ความคิดเห็นที่ 1 อ่านแล้วยิ้มครับ จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 28 มิ.ย. 49 02:27:01 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คมเฉียบขาดครับ เอ... อายุ 17 งั้นหรือ... โอ้... ก็อายุใกล้ๆกับผมเลยสิครับ(หึ...หึ...) จากคุณ : คมลิขิต - [ 28 มิ.ย. 49 05:44:55 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อายุ 17 เหรอ...เอ่อ...ตอนนั้นทำอีหยังอยู่หว่า... คิด..คิด..คิด.. อ้อ..เรียนจบ ปวช.ปี 3 ยังไม่รู้ว่าจะไปเรียนต่อที่ไหนดี ไปถามหมอผี หมอผีว่า ไปเรียนต่อที่เชียงใหม่ ก็ไป แต่เรียนได้ปีเดียว ไม่จบ เพราะว่าขี้เกียจเรียน แล้วก็เรียนไม่รู้เรื่อง(ว่ะ) เหอ ๆ แต่ก็ดีเหมือนกัน ได้รู้จักใช้ชีวิตเด็กหอ เวลาส่วนใหญ่ ก็คืออยู่กับเพื่อน ช่วงเวลานี้แหละนะ คือความสำคัญของ เพื่อน ได้เพื่อนดีก็จะพากันไปในทางที่ดี ได้เพื่อนไม่ดี ก็เข้ารกเข้าพง คุณเพื่อนชวนวิ่งออกกำลังตอนเช้าตี 5 แหกขี้ตาตื่น วิ่งได้วันเดียว หมาเห่าเกรียวกราว... ฮ่าๆ นึกถึงแล้วก็สนุกดีเหมือนกันนะคะ จากคุณ : ซอมฯ - [ 28 มิ.ย. 49 09:03:20 A:172.21.131.228 X:202.6.107.51 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ท่านชายพจฯ อ่านแล้วเลยรู้ว่า รุ่นท่านน่ะรุ่นไหน ดูจากการใช้คำใน friendship ก็พอเดาได้ ถ้าเป็นสมัยนี้ เขาต้องว่า เพื่อนเอย มาเจอกันแล้วก็ต้องจากกันไป เป็นธรรมดา..เพื่อนเอย..โยะ..โยะ..โอ้..เย.. (แซวเล่นน่ะ...........คิก..คิก..) จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 28 มิ.ย. 49 09:46:11 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เรียน ท่านสหาย ท่านสหาย คนเดินดินข้าวแกง ขอบพระคุณ ขอรับ แต่กระผมขอยกประโยชน์ให้กับ หมู่มวลผู้ประพันธ์ทุกท่าน ขอรับ. ท่านสหาย คมลิขิต ที่ว่าอายุใกล้ ๆ กับท่านนั้น ท่านมองตัวเลขสลับที่กันฤๅเปล่า ขอรับ. แฮ่... ท่านสหาย หญิงซอม ฯ The river could no return จริงนะ ขอรับ. ท่านสหาย ทิวลิปสีน้ำเงิน ตายละ กระผมลืมนึกถึงข้อนี้ไปเสียสนิท คราวนี้ ความลับก็แตกละสิ ขอรับ โย่ะ... จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 28 มิ.ย. 49 10:25:03 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แจมก็เคยอายุสิบเจ็ดนะ จริง จริ๊ง (เดี๋ยวจะไม่เชื่อ) นึกไม่ออก ว่าทำไรอยู่ (หรือไม่อยากเล่า) น่า.. มาอ่านอย่างเดียวนั่นแหละ แต่หาคำขยายความไปงั้น ๆ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 28 มิ.ย. 49 11:15:46 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เรียน ท่านสหาย สีน้ำฟ้า ที่ถึงกับนึกไม่ออกว่า ตอนนั้นกำลังทำอะไรอยู่ ก็แสดงว่า อายุสิบเจ็ดของท่านสหายนั้น มันคงจะได้ผ่านมา นานนนนน มากแล้วละสิ ขอรับ แฮ่... แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 49 11:29:28 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 28 มิ.