นกปีกหัก...
หัวปักคะมำลงดิน
ใครหนอใจร้ายยิงเจ้าแทบสิ้น
เจ้าเกือบแดดิ้น ม้วย มรณา
เจ้านกน้อย...
ใครคอยเจ้าที่รังบ้างหนา
ลูกๆเมียใจเสียโศกา
ชะแง้แลมาว่าเจ้าจะคืนหาเมื่อใด
เหยียดปีกเต็มที่...
สดสีเลือดทะลัก หลั่งไหล
พึ่บพึ่บพับพับ ขยับปีกตามใจ
แต่ไม่ทันไรเจ้าก็ก้มจูบพื้น
สองเท้าขยับ...
เคลื่อนขับขัดขืน
ปีกไม่ไหวแต่ใจฝ่าฝืน
นกร้อง"หยัดยืน"อยู่ในคอ
ไปเถิดไป...
จะเป็นกำลังใจส่งให้เจ้าสู้ต่อ
ความรักความหวังยั้งรั้งยังรอ
ขอมีพลังพอเจ้าจงกลับไป
...........................................................................
ง่วงเป็นที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดด ใครอยากอ่านกลอนง่วงๆเชิญได้จ้า!!!
...........................................................................
แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 49 17:12:17
จากคุณ :
คายตรี
- [
28 มิ.ย. 49 17:09:13
]