ความคิดเห็นที่ 1 ผมเอาความเห็นของผมในกระทู้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4543562/W4543562.html ของคุณคิงฯ มาเสนอที่นี่อีกทีนะครับ ขออนุญาตไม่ตัดต่อนะครับ (1) มาตรการระยะเฉพาะหน้า  เป็นมาตรการที่จัดทำได้เร็ว (ถ้าจะทำ) ต้องการเพียงแค่การแก้ไขโปรแกรมบางส่วนเท่านั้น (1.1) ทุกหน้าของการโพสต์บทความ (ไม่ว่าจะหน้าของการสร้างบทความ หรือการเพิ่มตอน แก้ไขตอน) ให้มีข้อความเตือน ที่ชัดเจนและครอบคลุม ว่าห้ามลอก ห้ามนำงานของคนอื่นมาลงโดยไม่ได้รับอนุญาต ถ้าไม่ได้รับอนุญาตถึงจะใส่เครดิตก็ยังมีความผิดทางกฎหมาย  โดยเน้นว่าผู้ลอกงานคนอื่นมาลง สามารถถูกฟ้องร้องตามกฎหมายลิขสิทธิ์ได้ และเป็นคดีอาญาอันมิอาจยอมความได้ สั่งฟ้องโดยอัยการที่เป็นทนายของแผ่นดิน  นอกเหนือไปจากการแบนไอดี อีเมล ฯลฯ ที่เป็นการลงโทษของทางเว็บเองแล้ว  (ควรเตือนเรื่องนี้ไว้ด้วย) (1.2) รณรงค์หรือประกาศให้เป็นกิจลักษณะ ในหน้าแรกของเด็กดี หน้าของการสมัครสมาชิก และหน้าของบอร์ดทุกบอร์ด โดยเฉพาะอย่างยิ่งบอร์ดโฆษณานิยาย  ว่าเว็บเด็กดีต่อต้านการลอกงานและละเมิดสิทธิ์ในงานเขียนของผู้อื่นทุกชนิด คราวนี้ใครจะอ้างว่าไม่รู้ก็คงไม่ได้  ถ้ามีคนที่ไม่รู้จริงๆ ก็จะได้รู้ และไปหาที่ลงงานลอกที่อื่นแทน (1.3) ในการรับสมัครสมาชิกใหม่ ต้องมีเงื่อนไขให้ยอมรับว่าจะไม่ลอกงานคนอื่นมาลงในพื้นที่ของตัวเอง และมีช่องให้ติ๊กถูกรับทราบเหมือนเวลาลงโปรแกรม ถ้าไม่ติ๊ก ระบบจะไม่รับลงทะเบียนให้  (ข้อความควรจะสั้นๆ กระชับ บังคับให้อ่านจริงๆ) (2) มาตรการระยะปานกลาง  คงทำได้ไม่ง่ายและไม่เร็วทันใจนัก  เรื่องนี้ก็ได้แก่การพิสูจน์ตัวตนของคนโพสต์ เช่นการใช้หมายเลขประจำตัวประชาชน  ผมมีความคิดเห็นต่อประเด็นนี้ดังนี้ (2 ก) เรื่องความยากสำหรับเด็ก อันนี้ผมว่าไม่ยากนะครับ ผมเองรู้จักสำเนาทะเบียนบ้านมาตั้งแต่อยู่ประถม เคยเห็นสูติบัตรตัวเองด้วยซ้ำ  ไม่น่าจะยากเย็นอะไร (2 ข) ความยากจริงๆ จะอยู่ที่ทางเว็บมากกว่า เพราะต้องประสานงานกับทางกรมการปกครองในเรื่องของการตรวจสอบ  น่าจะขอความร่วมมือศึกษาจากแนวทางของพันทิปได้  สิ่งดีๆ เพื่อสังคมแบบนี้ พันทิปคงยินดีแบ่งปัน  แต่ในขณะเดียวกัน ทางเว็บเด็กดีก็ต้องสร้างความเชื่อมั่นของตัวเองให้ได้ก่อน ไม่งั้นคนก็อาจจะกลัวเขาเอาข้อมูลเด็กหรือสมาชิกไปทำอะไรไม่ดีได้ ที่จริงมาตรการนี้ก็ยังป้องกันการลอกไม่ได้จริงๆ แต่เมื่อทำควบคู่กับมาตรการระยะเฉพาะหน้า น่าจะทำให้คนกลัวได้ระดับหนึ่งครับ (3) ความใฝ่ฝันสุดยอด คือการที่ชุมชนมี "กลไก" การตรวจสอบภายในชุมชน แบบที่ถนนนักเขียนพันทิป หรือบอร์ดนิยายชั้นดีเขามีกัน  คือคนในชุมชนเองที่เป็นพลังตรวจสอบ และกดดันให้คนเอางานมาลงอย่างน้อยที่สุด