ความคิดเห็นที่ 1 สวัสดีค่ะ.. ไม่ทราบเคยอ่านกันบ้างหรือยัง..กับกลอนบทนี้คือนำของเก่ามาเล่าใหม่ เนื่องจากจะเปิดประเด็นอนิจจัง แล้วหาคำเหมาะ ๆ มาเปิดไม่ได้เลย พักนี้ท้อ ๆ ค่ะ.. ก็เลยต้องหาอะไรปลุกใจตัวเอง และทำนองเดียวกัน จะได้เป็นกำลังใจให้คนที่ท้อแท้ด้วยกันด้วยน่ะค่ะ ช่วงนี้กระบี่ฝนตกเกือบทั้งวัน ในดีมีเสีย ในเสียมีดี ก็..เย็นชื่นฉ่ำใจดี แต่ธุรกิจไม่ค่อยจะดี..^__^ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 14 ก.ค. 49 15:32:26 ]

ความคิดเห็นที่ 2 พี่สีน้ำฟ้า ถึงคราพึ่งธรรมะเจียวหรือเจ้าคะ อ๊ะ...อย่าเพิ่งท้อไป ......................................... อนิจจัง ทุกสิ่งนั้น มันไม่เที่ยง จะหลบเลี่ยง ไม่เปลี่ยนไป คงใช่ที่ เพราะทุกสิ่ง เกิดมา บนโลกนี้ มีสิ่งใด คงที่ ไม่มีเลย แม้แต่ตัว ของเรา ยังเก่าผุ เป็นไปตาม อายุ ที่เปิดเผย แม้ปกปิด เท่าไร ยังล่วงเลย นิจจาเอ๋ย เพียงพริบตา ชราเยือน ทั้งดึงหน้า ทำตา ทาครีมแต้ม ทั้งลด ตัด ทำแก้ม ทั้งยอมเฉือน เพียงอยากให้ ดูอ่อนวัย ร่องรอยเลือน ไม่สนใจ แม้ใครเตือน ทำเชือนแช ท้ายที่สุด คนที่หวัง ให้ young อยู่ กลับต้องรับ ความอดสู ด้วยดูแย่ ธรรมชาติ สร้างกฎไว้ ใครไม่แล ตัองได้รับ ผลแน่แท้..อนิจจัง... ........................................... ความแน่นอน คือความไม่แน่นอน..เจ้าค่ะ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 14 ก.ค. 49 16:09:47 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ชอบบทกลอนนี้ของคุณสีน้ำฟ้ามากครับ จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 14 ก.ค. 49 17:20:55 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีครับทุกท่าน คุณสีน้ำฟ้า คงสบายดีนะครับ ห วั่ น ไ ห ว . . . เ ล ย ไ ป ใ น ชี วิ ต วิ ก ฤ ติ ผ่ า น ป า น ตื่ น ฝั น เ อ๊ ะ อ ะ ไ ร น ะ จุ ด นั้ น ทำ ไ ม มั น ทำ เ ร า เ ป ลื อ ง วั น ห น้ า เ ป็ น ไ ฉ น จ ะ วิ ไ ล ห รื อ ขุ่ น เ คื อ ง อ ย า ก รู้ เ พื่ อ ป ร ะ เ ทื อ ง ป ร ะ ทั ง เ รื่ อ ง ก ร ะ ห า ย เ ดิ น . . . เซ่อ... น้อมบันทึก --------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 14 ก.ค. 49 17:53:50 ]

ความคิดเห็นที่ 5 **ตอบน้องทิวลิปฯ ค่ะ **        แน่นอน .. ไม่แน่นอน        ทำให้ย้อนคิดความหลัง        ต่อใจเติมพลัง        สักวันหวัง..ฝันเป็นจริง       ได้เท่านี้นะคะ พักนี้สนิมขึ้น ** ตอบคุณเกรียงไกรค่ะ ^__^  เคยมีเหมือนกันนะคะ ที่เบลอ ๆ จนคิดว่า เอ๊ะ กลอนบทนี้เราเขียนเองไหม ??? แต่เท่าที่โพส ๆ มายังไม่มีใครมาทวง ซึ่งหากมีคนท้วงจริง ๆ แล้ว สีน้ำฟ้าต้องขอบอกว่า ขอโทษในความเบลอของตัวเอง แต่อีกนั่นแหละ.. ดูจาก เหมือนน้ำซึมบ่อทรายแล้วหายเหือด หากยังเดือดแค้นคุมตกหลุมซ้ำ ไม่มีทางจางหมดพ้นกฎกรรม เคราะห์กระหน่ำหมุนวนจวบจนตาย ..