ย. 49 11:26:30 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เข้ามาตอบเพิ่มคร้าบ เพราะจะมารำลึกความหลังว่า ตอนอายุ 17-18(จริงๆ) ทำอะไร เพราะเป็นหัวหน้า-รองหัวหน้าห้อง ตอนนั้น คอยวิ่งแข่งเอย กำกับละครห้องเอย กีฬาสีเอย เป็นบก.นิตยสารห้องเอย ปลอมลายเซ็นอาจารย์เอย ปลอมจดหมายราชการเอย... เยอะแยะไปหมดครับ (มีแนวโน้มจะเป็นได้หลายอาชีพจริงๆ... อย่างหลังๆนี่ท่าจะรุ่งซะด้วย) แต่เวลาผ่านไปแล้ว และคงไม่ย้อนกลับ ถ้ากลับมาเจอเด็กนิสัยเหมือนตัวเองอีกที แล้วต้องกำราบละก็... คงเป็นลมเป็นแน่แท้ ครับผม แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 49 12:49:09 จากคุณ : คมลิขิต (คมลิขิต) - [ 28 มิ.ย. 49 12:48:07 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ท่านพจนารถ............. อ่านแล้วชวนให้นึกถึงวันเก่าๆ มันเป็นภาพที่งดงามไม่ลืมเลือน ทุกท่านก็คงจะรู้สึกคล้ายๆกัน เมื่อย้อนนึกถึงวันเก่าสมัยเรียน จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 28 มิ.ย. 49 13:53:27 ]

ความคิดเห็นที่ 10 .......อายุสิบเจ็ดเราว่าเราสาวแล้วนา ไม่ใช่เด็กแล้ว แต่ทุกคนก็บอกว่า เจ้ายังเด็กๆๆเด็กนักหนา .......ตอนนี้ เราก็ว่า หลาน ลูก อะไรแบบนั้นเหมือนกัน .....ไม่โย่วไม่เยิ่วหรอกฮึ แวะมาอ่านแล้วหวนไปถึงวันเก่าแบบคนแก่ซะแล้วซีเรา จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 28 มิ.ย. 49 21:15:58 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ฮา... แจมก็เลยมีเพื่อนเลยค่ะ พี่ทิกิ เนอะ ๆ เราไม่โย่ว ไม่เย่ว กะเค้าหรอก (ฮา) แหม..เปิดช่องว่างเป็นไม่ได้เลยนะคะ สะสมไว้เท้อะ.. คุณพจนารถ๓๒๒ ..                   เวลาแจมขอคืนมั่ง อย่าร้องนะ "หยอกได้สบายใจจัง...หยอกยังไง..ก็ยังไม่ถูกแบน.." (ในเครื่องหมาย "...."  ร้องเป็นเพลงนะนั่น)                             จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 28 มิ.ย. 49 21:29:54 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ท่านชายพจฯ สะสมตังค์ได้ดอกเบี้ย สะสมความแค้นได้อะไรล่ะเนี่ย... รีบไปถอนคืนเถอะค่ะ...ท่าทางจะเสียดอกแพง... จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 28 มิ.ย. 49 22:01:51 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เรียน ท่านสหาย คมลิขิต การฟาดฟันกับไอ้เจ้าลูกลิงพวกนั้น กระผมคิดว่า มันเปน กำไรของชีวิต ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 29 มิ.