ความคิดเห็นที่ 1 ๐ ศศิร่ำจำรัสรอง ๐ วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ ๐ พร่างพรายผกายรุจะอร่าม ขณะยามนะค่ำเย็น ยินร้องคะนองสกุณะเห็น จะละเล่นระเริงลม ๐ ร่ำร่ำ..ตะวันจะละจะลา ประลุภาวะจ่อมจม เห็นเห็น..ก็เพ็ญศศิวิกรม ชุติห่ม ณ ห้วงหาว ๐ เหลือบแสง ณ แหล่งอุทกะผืน ระบุคืนจะยังยาว ต้องลมระดมผิวะจะหนาว ก็เพราะร้าวอุรารอน ๐ บรรสาระผ่านพละถวิล ระอุจินตะกำจร คร่ำครวญเพราะส่วนผลสะท้อน ฤจะถอนถวิลถึง ๐ เยียบเย็นเพราะเย็นศศินะแสง กระจะแจ้งกระจ่างจึง- โหยเห็นบ่เว้นภวะคะนึง รติตรึงก็เต็มตรอง ๐ ใจเห็นจะเช่นอุทกะผืน นิละคลื่นจะเข้าครอง ฤๅกรรมจะล้ำบุญะประคอง ประลุต้องสิเจียนตาย ๐ สืบสร้างระหว่างรหัสะเลศ ระบุเจตะกำจาย นัยหนึ่งก็ถึงบทะสยาย ฤดิคล้ายจะคลอคลึง ๐ อาวรณ์สะท้อนประดุจะเถา- วัลย์เร้ากระหวัดรึง ทอดทาบกระหนาบหทัยะถึง ขณะหนึ่งก็นับนาน ๐ กรรมก่อน ฤ ย้อนผละประสิทธิ์ ปะทุฤทธิล่มลาญ ข่มเดชวิเศษอธิษฐาน ทรมานจะให้หมอง ๐ เพรงบุญบ่หนุนรติพิจิตร สุจริตะรับรอง เพรงบาป ฤ ทาบมรรคะสนอง มุสะผองกระหน่ำผลาญ ๐ ร่วมบาตร ณ ชาติบุพะประภพ ฤจะกลบซะด้วยกาล ใจเห็นจะเว้นนยะสมาน อุปการะร่วมกรรม ๐ ฤๅชาติสวาดิพิสมัย ยุตินัยะเนื่องนำ จึงใจและใจนิระจะสัม- ผัสะย้ำผลิเยื่อใย ๐ ขาดช่วงจะหน่วงบุญะประคอง ฤดิสองสมานนัย เกินการณ์จะผ่านมธุระไหน ทะนุใส่ฤทัยสอง ๐ อาวรณ์สะท้อนประดุจะน้ำ ศศิร่ำจำรัสรอง ย่อมพลิ้วผิว์ริ้วชละละออง จะละล่องปลาตเลือน จากคุณ : สดายุ... - [ 1 ก.ค. 49 14:13:11 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ๐ ตรึงอกแต่รับรู้................ความนัย แม่เอย ปรารถนาย้อนกาลไป..........ปลดเศร้า หวังปลอบประโลมใจ..........ขจัดหม่น สิ้นนา ดาลหฤทัยใฝ่เฝ้า................ฝากน้ำใจสนอง ฯ ๐ กรองคำหมายกล่อมเกลี้ยง...เดียงสา ว่ารับรู้เสน่หา.....................แห่งน้อง หวังเคลื่อนสู่รัถยา...............ร่วมย่าง ก้าวเนอ สมจิตสมใจพ้อง.................ผูกไขว้ถนอมขวัญ ฯ ๐ หวังชดใช้หนี้รัก...............รอคอย ย้อนกลับทุกรูปรอย.............อย่าเร้น ดอกเบี้ยทบถมพลอย...........พูนเพิ่ม จมจ่อมอย่าว่างเว้น..............สวาดิเจ้าโดยใจ ฯ ๐ เยื่อใยมีอยู่นั้น.................เพียงไหน จงถักครอบหัวใจ.................พี่ด้วย ผูกปมเงื่อนอาลัย................มัดแน่น ตราบชีพใครหนึ่งม้วย...........หมดสิ้นจึงคลาย ฯ ๐ คืนหนี้รักหนึ่งนี้................โดยใจ จึงจดจ่อแต่ใคร...................หนึ่งนั้น ชั่วคาบที่วูบไหว..................ในอก คือชั่วใจบีบคั้น....................ซาบซึ้งคะนึงศรี ฯ ๐ ตราบวันยังเรื่อเรื้อง...........รัศมี ปรารถนาย่อมจักมี...............เมื่อนั้น ย่อมเป็นปรารถนาศรี............สู่อก แม่เอย เห่กล่อมถนอมคั้น................ขับล้อมอาลัย ฯ จากคุณ : สดายุ... - [ 1 ก.ค. 49 14:17:24 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ๐ ราตรีนั้น ๐ ๐ ลอยเด่นดวงเหลื่อมแสงโลมแหล่งหล้า ข่มดาราลับส่องสิ้นมองเห็น ท่ามเรไรคร่ำครวญแสงนวลเย็น คำนึงส่งลอบเร้นฝากเพ็ญจันทร์ ๐ จันทร์เอยผ่องเนื้อความไปตามนึก ว่ารำลึกหนึ่งใจเฝ้าใฝ่ฝัน เริ่มเติบตนรอสู่เคียงคู่กัน เพื่อผูกขวัญคำนึงเป็นหนึ่งเดียว ๐ หอมรวยริน..โกสุมกลางพุ่มพฤกษ์ ตราผนึกใจเหงาผู้เปล่าเปลี่ยว มองสู่สรวงเพ็ญนั่นใช่จันทร์เรียว ของส่วนเสี้ยวแรมเดือนอันเคลื่อนพ้น ๐ เป็นค่ำคืนคลื่นแสงได้แต่งสรวง ปลิดปลดท่วงทำนองเคยหมองหม่น ผ่านสิ้นแล้ว..มืดดำฟ้าคำรน จักอำพน แจ่มจ้าชั่วราตรี ๐ เงยหน้าขึ้นรับยิ้มเถิดนิ่มเนื้อ แขนจักเอื้อโอบต้องประคองศรี น้ำใจเจ้า..จะรับสิ้นด้วยยินดี น้ำใจพี่..ก็จะพ้องแต่สองเรา ๐ จันทร์ยังเรืองหากดาวนั้นร้าวลับ เมื่อวงแขนกำชับกอดรับเจ้า ฟังกระซิบเถิดแก้วเพียงแผ่วเบา จะกล่อมเกล้ากล่อมฤดีผู้มีใจ ๐ ขวัญเอยขวัญ..หอมไหนดั่งไอเนื้อ ปะทุเชื้ออาวรณ์แสนอ่อนไหว เมื่อจันทร์เหลืองลอยต่ำดั่งร่ำไร จึงเห็นสายเยื่อใยทอดให้ทอ. [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : สดายุ... - [ 1 ก.ค. 49 14:38:30 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จริงเร้อ... เอิ้ก ๆ ยังต่อกลอนด้วยไม่ได้ แวะมาแซวมัดจำไว้ก่อน จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 1 ก.ค. 49 21:14:21 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ดีครับพี่ สดายุ มาอีกแบบยาวอีกแล้ว ทำเอานั่งอ่านจนตาลายเลยครับ แวะมาทักก่อน ตามหนู ศ. ครับ จากคุณ : xers - [ 1 ก.ค. 49 21:51:50 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ทักด้วยอีกคนค่ะ... หายหน้าจากถนนไปนานเหมือนกันนะคะพี่... ^___^ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 1 ก.ค. 49 23:55:39 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ทักทายครับ ต่อด้วยไม่ไหว เหนือชั้นเหลือเกินครับ จากคุณ : ยิ้มแย้ม - [ 2 ก.ค. 49 14:50:52 A:58.8.183.118 X: TicketID:097737 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ศาลาไทย คงสบายดีนะ ไม่ได้คุยกันนาน..พี่เองยุ่งไปหน่อย ฮิๆ แล้ว..."พี่สาว"...เป็นไงบ้าง หายเงียบไปเลย ฝากความรำลึกถึงไปให้หน่อยละกัน ๏ หยาดสินธุรินผละละสวรร- คะละหลั่นไผทนอง รื่นล้ำเพราะสัมผัสะละออง สุขะผองก็เผยผาย ๏ เย็นนั้นก็ผันจิตะกระหวัด ปฏิพัทธะพริ้งพราย หนึ่งใครบ่ไกลระยะจะหมาย ฤดิคล้ายจะใกล้เห็น xers ผมไม่ได้แวะมานาน เห็นอาศรมฯ ยังครึกครื้นเหมือนเดิม พอดีไม่ได้เขียนอะไรที่พอจะเอาไปแจมด้วยได้ ช่วงนี้ขอเสมอนอกไปก่อน ๏ ดำรงพะวงจิตะคะนึง บทะพึงก็เพียบเพ็ญ ตรองพากย์ก็ยากอุระจะเร้น รติเว้นบ่หวั่นไหว ๏ เอิบอวลกระบวนนยะประโลม ทะนุโสมนัสใคร อาวรณ์จะผ่อนพละไฉน ยุติไห้คะนึงหา แจม มัวยุ่งอยู่กับบางเรื่องราว ฮิๆๆ ๏ เห็นแต่จะแผ่รติพิเศษ ดละเตชและเมตตา โหมใครหทัยพิริยะอา- ทระค่า ณ ในคราญ ๏ ชื่นเอยเพราะเผยรหัสะเลศ อุปเฉทะสองมาน รับรองจะปองภพะผสาน นรกานต์ตลอดไป ยิ้มแย้ม ผมเขียนเรื่อยเปื่อยครับ ไม่ค่อยมีเนื้อหาสาระอะไร นารีปราโมช ล้วนๆ ยังไงก็แวะมาแจมได้ตลอดเวลา ยินดีที่ได้รู้จักครับ ๐ เปรียบเป็นเพราะเพ็ญศศิพิลาส รุจะธาตุกำจาย โลมฟ้าและพานิละสลาย นยะหมายจะเปรียบเหมือน ๐ แถนนั่นถวัลยะจรัส บริพัตรเพราะดาวเดือน จิตนั้นเพราะสรรค์นยะสะเทื้อน ฤจะเคลื่อนจะขัดขืน จากคุณ : สดายุ... - [ 2 ก.ค. 49 20:50:19 ]

