๑ ถึงเวลาแล้วหน้าจะลาเลื่อน
จากตราดเคลื่อนย้ายแผ่นดินถิ่นอาศัย
ไปสู่จังหวัดหนึ่งซึ่งห่างไกล
เพื่อพบใหม่ลูกค้าเก่าที่เรามี
๒ จากไปนานหลายเดือนใช่เลือนลับ
วันนี้กลับมาเยือนเพื่อนน้องพี่
เชื่อมสัมพันธ์สานต่อก่อไมตรี
ทุกคนคงมีความสุขทุกคืนวัน
๓ ใช้เวลาสองวันจึงได้ล่วง
ด้วยใจห่วงลูกค้าณ นครสวรรค์
ทราบว่ามีคนป่วยด้วยเหมือนกัน
หน้าที่ฉันมีอยู่คือดูแล
๔ ลูกค้าอยู่แห่งไหนถิ่นไทยนี้
หากว่ามีเจ็บไข้ให้แยแส
จะไปคอยอยู่ใกล้ไม่เชือนแช
ไร้ข้อแม้ทุกอย่างโปรดวางใจ (จิง ๆ นา ^_^ )
๕ คงจะอยู่ที่นี่สามอาทิตย์
เร่งรีบปิดงานก่อนลาอีกสมัย
เยี่ยมลูกค้าต่างบ้านเมืองถัดไป
ถึงอุทัยลพบุรีอยุธยา
๖ สระบุรีมีงานเราสานไว้
แต่เปลี่ยนได้หากพบสบปัญหา
ในจังหวัดที่ฉันได้สัญญา
ส่งเสียงมาหากป่วยไข้จะไปทำเคลม เมี้ยว ๆ ๆ ๆ อยู่ดีสบายก็ตัวใครตัวมันเน่อ ^_^
แล้วก็ถึงเวลาที่หิ่งห้อยน้อยจะพเนจรร่อนอีกหน
ฝ่าลมฝนจากแดนดินถิ่นทะเล
ไปสู่แดนสี่แควแม่น้ำมาพบบรรจบกันคือปากน้ำโพ ^_^
ก่อนจากตราด เกิดเหตุอีกครั้ง *_~
ครานี้หนูหิ่ง ฯ เปล่าประมาทนะเจ้าคะ เรื่องของเรื่องมีอยู่ว้า.....
หลายวันก่อนหนูหิ่ง ฯ ไปจอดรถที่โรงพยาบาลคลองใหญ่
ด้วยความเฟอะฟะรีบไปหาลูกค้าที่สถานีตำรวจ จึงไม่ได้สังเกตรถก่อนออกจากรพ.
ปรากฎว่าเมื่อไปถึงสถานีตำรวจ พี่สารวัตรทักว่าน้อง ๆ รถไปโดนอะไรมา (*_*)'
หนูหิ่ง ฯ จึงหันขวับไปดูรถ !
ไอ้หยา ! กันชนหน้าแตกยุบเข้าไปข้างใน ครายใจร้ายมาชนรถนู๋เนี่ย ฮือ ๆ แง้ ๆ 
ขอโทษสักคำก็มะมี ขอให้จูด ๆ เลย ฮึ่ม ! แง่ง ๆ ๆ เมี้ยว ๆ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า......
ก่อนออกรถอย่าเฟอะฟะ ควรตรวจตราให้ดีก่อน
มิฉะนั้นอาจถูกชนแล้วหนีได้ ฮือ ๆ ๆ ๆ แง้ ๆ ๆ ๆ
เอาเป็นว่าหากหนูหิ่ง ฯ ย้ายถิ่นบินอีกหน จะส่งข่าวมาบอกเล่า - เก้า - สิบ อีกครั้งนะเจ้าคะ
บะ - บายเจ้า ไปแระ เมี้ยว ๆ ๆ
จากคุณ :
หิ่งห้อยน้อยใจ 
- [
16 ก.ค. 49 16:33:47
]
* * * ย้ายถิ่น * * *
