จะกล่อม ก็คงไม่ทัน เอาเป็นว่าพรุ่งนี้มาต่อนิทาน.. ดอกหญ้ากับตาวันให้อ่าน เพื่อรับขวัญวันใหม่ดีกว่านะคะ                             จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 29 มิ.ย. 49 04:31:04 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ดอกหญ้ากับตาวัน  .. (อยากให้เป็น) นิทานคำกลอน พี่ s.suk บางทีถ้าคำแจมไม่เหมาะ ไม่ลงตัว พี่ช่วยแก้ไขให้นะคะ อิอิ.. ยังไม่ใช่คนเขียน ฝีมือฉกาจนี่นา .. ขอพึ่งใบบุญหน่อยน่า ---ต่อของพี่ s.suk ความเห็นที่ 17 ค่ะ หญ้าน้อยน้อย คอยท่า แสงตาวัน พระทรงธรรม์ จะได้ ไม่มาเก้อ แม้มิอาจ พลีร่าง ไปบำเรอ จึ่งหยุดเพ้อ รำพัน หยุดรำพึง ตั้งดวงจิต อธิษฐาน วานลมอุ่น บอกพิรุณ โปรยปราย ลงมาถึง ผืนดินแห้ง แซ่สร้อง ร้องอื้ออึง โลกาพึ่ง พิรุณพรำ ชุ่มฉ่ำใจ ดอกหญ้ากลั้น ใจรับ ความเจ็บแปลก ค่อยค่อยแตก แบ่งกอ รอไม่ไหว ครั้งองค์พระ พิรุณ ท่านคลาไคล หญ้าดอกใหม่ ผุดงาม ขึ้นตามดิน อ้อมอก พสุธา มาฟูมฟัก ด้วยความรัก จึ่งให้ คลุมทั่วถิ่น สายลมไหว คอยไล่ ภุมริน รักษ์ยุพิน ริ้นไร ไม่ให้ตอม ---- ... เฮ้อ... ดอกหญ้าเป็นอมตะแล้วทำไงดีคะ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 29 มิ.ย. 49 05:22:37 ]