ย. 49 02:01:58 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เรียน ท่านสหาย เกรียงไกร (ผู้คุ้นเคย) เมื่อย้อนนึกถึงวันเก่า สมัยเรียน... นั่นแล ขอรับท่าน สัญญลักษณ์ ของความ เ เ ก่ ... เริ่มมาเยือนแล้ว... แหละ...ขอรับ แฮ่... แก้ไขเมื่อ 29 มิ.ย. 49 02:23:32 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 29 มิ.ย. 49 02:08:26 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เรียน ท่านสหาย ทิกิ ไม่ โย่ว...ไม่เยิ่วดอก...ขอรับ แต่ประโยคสุดท้ายของท่านสหาย ...มีเหตุผลดี...ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 29 มิ.ย. 49 02:11:58 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เรียน ท่านสหาย สีน้ำฟ้า ขอ...ท้ากลับด้วย.. ขอรับ... แฮ่.. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 29 มิ.ย. 49 02:13:52 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เรียน ท่านสหาย ทิวลิปสีน้ำเงิน ณ ชั่วโมงนี้ กระผม ขอให้อภัย ทุกผู้...ทุกนาม...แล้ว... ขอรับ. (ถึงจักเสียดอกแพง ก็ยอม เพียงเพราะสิ่งที่... ...หากจักได้รับคืนมา มันอาจ...คุ้มค่า...เกินคาด... อาจเปนได้...ขอรับ.) แก้ไขเมื่อ 29 มิ.ย. 49 02:35:24 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 29 มิ.ย. 49 02:16:57 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คนอื่นอ่าน อาจตกใจ อะไรหว่า ท่านชายพจฯ ท่านพี่สีน้ำฟ้า ท้าแข่งขัน แล้วตัวน้อง คนกลาง ทำไงกัน หรือจะหั่นตัวแบ่งปัน คนละข้างไป.. .................... ไม่ห้ามล่ะนะ เอ้า ยกที่ 1 เริ่มได้...(ขอเป็นกรรมการแล้วกัน) แก้ไขเมื่อ 29 มิ.ย. 49 08:36:05 จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 29 มิ.ย. 49 08:35:29 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เรียน ท่านสหาย ทิวลิปสีน้ำเงิน คนน่ะ... ไม่ใช่กุนเชียง... ชะ...จะมาหั่นแบ่งกันคนละข้าง... (แต่...ชู่ว์... เราน่ะ...พวกเดียวกันมิใช่ฤๅ...ขอรับ จะเปนกรรมการให้ ก็ตัดสินโกง ๆ กันหน่อยสิ...นะ...) จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 29 มิ.ย. 49 10:00:41 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อรุณสวัสดิ์ .. ตื่นเต้นอะไรกันหรือ (อมยิ้มในสีหน้า .. มาเยี่ยม ๆ มอง ๆ ) เดี๋ยวมาใหม่นะคะ .. ขอหากาแฟสักแก้วเหอะ รอยหยักของสมองไม่ทำงานอ่ะ เหมือนนอน เมื่อกี้นี่เอง  แต่ต้องตื่นมารับมือ เอ๊ย! ตื่นมาทำงานต่ออีกแล้ว... จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 29 มิ.ย. 49 10:08:25 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ความสามารถฉายแววกันตั้งแต่เด็กเลยนะขอรับ น่าจะชวนมาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นบนบอร์ดนี้ด้วยนะขอรับ จากคุณ : คนคอย (ZyM4nY) - [ 29 มิ.