PANTIP.COM : W4502915 ความอัปยศแห่งท้องนา [บทกวี]

ความคิดเห็นที่ 4

(ต่อกลอนกับคุณทิวลิปสีน้ำเงิน)
วัฏจักรท้องนาเงินตราใหญ่
ทำข้าหลงใหล - ระหกระเหิน
ข้าย่ำเท้า ก้าว เดิน เดิน เดิน
หวังเพียงมี...เงินตรา

คิดว่าเงินตราจะพาสุข
จึงปลุกใจเดินไปข้างหน้า
แต่หลงทางหลงไปไกลหนักหนา
กว่าจะได้ย้อนมาเสียเวลา เสียใจ
...................................................
คุณจันทร์แห้ง:น้ำเงินล้างไส้ น้ำใจล้างด้วยบทกวี(ฮิฮิ) ล้อเล่นจ้า
คิดว่าความสุขไม่ต้องมาจากเงินอย่างเดียวเหมือนกัน แต่ถ้าเราต้องอยู่ในสังคมเช่นนี้ เงินก็เป็นตัวเเปรสำคัญตัวหนึ่งเช่นกัน ถ้าเมื่อไหร่ เราพึ่งพาเศรษฐกิจพอเพียงกันทั้งประเทศ นั่นแหละ เราจะหลุดพ้นจากอำนาจเงินทอง (คงงั้นมั้ง ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่) แต่เชื่อได้ว่าคงยาก ไม่ได้ดูถูกใครหรอกนะ แต่ถ้าเราจปฏิบัติตนตามนั้นจริงก็เชื่ออีกได้เช่นกันว่า จะต้องมีผู้ที่สูญเสียประโยชน์ออกมาขัดขวางสุดฤทธิ์สุดเดช เพราะ เมื่อไหร่ที่เราดำรงตนอยู่ในเศรษฐกิจพอเพียง เมื่อนั้น โทรศัพท์มือถือกี่รุ่นต่อกี่รุ่นก็ไร้ค่า โทรทัศน์ทีวีด็ด้อยราคาลง โอ๊ย! ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว ฟุ้งซ่าน พอดีกว่า

บาย..................................................................

จากคุณ : คายตรี - [ 4 ก.ค. 49 09:04:26 ]