ถึงจะเขียนไม่เก่งฝีมือไม่ดี อย่างน้อยก็ต้องมีจริยธรรม อันนี้คงเป็นความฝันระยะยาว และในตัวกลุ่มเป้าหมายของเว็บเด็กดีเอง จะเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหนก็ไม่รู้ เพราะเป็นอะไรที่เว็บมาสเตอร์ "ให้" ไม่ได้ ต้องเป็นคนในเว็บที่ "ให้" กันเอง และถ้าคนในเว็บมีแต่คนที่ยัง "เด็ก" (ไม่ใช่ในแง่อายุ แต่ในแง่ความรู้คิด) ส่วนบรรดาผู้ใหญ่ ถ้าไม่หนีไปหมด ก็ยั่นขยาดจนไม่อยากเข้าไปยุ่ง  ความฝันนี้ก็คงอีกนานนนน กว่าเด็กพวกนี้จะโต และรู้คิดจาก "ข้างใน" ไม่ต้องให้มาขู่กันจากข้างนอก และถ้าสังคมมันยังเป็นแบบนี้อยู่ ถึงวันนึงข้างหน้า เว็บเด็กดีจะเกิดกลไกหล่อหลอมจริยธรรมในงานเขียนได้จริง  มันก็จะมีเว็บอื่น ที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก  ให้เราต้องคอยอกสั่นขวัญแขวน แต่เราก็จะยอมไม่ได้ และต้องคอยกวาดล้างกันต่อไปครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 19 ก.ค. 49 11:38:37 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขอบคุณครับ ใครมีอะไรเสนอว่ามาได้นะครับ ไว้ผมจะสรุปเก็บไปให้ทางเด็กดีลองดูกันครับ อ้อ ที่สำคัญอีกเรื่องก็คือ...ขอให้ทุกท่านเข้าใจความจริงอีกเรื่องด้วยว่า เด็กจำนวนไม่น้อยในเวบเด็กดี ยังเด็กเกินกว่าจะสนใจหรือใส่ใจเรื่องพวกนี้อย่างจริงจังนะครับ ไม่ได้หมายความว่าเด็กทำผิดได้ไม่เป็นไร "ไม่ใช่นะครับ" แต่ขอให้ลองนึกย้อนกลับไปสมัยตัวเองอายุ 12-14 ปีว่า เวลาอ่านการ์ตูน สมัยนั้นเราเคยรู้ เคยสนใจหรือเปล่าว่าการละเมิดลิขสิทธิ์คืออะไร ผมกล้าพูดได้ว่าส่วนใหญ่ไม่เคยคิดแน่นอน เด็กๆสมัยนี้เองก็ไม่ต่างกัน เด็กส่วนมากก็อ่านเอาสนุก ชอบก็ชม ก็แค่นั้น ไม่ได้คิดอะไรมาก ไม่ได้สนใจขนาดนั่งเล็งกันว่า เรื่องนี้ลอกใครมารึเปล่า ซึ่งการรณรงค์เรื่องนี้อย่างจริงจัง คงจำเป็นต้องทำอย่างต่อเนื่องให้มากกว่าเดิม และบทบาทหลักๆคงต้องเป็นของเด็กที่โตๆขึ้นมาหน่อย ถ้าเป็นเด็กโตๆหน่อย อย่างม.ปลายขึ้นไปแล้ว โดยเฉพาะในกลุ่มที่เป็นคนเขียนในเวบ ผมมั่นใจว่าทุกคนตระหนักดีและต้องการทำในสิ่งที่ถูกต้องน่ะครับ แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 49 16:37:20 จากคุณ : Sundown (sundown) - [ 19 ก.ค. 49 16:24:05 ]

ความคิดเห็นที่ 3 "ถ้าไม่ได้รับอนุญาตถึงจะใส่เครดิตก็ยังมีความผิดทางกฎหมาย" รบกวนถามคุณพีทครับ กรณีใส่เครดิตให้ก็ถือว่าผิด? มันมีกรณีแยกย่อยลงไปมั้ยครับ ไม่งั้นหนังสือที่แบบยกกลอน กวี ของคนอื่นมาใส่ ถึงจะให้เครดิตคนแต่ง ก็ยังผิดเหรอครับ นิยายหลายๆเรื่อง ยกบางท่อนของเพลงมาใส่ ยกบทกลอน บทกวี มา ก็จะบอกว่าเพลงอะไร ของใคร ใครแต่ง ก็ยังถือว่าผิดเหรอครับ? หรือพวกนี้เขาต้องขออนุญาตแล้ว? ไม่แน่ใจน่ะครับ หรือกรณีนี้ของคุณ หมายถึงเฉพาะเอาเรื่องของคนอื่นมาลงทั้งเรื่องโดยไม่ได้รับอนุญาต? รึยังไงครับ ขอเป็นความรู้หน่อย จากคุณ : Sundown (sundown) - [ 19 ก.