บทนี้ คำว่าซ้ำ กับกรรม เป็นสัมผัสที่ผิดและลักไก่ ซึ่งก็น่าจะเป็นเราเองนั่นแหละที่เขียน ที่คิดว่าเป็นตัวเอง.. เพราะคุ้น ๆ ต้นฉบับกลอนทั้งหมด ที่เป็นลายลักษณ์อักษร หายไปกับน้ำตอนสึนามิทั้งหมดค่ะ แหะ แหะ เล่าตั้งยาวเพราะเป็นห่วงน่ะค่ะ เกิดหยิบกลอนผิด โน้ตไว้(ในเครื่องคอมพ์.. สำรองไฟล์โดยการเขียนลงบนซีดี และไฟล์ห้องเก็บกลอนเก่าจากเว็บบ้านกลอนไทย http://www.thaipoem.com อันนี้ต้องขอบคุณเจ้าของเว็บมากที่สุดจริง ๆ ) แล้วคิดว่าเป็นของตัวเองลำบากแน่ ๆ เลย และกราบขออภัยนะคะ หากเกิดการผิดพลาด ว่ากลอนบทนี้ สีน้ำฟ้าเข้าใจผิด คิดว่าตัวเองเขียน แล้วนำมาโพสเผยแพร่ จะแก้ไขทันทีค่ะ ** ตอบคุณ xers  ขอบคุณสำหรับความห่วงใยค่ะ สีน้ำฟ้าไม่สบายใจนิดหน่อยค่ะ.. นิดหน่อย ตอนนี้ก็เลยข่มด้วยพระธรรมค่ะ .. "นิ่งดับ ขยับเกิด"  คำนี้ทำให้หัวใจชุ่มชื่นประดุจฝน ที่กำลังหลั่งมาชโลมดิน จริง ๆ   นั่นคือ..สีน้ำฟ้าคงต้องประคับประคองตัวเองต่อไป ถ้าหยุด..ก็คงแย่ ขอบคุณนะคะ.. จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 14 ก.ค. 49 18:42:26 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เรียน ท่านสหายผู้ร่วม "ระเบียงกลอน" อ  นาคต มิมีใคร ได้หยั่งรู้ นิ  สสัยผู้ หยุด แล ปลง ไม่สงสัย จ   ากเกิดแล้ว ย่อมมีดับ มีลับไป จัง  เจอได้ ทุกหมู่ ทุกผู้นาม วัฏฏ  จักร เวียนวน ชนบังเกิด สัง   สันทน์ หมุนกันเพริศ มิเข็ดขาม ขา   พอแก่ มาซ้ำเจ็บ เหน็บทรวงทราม รา   ข้อ...ก้อเมื่อยาม...ถึงแก่กรรม. ต ถ ต า - มัน ก็ เปน เช่น นั้น เอง ดังนี้...ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 14 ก.ค. 49 19:33:39 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ป.ล. เอ...กระผมว่าป้ายไม้ของท่านเจ้าของกระทู้นั้น คุ้น คุ้น  สำนวนอยู่นา... แต่ที่เคยได้ยินมา มัน...เพี้ยนนน...ไป...จี๊ดดด...นึง น่ะ ขอรับ (ขออภัยไว้ก่อน) ครือ...ว้า... กระผมเคยได้ยิน แตว้า... นั่งเปน หลับ ขยับเปน ฯลฯ ขอรับ...แฮ่. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 14 ก.ค. 49 19:40:04 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ระเบียงกว้างขวางมาเดินเล่นครับ มาเดินริม ระเบียง เฉลียงเล่น รับลมเย็น เชยเช่น หายเคร่งขรึม มาฟังกลอน วอนวาท บ่นพรำพรึม ที่โศกซึม ก็หาย คลายหัวใจ ฝนตกหนักมากหรือครับ...กรุงเทพก็ตกหนักเช่นกันครับ จากคุณ : จันทร์แห้ง - [ 14 ก.ค. 49 21:38:25 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สิ่งที่ผ่านมา..ก็ผ่านไป... บางสิ่งก็เป็นความทรงจำที่ไม่งามหรู บางสิ่งก็เป็นเช่นนั้นเอง ถึงคราวนิ่ง ก็นิ่งสงบจิต ขยับนิด จิตเคลื่อนสั้นพริ้วไหว นิ่ง ๆ.. สงบๆ.. อยู่ภายใน เห็นทุกสิ่ง สั่นไหว ดั่งอนิจจัง ........................................... ชอบค่ะ กับป้าย "นิ่งดับ ขยับเกิด" ง่าย ๆ แต่เห็นภาพเลย จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 14 ก.ค. 49 21:49:37 ]

ความคิดเห็นที่ 10 จะโพสรูป โพสไม่ได้ค่ะ.. เอาเป็นว่า นิ่ง ๆ ดีกว่า (อิอิ..ไปด้วยน้ำขุ่น ๆ) แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 49 21:51:32 จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 14 ก.ค. 49 21:50:29 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โห งานนี้ ตอบเป็นกลอนไม่ออกเลยแฮะ จากคุณ : s.suk - [ 14 ก.