กาลครั้งหนึ่งเนิ่นนานผ่านมา
มีเรื่องนินทา
เว้าพื้นเถิงเจ้าหญิงเม็ดทราย
เจ้าหญิงทุกข์ใจไห้หลาย
บ่คึดอยากอาย
เอิ้นหาแต่ประชาธิปไตย
พระราชาพ่อฮักหนักใจ
สิไปหาอยู่ไส
เหมิดโลกมีแต่คนตั๋วกัน
บอกซู่คนสิเท่าเทียมทัน
เห็นแต่เสือขบสมัน
เอาฮัดเอาเปรียบเอาเหลือ
คนไข้คนตายเป็นเบือ
ออกตกใต้เหนือ
เป็นแต่แนวเก่าเว้าดน
แนมลูกสาวแล้วบ่อยากทน
สิลองอีกจั๊กหน
เอาวะข้อยสิตัดสินใจ
หาบ่าวทุกผู้ทุกวัย
หากแม้นผู้ใด๋
อยากมาดองนำเจ้าหญิง
ไปหาประชาธิปไตยที่แท้จริง
เอามาอ้างอิง
แล้วสิยกอีนางให้แต่งงาน
หลายบ่าวฟ่าวแล่นซมซาน
ยกเหตุผลลนลาน
อ้างไปทั่วทีบทั่วแดน
บ่ถืกใจเสียหายหลายแสน
เพิ่นบอกบ่แมน
เจ้าหญิงบอกว่าบ่สร้างสรรค์
จนกระทั่งพ่อเจ้าชายแสงตะวัน
มาบอกต่อกัน
ว่าประท้วงคือประชาธิปไตย
เจ้าหญิงเกิดควมเลื่อมใส
เซื่อมันเหมิดใจ
จึงไปประท้วงทวงถาม
เริ่มตั้งแต่ตะเว็นขึ้นตาม-
ท่าฮอดตลอดยาม
ดวงตะเว็นมิดขอบโลกไป
ฮ้อนแดดแผดเผากายใจ
หาประชาธิปไตย
อยู่ไสคึจังบ่เคยเห็น
เฮ็ดนำเว้าสั่งดวงตะเว็น
ถืกทุกประเด็น
แล้วข้อยคึบ่เห็นอีหยัง
เจ้าชายตะเว็นคั้นได้ฟัง
กลั้นหัวเราะบ่ให้ดัง
คึดอยู่ข้างในใจขำ
บ่ได้อยากคึดแต่งงานนำ
ย้อนคึดขิวนำ
คึดตั๋วอีนางเสยเสย
จังเฮ็ดเว้าไปเลยเลย
แต่สิบ่เปิดเผย
เลยบอกกับเจ้าหญิงเม็ดทราย
เจ้าต้องมุมานะอีกหลาย
เถิงเหนื่อยเมื่อยกาย
อย่าท้อต้องท่าต่อไป
อีหล่าบ่ได้ขัดใจ
เถิงน้ำตาไหล
กลั้นใจเฮ็ดนำคำมัน
พระราชาเริ่มสิฮู้ทัน
ตะเว็นบ่สร้างสรรค์
สิมาคึดตั๋วลูกเฮา
จังเอิ้นบอกให้ลูกเซา
ให้หยุดมัวเมา
นำคำยุยงส่งเสริม
เจ้าหญิงยืนยันคำเดิม
ข้อยอยากฉลองเฉลิม
ศรัทธาประชาธิปไตย
มันสิมีมาฮอดยามใด๋
ราชาอ่อนใจ
ส่ายหน้านั่งคึดงึดนำ
ลูกถือตั๋วแล้วบ่จำ
เป็นเวรเป็นกรรม
แอบอ้างประชาธิปไตย
สิก่อกำเนิดยามใด
พ่อฮู้ดีกว่าไผ
มันเกิดยามตะเว็นดับแสง
จากคุณ :
เชษฐภัทร 
- [
30 มิ.ย. 49 06:19:35
]
เจ้าหญิงเม็ดทรายกับเจ้าชายแสงตะเว็น