ย. 49 11:35:02 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เฮ้อ.. ความทรงจำเก่า ๆ บางทีมันก็จาง คุณพจฯ ก็นะ ออกมาท้ารบอยู่เหย็ง ๆ แจมไม่มีอะไรจะรบด้วยน่ะซี... ฟังเป็นคำบอกเล่า พอนะ... นะ ------ เสียงอึงอึง ออกท้า มาเหวยเหวย กะไรเลย หยามหยัน กันเพียงนี้ อันเกลอนั้น นำความ สิบเจ็ดปี เรื่องดีดี ชวนยิ้ม อิ่มเอมใจ จะย้อนความ ตามเรื่อง ต่อเนื่องเล่า อันตัวเรา เข้าเรียน เพียรผลักไส หวังรอยหยัก ของสมอง หายข้องนัย หวังก้าวไกล ทันโลกา ยถากรรม แปดมีนา ปีอะไร จำไม่ได้ มีเหตุให้ ใช้ภูมิรู้ ครูสั่งสม เขียนคำขวัญ ถ้อยงาม ความนิยม หวังชื่นชม เจ้าศิษย์น้อย คล้อยรับคำ ชนะเลิศ วันสตรี สากลชื่น แสนครึกครื้น ยินดีตาม เจ้างามขำ ปีต่อมา เรียงความ เข้าลอยลำ แล้วเลิศล้ำ กว่าใคร ในเวลา พอมีสิ่ง บอกเล่า เปล่าอวดอ้าง ชมเชยบ้าง รางวัล ชวนหรรษา ตีพิมพ์ลง “วัยหวาน” ที่ผ่านมา เจ้ามีค่า ขนม สุขสมใจ พอเนอะ.. เล่าไปเดี๋ยวกลายเป็นบ้าเห่อ “วัยหวาน”  คือนิตยสารของ สพน.ประพันธ์สาส์นเมื่อก่อนค่ะเดี๋ยวนี้ปิดตัวไปแล้ว ก็มีทั้งเรื่องสั้น และบทกวี  เรื่องสั้นนี่ได้ค่าขนมเรื่องละสองร้อยห้าสิบ แล้วก็ต่อมาก็มีตีพิมพ์อีกบ้าง ในเดอะบอย  เฉพาะพวกบทกวี เหะ เหะ ทำหายหมดแล้ว ไปกะสึนามิหมด  ยากที่จะฟื้นความค่ะ แก้ไขเมื่อ 29 มิ.ย. 49 21:09:22 จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 29 มิ.ย. 49 12:37:52 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตอนผมอายุ 17 ปี รู้สึกว่าตัวเองหล่อมาก แต่ว่าเป็นคนดื้อไม่ค่อยดีเท่าไร แต่ก็มีแต่คนรัก เลยหลงตัวเองว่าหล่อม้ากมาก ตอนนี้แก่แล้ว มันก็เป็นไปตามวัย โตขึ้นและเปลี่ยนเป็นคนดีมาก แต่ไม่ได้มองว่าตัวเองหล่ออีกแล้ว แต่รู้สึกว่าเป็นคนดีไม่ค่อยมีใครรักแฮะ :( นึกถึงเพลง "เป็นคนดีที่ไม่มีความสุข" จัง ฟังผ่าน ๆ ทางวิทยุ ไม่รู้เหมือนกันว่าใครร้อง สิบเจ็ดปี เรานี้ ล้อหล่อมาก เจ็ดสิบปี ต้องจาก เป็นซากผี แต่ตอนนี้ เราเป็น คนแสนดี ตัวเรานี้ ถึงดี ไม่จีรัง จากคุณ : ยิ้มแย้ม - [ 29 มิ.ย. 49 15:00:37 A:203.153.173.79 X: TicketID:097737 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ตอนสิบเจ็ด เป็นกรรมการ หาญห้ามรัก เรียกพลพรรค ยกพวกไป ช่วยกันห้าม "หลังโรงเรียน" เพื่อนตอบ ฉันรีบถาม เพราะเหตุใด ดามส์-ณัฐ จึงกัดกัน แล้วได้ความว่า เจ้าดามส์ เริ่มรักก่อน เป็นสาวเจ้า หน้าละอ่อน ห้องสามนั่น เจ้าณัฐเอง มันก็รัก อยู่เหมือนกัน แต่สาวเจ้า ไม่เคยหัน มามองใคร ฉันได้ยิน จึงหันหลัง แล้วออกวิ่ง ไปหาสาว นามว่ามิ้งค์ คนสวยใส แล้วเริ่มเล่า เท้าความ ตามบรรยาย สาวมิ้งค์ คนหน้าใส จึงไปตาม คว้าแขนหนุ่ม คนงาม ตามมาด้วย แล้วตะโกน ให้ช่วย กั้นณัฐ-ดามส์ บอกตอกหน้า