ค. 49 21:59:58 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ่ะ พี่แจม ไอ้ย่างนี้  เขียนไม่ค่อยออกจริงๆ ด้วยแฮะ เลยได้แต่มาแปะหน้ายิ้ม ^_^ อิอิ  คิดถึงบ้านจัง  เดือนหน้าคงได้มีโอกาสกลับบ้านสักที +++++ จะบุกไปเมาท์ต่อถึงที่ เตรียมรับดีๆ นะฮับ ^_~ แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 49 22:53:26 แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 49 22:53:24 แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 49 22:53:21 จากคุณ : mAlipA (ละมุนใจ) - [ 14 ก.ค. 49 22:52:11 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ๐ ในทางเปลี่ยว ๐ ๐ แต่ละก้าวยาวย่างริมทางเปลี่ยว ย่อมกอดเกี่ยวเดียวดายยามหมายหลัง แต่ละร่มข่มแสงเข้าแย่งบัง ที่หยุดยั้งย่อมเป็นแดดที่แผดมา ๐ ผู้โดดเดี่ยวเดียวดายย่อมหมายจิต จักมีมิตรชิดใกล้ดังไขว่หา เพิ่มอบอุ่นกรุ่นคุในอุรา ท่องมรรคาฝ่าก้าวได้ยาวนาน ๐ กลางคืนค่ำน้ำค้างเมื่อพร่างพร้อย จะเปล่งถ้อยสัมพันธ์ร่วมบรรสาน ข่มจันทร์ดาวพราวแสงแจ้งจักรวาฬ แลสะท้านสะท้อนเข้าย้อนใจ ๐ เพียงสักคนบนทางระหว่างเที่ยว เอื้อมปลดเปลี่ยวอาทรด้วยอ่อนไหว แม้นว่าทางย่างก้าวจักยาวไกล เปรียบเหมือนใกล้เมื่อสองใจต้องกัน. จากคุณ : สดายุ... - [ 14 ก.ค. 49 23:52:48 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขออนุญาต ท่านสหายผู้ดูแล ท่านสหาย สดายุ ยังเพริศพร่าง ด้วยถ้อยความ งดงามยิ่ง ยังพราวพริ้ง ด้วยลีลา สง่าฉาย ยังแทรกด้วย ข้อคิดเห็น มิเว้นวาย กวีเหลือหลาย คติเหลือหลาก...อยาก...ขอบคุณ. ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 15 ก.ค. 49 02:50:02 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อรุณสวัสดิ์ค่ะ วันเสาร์อีกแล้ว.. ตื่นเช้าตามเคยค่ะ ปกติที่ร้านจะหันหน้าไปทางทิศตะวันออก เช้ามาพระอาทิตย์จะส่องแสงรออยู่แล้ว ก็มีวันนี้แหละ ที่ตื่นก่อนพระอาทิตย์ .. ^__^ ตื่นมาเจอกับบทยากแฮะ.. คุณพจนารถเธอเล่นบาลี ในกลอนไว้ก่อนแล้ว แง่ม.. เดี๋ยวเจอกันดินะ.. ให้เพื่อนตั้งสติก่อน สวัสดีพี่น้ำ (จันทร์แห้ง),  น้องไนท์ (สัมผัสรัก),   น้องแพร์ (มะลิป่า-ละมุนใจ), พี่เสริม (s.suk) และพี่สดายุด้วยค่ะ เดี๋ยวมาค่ะ..เดี๋ยวมา ตอบทุกถ้อยกระทงความด้วยบทกลอน ตามชื่อกระทู้.. จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 15 ก.ค. 49 07:15:32 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อนิจจังท่านว่ามันไม่เที่ยง ร้อนแล้วเย็นไม่ต้องเลี่ยงมันแปรผัน ประเดี๋ยวรักประเดี๋ยวชังก็ชั่งมัน ไม่กี่วันก็หายสบายดี ประเดี๋ยวได้ประเดี๋ยวเสียอย่าเพลียจิต ประเดี๋ยวผิดประเดี๋ยวถูกอย่าถอยหนี ประเดี๋ยวขาวประเดี๋ยวดำจำไว้ซี ประเดี๋ยวหนาวร้าวชีวีประเดี๋ยวร้อน ประเดี๋ยวจนค่นแค้นแสนลำบาก ประเดี๋ยวรวยมามากเก็บไว้ก่อน ประเดี๋ยวอาจขาดแคลนอย่าอาทร ประเดี๋ยวเกินท่านสอนให้แจกจ่าย ประเดี๋ยวฝนตกหนักถึงน้ำท่วม ประเดี๋ยวอ่วมด้วยฝนแล้งน้ำแห้งหาย ตั้งใจสู้ทุกสิ่งอย่างไม่วางวาย รักษากายและใจไว้ให้เที่ยงเอย. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 15 ก.ค. 49 09:05:14 ]