ค. 49 16:36:25 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คุณซันดาวน์ครับ  จากข้อความที่ผมเสนอไว้คือ "ห้ามลอก ห้ามนำงานของคนอื่นมาลงโดยไม่ได้รับอนุญาต ถ้าไม่ได้รับอนุญาตถึงจะใส่เครดิตก็ยังมีความผิดทางกฎหมาย" นั่นคือ ถ้าลอกงาน หรือนำงานของคนอื่นมาลง ต่อให้ใส่เครดิต ก็ยังผิดครับ  เหตุผลก็คือ การเอาเรื่องทั้งเรื่องมาลงในเว็บของตัวเอง ถือเป็นการ "เผยแพร่ต่อสาธารณชน" ตามมาตราที่ 4 ดังนี้ครับ -------------------------------------          เผยแพร่ต่อสาธารณชน หมายความว่า ทำให้ปรากฏต่อสาธารณชน โดยการแสดง การบรรยาย การสวด การบรรเลง การทำให้ปรากฏด้วยเสียงและหรือภาพ การก่อสร้าง การจำหน่าย หรือโดยวิธีอื่นใดซึ่งงานที่ได้จัดทำขึ้น (ตัวบทจากเว็บ http://www.lawonline.co.th) ------------------------------------- ซึ่งมาตราที่ 15 บอกไว้ว่า -------------------------------------          มาตรา 15  ภายใต้บังคับมาตรา 9 มาตรา 10 และมาตรา 14 เจ้าของลิขสิทธิ์ย่อมมีสิทธิแต่ผู้เดียวดังต่อไปนี้          (1) ทำซ้ำหรือดัดแปลง          (2) เผยแพร่ต่อสาธารณชน          (3) ให้เช่าต้นฉบับหรือสำเนางานโปรแกรมคอมพิวเตอร์ โสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ และสิ่งบันทึกเสียง          (4) ให้ประโยชน์อันเกิดจากลิขสิทธิ์แก่ผู้อื่น          (5) อนุญาตให้ผู้อื่นใช้สิทธิตาม (1) (2) หรือ (3) โดยจะกำหนดเงื่อนไขอย่างใดหรือไม่ก็ได้ แต่เงื่อนไขดังกล่าวจะกำหนดในลักษณะที่เป็นการจำกัดการแข่งขันโดยไม่เป็นธรรมไม่ได้ (ตัวบทจากเว็บ http://www.lawonline.co.th) ------------------------------------- นั่นก็คือว่า ถึงจะใส่เครดิต แต่ถ้าไม่ใช่เจ้าของงาน ไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของงาน ถ้าเอามาลงเว็บ ก็เข้าข่าย "เผยแพร่ต่อสาธารณชน" ซึ่งผิดกฎหมายครับ การอ้างอิงงานบางลักษณะ (ถ้าจำไม่ผิดเรียกว่า fair use) จะเข้าข่ายที่ได้รับการยกเว้นตามมาตรา 32 ดังนี้ -------------------------------------          มาตรา 32  การกระทำแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ของบุคคลอื่นตามพระราชบัญญัตินี้ หากไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์จากงานอันมีลิขสิทธิ์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์และไม่กระทบกระเทือนถึงสิทธิอันชอบด้วยกฎหมายของเจ้าของลิขสิทธิ์เกินสมควร มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์          ภายใต้บังคับบทบัญญัติในวรรคหนึ่ง การกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ตามวรรคหนึ่ง มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้          (1) วิจัยหรือศึกษางานนั้น อันมิใช่การกระทำเพื่อหากำไร          (2) ใช้เพื่อประโยชน์ของตนเอง หรือเพื่อประโยชน์ของตนเองและบุคคลอื่นในครอบครัวหรือญาติสนิท          (3) ติชม วิจารณ์ หรือแนะนำผลงานโดยมีการรับรู้ถึงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานนั้น          (4) เสนอรายงานข่าวทางสื่อสารมวลชนโดยมีการรับรู้ถึงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานนั้น          (5) ทำซ้ำ ดัดแปลง นำออกแสดง หรือทำให้ปรากฏ เพื่อประโยชน์ในการพิจารณาของศาลหรือเจ้าพนักงานซึ่งมีอำนาจตามกฎหมาย หรือในการรายงานผลการพิจารณาดังกล่าว          (6) ทำซ้ำ ดัดแปลง นำออกแสดง หรือทำให้ปรากฏโดยผู้สอนเพื่อประโยชน์ในการสอนของตน อันมิใช่การกระทำเพื่อหากำไร          (7) ทำซ้ำ ดัดแปลงบางส่วนของงาน หรือตัดทอนหรือทำบทสรุปโดยผู้สอนหรือสถาบันศึกษา เพื่อแจกจ่ายหรือจำหน่ายแก่ผู้เรียนในชั้นเรียนหรือในสถาบันศึกษา ทั้งนี้ ต้องไม่เป็นการกระทำเพื่อหากำไร          (8) นำงานนั้นมาใช้เป็นส่วนหนึ่งในการถามและตอบในการสอบ (ตัวบทจากเว็บ http://www.lawonline.co.th) ------------------------------------- (ถ้าจำไม่ผิดเรียกว่า fair use) ผมไม่ได้เรียนกฎหมายมา แต่สรุปเท่าที่ผมเข้าใจคือ (1) การอ้างอิงข้อความในงานวิจัย และใส่เชิงอรรถแบบนี้ทำได้ (2) การเอามาอ่านเองได้ (3) นักวิจารณ์ที่เขียนวิจารณ์วรรณกรรมหรือหนัง สามารถอ้างถึงสิ่งที่ตัวเองจะถูกวิจารณ์ได้ เป็นต้น ในแง่ของการยกบทกวีหรือเพลงมาอ้าง ผมไม่แน่ใจครับ แต่เข้าใจว่าในทางกฎหมายควรจะต้องขออนุญาต แม้แต่หนังสือทางวิชาการที่เอารูปของคนอื่นมาลง ไม่ได้จัดทำเองหรือถ่ายเอง ยังต้องขออนุญาตเลย (และพิมพ์ไว้ด้วยว่าได้รับอนุญาตเรียบร้อยแล้ว) ถ้าเป็นนิยายที่ลงให้อ่านฟรีๆ เจ้าของเดิมเขาอาจจะไม่ได้เข้มงวดเท่าไหร่ ผมก็ไม่ทราบ  แต่ถ้าเป็นนิยายที่พิมพ์ขายล่ะก็ อาจถือได้ว่าเป็นการใช้ประโยชน์ทางการค้าจากข้อความที่คัดลอกมา สรุปว่า ก็มีสิทธิ์ถูกฟ้องร้อง ได้ครับ  ส่วนฟ้องแล้ว ศาลจะพิจารณายังไง ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน  แต่ที่แน่ๆ ถ้าผมจะเขียนนิยายที่ขาย ผมก็จะเลี่ยงการใส่เพลงที่คนอื่นแต่งลงไปครับ ตัวบท พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 จากเว็บ http://www.lawonline.co.th/leftlaw.php?law=laws หน้าที่ 19 (ต้องกดไปทีละหน้าครับ ไม่มีลิ้งก์โดยตรง) (แก้ไขเพื่อเพิ่มเติมข้อความในตัวบทให้ครบถ้วนมากขึ้น) แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 49 19:37:22 จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 19 ก.