ความคิดเห็นที่ 9 . พี่สดายุ ไม่เป็นไรครับ ได้ทักทายตามประสาคนรู้จักกัน ก็พอแล้วครับ ไม่ว่าจะในหรือนอกก็ไม่เป็นไรครับ ยืมภาพ มา นารีปราโมช ด้วยน่อครับ ๐ ยามชมภิรมย์และพิสมัย หฤทัยก็ชื่นบาน ปรางดังสะพรั่งดุจตระการ รวิแสงวิภาฉาย ๐ เห็นนางพิไลกิริยะดี กุลศรีผลิผ่องพราย พิศเพ่งรึใจก็จะละลาย อุระไหวพิไรหา ---------------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 3 ก.ค. 49 00:54:23 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เอื้อก... อลังการมากเลยครับ คุณสดายุ ได้ยินหลายคนพูดถึงมานานแล้ว ได้เจอตัวจริงสักที ไม่ผิดหวังเลยครับ เอามั่ง...เอามั่ง ๐วสันตดิลกฉันท์๐ ดูรสแห่งวจนกลอน...........กลถอนวจีมา จากเสียงสุวรรณดุริยา........สุวรสอำไพ แม้นธรรพธรณจะประลอง...ฤจะสองจะรองใคร ฝีกลอนกวีรุจิอำไพ............ดุจเทพประเลงพิณฯ กระผมขอซูฮก ครับผม จากคุณ : คมลิขิต - [ 3 ก.ค. 49 08:49:16 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีค่ะ เข้ามาอ่านเพระเห็นชื่อคุณสดายุ สบายดีมั้ยคะ กลอนเพราะมาก ว่าแต่ เขียนให้น้องนางคนไหน หนอ... จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด - [ 3 ก.ค. 49 10:26:49 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ^ ^ ^ ยายส้มจี๊ดด.ด คนนอกหัวใจอย่างเรา ต้องดื่มเอ็ม 75 เอ้ย! คนหลุดขอบหัวใจอย่างเรา ไม่มีใครเขาเฝ้าฝันถึงหรอก แบบว่า ถ้าไปเข้าฝันใครแล้ว เขาจะฝันร้ายจนเหงื่อโทรมกาย ฮ่าๆๆ แวะมาแซวก่อน หวัดดีทุกคนนะคะ จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 3 ก.ค. 49 11:32:57 A:172.21.131.228 X:202.6.107.51 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีครับ เห็นชื่อ สดายุ ครั้งใดก็เข้ามาอ่านทุกครั้ง  ดูจากอารมณ์ ในกลอนโคลงฉันท์แล้วคิดว่าคงไม่ได้รับผลกระทบจากฟุตบอลโลกเหมือนผม อยากเขียนกลอนแนวนี้มั่ง  แต่ใจมันฝ่อไปหมด คงสบายดีนะครับ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 3 ก.ค. 49 20:23:47 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คุณ xers ภาพนั้นผมก็ยืมเขามาอีกทีครับ ผมเองชอบภาพเขียนลักษณะนี้มาก ๐ พากย์นี้กวีบุพะประดิษฐ์ นิรมิตะสำคัญ เพรียกนามะงามสุภะวสัน- ตะดิลกะบรรหาน ๐ สร้างคำและร่ำคตินิทัศน์ บริพัตระนับนาน ร้อยศัพท์ประดับภพะสถาน พิสดาระสืบสม คุณคมลิขิต คำที่คนพูดถึงอาจจะมีหลายด้าน จนบางด้านเอง  แก้ตัวไม่ไหว  อิๆๆ ๐ งดงามพิรามอรรถะประพจน์ มธุรสะปรารมภ์ เฉกกาลตระการยุคะปฐม ชุติห่ม ณ ห้วงหาว ๐ แฉกแสงแสดงบุรพะทิศ ผิวะพิศะพรายพราว พากย์ฉันทะสรรค์นยะอะคร้าว จะสกาวเสมอกัน สาวเชอร์ ไม่ได้คุยกันนานนม เรียนจบแล้วเหรอ ยังนึกว่าไป เล่นกระดานอื่นซะแล้วอีก ๐ ร้อนแดดสิแผดพละประดัง ระอุอังละหลั่งไอ แผดเผาระเร้าอุระไฉน จะมิไห้ละห้อยหา ๐ ใบพลิ้วละลิ่ววตะระร่าย ขณะหลายก็หล่นลา อกล่วง ณ บ่วงมธุระสา- หัสะฝ่าสิสุดฝืน หญิง คือบทมธุรสวาที และนารีปราโมช นี่มีกฎเกณฑ์อยู่บางประการ ที่มิอาจมิบอกกล่าว เป็นข้อห้ามอย่างเด็ดขาดที่จะ ไม่ไปเกินกว่าวัยยี่สิบปลายของนารีนั้นๆ น้ำหนักเองต้องไม่เกิน 47 มิฉะนั้นแล้ว เดี๋ยวจะกลายเป็นนารีพิโรธ  ฮิๆๆ ๐ ใบกร่อนสะท้อนชิวะระกำ บทะค้ำกะลำเค็ญ เกลือกฆาตเพราะขาดอุทกะเข็ญ มระเร้นเขม้นรอ ๐ จิตกร่อนเพราะซ่อนทุขะระรึง นยะขึ้งก็ตรึงคอ เปรียบพรรณะบั่นชละพะนอ วัลย์ช่อก็รอเฉา คุณคัมภีร์ สวัสดีครับ ไม่ได้เจอกันนาน สำหรับผมแล้ว ถึงแม้ฟุตบอลทีมชอบจะยังอยู่ แต่ฟ้าฝนช่วงนี้ชวนให้สลดหดหู่อยู่พอควร เลยได้แต่เขียนอะไรเรื่อยเปื่อย ครับ ๐ โศกใดปานจ่อมห้วง      เสน่หา วนว่ายแหล่งน้ำตา           ตราบสิ้น อรรณพมหิมา                 หมายเปรียบ เพียงแค่กระผีกริ้น           รวดเร้าอาลัย ฯ รูปสวย ครับ จากคุณ : สดายุ... - [ 4 ก.ค. 49 05:18:19 ]