ความคิดเห็นที่ 17 สวัสดีค่ะ คุณเจียวต้าย.. มาแล้วค่ะ สด ๆ ร้อน ๆ ขอบคุณแรงกระทุ้ง แม้จะกระทุ้งจนเจ็บข้อศอก คุณพจฯ ก็บ่ยั่น อิอิ (ขอบคุณมากนะคะ) ได้อ่านถ้อย ร้อยรส ธรรมสวนะ จึ่งลดละ สิ่งหมอง ต้องถลำ ๑อสฺสุตํ สุณาติ  แล้วจดจำ                               (อัส-สุ-ตัง-สุ-นา-ติ) ลงมือทำ ตนให้ ใจเบิกบาน ๒สุตํ ปริโยทเปติ                                            (สุ-ตัง-ปะ-ริ-โย-ทะ-เป-ติ) ค่อยค่อยตริ ตรองคำ ธรรมขนาน ๓กงฺขํ วิหนติ ให้ตรงการณ์                                (กัง-ขัง- วิ-หะ-นะ-ติ.) ตามนิพพาน อรหันต์  ท่านสอนนำ ๔ทิฏฺฐิ อุชุ ํ กโรติ                                            (ทิด-ถิ-อุ-ชัง-กะ-โร-ติ) ค่อยค่อยผลิ ดังบัว  โผล่พ้นน้ำ รับแล้วซึ่ง ผลแห่ง การกระทำ แลกกลีบช้ำ กับรู้รส สรณํ                                  (สะ-ระ-นัง) ๕จิตฺตมสฺส ปสีทติ แล้ว                                    (จิต-ตะ-มัส-สะ-ปะ-สี-ทะ-ติ) จึ่งคลาดแคล้ว เป็นสุข เลิกทุกขํ                          (ทุก-ขัง) เพราะชีวิต เป็นสิ่งอนิจํ                                      (อะ-นิจ-จัง) วต สํขารา  เกิดมา-ดับไป                                   (วะ-ตะ-สัง-ขา-รา) ผิดพลาดประการใด แนะนำกันด้วยค่ะ ทุก ๆ ท่าน ตัวเลขไทย ที่กำกับไว้.. ก็เผื่อน่ะค่ะ เวลามาแปลจะได้ไม่สับสน แต่ให้คุณพจฯ เขาแปลไปก่อนก็แล้วกัน ... ขอโทษค่ะ.. แก้ไข ลืมบอกไปว่าข้อมูลทั้งหมดค้นจาก google และ สองเว็บนี้ค่ะ http://www.palungjit.com/ http://www.mahamodo.com http://www.dhammathai.org/ ขอบคุณท่านผู้ใจบุญ ที่อุดหนุนข้อมูล มา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 49 14:42:26 แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 49 10:53:08 จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 15 ก.ค. 49 10:35:41 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาถึงความเห็นของพี่จันทร์แห้งที่ว่าไว้นะคะ มาเดินริม ระเบียง เฉลียงเล่น รับลมเย็น เชยเช่น หายเคร่งขรึม มาฟังกลอน วอนวาท บ่นพรำพรึม ที่โศกซึม ก็หาย คลายหัวใจ ----- แจมมาต่อให้ค่ะ .. ขอแซวนิดหนึ่ง สำหรับพี่น้ำ แหม..นะ  เราอุตส่าห์ชมว่าหล่อเหมือนคุณสมบัติ มาแอบเปลี่ยนสรรพนามให้เชียวนะ... แหม ๆๆๆ ระเบียงกลอน จัดไว้ สำหรับท่าน บ้างจากบ้าน จำจาก พรากแต่ไหน บ้างอยู่บ้าน ก็มาเล่น กันไวไว ยินดีให้ เก็บกลอน มาต่อกลอน --------- ก็มิอาจต่อกรกับท่านดอกนะคะ            แบบว่า..ข้าน้อยเริ่มเหมือนน้องแพร์ (ละมุนใจ)            เข้าไปทุกที แต่ยืนยัน... วันนี้... วันของสีน้ำฟ้าค่ะ (แดดเริ่มส่องแล้วค่ะ ที่กระบี่ ..เย้ !!!) จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 15 ก.ค. 49 10:49:29 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ของน้องไนท์, พี่ s.suk, และน้องแพร์ ขออนุญาตใช้ ความเห็นที่ 17 เป็นตัวตอบนะคะ แหะ แหะ ลักไก่.. ถือว่าเป็นของฝากก็แล้วกันนะคะ ** ตอบพี่สดายุ บนถนน ทางเปลี่ยว แสนเลี้ยวลด คราวสลด หมดสุข ทุกข์มหันต์ หากมีเพื่อน คู่เคียง อยู่ครบครัน คงมิหวั่น หวาดใด ให้หมองหมาง ขออ้างเพลง น้อยใจยา ท่านว่าไว้ “ปากกำได ปี้ก็ตึงอ้าง” พี่ก็หา คำมาพูด ได้ทุกทาง อางขนาง จริงจริง แสนกริ่งเกรง แต่สักคน หากสักคน บนทางเปลี่ยว แค่แลเหลียว จะนิยม มิข่มเหง ขอตอบรับ ขอรับฟัง เพราะวังเวง ที่เคยเคว้ง ก็จะคว้าง สู่กลางใจ.. ปล. คำในเครื่องหมาย  ".............."   เป็นวรรคหนึ่งในเพลงน้อยใจยา ของคุณจรัล ที่ร้องคู่กับคุณสุนทรี ค่ะ แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 49 11:53:53 จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 15 ก.ค. 49 11:51:32 ]