ค. 49 19:13:03 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ง่า ได้ยินแล้วเสียว คุณพีทคะ นิยายเรามีเพลงใส่ลงไปน่ะค่ะ แต่ไม่ใช่เพลงประกอบนะคะ เป็นเนื้อเรื่องเลยน่ะค่ะ แบบว่าเป็นเพลงที่นางเอกชอบอะไรประมาณนี้ แล้วนางเอกก็ร้องอยู่บ่อยๆเกือบทุกตอนเลย เราจึงจำเป็นต้องเอาลงตอนนางเอกร้อง ใส่ใน "ประโยคคำพูด" น่ะค่ะ แบบนี้ผิดหรือเปล่าค่ะ แล้วต้องทำยังไงบ้างอ่าTT^TT จากคุณ : Loki Trickster (Loki Trickster) - [ 19 ก.ค. 49 19:43:42 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คุณโลกิฯ ครับ ผมขอสารภาพว่าไม่ทราบจริงๆ  ส่วนตัวถึงได้พยายามเลี่ยง  ไม่ทราบคุณโลกิฯ จะพิมพ์ขายหรือเปล่าเอ่ย  ถ้าจะพิมพ์ขาย ทาง บก. และ สนพ. น่าจะมีประสบการณ์ว่ากรณีแบบนี้ ต้องทำเรื่องขออนุญาตไปยังค่ายเพลงต้นสังกัดหรือเปล่า ถ้าจะเผยแพร่หรือลงในเน็ต ผมว่าถ้าจะให้ปลอดภัย ติดต่อขออนุญาตก็น่าจะดีนะครับ  จำได้ว่าจากกระทู้คุณคิงเพนกวิน เขาก็ขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ฟงอวิ๋นก่อนเอามาลงเน็ตเหมือนกัน ผมว่าก็ปลอดภัยดี ขอโทษจริงๆ ครับ ผมไม่ใช่นักกฎหมายอ้ะ เลยตอบไม่ได้  เป็นแค่คนเขียนงานที่อยากปกป้องตัวเองคร้าบ ถ้าใครทราบหรือพอจะมีข้อมูล ก็ช่วยมาแบ่งปันกันด้วยนะครับ  ผมก็อยากรู้ด้วยเหมือนกัน จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 19 ก.ค. 49 19:52:04 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อ่า ไม่เป็นไรค่ะ คุณพีท แค่คุณเอาข้อมูลมาลงไว้ก็ขอบคุณที่ช่วยเตือนเราได้น่ะค่ะ ที่ถามไปเพราะเผื่อรายละเอียดเฉยๆ^^  ทางสนพ.ไม่ได้ว่าอะไรมาค่ะ แต่เราอาจต้องถอนเรื่องถ้าไม่มั่นใจจริงๆละก็.... เรื่องเพลง...มันของต่างประเทศอ่า..= =" (ไกลเกิน...) ถ้ายุ่งยากขนาดนั้น เราถอนเรื่องคงง่ายกว่าน่ะค่ะ คงต้องไปหาข้อมูล เราเองแต่แรกก็ไม่น่าคิดสั้นขนาดที่เขียนให้นางเอกร้องเพลงโดยหยิบยกเพลงที่มีอยู่จริงมาเป็นเพลงและนักร้องที่นางเอกชอบ อ่า...ยังไงก็ขอบคุณมากนะคะ^^ เราจะได้ระวังไว้ก่อน (เปลี่ยนชื่อ อิอิ) แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 49 15:25:31 จากคุณ : Lady Oscar (Loki Trickster) - [ 19 ก.ค. 49 20:09:46 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เสนอพี่โลกิ ด้วยคนค่ะ ทางที่ดีควรเลี่ยงเข้าไว้ ค่ะ ใช้ กล่าวโดยรวมๆ หรือ เป็น ฮัมทำนองเพลง ก็ได้ค่ะ แต่จะว่าไป หนังสือ ที่เขียนขาย อย่างของ คุณทมยันตี ในเรื่องทวิภพ ก็มีหลายตอนนะคะที่ยกบทเพลงขึ้นมา ใช้ แต่เป็นเพลงไทยเดิม อ่ะค่ะ เป็นเพลงพระราชนิพล ไม่ใช่เพลง ของ แกรมมี่หรือ อาร์เอส ซึ่งก็ต้องลองสอบถามน่ะค่ะ ว่า ถ้าจะเพลงของท่านมาใส่ในนิยายเราจะผิดไหน จะโดนเรื่องลิขสิทธ์หรือเปล่า โทรไปทาง call center ก็ได้ค่ะ ทาง อาร์เอส ไม่น่าจะว่าอะไร แต่ ทางแกรมมี่ เขาดูเขี้ยวๆอยู่นา ระวังค่ะ จากคุณ : วิงจี้ (winggy) - [ 19 ก.