ความคิดเห็นที่ 15 งานเก่า ๐ ปีกแยกปลายเหยียดกว้าง ..กลางหาว เหินผ่านหัวผกราว . ...ราชฟ้า สูงนี่ศักย์ไหนพราว .เพียงอย่าง ตูนา องอาจจนอาจอ้า . เอ่ยท้าทั่วสถาน ๐ ตูเหวยจ้าวแห่งห้วง .เวหน บังตะวันบินบน .เบียดฟ้า สูมุสิกลุกลน . ..เหลียวอยู่ ไยนา กรูเถิดหากชักช้า . ชีพเชื้อจักสลาย ๐ ฤๅเงาเป็นเงื่อนให้ .. ...งุนงง ตูดักแสงสุริยง .. . ขยักไว้ สูเจ้ามุสิกดง .... ตาพร่า เลยฤๅ รอเมื่อเล็บกางใกล้ ......ย่อมใกล้ดับสูญ ๐ คงชื่นยามโฉบเจ้า ..ชาวรู พ่างหยาดหวานเรณู ภู่เคล้น คือเลือดหลั่งพร่างพรู .ผุดหยด หวานแล เจ้า ฤ จักว่างเว้น . ......วอดได้ฉันใด ๐ อำนาจเหนือกว่านั้น ธรรมดา สูเอย จักเร่าร้อนฤทธา .. เท่าสร้าง ตู-สูถูกสรรค์มา . ..เสมออยู่ รอด-ดับจึงอาจอ้าง .เอ่ยไว้..เพราะ..สวรรค์ แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 49 08:04:29 จากคุณ : สดายุ... - [ 4 ก.ค. 49 05:26:25 ]

ความคิดเห็นที่ 16 พี่สดายุ... นารีต้องโทษ จึงมีอาการพิโรธ อิอิ เป็นเวรเป็นกรรมของอิสตรีอะไรจะปานนั้น ที่ธรรมชาติมอบเวลาแห่งความสาวความสวยมาให้น้อย เหลือเกิน ผู้หญิงจะเป็นสาวเต็มตัว ถือว่าตั้งแต่ 20 ก็แล้วกัน ถึงลิมิตที่พี่ตั้งไว้ ไม่เกิน 30 บวกลบคูณหารแล้ว มีเวลาอ่อยผ้าเช็ดหน้าอยู่ไม่กี่ปี ก็ต้องมานั่งซักผ้าอ้อม ฮ่าๆๆๆ สาว ๆ เอ้ยยย... นี่คือชะตากรรมของเจ้า แต่เดี๋ยวก่อน ถ้าท่านสั่งซื้อภายใน 10 นาทีนี้ เอ้ย!ไม่ใช่ ในรายการนกกระจอกตอนเช้า รายงานดังนี้ คุณต่ายเพ็ญพักตร์ สาวสองพันปี เธอบอกว่า ผู้หญิงจะสวยที่สุดคือวัย 35 ปี หญิงเห็นด้วยนะ เพราะว่า ผิวหนังผ่านการขูดลอกพอกโปะมาเยอะแล้ว จึงทนทานต่อสารเคมี สามารถใช้แป้งกระแจะได้ โดยไม่เกิดอาการแพ้ ฮ่าๆๆๆ ปล. 47 โล ผอมไปนะฮะ คุณน้อง 49 ฮ่ะ อิอิ จากคุณ : หญิงซอมฯ - [ 4 ก.ค. 49 09:24:01 A:172.21.131.228 X:202.6.107.51 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อ่า...ท่านสดายุ เรียนจบมาเกือบ 2 ปีแล้วค่า เปลี่ยนงานไป 2 ที่แล้วด้วย อิอิ ก็ยังเวียนว่ายอยู่ในที่นี้ค่ะ เพียงแต่ไม่โผล่มาแสดงตัวเจ้าค่ะ จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด - [ 4 ก.ค. 49 12:48:26 ]

ความคิดเห็นที่ 18 หญิง ผู้หญิงพี่ถือว่าเริ่มเป็นสาวตั้งแต่ ๑๖ คือมัธยมปลาย แต่โดยเฉลี่ยแล้ว ๑๘ คือเริ่มเรียนมหาวิทยาลัย จะ..เติบ..โต..เต็ม..ตัว.. ผิวพรรณก็จะผุดผ่อง  อย่างที่โบราณเรียกกันว่า นวลสาว ช่วงนี้เอวจะคอดลง สะโพกจะผายออกด้านข้างและด้านหลัง หน้าอกจะโค้งออกด้านหน้า กิริยาจะเริ่มชดช้อย นัยน์ตาจะเริ่มเป็นประกายระยิบระยับ แข่งกับแดดที่สะท้อนน้ำยามเที่ยงวัน ยามเห็นหนุ่มหล่อ เท่ห์ สมาร์ท อย่างดารา นักร้อง นักกีฬา และคนชอบเขียนฉันท์บางคน ฯ ฮี่ๆๆ คือหากมาอยู่ใกล้ๆแล้วผู้ชายมักอดใจหวั่นไหวเสียมิได้ เพราะฉะนั้นให้มันห่างๆเข้าไว้ แล้วจะปลอดภัย ทั้งอาตมาและคุณโยม ฮี่ๆๆ ส่วนการเจริญทางกายภาพจะถึงขีดสูงสุด ที่อายุประมาณ ๓๓ หลังจากนั้นก็จะมีอาการเหมือน ดอกไม้ที่ปักไว้ในแจกันวันที่สองที่สาม น้ำเลี้ยงเริ่มไปไม่ถึง หากดูแลตัวเองดีๆ ๔๐ ยังสวยมีถมไป ข้อสำคัญคือหากโปะเครื่องสำอางมาเป็นเวลา ยาวนาน ผิวหนังหายใจไม่ออก อ๊อกซิเจน ไม่พอหล่อเลี้ยง  หน้าก็จะแก่เร็วก่อนวัย นอนดึก พักผ่อนไม่พอ เครียด เพราะผัวไม่ยอมกวนใจ เก๊กหน้า ดัดจริตในที่ทำงานทั้งวัน ทานอาหารรสจัด รวมทั้งทำตัวเป็นพวกปากจัดจ้าน ทำตัวเหมือนจะรับผิดชอบโลกทั้งใบ สูบบุหรี่ ทำตัวก๋ากั่น ฯลฯ เหล่านี้ล้วนเป็นสาเหตุให้หญิงสาว มีใบหน้าแก่กว่าวัยทั้งนั้น แต่อย่างไรก็แล้วแต่ มีแนวโน้มว่าสาวไทยที่มีลูกชายตอนอายุ เหมือนช่วงตะวันบ่ายคล้อย นั้นว่ากันว่า จะหลงลูกเอาหนักหนาสาหัส พ่อเจ้าประคุณทูนหัวจะเอาอะไร  แม่ให้หมด แฮ่ม จากคุณ : สดายุ... - [ 4 ก.ค. 49 12:49:58 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สาวเชอร์ จบมาสองปี อายุก็ ๒๔ / ๒๕ ยังถือว่าอยู่ในช่วง หาความเหมาะสมให้ตัวเอง คนจำนวนมากมักไม่ได้ทำงานที่ตัวเองอยากทำ และไปทำงานที่ไม่ชอบ เพียงแต่พอทำได้ เคยเห็นผู้หญิงวัยรุ่นไปกับแฟน ทานอาหารฟาสต์ฟูด ไปถึงผู้ชายนั่งแหมะอ่านการ์ตูนที่ถือติดไม้ติดมือมา ด้วยอย่างเอาเป็นเอาตาย ฝ่ายผู้หญิงก็เทียวเดินไปซื้อโน่นนี่มาประเคนให้ถึงที่ เห็นแล้วคิดอะไรรู้ไหม ? ระบบทาสในเรือน....ยังไม่หมดไปอีกหรือนี่ ! จากคุณ : สดายุ... - [ 4 ก.ค. 49 12:59:21 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สวัสดีครับทุกท่าน            + ดีครับพี่สดายยุ            แวะมาแอบเรียน            กระบวนกลอนกาพย์ฉันท์            เห็นฉันท์สัมผัสแบบกลอน            ลองทำแล้วยากมากเลย            เหมือนบทบน ได้แค่ไม่กี่วรรคเองอ่ะ            บทโคลง '15 นี่ยอดเยี่ยดลึกล้ำจริงๆ            ทั้งลึกคำ และสัมผัส ครับ            ๐ ยลฉันท์สัมผัสวจนะกลอน            กวิอรประกายไหม            สุขเสียงพิเราะดุจจะไหล            ชลธารชอุ่มเย็น            ต้องเปิดโฉนดเอา ดูขัดๆ พิกล            ใช้ สัม(สำ)เป็นลหุได้รึเปล่าครับ + ดีครับท่านพี่คัมภีร์ฯ ๐ หม่นหมองบ้างเป็นบางวัน สุขสรรค์เป็นส่วนใหญ่ เหยียบดินก้าวเท้าไป ในอารมณ์ที่ร้อนเย็น + ดีครับ พี่หญิงซอมฯ อิอิ อ้างสาวสวยเมื่อ 35 น่าจะราวนั้นน่อ ถือว่าเลยตามข้อบังคับพี่สดายุไปแล้ว อะอะ ... ถ้าท่านสั่งซื้อใน 10 นาทีนี้ จะแถมแป้งพับ ตำรับพม่า ทาแล้วอร่ามดังขมิ้น น้อ เซ่อ... น้อมบันทึก ------------------------------------------------ จากคุณ : xers - [ 4 ก.ค. 49 13:18:37 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มาแก้ฉันท์ ครับ ๐ ยลฉันท์สัมผัสวจนะกลอน กวิอรประกายไหม สุขเสียงวิหวานดุจจะไหล ชลธารชอุ่มเย็น -------------------------------------------------- แวะมาเปลี่ยน พิเราะ เป็น วิหวาน ครับ แหะๆ ผิดบังคับ น่อ ล็อกอินไม่ได้ด้วยไม่รู้เป็นไรอ่ะ จากคุณ : xers (xers) - [ 4 ก.ค. 49 14:50:01 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เจ้าหนูเซอ... พี่ทาขมิ้นให้เจ้าตัวเล็กทุกวันเลย เป็นพระสังข์ทอง ไม่ใช่ไรหรอก ยุงกัดน่ะ ตำรับพื้นบ้านคือทาขมิ้นแล้ว จะไม่มีรอยยุงจ้ะ จำไว้นะ เอาไปใช้กับคุณลูกในอนาคต ฮี่ๆ พี่สดายุ หญิงว่า เด็กสมัยนี้โตแต่ตัวนา ยังไม่ถึงสิบขวบดีเด็กผู้หญิง ก็มีหน้าอกหน้าใจกันแล้ว เขาว่ากินไก่ที่มีสารเร่งโตเยอะ ท่าจะจริงแฮะ อายุ 17-18 ทำไรอยู่หว่า ง่ำๆๆๆ แต่ที่แน่ ๆ ยังไม่รู้จักฉันท์ ว่าเป็นฉันใด อิอิอิ ดูเวลา..เห็นทีจะต้องจรลีไปหุงข้าวผ่าฟืนแล้ว กลับไปบ้านเจ้าตัวเล็ก จะมารอที่หน้าประตูแล้วก็หวัดดีแม่ ลูกใครเนี่ย น่าร๊ากกกกก ฮี่ จากคุณ : ซอมฯ - [ 4 ก.ค. 49 16:38:33 A:172.21.131.228 X:202.6.107.51 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ว่าแต่ใคร URL เวบไซท์ที่บอกเรื่องครุ ลหุ บ้างครับ ลองแต่งดู แต่ก็ยังงง ๆ คงแต่งไรผิดแน่เลยน่ะครับ นี่คือที่ลองดูน่ะครับ ดูคุณสดายุฉะประดิษฐ์ นิรมิตคำฉันท์ โลมเล้ากมลอุระจะผัน พละนั้นมลายลง ลองลักจำมั่ว ๆ เอา จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 4 ก.ค. 49 18:24:06 ]