ความคิดเห็นที่ 20 และ..ความเห็นจากคุณเจียวต้าย แกล้งลืมคำว่าเอย..คือจบแล้วได้ไหมเอ่ย ?? อนิจํ วตสํ ขารา อนิจา คนเรานั้นไม่เที่ยง อันความจริง จากดินน้อย ร้อยความเรียง ก็เหลือเพียง ซากเถ้า..อย่างเข้าใจ ---------ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาทักทายกัน            โลกวันนี้ สีสวยจังค่ะ แม้ว่าเมฆฝน            ที่กระบี่ยังไม่หมดไปจากฟ้า..แต่เริ่มมีแดดแล้ว ^___^ ปล. แจมเริ่มจะจนมุมตัวเองแล้วล่ะค่ะ      วันนี้ออกโรงเยอะไปหน่อย แล้ว      เจอกันใหม่ดีกว่านะคะ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 15 ก.ค. 49 12:29:09 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เรียน ท่านสหาย สีน้ำฟ้า แล้วมาโบ้ย บาลีใหญ่ ให้กระผมเล่า ใครเขียนเข้า ก็รับผิดชอบ ต้องตอบสิหนา ตัวกระผม แค่ขอทาน ผ่านศาลา แล้วจักมา ให้ช่วยตอบ...ฮึ่มมม...ข อ บ คู้ ณ... ว่าแล้วก็ บรรเลงซะ... ใครร้องได้ ร้องหน้าจอเลยนะ...ขอรับ (เพลงขอทาน) พระยาฉัตต์ทันต์.....เอยยยยย...... มากลั่น มาแกล้ง หักรังมดแดง ละมายื่นส่งให้ ไม่โป้ไม่ปด...เอยยยยย..... ไม่โป้ไม่ปด มดมันกัดลิ้น ไม่โป้ไม่ปด มดมันกัดลิ้น ใครเขาละจะกิน...เอ๋ย...ได้......เอยยยยย... เจ้าประคู้ณณณ ทำบุญทำทาน ฅนไม่พิการ ตาก็ไม่ได้บอด หูก็ไม่ได้หนวก ง่อยเปลี้ยเสียขาก็หาไม่ แต่...ขี้เกียจทำงานเหลื่อเกินนนน....ง่ะ นะ... เอ้า...พระยาฉัตต์ทันต์เอยยยยย...ฯลฯ ดังนี้ ขอรับ. แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 49 15:30:47 แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 49 15:27:25 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 15 ก.ค. 49 15:25:30 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ้าว ๆ .. มาแหย่รังมดแดงอีกแล้ว อย่างนี้.. *อย่ามาใกล้นะ.. อย่าให้ใกล้ จะจับใส่กรงขัง ห้องพิเศษ รู้หรือยัง.. มิเห็นฤาฤทธิเดช จะกักเขตสักสามวัน..ให้หนำใจ อย่างนี้ต้องจองจำตลอดชีวิต หยุดอ้างสิทธิต่อล้อขอแก้ไข ว่าแล้วก็..ปิดประตู เจ้าอยู่ใน รังมดแดง หยิบใส่.. ในช่องลม โส น้า หน้า นะ โต เอ ... ปล. ลืมบอก ที่ * ยืมมาจากห้องโน้น      โน้นไหน.. โน้น .. ยังไม่อยากยัง      และถ้ายัง ไม่อยาก.... เข้าไปดูกระทู้      คุณเกรียงไกรด้วยล่ะ      เจ้..ปัน(หรือปั่นไม่รู้นะ)ไปทั่วแหละ กลัวจะน้อยใจน่ะ แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 49 15:50:55 จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 15 ก.ค. 49 15:49:11 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เริ่มแล้ว..เริ่มแล้ว..เจ้าข้า พี่สีน้ำฟ้า คนดี กลับมาแล้ว ใครเคยสร้าง คดีไว้ ให้รีบแจว น้องรู้แกว ชิ่งก่อนแล้ว แจวก่อนใคร ....................................... เอ..แต่คดีของน้อง ศาลพิพากษายกฟ้องไปแล้วนี่ อ๊ะ..ลืมตัว.. ปล.ขอมอบเพลงนี้ให้พี่ชายพจค่ะ มดตัวน้อย ตัวนิด มดตัวน้อย ตัวนิด มดมีฤทธิ์ น่าดู..ยู้ฮู..ยู้ฮู จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 15 ก.