เธอไม่สน ไม่อยากถาม แต่มีความ -จริงบอกไว้ ให้รู้กัน ว่าฉันนั้น ไม่สนใคร เลยสักนิด ทั้งไม่เคย ใกล้ชิด ให้คิดฝัน หนุ่มคนงาม นี่ต่างหาก เป็นแฟนฉัน ว่าแล้วเดิน ควงแขนกัน ก่อนจากไป เจ้าสองเพื่อน หันมา หัวเราะร่า เกือบจะฆ่า กันตาย แล้วหรือไม่ กอดคอ พากันเดิน จำเริญใจ เรียกพรรคพวก ยกไป กินข้าวกัน หันมามอง อ้าว/ฉัน ยังยืนนิ่ง ไม่สนใจ ทุกสิ่ง ที่ผ่านผัน น้ำตาไหล พรากพราก อย่างสุดกลั้น หนุ่มคนงาม แฟนมิ้งค์นั้น ฉันหมายปอง...(อกหักทั้งกะปี) ........................ เนี่ยแหละค่ะประสบการณ์ตอนอายุสิบเจ็ด ไม่อยากจำเล้ย.. จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 29 มิ.ย. 49 19:03:18 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เรียน ท่านสหาย ทิวลิปสีน้ำเงิน กระผมช็อค เลือดโชก หัวโขกโต๊ะ ใจหายโหมะ เลยเรื่องเล่า ของสหายทั่น โถ...คงกล้ำ กลืนน้ำตา คงจาบัลย์ สมัยนั้น รักสับสน วกวนจริง แต่...ป่านนี้ แผลหัวใจ คงหายแล้ว คงจักมี รักผ่องแผ้ว เปนที่ยิ่ง ร่วมถักสาน ดวงมานงาม ในความจริง แลหนุงหนิง น่ารักหนอ...ขออวยพร. แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 49 02:54:29 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 30 มิ.ย. 49 02:07:08 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เรียน ท่านสหาย สีน้ำฟ้า ถ้า... เรื่องสั้นของท่านสหาย ได้รับการคัดเลือกจากนิตยสาร "วัยหวาน" ของสำนักพิมพ์ ประพันธ์สาส์น ในขณะที่ค่าเรื่อง ราคา ส อ ง ร้ อ ย ห้ า สิ บ บ า ท ถ้ ว น เราก็เปนนักเขียนรุ่นเดียวกันสิ ขอรับ ? (ไม่ได้ อำ นะ...ออกจะตื่นเต้น...ทีเดียวแหละ...) จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 30 มิ.ย. 49 02:28:06 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เรียน ท่านสหาย ยิ้มแย้ม การที่ได้ หลับตานึก ถึงภาพฝันอันรุ่งเรือง โอฬาร ตั้งแต่สมัยหนุ่ม...หนุ่ม นี่ บางที ก็มีความสุขดีนะ ขอรับ. ....... จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 30 มิ.ย. 49 02:38:05 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เรียน ท่านสหาย คนคอย กระผมว่านะ ว่าป่านฉะนี้แล้ว พวกเขา ก็คงจะ ลืมกันเกลี้ยงฑูตไ ปแล้ว..... ว่า... เคยบันทึก อะไร ในสมุด เล่มไหน ให้กับใคร ตั้งแต่...เมื่อไหร่... จริง จริง ขอรับ. แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 49 02:58:27 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ (พจนารถ๓๒๒) - [ 30 มิ.ย. 49 02:49:48 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อรุณสวัสดิ์ค่ะ อืมม.. คุณพจฯ  แจมจำได้ ตอนนั้นพี่เอ๋ ชามาดา ทำคอลัมน์กวีอยู่น่ะค่ะ แล้วเรื่องสั้นที่ลง.. ก็แค่ 1-2 เรื่องเอง ไม่เยอะหรอก เป็นเรื่องเกี่ยวกับ หนุ่ม ๆ สาว ๆ ยุคนั้น โลเกชั่นเชียงรายค่ะ แล้วก็มีเรื่องนักเรียนวัยมัธยม เป็นนักบาสฯ อืมม..