ความคิดเห็นที่ 24 xers สระอำ..โบราณอนุโลมว่าเป็นลหุได้ เสียงเหมือนกัน 3 ลักษณะ กำ...กัม...กรรม ที่จริงเสียงมีตัวสะกดแบบนี้ หนักกว่าสระเสียงยาวซะอีก....กา...กือ...กู...เก....และตัวนี้น่าอนุโลมกว่าคือ...ไก....หรือ ...กัย...เสียงลากยาวไม่ค่อยได้ โบราณ...ใช้เสียง หนักเบาเป็นเกณฑ์ เพราะใช้หูฟัง ปัจจุบันใช้...เสียงสั้นยาว เป็นเกณฑ์เพราะอ่านในใจเป็นสำคัญ ลหุ...จึงเป็นสระเสียงสั้นเท่านั้น... ดูสามัคคีเภท เป็นตัวอย่าง ๐ สุดแต่จะทรงพระกรุณา.......ทนุข้าพระบทมาลย์ ผู้ถึงอภัพพ์ทุพละซาน............เสาะอุสาหะมาถึง คำว่า..เสาะ...นี่ หากวางผิดที่โบราณจับเป็นครุเลย.... เพราะว่าสระเอาะนี่เป็นเสียงสั้นขนาดยักษ์ แต่ลองสังเกตสิว่า....เป็นเสียงเอกด้วยเลยเบาหน่อย ลองเป็น  เพราะ สิ เสียงตรีนี่หนักอึ้ง เพราะฉะนั้นเพื่อลดความสับสน ปัจจุบันจึงใช้ลหุเสียงสั้นเป็นเกณฑ์... ไม่สนใจเสียงหนักเบา หญิง พี่เข้าใจ....นึกถึงหัวอกคนเป็นแม่.. (ที่กลางคืนคนเป็นพ่อ..เริ่มไม่สนใจจะมอง) มักแพ้ทางเจ้าตัวเล็ก... ยิ่งเวลายืนโบกมือบ๊ายบายแม่ตอนเช้า..ส่งไปทำงาน ให้ไปหาค่านมมาให้ ฮิๆๆ...บางคนคงแทบเลี้ยวรถกลับมาฟัดสักสองสามยก..! โตขึ้น...ลุงชักเห็นแววเอ็งจะลำบากว่ะไอ้หนู เฮ้อ.. ยิ้มแย้ม สระเสียงสั้นคือ ลหุ นอกนั้น ครุ แค่นี้แหละ...เขียนฉันท์ได้แล้ว อะ อิ อึ อุ เอะ แอะ เอาะ อัวะ โอะ แต่เวลาเขาเขียนใช้..คำบาลี-สันสกฤต แยกอ่านเอา วิตก...อ่าน..วิ-ตะ-กะ นิยม...อ่าน...นิ-ยะ-มะ ธวัช...อ่าน ธะ-วะ-ชะ ทารุณ...อ่าน..ทา-รุ-ณะ ๐ ลงราชะทัณฑะพิธะทา-.........รุณะการะร้ายแรง ไม่ควรเฉลยนยะแถลง.............เพราะพระองค์ก็ทรงเห็น อันนี้ได้เสียงถูกต้องด้วย ท้ายวรรคแรก...เสียงเต้น ท้ายวรรคสอง...เสียงสามัญ เท่านั้น ท้ายวรรคสาม-สี่...เสียงจัตวา สาธุ...คุณโยม จากคุณ : สดายุ... - [ 4 ก.ค. 49 22:13:18 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ๐ วรรณกรรม ๐ สัทธราฉันท์ ๒๑ .. ๐ เยื้องยลวนพิศวิจิตรจาร รัถยะวรรณะสะคราญ ชื่นระรื่นมาน ผสานพลี ๐ องอาจภาษหลั่งประดังศรี พินิตะสุทธ์วจี วาดพิลาสมี นะสีสัน ๐ กลอนกาพย์โคลงเรียงคละเคียงกัน พิริยะวิจิตระฉันท์ งามอร่ามนั้น กระชั้นใจ ๐ อักษรร่อนรายขจายไป จรัสะนยะประไพ วางสว่างไหว ก็ใครนี้ ๐ สัมพันธ์นั้นงามอร่ามมี ดนัยะ-กัลยะปรีดิ์ แย้มและแต้มสี วลีวาง ๐ เวียนวนกลกรองคะนองทาง ลิขิตะทิศะพยางค์ เพียงจะเคียงข้าง นะนางเน้อ จากคุณ : สดายุ... - [ 4 ก.ค. 49 22:14:31 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ๐ ไม่มีหรอก..แก้มใครเอียงให้หอม หากพรั่งพร้อมความเหงาให้เล่าขาน ไม่มีแดดสดใสดอกไม้บาน มีแต่ม่านเหมือนหมอกเผยออกตา ๐ เหมือนไร้ความรู้สึกที่ลึกซึ้ง กับปั้นปึ่งเจ้ามีในทีท่า หรือนี่คือบทหนึ่งให้ตรึงตรา ที่ผ่านมาให้สำหรับได้รับรู้ ๐ สงบและเงียบงันในวันนี้ จากผลที่ความต่างได้ย่างสู่ ให้ปรับเปรียบมุมมองให้ตรองดู แลต่อสู้เพื่อสร้างหนทางจริง ๐ อาจไม่มี.. ไม้หอมให้ดอมเด็ด แต่หากเท็จล่วงดับจากสรรพสิ่ง คือความหอมเกื้อหนุนให้อุ่นอิง แลหวานยิ่งลึกล้ำ เกินรำพัน จากคุณ : สดายุ... - [ 5 ก.ค. 49 18:52:13 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ร่ายยาว สักเรื่อง ๑๔ ๐ อาดูระพูนอยุธยา ขณะวาระวอดวาย ทวยรัฐและขัตติยะมลาย ทุขะสายก็บรรสาร ๐ โอ้..เมืองแก้วเมืองฟ้าถึงคราล่ม บัลลังก์จมมอดไหม้ด้วยไฟผลาญ ปราสาทยอดใหญ่โตสูงโอฬาร ถูกพลม่านเหนี่ยวรั้งเผาพังยับ ๐ ท่ามกลิ่นคลุ้งคาวเลือดจากเชือดหลั่ง คือสุดรั้งกายทอดลงมอดดับ เมื่อพลุ่งเพลิงโหมซ้ำเกินรำงับ คือชีพสรรพทอดเถ้า สิ้นเงาไท จากคุณ : สดายุ... - [ 5 ก.ค. 49 20:44:13 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ๐ โอ้ ว่ารอยโศกเศร้าในเงาเนตร จากสุดเขตศักดินาเคยอาศัย กระบวนทัศน์ศรัทธาล้วนปราชัย เหลืออาลัยเรื่องหลังที่ยังคง ๐ ต้องจำพรากจากถิ่นมาสิ้นศักดิ์ ละห้อยหักอาดูรตระกูลหงส์ พลัดเวียงวังร้างหมู่มาอยู่ดง กับอีกผู้ซื่อตรงมั่นคงนั้น จากคุณ : สดายุ... - [ 5 ก.ค. 49 21:33:50 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ๐ คือหนึ่งแกล้วผู้กล้ายังปรากฏ ข่มกำสรดเพื่อใครสิ้นไหวหวั่น เป็นปราการผ่อนค่ารอยจาบัลย์ ร่วมปกป้องคุ้มกันตราบบรรลัย ๐ พระพายแผ่ว..ผ่านโสมประโลมโลก ดังโบยโบกศรัทธาให้อาศัย หวังนิทราย้อนย้ำความอำไพ สัมผัสใจเยียวยาทุกปรารมภ์ จากคุณ : สดายุ... - [ 5 ก.ค. 49 22:02:21 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ๐ พระเขนยเคยหนุน...เป็นดุ้นพฤกษ์ แกล้วก็นึกเฝ้าฝืนกับขื่นขม โอ้..ดอกฟ้ากิ่งน้อมด้วยตรอมตรม ฤๅจักล่ม..อาลัยลบให้เลือน ๐ หัวอกเอ๋ย..เคยหนักด้วยศักดิ์ราช ต้องบำราศรูปรอยมาคล้อยเคลื่อน สูงส่งสุกสกาวดุจดาวเดือน กลับแล่นเลื่อนลอยล่างลงข้างกาย จากคุณ : สดายุ... - [ 5 ก.ค. 49 22:04:29 ]