ค. 49 19:56:49 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ฟัง ๆ แล้ว เหมือนเข้าข้างเรา แต่คุณนายทิวลิปฯ นี่ห่วงพี่ชายมากกว่านี่นา ได้ไง ๆ อย่างนี้ต้องเล่นซะหน่อยแล้ว... เคยพิพากษา ยกฟ้อง น้องที่รัก แต่พอทัก อย่างนี้ มีอีกไหม นั่งนึกนึก คิดคิด ความครั้งใหม่ แพะ...แพะ   ..(เสียงร้องของสัตว์ชนิดหนึ่ง)  .. ไง   พลาดชัวร์ ชัวร์ เจ้าตัวดี.. งึมงำ ๆ   มดตัวน้อย.. เอ๊ย  แพะตัวน้อย ตัวนิด แพะตัวน้อย ตัวนิด แพะก็มีสิทธิ ถูกยำ...   แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 49 20:24:43 จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 15 ก.ค. 49 20:23:51 ]

ความคิดเห็นที่ 25 แบ๊ะ..แบ๊ะ..แบ๊ะ..แบ๊ะ..เสียงแพะร้อง เพราะโดนฟ้อง โดยไม่มี ข้อกล่าวหา เพียงเคราะห์กรรม ที่เคยทำ แต่ก่อนมา อนิจจา ฟ้าไม่สน คนเช่นเรา แม้นไม่มี ความผิด ยังติดบ่วง แม้นแสนห่วง ยังถูกว่า เข้าข้างเขา คงต้องทน ก้มหน้า ชะตาเรา ทำความดี เท่าภูเขา ไม่เบาบาง จะจำทน รับกรรม ด้วยช้ำจิตร จะถูกผิด เชิญว่าได้ ไม่เอ่ยอ้าง จนกว่าโทษ ที่ทำไว้ จะคลายจาง จนกว่าโกรธ จะเบาบาง จางจากใจ ......................................... เขียนไป อ่านไป สงสารตัวเองไป น้ำตาซึม ๆ เลย เฮ้อ..ทิวลิปเอ๊ย.. น่าสงสารจริง..จริง.. อยู่ดีไม่ว่าดี กลายเป็นแพะตั้งแต่เมื่อไรหว่า.. จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 15 ก.ค. 49 23:09:02 ]

ความคิดเห็นที่ 26 แวะมาอ่านทุกผลงานนะขอรับ เพียงแต่ว่าช่วงนี้มีหลายๆเรื่องผ่านเข้ามาทำให้ไม่สามารถใช้สมาธิในการเขียนกลอนได้เลย ขอบคุณคุณแจมเป็นอย่างยิ่งนะขอรับที่เปิดกระทู้พร้อมกลอนดีๆมีข้อคิด และทุกๆความคิดเห็นดีๆที่เขียนกัน จากคุณ : คนคอย (ZyM4nY) - [ 16 ก.ค. 49 08:19:44 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เรียน ท่านสหาย คุณแจม อะโห... จับขังแล้วยังมีการเคาะมดแดงใส่อีก ........................ โหดยังกะทหารเวียดกงแน่ะ... น้องทิวลิป ฯ เปนแพะนั่นก็ยังพออาศรัยนะ เจ้าคะ พี่น่ะโดนหนักกว่าคุณเยอะ คันจนดิ้นแล้วละเนี่ย... พระยาฉัตต์ทันต์เอยยย...โอ๊ย... ...................................... แฮ่... จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 16 ก.ค. 49 16:24:25 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาเมียงมองหลายรอบค่ะ อยากถามว่า พระยาฉัตต์ทันต์ หรือใครค่ะ พี่ชายพจน์ฯ ............................... ว่าแล้วก็แปลงร่าง.. เป็นมดตะนอยภาคพิเศษ หยิบคถามาเสก ปิ้งผลไม้วิเศษ..จงมา แต่นแต๊น.. มันคือ มังคุดแช่ขันฑกร ค่ะ อิอิ จากคุณ : แม่มดน้อย (สัมผัสรักในใจเรา) - [ 16 ก.ค. 49 19:21:11 ]

ความคิดเห็นที่ 29 พี่ชายพจ หายาแก้คันให้ตั้งนาน แต่สงสัยจะไม่พอ คันขนาดนี้คงต้องเอาไปต้มแล้วลงอาบน่ะค่ะ แต่เอ... น้องรู้แล้วว่าจะจัดการกับมดยังไง ก็เนี่ยไง..แม่(ของ)มด อยู่ตรงเนี้ย เราจับมัดไว้ก่อนดีไหมคะ แล้วขู่ให้เจ้ามดทั้งหลายมันถอยทัพออกมา..นึ ถ้ายังไม่ยอม น้องจะเอาระเบิดใส่เข้าไปในห้องระเบิดมดให้หมดเลยดีไหม อ้าว/ลืมไป พี่ชายอยู่ในห้องด้วยนี่.. หวาย...อั๊วซี้เลี้ยว...ตูม... จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 16 ก.ค. 49 19:59:04 ]