ค. 49 20:10:46 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แป่ววววว...นิยายเราก็มีเพลงประกอบแฮะ มารอขอข้อมูลและคำแนะนำด้วยค่ะ จากคุณ : wayo - [ 19 ก.ค. 49 20:11:46 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขออนุญาตอธิบายนิดนะคะเรื่องนี้  การนำเพลง  ภาพ ฯลฯ มาลงโดยเจ้าของไม่ได้อนุญาตถือว่า "ผิด" ทั้งนั้นเจ้าคะ  แต่เป็นความผิดคดีแพ่ง  คือถ้าเจ้าของรู้แล้วแต่เพิกเฉยถือว่ายอมรับก็ไม่ถือเป็นความผิดคะ เช่น  ในเฉลิมไทยเอาหนังหรือละครมาทำเป็นซีรี่ย์  เจ้าของลิขสิทธิ์ไม่ว่าเพราะถือว่าช่วยโปรโมทหนังให้เขา  เข้าข่ายเจ้าของเพิกเฉยก็ถือได้ว่าไม่เป็นความผิดคะ ส่วนเพลงไทยเดิมหรือเพลงต่าง ๆ ที่หาเจ้าของสิขลิทธิ์ไม่ได้  คนทำไปไหนแล้วไม่ทราบ  หรือคนผลิตเสียชีวิตไปแล้ว 30 ปี  ก็ถือว่าไม่มีผู้ใดเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์คะ  เช่น  เพลงไทยเดิมเป็นต้น... ง่าย ๆ ก็คืออยู่ที่เจ้าของผลงานนั่นแหละ  ว่าเค้ายอมให้เอามาลงรึเปล่า... ถ้าไม่ยอมก็ผิด  ถ้ายอมก็ไม่ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 20 ก.ค. 49 06:18:09 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณครับ สรุปว่าเข้าข่ายผิดแน่นอน อยู่ที่เจ้าของจะเอาเรื่องรึเปล่าเท่านั้น แล้วมันแบ่งเป็นความผิดทางแพ่งกับอาญาด้วยเหรอครับ แบ่งยังไงเหรอครับ แต่ผมเห็นนิยายจำนวนไม่น้อย โดยเฉพาะนิยายรักโรแมนติกที่มักมีการนำบางท่อนของเพลงหรือบทกวีมาใช้ประกอบ ทั้งแบบ... 1 ยกมาเป็นท่อนประกอบบรรยากาศในเรื่อง 2 ใส่ไว้ในคำพูดของตัวละคร อย่างเช่น ตัวละครคุยกันเรื่องเพลงที่ชอบ แล้วยกท่อนฮุค 1-2 ประโยคมา บอกว่าชอบตรงนี้ ความหมายดีจัง กรณีอย่างนี้ในแง่กฎหมายก็ผิดใช่มั้ยครับ แต่ทีนี้ผมเห็น นักเขียนส่วนมาก กระทั่งนักเขียนอาชีพมีชื่อเสียงหลายๆท่านก็ทำกัน เลยไม่แน่ใจว่าในทางปฏิบัติแล้ว เราถือกันว่าอนุโลมกัน ไม่มีใครเอาเรื่องกันกะแค่นี้หรอก...รึเปล่า? อย่างเช่น เรื่อง ซอยสาม สยามสแควร์ ของ คุณกนกวลี พจนปกรณ์ ก็ยกท่อนฮุคของเพลง คนใหม่ มาใช้ เป็นเพลงโปรดของตัวละครในเรื่อง อันนี้ไม่ได้โจมตีนะครับ แค่ยกมาเป็นตัวอย่างถามเท่านั้น กรณีนี้หรือทางคุณกนกวลีก็ต้องทำเรื่องขออนุญาตจากทางแกรมมี่แล้ว? หรือจะถือกันว่าอนุโลมได้ ไม่มีใครมาเอาเรื่องกันกับแค่นี้? หรืออีกกรณีหนึ่ง นิยายเขียนให้ตัวละครคุยกันเกี่ยวกับนิยายเรื่องอื่น เหมือนคนเราคุยกันเรื่องนิยายที่ชอบ แล้วยกบางประโยคมาใช้ อย่างนี้ล่ะครับ? จากคุณ : sundown (sundown) - [ 20 ก.ค. 49 09:11:24 ]