อันนี้น่าจะ ตีพิมพ์ในนิตยสารทราย (เหมือนไม่ได้ค่าเรื่องเลยอันนี้ อาจจะเพราะการสื่อสารผิดพลาดไป เขาติดต่อแจมไม่ได้ ประมาณนั้น..ผิดที่แจมน่ะ) แต่ดีใจว่าได้ลง แล้วก็..มีอีกเรื่องหนึ่ง อันนี้ลืมดับ.. ส่วนนามปากกา ที่ใช้สมัยนั้น กลับไปอ่าน "กว่าจะเป็นสีน้ำฟ้า" จากเล่ม ความในใจ ไฟฝัน ฉันและเธอ นะคะ แฮ่ม.. วัยเริ่มใกล้เคียงกันแล้วเรา ทุกอย่างอยู่ในความทรงจำอย่างเดียวค่ะ.. ไม่มีหลักฐานแล้ว หายไปกับน้ำ ตอนสึนามิหมด (คิดว่า)  เพราะล่าสุดน่าจะ ขนพวกหนังสือลงเกาะพีพี เนื่องจากอยู่เกาะแล้วพอมี เวลา จะรื้อ ๆ ค้น ๆ งานเก่ามาอ่าน และปรับปรุง ปรับแต่ง ไปตามประสาแจมนั่นล่ะ แต่..แจมก็ยังปีนไปไม่ถึง คำว่านักเขียนอ่ะ คุณพจน์ แจมว่า..ฝีมือแจมยังต้องหัดอีก  เอาไว้แจมได้ใบรับรอง จากที่ไหนสักแห่ง แล้ววันนั้นคงเรียกตัวเองได้อย่างเต็มภาคภูมิเสียที (กำลังส่งงานประกวด ๆๆๆๆ ได้แต่ส่งอยู่เนี่ย)                                       ถ้าสะดวกอยากคุยกับคุณพจฯ ผ่านเมล์ หรือหลังไมค์ มากกว่าค่ะ.. บางที กลัวว่าบางคำไม่เหมาะสมสำหรับการ เผยแพร่ในที่สาธารณะ  แหะ แหะ เขินก็เป็นนา rimtarn_s@hotmail.com  ค่ะ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 30 มิ.ย. 49 11:03:16 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เรียน ท่านสหาย สีน้ำฟ้า ไปหลังไมค์ ก็แล้วกัน จัก...รอ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 30 มิ.ย. 49 16:53:40 ]

ความคิดเห็นที่ 31 มันเป็นไปไม่ได้ค่ะ คุณพจฯ .. แจมส่งหลังไมค์ถึงคุณไม่ได้ แต่รับได้ คลิกตอบจากที่รับมา ก็ไม่ได้ คลิกที่ตัวอมยิ้มก็ไม่ได้ ส่วนของคนอื่น ๆ แจมรับ-ส่งได้ปกติค่ะ เพราะระบบบอกว่าคุณไม่สะดวกรับข้อความ ให้ทดลองกี่ครั้งก็ยังเหมือนเดิม.. เอ่อ... คุณพจฯ ลองดูนะ ไปคลิกปุ่ม  IGNORE (รูปคนสีน้ำตาล มีรูปกากบาทด้านล่าง) ที่ชื่อแจมแน่ ๆ เลย  เพราะทดสอบแล้วคือ รับได้-แต่ส่งไม่ได้ พอจะเข้าใจล่ะค่ะ...เรารึก็พยายามอยู่ตั้งนานแน่ะ แก้ไขนะคะ.. คลิกที่ contactlist แล้วก็คลิกช่องสี่เหลี่ยม หน้าชื่อแจม..แล้วก็เลือก no igmore คับพ้ม ^__^ ขออภัยแก้ไขหลายครั้งเพราะพิมพ์ผิดค่ะ และต้องขอบคุณสาวน้อยทิวลิป ที่มาช่วยสมานฉันท์พี่ ๆ นะคะ (ทิวลิปสอนมาอีกทีอ่ะคุณพจฯ แหะ แหะ แจมก็ทำไม่เป็นหรอก) แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 49 19:04:35 แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 49 18:25:38 แก้ไขเมื่อ 30 มิ.ย. 49 18:16:02 จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 30 มิ.ย. 49 17:27:15 ]