ความคิดเห็นที่ 30 คุณไนท์ ขอรับ เนื่องใน ระเบียงกลอน เลยขอตอบคำถามของคุณ เปนบทกวีก้อแล้วกัน ขอรับ (อ่านเปนทำนอง ละครชาตรีด้วย จะได้ภูมิฐานหน่อย) ............... พระยาฉัตต์ทันต์...เอย..... ท่านก็เปน ช้ า ง มีหัว มีหาง มีงวงมีงา มีแข้งมีขา...เอย..... ท่านก็เปน ช้ า ง มีทรงสำอาง สีขาวเผือกพรรณ หางพู่ดำมัน ท่าน...ก็เปน... ช้ า ง ฯลฯ เจ้าค่ะ แฮ่..... จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 16 ก.ค. 49 22:49:13 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เรียน ท่านสหาย คณะพรรคสุมศีรษะ(รวมทั้งตัวเองด้วย) แยกย้ายสลายโต๋ ไปทำงานกันได้แล้ว อาคันตุกะ แห่งระเบียงกลอน ท่านรออยู่... เจ้าค่ะ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 16 ก.ค. 49 22:54:41 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ** ตั้งใจคอย คนคอย น้อยใจนัก    ที่หาญหัก ใจนาง ทิ้งห่างหาย    เนิ่นนานแล้ว นึกว่า เจ้ากลับกลาย    ช่างน่าอาย ที่แท้.. เขาติดงาน    มิเป็นไร  ถ้าเขียน กลอนไม่ออก    แค่มาบอก ว่าคิดถึง ก็ซึ้งหวาน    หากต้องไป ถิ่นธุรกันดาน    ขอให้ท่าน..ทราบถึง...ซึ่งคนคอย ** เย้ !  และแล้ววันนี้ก็จับตัวหนังสือมาเรียงกันได้อีกแล้ว แต่อาจจะอ่านไม่ไพเราะเหมือนมืออาชีพ .. ให้รู้ไว้... พยายามอยู่ค่ะ พยายามอยู่เต็มกำลังจริง ๆ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 17 ก.ค. 49 10:20:52 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ** ถึงสามศรี พี่น้อง ขัดข้องนัก    สัมผัสรักฯ ทิวลิปฯ พจนารถฯ    สีน้ำฟ้า ชำระใจ ใสสะอาด    ชมธรรมชาติ  งามตา ที่อ่าวนาง    มาวันนี้ อโหสิ.. นะพวกเจ้า    รวมเป็นเรา สี่คน ไม่ถากถาง    เว้นโทสา โมหา ทุกทุกทาง    แล้วเอ่ยอ้าง พระธรรม ประจำใจ       บุญคุณต้องทดแทน ...แค้นต้องชำระ --------แป่ว !!! ???? อ่ะ ๆ เว้นไว้ก่อนค่ะ วันนี้ ใครจะเป็นมด เป็นแพะ เป็นช้าง เลิกแล้วต่อกันไปก่อน หล่า.. ล้า ... วันนี้เจ้อารมณ์ดีน่ะ จะไปอัพบล็อกซะหน่อย ทิ้งร้างไปนาน เดี๋ยวพันทิปยึดคืน แหะ แหะ แล้วเจอกันตอนหน้า... ระเบียงกลอนตอนที่ ๓ ** คนโปรดของคุณ **   สักครู่ใหญ่ ๆ จะมาโพสจ้า ส่วนท่านที่มาใหม่ เชิญติดตาม ระเบียงกลอนตอนที่ 1 ได้นะคะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4516818/W4516818.html จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 17 ก.ค. 49 10:28:41 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เกิดรอยยิ้ม พิมพ์ใจ ยามได้อ่าน ที่ขับขาน ไพเราะ เสนาะเสียง เจริญจิต ชวนติดตาม ทุกความเรียง ดุจน้ำเลี้ยง ชุ่มชื่น รื่นกมล ได้มาเท่านี้นะขอรับ แหะๆ ยิ้มแห้งๆแบบฝืด อาการเดียวกับความคิด ณ ขณะนี้ จากคุณ : คนคอย (ZyM4nY) - [ 17 ก.ค. 49 11:26:01 ]

ความคิดเห็นที่ 35 คุณแจมครับ จะติดตามอ่านตอนต่อไป แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 49 12:48:56 จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 17 ก.ค. 49 12:48:02 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เรียน ท่านสหาย ผู้ร่วม ระเบียงกลอน ทุกขํ       คือความ ไม่สบาย อนิจจํ      มีวันกลาย ไม่เที่ยงอยู่ อนตฺตา    คือปลงไว้ ไม่มี ตัวกู สามสิ่งรู้   ท่านกล่าวไว้...ใน ไตรลักษณ์. สรุปความโดยสังเขป ได้ดังนี้ ขอรับ. (ต่อไป จักเปิด ฅนโปรด  เรอะ...ได้เลย...) จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 17 ก.ค. 49 14:31:43 ]