ความคิดเห็นที่ 12 จ๊ากกกกกก  เพิ่งนึกได้เมื่อคืนนี้ตอนนอน เรื่องสั้นที่ผมส่ง สนพ ไป (เพื่อพิมพ์ขาย) ก็ลงเพลงเพื่อชีวิตเอาไว้เหมือนกันคร้าบ  จ๊ากกกกก... อีกที สนพ. เขาไม่ได้บอกว่าอะไร แต่ผมว่าผมสืบหาตัวผู้เขียนดีกว่าอ้ะ งือ  ไม่อยากเป็นผู้ร้าย แล้วก็นึกได้อีกที  โปรเจ็กต์หน้าของผม จะใช้เพลงฝรั่งเป็นธีมของเรื่องเหมือนกัน  ถ้าใช้ไม่ได้นี่ ต้องพับเลยนะเนี่ย (เหมือนของคุณโลกิเลยแหละครับ)  เฮ้อ นึกแล้วปวดหัว  สงสัยถึงเวลา จะทำใจกล้า เขียนไปขออนุญาตฝรั่งดีมั้ยเนี่ย (ภาษาปะกิตเรายิ่งห่วยแตกอยู่) ขอบคุณคุณกุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย สำหรับข้อมูลด้วยครับ  อื้ม คิดไปแล้ว คนเขียนที่ไม่ได้มีเจตนาลอกอย่างพวกเราๆ บางทีมันก็มีสิ่งที่ต้องระมัดระวังในการสร้างงานเหมือนกันนะเนี่ย อ้อ เรื่องอายุลิขสิทธิ์  มาตรา 19 บอกไว้ว่า ให้มีระยะเวลาครอบคลุมไปถึง 50 ปีหลังเจ้าของลิขสิทธิ์ (คนสุดท้าย ถ้ามีหลายคน) เสียชีวิตครับ  แต่เพลงไทยเดิมบางเพลง อาจจะไม่ทราบชื่อผู้แต่งด้วยซ้ำ เพราะนานมากกกก เลยหมดระยะเวลาคุ้มครองไปแล้วมั้ง (เดาเอา) จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 20 ก.ค. 49 09:12:32 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อ่า เราไม่รู้จะทำยังไงจริงๆน่ะค่ะ ไม่เห็นว่าทางสนพ.จะพูดมา และปัญหาคือนิยายเรื่องนั้นส่งเข้าโรงพิมพ์ไปแล้วค่ะ ไม่มั่นใจว่ายังขอยกเลิกได้อีกหรือเปล่า T^T ของเราใส่เป็นเพลงโปรดนางเอก แล้วหล่อนก็ร้องแทบทุกฉากเหมือนเป็นตัวแทนเวลาคิดถึงพระเอกอะไรแบบนี้ ไม่ได้ใช้ประกอบบรรยากาศในเรื่อง (โดยส่วนตัวแล้ว เราคิดมาเสมอว่าใส่ประกอบเรื่องเหมือนเพลงประกอบหนังไม่ได้เพราะเป็นการละเมิดถ้าไม่ขอก่อน แต่เราไม่รู้จริงๆค่ะว่าใส่ในคำพูดไม่ได้น่ะค่ะ เหมือนตัวละครคุยกันแล้วร้องเพลงให้กันฟัง) ถ้าได้เฉพาะเพลงเก่าๆสงสัยเราคงต้องเปลี่ยนเพลงในเรื่องแทน แต่... ปัญหาคือ ส่งโรงพิมพ์ไปแล้วค่ะ และกำลังจะวางขาย ใครพอเสนอวิธีแก้ได้มั้ยคะ T^T จะยกเลิกยังไงดีอ่า แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 49 09:26:39 จากคุณ : Lady Oscar (Loki Trickster) - [ 20 ก.ค. 49 09:22:05 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ลิขสิทธิ์ของบุคคลที่เสียชีวิตไปแล้ว สิทธิจะยังคงอยู่กับทายาทอีก 70 ปี นอกจากงานประเภทเดียวคือภาพถ่ายที่จะอยู่เพียง 50 ปีเท่านั้น อันนี้เหมือนกันแทบทุกประเทศเพราะเป็นสัญญาร่วมกันที่ได้ทำเอาไว้ในระดับนานาชาตินะคะ จากคุณ : Jai_ya - [ 20 ก.