ความคิดเห็นที่ 31 สวัสดีครับทุกท่าน พี่สดายุ ขอบคุณที่แนะนำ ต่อครับ งั้น ไก..กัย ก็อนุโลมในการแต่งฉันท์ได้สิครับ ถ้านับตามเสียงหนักเบาตามโบราณ งั้นคำ พิเราะ ของผมก็น่าจะถูกที่นะครับถ้านับตามนั้น "สุขเสียงพิเราะดุจจะไหล" พอเปลี่ยนเป็น วิหวานถูกบังคับ แต่เสียงแปลกอ่ะ "สระเสียงสั้นคือ ลหุ นอกนั้น ครุ แค่นี้แหละ...เขียนฉันท์ได้แล้ว" นี่สำหรับพี่แล้วน่าจะเป็นอย่างนั้นนะครับ เขียนได้ง่ายดาย ดัดไปทางไหนได้ทางนั้น ผมได้แต่ละบทนี่คิดนานเลย ผมลงเสียงท้ายวรรคสองน่าจะผิด สูงไป "กวิอรประกายไหม" มิน่า อ่านแล้วอึดอัดครับ จะแต่งก็คิดไม่ออก อ่า... ไว้แวะมาใหม่ครับ เซ่อ... น้อมบันทึก -------------------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 6 ก.ค. 49 00:32:29 ]

ความคิดเห็นที่ 32 xers คำว่าพิเราะที่เขียน เมื่อลองอ่านดูจะเห็นว่า เสียง พิ เบากว่า เสียง เราะ เสียงหนักเบาตามอย่างโบราณก็แค่การเทียบเคียง กับคำที่ติดกันเท่านั้น เราะ จึงเป็นครุ ในที่นี้ และถูกแล้ว และได้ใจความแล้ว วิหวาน ยังไม่ทราบความหมายเลยครับ ๐ แทรกเสียงประเดียงประดุจะคีต เพราะประณีตประโลมใจ อึงอลระคนอุระไฉน จะมิไห้ละห้อยเห็น การสัมผัส ลหุ ก็มีส่วนให้บทฉันท์ไพเราะยิ่งขึ้น เช่น  สิริวิภา  รติพิลาส  อุระกระหวัด  ฤตุอุดม คือสระอะ ต่อ กับ สระอะ สระอิ ต่อ กับ สระอิ   สระอุ ต่อ กับ สระอุ อย่างนี้เราเรียกสัมผัสลหุ ลองเล่นดูครับ เดี๋ยวก็มันเองล่ะครับ ฮิๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 6 ก.ค. 49 08:16:00 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อีกนิดนึงสำหรับผู้สนใจ ลหุ ๓ ตัว ทั้งในวสันตดิลก และในสัททุลฯ การใช้คำแบบ ลหุสอง  แล้วตามด้วย ลหุหนึ่งครุหนึ่งที่เป็นคำเดียวกัน จะฟังดีที่สุด ลหุ สอง คือ อะไรก็ได้   เช่น รวิ  อุระ  มนะ สุขะ รติ ปุระ นยะ พฤติ(อ่าน พรึ-ติ) ส่วน ลหุหนึ่งครุหนึ่งที่เป็นคำเดียวกัน เช่น วิรัช วิกรม ประพฤติ ประกาย ตระการ สมาน สมัย พิลาส บุหลัน ไผท ผสาน วิกฤต เอามารวมกันเป็น อุระผสาน รติพิลาส ปุระไผท นยะสมาน พฤติวิกฤต เสียงจะเป็นธรรมชาติ มากกว่า ประดุจะเทียบ ทิพยะอาสน์ ศิลปะการ จริตะรอย ประพฤติกรรม ซึ่งเอา ลหุ สาม มารวมกับ ครุหนึ่ง เสียงจะไม่ลื่นไหล เท่าที่ควร ลองพิจารณาดูครับ จากคุณ : สดายุ... - [ 6 ก.ค. 49 08:28:00 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ๐ ทูลกระหม่อม..เคยห่มแต่รมย์รื่น แต่เนตรตื่นชื่นใจอยู่ไม่หาย นางกำนัลเฝ้าหมอบอยู่รอบกาย บัดนี้ดายเดียวเหงาใต้เงาจันทร์ ๐ จักพลีชีพบีบชาติมาลาดรับ เพียงสำหรับโอบอ้อมใจหม่อมฉัน จักลาดปูกลีบสีมาลีพรรณ เป็นกำนัลห้อมเห่พระเทพินทร์ จากคุณ : สดายุ... - [ 6 ก.ค. 49 12:11:50 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ๐ กระท่อมทับเปรียบว่าเช่นปราสาท เรไรดั่งพิณพาทย์ระนาดศิลป์ ครวญขับกล่อมห้อมให้หนึ่งใครยิน ประโลมถิ่นดังที่เคยมีมา ๐ โกสุมกลีบดอกก้านประสานประดุจ เช่นมงกุฏแห่งนาฏพระราชสถา- นะภาพในสกุลผู้บุญญา แทนรูปทรงสูงค่ากลางป่าไพร แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 49 16:17:58 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 49 13:05:00 จากคุณ : สดายุ... - [ 6 ก.ค. 49 13:03:13 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ๐ โสมกลางสรวงแทนดวงอัจกลับ ทอดแสงโลมที่ประทับผู้หลับใหล แผ่วลมผ่าวผ่านฤดีผู้มีใจ กระซิบให้สุจริตสัมฤทธิ์รู้ ๐ บรรจถรณ์หมอนม่านย่อมลาญลับ เยียรบับแพรผืนยากคืนสู่ อุบะกรองหอมร่ำสิ้นดำรู ที่ยังอยู่เคียงใจ...ย่อมใจคน จากคุณ : สดายุ... - [ 6 ก.ค. 49 15:06:02 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ๐ อัสสาสะในครานิทราสนิท พาดวงจิตเรื่อยเร่กลางเวหน หมายลับล่วงเรื่องหลังสิ้นกังวล วางชีพชนม์เคียงแกล้วผู้แววไว ๐ สิ้นสุดแล้วไอศูรย์จำรูญรัศมิ์ สิ้นจำรัสปรากฎสิ้นสดใส สิ้นประยูรวงศ์ราชบำราศไกล สิ้นจากไร้รอยบุญเคยหนุนนำ จากคุณ : สดายุ... - [ 6 ก.ค. 49 16:40:26 ]