ความคิดเห็นที่ 37 กลอนน่ะเขียนเอง แต่คำแปลนี่.. ลอกเขามาล้วน ๆ นะจ้ะ จาก 3 เว็บ ที่วาง url ไว้แล้ว ที่เคยให้ความเห็นที่ 17 ค่ะ ได้อ่านถ้อย ร้อยรส ธรรมสวนะ จึ่งลดละ สิ่งหมอง ต้องถลำ ๑อสฺสุตํ สุณาติ  แล้วจดจำ                               ลงมือทำ ตนให้ ใจเบิกบาน          ๑. อสฺสุตํ สุณาติ (อัส-สุ-ตัง-สุ-นา-ติ)             (ย่อมได้ฟังสิ่งที่ยังไม่เคยฟัง, ได้เรียนรู้สิ่งที่ยังไม่เคยเรียนรู้ ๒.สุตํ ปริโยทเปติ                                             ค่อยค่อยตริ ตรองคำ ธรรมขนาน ๓กงฺขํ วิหนติ ให้ตรงการณ์                                 ตามนิพพาน อรหันต์  ท่านสอนนำ          ๒. สุตํ ปริโยทเปติ (สุ-ตัง-ปะ-ริ-โย-ทะ-เป-ติ)              สิ่งที่เคยได้ฟัง ก็ทำให้แจ่มแจ้ง เข้าใจชัดเจนยิ่งขึ้น          ๓. กงฺขํ วิหนติ (กัง-ขัง- วิ-หะ-นะ-ติ.)              แก้ข้อสงสัยได้, บรรเทาความสงสัยเสียได้ ๔ทิฏฺฐิ อุชุ ํ กโรติ                                             ค่อยค่อยผลิ ดังบัว  โผล่พ้นน้ำ รับแล้วซึ่ง ผลแห่ง การกระทำ แลกกลีบช้ำ กับรู้รส สรณํ                                            ๔. ทิฏฺฐิ อุชุ ํ กโรติ (ทิด-ถิ-อุ-ชัง-กะ-โร-ติ)              ทำความเห็นให้ถูกต้องได้)               สรณํ (สะ-ระ-นัง)  แปลได้หลายอย่าง รวมถึงนิพพานด้วย               นิพพานในกลอนนี้ หมายถึงดับกิเลสและกองทุกข์ค่ะ ๕จิตฺตมสฺส ปสีทติ แล้ว                                     จึ่งคลาดแคล้ว เป็นสุข เลิกทุกขํ                           เพราะชีวิต เป็นสิ่งอนิจํ                                       วต สํขารา  เกิดมา-ดับไป                                            ๕. จิตฺตมสฺส ปสีทติ (จิต-ตะ-มัส-สะ-ปะ-สี-ทะ-ติ)               จิตของเขาย่อมผ่องใส                       อนิจํ วต สํขารา การเกิดมาแล้วดับไป ของชีวิตที่ไม่มีอะไรเที่ยงแท้               จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 17 ก.ค. 49 15:35:06 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ค่ะ และแล้วก็มีโอกาสเค้นออกมาเป็น ระเบียงกลอน ตอนที่สามจนได้ เชิญไปติดตามได้เลยนะคะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4544095/W4544095.html จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 18 ก.ค. 49 01:59:46 ]

ความคิดเห็นที่ 39 อนิจจังจริงๆครับ(ขอต๊ะนะครับ เขียนไม่ออก) เพราะเผลอแพล็บเดียว ผมก็ย้ายบ้านไปแล้ว ...ขอโทษนะครับที่มาช้า มันอยู่ระหว่างย้ายบ้าน ย้ายโรงเรียน...(เอ๊ะ) เพื่อนบ้านใหม่ งานใหม่...สุมหัวสนิท ว้า...บ่นมากไปแล้วครับ อนิจจังหนอ...อนิจจังจริง ครับผม จากคุณ : คมลิขิต - [ 19 ก.ค. 49 17:18:11 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ต๊ะไว้หลาย ๆ วันก็ได้นะคะ คุณคม เพราะ อาการนี้ สีน้ำฟ้าเป็นบ่อย  เข้าใจค่ะ เข้าใจ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 19 ก.ค. 49 21:44:31 ]