เวลารักเธอข้างเดียวมันเจ็บนะรู้ไหม เจ็บจนอยากจะร้องออกมาให้เธอเห็น แต่ฉันต้องเก็บไว้ เพราะที่จริงก็คือเคยร้องแล้วและเธอก็ไม่สนใจฉัน
หลายปีที่ยังรักเธออยู่ ตอบไม่ได้เหมือนกันว่าเพราะอะไรจึงรัก แต่รักและมันก็มากขึ้นทุกวัน
ไม่เคยโกรธหรือด่าว่าเธอเลยสักหน
มีแต่จะคอยส่งเสริมเธอให้ไปมีชีวิตในทางที่ดี
รักเธอนะและคงไม่ได้พูดมันอีก เพราะเคยบอกเธอไปแล้วเหมือนกัน
คนที่ถูกทิ้งอยู่ตรงนี้คือฉัน
รู้ไว้เถอะวันไหนที่เธอเสียใจ ฉันนี่แหละที่ยังรอซับน้ำตาให้
เธอจะรักใครก็รักไปเลย ฉันชินกับการโดนทิ้งเสียแล้ว
มันเป็นเรื่องธรรมดาที่คนอย่างฉันจะไม่ร้อง ไม่ฟูมฟาย แต่น้ำตามันไหลอยู่ในใจ ไม่บอกเธอหรอกว่าเสียใจขนาดไหนที่โดนเธอเมินซ้ำซาก...
จากคุณ :
ญาณัท
- [
27 มิ.ย. 49 21:55:50
]