ความคิดเห็นที่ 38 สวัสดีครับ พี่สดายุ อ่า... เป็นอย่างนี้นี่เองถึงว่าผสมคำยาก ใช้ ลหุสอง และ ลหุครุ ดูท่าง่ายกว่าแล้วอ่านลื่นดี ส่วน วิ = วิเศษ ค้น :  วิ คำ :  วิ เสียง :  วิ คำตั้ง :  วิ ชนิด :   ที่ใช้ :   ที่มา :  (ป., ส.) นิยาม :  คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง วิหวาน ผมเอามาสมาสกัน ไม่รู้ใช้ได้รึเปล่าครับ ขอเอากลอนที่อาศรมมาวางก่อนนะครับ ว่าจะแต่งฉันท์ คิดไม่ออกน่ะ ๐ ป ร า ย ฝ น ป่ น ล ะ อ อ ง ป ร ะ ล อ ง แ ส ง ส ว ย แ ร ง แ ห่ ง ป ร ะ ก า ย ก ร ะ จ า ย ฝั น ไ ม้ ไ ห ว ใ บ ร ะ บั ด ส ลั ด พั น ธุ์ สื บ วั น อั น ส ะ พ รั่ ง พ ลั ง ใ จ . . . เซ่อ... น้อมบันทึก ----------------------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 6 ก.ค. 49 22:20:20 ]

ความคิดเห็นที่ 39 คุณท่านเซ่อกับคุณท่านสดายุ คุยไรกัน ผมอ่านแล้วไม่ค่อยรู้เรื่องเลยน่ะ ฮะๆๆ เข้ามาชมฉันท์กลอนคุณท่านสดายุครับ จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 6 ก.ค. 49 23:02:11 ]

ความคิดเห็นที่ 40 xers วิหวาน คิดว่าไม่ได้ครับ  ไม่ได้ความหมาย เรื่องสมาส สนธิ มันมีกฎเกณฑ์เยอะแยะมากมาย คงต้องไปขวนขวายหาอ่านเอา โศก + อาลัย = โศกาลัย เทพี + อินทร์ = เทพินทร์ อมร + อินทร์ = อมรินทร์ ราช + โอวาท = ราโชวาท อัต + อนุมัติ = อัตโนมัติ สังเกตดู คำหลังขึ้นต้นด้วย อ ซึ่งเป็นสระ ทั้ง อา อิ และโอ หากเป็นกรณีเช่นนี้ ก็จับสวมเข้าไปเลย โดยลดรูป อ ลง สำหรับผมไม่มีความรู้ เรื่อง สมาส สนธิ จึงพยายามหลีกเลี่ยง โดยหาคำที่มีความหมายสมบูรณ์ ในตัวมาใช้เลยดีกว่า อีกอย่างคำสมาส สนธิ แบบนี้จะมีมากใน สามัคคีเภท ลองไปหาอ่านดู เนื่องจากเมื่อลดรูป แปรรูป รวมกันแล้ว คำก็จะไม่คุ้นหู   อย่าว่าแต่เด็กยุคใหม่ จะเข้าใจไม่ได้เลย ผู้ทรงความรู้ที่ไม่เชี่ยวชาญเรื่องเหล่านี้ ยังเข้าใจยากเลย ยิ้มแย้ม เขียนกลอนไปก่อน แล้วกัน จากคุณ : สดายุ... - [ 7 ก.ค. 49 08:27:41 ]

ความคิดเห็นที่ 41 สวัสดีครับ พี่สดายุ พอเข้าใจคร่าวๆแล้วครับ ขอบคุณครับ อย่างอื่นคงต้องไปค้นหาเองเพิ่มเติมครับ การลงเสียงท้ายวรรค พอดีไปค้นหา ได้ฟังจากเว็บนี้ครับ http://thaiarc.tu.ac.th/poetry/chan/index.html#14wasan เห็นว่าลงเสียงต่างไปจากของพี่เลยนำมาฝากครับ เลยสับสนว่าควรจะลงยังไง หรือฟังเสียงเอา ก็ได้ครับ พอดีเอื้อนบ่ค่อยเป็นน่ะครับ ๐ เชิญเรียนและตั้งกมลเพียร เถอะนะเรียนจะเห็นผล ใฝ่หาวิชาจะชนะตน บ่มิต่ำถลำตัว          ๐ ชื่นรื่นชบาระดะชอุ่ม          รุจิพุ่มผจงบาน          ดอกงามพิสุทธิ์ดุจะผสาน-          รวิหลั่งประดังแดง          พอดีนั่งทานข้าวเห็นต้นชบา          เลยแต่งมาแจมครับ จะต่อกลอนอยุธยา          ก็นึกไม่ออกว่าจะไปแนวไหน ------------------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 7 ก.ค. 49 15:39:22 ]

ความคิดเห็นที่ 42 xers เสียงท้ายวรรคผมเล่นตาม ที่บอกไว้ใน วรรณวิเคราะห์ ส่วนตามลิงค์ที่ให้มาผมลองเข้าไปดูแล้ว พอแสดงความเห็นได้ว่า 1. ผังฉันทลักษณ์ มีเกินจำเป็นตรงที่ ท้ายวรรคแรก ไม่จำเป็นต้องสัมผัสคำที่สามของวรรคสอง จากอิลราชคำฉันท์ ช่อฟ้าก็เฟื้อยกละจะฟัด    ดลฟากทิฆัมพร จะเห็นได้ว่า ฟาก  กับ  ฟัด  ไม่ต้องรับส่งสัมผัสกัน 2. เสียงท้ายวรรค ไม่เหมาะสม ทำนองเสนาะในฉันท์ ให้เอาจาก บทพาหุง ทำนองสรภัญญะ ๐ ปางเมื่อ พระองค์ประมะพุท ธะวิสุทธศาสดา ตรัสรู้อนุตระสะมา- ธิ ณ โพธิบัลลังก์ ๐ ขุนมารสหัสสะพหุพา- หุวิชาวิชิตขลัง ขี่คีรีเมขะละประทัง คชะเหี้ยมกระเหิมหาญ ๐ แสร้งเสกสราวุธะประดิษฐ์ กละคิดจะรอนราญ รุมพลพหลพยุหปาน พระสมุทรทะนองมา ๐ หวังเพื่อผจญวะระมุนิน- ทะสุชินะราชา พระปราบพหลหยุหะมา- ระเมลืองมลายสูญ ๐ ด้วยเดชะองค์พระทศพล สุวิมลไพบูลย์ ทานาทิธรรมะวิธิกูล ชนะน้อมมโนตาม ๐ ด้วยเดชะสัจจะวะจะนา และนมามิองค์สาม ขอจงนิกรพละสยาม ชยะสิทธิทุกวาร ๐ ถึงแม้จะมีอริวิเศษ พละเดชะเทียมมาร ขอไทยผจญพิจิตะผลาญ อริแม้นมุนินทร เมื่ออ่านด้วยทำนองนี้แล้ว หากท้ายวรรคสองลงด้วยเสียงจัตวา เสียงจะเพี้ยนมาก 3. เปรื่องปราชญ์ฉลาดนรขยาด วรรคนี้ออกอาการสัมผัสเฟ้อ เฝือ ตัวอย่างนั้นไม่ค่อยถูกใจผมนัก นี่ว่าตามความเห็นส่วนตัว คนทำเวปหากไม่ถืออัตตาแรงกล้าน่าจะหาบท งามๆที่เขียนกันไว้มาลงจะดีกว่า ๐ แหล่งหล้ามหาอุดมะลาภ......คุณะภาพพระเมตตา แผ่เพียงชนกกรุณะอา-...........ทรบุตรธิดาตน ๐ โปร่งปรีดิปราศอริริปู...........ภพะภูมิมณฑล เปรมโสตถิ์ประสบวัฒนะผล.....ศุขะด้วยพระเดชา ๐ อำพนพระมณฑิระพระราช-...ะนิวาศน์วโรฬาร์ อัพภันดร์ก้ไพจิตระพา............หิระภาคก็พึงชม (สามัคคีเภทคำฉันท์) สุดยอดเลยใช่ไหม....ท้ายวรรคสองลงสามัญ ทั้งนั้น...เหมือนกาพยานี...เพราะไม่ใช่กลอนแปด โปรดสังเกต มณเฑียร....พอตกตำแหน่งลหุ....ใช้...มณฑิระ พาเหียร.....ใช้...พาหิระ...แปลว่า  ภายนอก เศียร...ใช้....ศิระ แปลว่า สูง ยอด คือ ศรีษะ เธียร...ใช้...ธิระ แปลว่าผู้รู้ ส่วน...วโรฬาร...มาจาก...วร+โอฬาร....เป็นการสมาสคำ แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 49 21:17:19 จากคุณ : สดายุ... - [ 7 ก.ค. 49 21:13:56 ]

ความคิดเห็นที่ 43 หวัดดีค่ะ ไปแอ่วมาเพิ่งกลับ แอ่วไกล๊ไกล....เจียงใหม่โน่นแน่ะ ฮิ ๆ พี่สดายุ ถ้าว่างไปจ๊ะเอ๋ คุณพี่หมี่หน่อยสิคะ แต่อย่าไปนั่งชิดติดหัวเข่าแกมาก แบบว่าพ่อเจ้าประคุณ ท่านอกหักเป็นอาชีพ อาจมีอาการเบี่ยงเบน กลัวว่าพี่จะไม่ปลอดภัย อิอิอิ... http://www.softganz.com/meeped/index.php?&obj จากคุณ : หญิงซอมฯ - [ 8 ก.ค. 49 11:06:11 A:61.19.65.186 X: TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 44 อ้าว แล้วที่เขียนต่อ หายไปไหนหวา... เขียนว่า... ก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ เรื่องเก่าน่ะ แต่เผื่อพี่มีข้อมูลอะไร ก็เล่าสู่กันฟังด้วยนะคะ จากคุณ : หญิงซอมฯ - [ 8 ก.ค. 49 11:09:54 A:61.19.65.186 X: TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 45 http://www.softganz.com/meeped/index.php?&obj=forum(1232) เอ..เครื่องมันไรหว่า โพสแล้วข้อความมันขึ้นมา ไม่ครบ ขอโทษค่า... //เหลียวซ้ายแลขวา ใครเล่นของ!!!! จากคุณ : หญิง - [ 8 ก.ค. 49 11:15:07 A:61.19.65.186 X: TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 46 สวัสดีครับ พี่สดายุ ขอบคุณครับที่เอาบทพาหุงมาให้อ่านจะได้แกะไปด้วย ที่ว่าฉันท์ไม่จำเป็นต้องสัมผัสท้ายวรรคแรกกับคำสาม วรรคสอง นี่ผมพึ่งรู้นะครับ นึกไปในทางกลอนซะเรื่อย เรื่องสัมผัส เฝือ วรรคนั้นแรกๆ ผมก็รู้สึกเหมือนกัน แต่คงเป็นเพราะไม่เคยได้ยินเสียงคำฉันท์ เลยต้องฟัง จากเว็บนั้นน่ะครับ "อำพนพระมณฑิระพระราช-...ะนิวาศน์วโรฬาร์" สุดยอดเลยครับ สำหรับบทนี้ คนแต่งต้องรอบรู้เรื่อง ภาษามากๆเลย ถึงแต่งออกมาใด้อย่างนี้น่ะครับ เหมือนแต่งทีเดียวทั้งบทแล้วค่อยเกลาแบ่งออกมา เป็นทำนองฉันท์อีกที ท่าทางจะแม่นเรื่องจังหวะ มากๆเลยนะครับ ขอบคุณครับ พี่หญิงซอมฯ อ่า... ตามไปอ่านแล้วอึ้ง เห็นแล้วทำให้ไม่อยากเขียน อะไรเลย น่าเห็นใจคนที่โดนลอกนะครับ คนที่ลอกก็ ไม่รู้จะพูดไงดี แย่... ถึงผมจะไม่ใช่นักเขียน แต่ถ้าวันใดมีคนเอาของผมไป เพื่อประโยชน์ของตน ก็คงเซ็งโพดๆๆๆ... เหมือนกัน ถ้าเอาไปแล้วให้เกียรติบอกที่มาผมก็ไม่ว่า แต่นี่อูย... ลอกกันเห็นแล้วว่าเป็นของตนเอง ตามหน้าพันทิพย์เห็นบ่อยเลยเห็นแล้วสลดจริงๆ... ขออภัยพี่สดายุ ที่ทำให้กระทู้เปลี่ยนอารมณ์ พอดีไปอ่าน แล้วมันร้อน แล้วรู้สึกแย่ครับ อืม... ท่าทางแต่ละคนจะเป็นคนเก่าแก่ในพันทิพย์นะครับ เซ่อ... น้อมบันทึก ---------------------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 8 ก.ค. 49 14:35:53 ]

ความคิดเห็นที่ 47 หญิง เรื่อง....จอมมารหมู่บ้านหมื่นอักษร...ที่เขียนอยู่ใน กวีการเมือง...ห้องราชดำเนิน...ที่เคยใช้ชื่อ..คนบริสุทธิ์ ขโมยงานของ...หมี่เป็ด...มาลงในถนนนักเขียนนะเหรอ เอ้า...ใครเข้ามาอ่าน วานช่วยบอกต่อ บทนี้ใช่ไหม .............................................. เธอผู้พายเรือ-ในคืนเปลี่ยว Oเธอพายเรือวาดน้ำ--เรือลำน้อย ลำเรือลอยตกตื่นเมื่อคลื่นถั่ง เสียงฝีพายขับเพลงอยู่เวงวัง เธอกำลังจ้ำทวนน้ำทวนลม ฝ่าคลื่นเกลียวเกรียวกรู--ฤดูคลื่น โหมครืนครืนโครมจะโถมล่ม ท้องเรือวูบเอียงวาบจนกราบจม เธอระดมแรงสู้เพื่อกู้เรือ ยังอีกไกลปลายทางและฝั่งฟาก เธอยังต้องเหนื่อยยากอีกมากเหลือ ฟ้าฤดูมรสุมยังคลุมเครือ ยังต้องเงื้อพายด้ามจ้วงน้ำลึก Oท่ามกลางความหลับใหลในคืนเปลี่ยว เป็นเรือเดียวที่ตื่นในคืนดึก เงยแหงนมองหาวหาดาวพรึก ก็ระทึกใจเต้นมิเห็นดาว มืดคลุ้มคลุมฟ้าครึ้มห่าฝน มัวหม่นมืดมิดสนิทหาว ฟ้าฟาดเปรี้ยงปร้างละครั้งคราว ก็เหม็นคาวความตายรอบกายตน เงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวและเดียวดาย จะพลิกคว่ำคะมำหงายก็หลายหน ทั้งคัดท้ายพายงัด--ลมพัดวน เสือกส่ายบ่ายจนพ้นวังน้ำ Oในคืนที่ลมฟ้าได้บ้าคลั่ง คลื่นถั่งโครมครืนในคืนค่ำ เธออยากเห็นลำต่อไปหลายหลายลำ ที่กล้าจ้ำกล้าพายกล้าทายท้า ยังอีกไกลปลายทางและฝั่งฟาก แต่ถ้าหากอยากเห็นสักฝั่งท่า ต้องทวนน้ำลมโกรกโชคชะตา และต้องกล้าเริ่มต้นทุกหนครั้ง Oเธอพายเรือวาดน้ำ--เรือลำน้อย ลำเรือลอยตกตื่นเมื่อคลื่นถั่ง เสียงฝีพายขับเพลงอยู่เวงวัง เธอกำลังจ้ำพาย--อยู่ดายเดียว.... ได้รับแรงส่งจากบทน้ำยามวิกาล ของท่านสดายุ ในกระทู้ก่อนหน้านี้ จึงได้หาญนำบทนี้มาตั้งกระทู้ น้อมคารวะท่านสดายุ และ มวลมิตร ห้องบทกวีครับ จากคุณ : คนบริสุทธิ์ - [ 19 ม.ค. 47 12:08:59 ] ............................................ ก่อนอื่นต้องชม..ตาหมี่แก..ว่าเขียนดีจริง ส่วนบรรดาขาในห้องกวีการเมืองที่เลือดลมร้อนระอุ เพื่อชาติเพื่อแผ่นดินนั้น คงต้องขำกันให้หนัก...ว่าที่เขียนด่าเขาน่ะ ตัวเองก็ระยัมไม่น้อยกว่ากัน จิตใจที่คิดขโมย...งานคนอื่น แล้วทำเหมือนเขียนเองนี่.... มันบัดซพจริงๆให้ตายเถอะ...โรบิน แล้วบทกวีเพื่อสังคมมันจะเกิด จากความบัดซพ...ได้อย่างไรเล่า.... เห็นกระบือในห้องนั้นหลายตัวอยู่... ที่มีอาการทิฐิพระมานะครู ถูกตัวบัดซพใหญ่นี่ หลอกจนหงอกร่วงหมดหัวแล้วมั๊ง หญิง... เอาคำพูดพี่นี้ไปแปะได้ทุกที่...ทุกเวป ทุกเวลา....พี่อนุญาต ฮี่ๆๆ... ไม่ใช่กวีเลือดลมอุดมการณ์ พลุ่งพล่านแม้นสักนิด.... แต่ไม่คิดขโมยงานใครเลยฝะ...พับเผื่อย จากคุณ : สดายุ... - [ 9 ก.ค. 49 00:03:13 ]

ความคิดเห็นที่ 48 สวัสดีครับ อา.. ว่าแล้วเชียวใช่จริงๆ ด้วย เฮ้อ คนหนอคน แต่ท่าทางพี่สดายุนี่ นึกไม่ออกเลยจากบทกลอน หวานๆ ท่าทางเป็นคนร้อนน่าดู เหมือนกันนะครับ ๐ ลมโลภละโมบดุจทะลวง อุระแผดประกายไฟ ดังเปลวนรกจุติประลัย ผลกรรมจะรอญราน ------------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 9 ก.ค. 49 13:20:04 ]

ความคิดเห็นที่ 49 xers ที่จริงแล้วตัวตนผมก็เป็นอย่างที่เห็นนี่แหละ ส่วนที่ไม่เคยเห็นกันมาก่อนก็เพราะมัน ไม่มีเหตุให้ต้องเห็น ถึงบอกว่า  การกล่าวถึงกันบางด้านของ ผู้อื่นที่มีต่อผมนั้น หลายส่วนก็แก้ตัวไม่ไหว และคิดว่าไม่จำเป็น "ท่านเข้าใจว่า...ข้าพเจ้าเป็นอย่างไร... ข้าพเจ้าก็เป็นอย่างนั้น....อย่างที่ท่านเข้าใจ" คนเขียนร้อยกรอง ผมชอบใช้คำนี้  เพราะรู้สึกไม่คู่ควรกับการที่ ใครสักคนแค่เขียนฉันทลักษณ์พอเป็นแล้ว กระแดะเรียกตัวเองเป็น  กวี ข้างบนที่หมี่เป็ดเขียนนั่นแหละ  บทกวี ผมยอมรับได้เลยด้วยนิยามส่วนตัว คนเขียนร้อยกรอง  ส่วนมากก็อ่อนไหว หมายถึงอารมณ์และจำนวนมากก็ไร้จุดยืน ส่วนตัวผมเอง ไม่ชอบสีเทา เครดิตของคน เกิดจากทำดียี่สิบหน และจะหมดลงเพียงการทำไม่ดีเพียงหนเดียว เครดิต เป็นความเชื่อถือที่คนมีให้ การขโมยงานคนอื่นเป็นการทำลายเครดิตตนเอง และคนที่ได้รับรู้ก็จะรู้สึกดูแคลนอยู่ในใจ บ้างอาจไม่พูดอะไร  แต่ผมเป็นคนพูด และหากบังเอิญไปเจอร้อยกรองดีๆเข้าในชื่อ ที่เคยรับรู่ว่าเป็นหัวขโมย ผมก็อดคิดไม่ได้ว่า  นี่สูไปขโมยใครมาอีกล่ะ ? ๐ เมฆงามยามมองมือป้องหน้า สูงฟ้านภากว้างอยากย่างถึง ตัวต่ำติดพื้นยืนคำนึง รำพึงไยจะโผให้โสภา ๐ เพื่อว่าหล้าผองจักมองเห็น ไกลลิบกระพริบเน้นเด่นคุณค่า กริ่งแต่ยศหนักศักดินา เกรงว่าแผ่นดินหนอ..ไม่พอยืน. จากคุณ : สดายุ... - [ 9 ก.ค. 49 19:09:26 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ด่าได้ใจเลยค่ะพี่ อิอิ... น้องเซอ..พี่ยังไม่เก่าไม่แก่เด้อ ปีหน้าครบ 80 เท่านั้นเอง จากคุณ : หญิงซอมฯ - [ 9 ก.ค. 49 21:17:46 A:61.19.65.180 X: TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 51 พี่สดายุ นั่นสินะครับใครคิดว่าเป็นไง ก็ให้เป็นงั้นไปเถอะ ส่วนผม ก็คงมองคนตัวแนวคิดตัวเอง เขาก็คงมองเราในแง่คิดเขา เมฆงามยามอยู่ใต้ หากสูงไป เกรงจะไม่เห็นมัน... แม่ย่าหญิงฯ เอ็ย..พี่หญิง อิอิ ทำให้ข้าพิเจ้า รู้จักโลกมากขึ้นน่อ แม่น้องทิวไผ่เหนือ ไม่มีเบื่อ ชอบเจือลมดีดี... ---------------------------------- แวะมาแก้คำผิดน่อครับ รอญราน ๐ ลมโลภละโมบดุจทะลวง อุระแผดประกายไฟ ดังเปลวนรกจุติประลัย ผลกรรมจะรอนราน แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 49 22:10:21 จากคุณ : xers - [ 9 ก.ค. 49 22:05:58 ]

ความคิดเห็นที่ 52 xers ไว้มีโอกาสคงได้พูดคุยกันมากกว่านี้ จิตเดิมแท้ของมนุษย์นั้น  ปภัสสร หากการปรุงแต่งทำให้มันเปรอะเปื้อน จิตวิญญาณแห่งศิลปะย่อมไม่อาจ เกิดจากจิตที่เปรอะเปื้อน เป็นได้อย่างมาก แค่รูปแบบ - form แห่ง กฎเกณฑ์หนึ่งๆเท่านั้น ย่อมเป็นรูปแบบที่ไร้จิตวิญญาณ ................................................ ๐ สัญชาติ..กา ๐ ๐ เมื่อถึงคราลอกคราบล้างภาพพจน์ จะกี่ม้วนไส้ขดหรือกดอยู่ ย่อมถูกลากตีแผ่ให้แลดู เพื่อคนรู้เห็นหน้าทั้งนาคร ๐ จากสำเนียงสื่อตรงบอกพงศา ล่องนาวาสำเภาแต่เก่าก่อน สุพรรณภูมิเมตตาเอื้ออาทร จึงได้ผ่อนเท้าย่ำลงทำกิน ๐ โอ้..แผ่นพื้นขวานทองหรือต้องสาป จึงเหล่าบาป/ฉล/ทราม/กล้าหยามหมิ่น รุมเถือทรัพย์-ศักดิ์-แสนย์ ของแผ่นดิน รุมเถือถิ่นอาศัยร่มใบบุญ ๐ ทุกเอ่ยอ้าวาทะหวังประโยชน์ คือเลือดโฉดพลุ่งผุดขึ้นอุดหนุน ชโลมหน้าแดงเรื่อบอกเชื้อ-กุล ว่าคุกรุ่น...ข้างใจ..คงนัยเดียว ๐ โถ..ขอทานยศถาบรรดาศักดิ์ ถือขันดักเงินทองทุกข้องเกี่ยว เลือดแผ่นดินสูบรีดจนซีดเซียว ด้วยคมเขี้ยวตัวเรือดจนเหือดจาง ๐ แต่แรกพิศ...คิดว่าพญานก ด้วยหัวยกหยัดเชียว..ไม่เหลียวล่าง เมื่อโผบินปลายปีกคงฉีกกาง เมื่อลิ่วคว้างโฉบเหยื่อคงเหลืองาม ๐ กลับกลายเป็น..อีกา..เจ้าข้าเอ๊ย..! เที่ยวก้มเงยลอบล้วงของหวงห้าม เวียนกินของเน่าเหม็นไม่เว้นยาม จนกลิ่นทรามอบร่างไม่สร่างซา ๐ ชาติอีกา...ภาระ..คือขโมย เพียงได้กลิ่นเน่าโชยย่อมโหยหา และทุกกลิ่นเน่าเหม็นต้องเร้นมา เพื่อพลอยร่วมเสนอหน้า...ร่วมวาระ ๐ ชาติอีกา...สีขนอาจพ่นเพี้ยน แต่สุดเปลี่ยนรูปลักษณ์ความกักขฬะ อีกเสียงร้อง...กากา...ทุกภาวะ คงยากผละ...ดำมืดกำพืดตน ๐ ชาติอีกา...ผ่านถิ่นปล่อยกลิ่นเน่า โดนรูปเงาทับต้องอาจหมองหม่น ด้วยชาติพันธุ์...ขาวสี...ไม่มีปน เป็นเชื้อชน...ต่ำค่า...อย่างถาวร. จากคุณ : สดายุ... - [ วันอาสาฬหบูชา 13:23:49 ]