ค. 49 09:25:26 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อืม.... ข้อมูลบางอย่างทางกฎหมาย ถ้าเผยแพร่ออกไปมันก็มีทั้งผลดีและผลเสียแหละครับ กำลังลังเลอยู่ว่าจะอธิบายดีหรือเปล่า.... (มันพลิกแพลงประยุกต์ใช้ในด้านลบได้ด้วยน่ะครับ....) จากคุณ : redreamt - [ 20 ก.ค. 49 09:25:38 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คุณพีทขา ของคุณพีทเป็นในประเทศ แต่ของเราต่างประเทศ O_O จะส่งไปขออนุญาตคงเป็นการยุ่งยากเสียมากกว่า (เพิ่งรู้ว่าแค่ใส่ในประโยคคำพูดให้ตัวละครคุยกันก็ผิด T^T) ง่ายสุด ยกเลิกการตีพิมพ์ดีกว่ามั้ง= =" จากคุณ : Lady Oscar (Loki Trickster) - [ 20 ก.ค. 49 09:31:38 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ผมก็เห็นด้วยกับคุณ redreamt เรื่องที่ว่าอาจจะมีคนประยุกต์ใช้ในด้านลบนะครับ  แต่คิดดูอีกที คนที่มันคิดชั่วร้ายจะหาช่องโหว่ ถึงเราจะไม่ศึกษาและช่วยกันอธิบายในที่นี้ คนเหล่านั้นก็หาวิธีจนได้อยู่ดี แต่พวกเรากันเอง คนเขียนที่สุจริตใจต่างหาก ที่เดือดร้อน เพราะแทนที่จะใช้สิทธิ์อันสุจริตตามกฎหมายได้ กลับหวาดกลัวจนไม่เป็นอันทำอะไร เมื่อกี๊ผมไปแปะกระทู้ในเว็บบอร์ดของ สนพ ที่เขาตีพิมพ์รวมเล่มบทกวีที่ผมใช้แล้วครับ ปรากฏว่าเป็น สนพ เดียวกันกับที่ผมส่งเรื่องสั้นพอดี  เลยคาดว่า รอบนี้คงรอด ถ้าเขาพิมพ์ให้ก็คงไม่ฟ้องตัวเองแน่ แต่ผมก็อยากให้ถูกต้องไว้ก่อน (และผมเคารพคุณคนเขียนบทกวีเพลงเพื่อชีวิตคนนี้มากๆ ด้วย) ก็เลยแปะกระทู้ถามว่าจะขออนุญาตยังไง  อยากส่งอีเมลหรือจดหมายไปขอให้เรียบร้อย ส่วนเรื่องงานของคุณโลกิ ที่กำลังส่งพิมพ์แล้ว ถ้า สนพ. เขาคิดว่าไม่มีปัญหา (ลองคุยถามตรงๆ) เขาอาจมั่นใจว่าไม่มีปัญหาจริงๆ เพราะมีที่ปรึกษาด้านกฎหมายแล้วก็ได้ครับ  ไม่ต้องถึงกับถอนเรื่องหรอกนะ แค่คุยถามก่อน ทีนี้มาถึงความเห็นส่วนตัวนะครับ อันนี้ขอออกตัวว่า ผมไม่ใช่นักกฎหมายนะครับ อาจจะผิด ไม่ยืนยัน ไม่รับประกัน  แต่ขอยกวรรคแรก ของมาตรา 32 มาลงอีกที ------------------------------------------          มาตรา 32  การกระทำแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ของบุคคลอื่นตามพระราชบัญญัตินี้ หากไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์จากงานอันมีลิขสิทธิ์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์และไม่กระทบกระเทือนถึงสิทธิอันชอบด้วยกฎหมายของเจ้าของลิขสิทธิ์เกินสมควร มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ------------------------------------------ (ผมเข้าใจว่าคุณ redreamt คงเป็นห่วงว่า จะมีคนตั้งใจใช้วรรคนี้ในทางผิดๆ  ผมขอคาดและหวังว่า คนชั่วเหล่านั้นจะไม่เข้ามาอ่านในกระทู้นี้นะครับ  แต่เห็นเพื่อนๆ รวมทั้งตัวเองซึ่งสุจริตใจประสาทจะเสียแล้ว ผมก็ไม่อยากให้มันมาขัดขวางการสร้างสรรค์งานของพวกเราน่ะ) ผมเดาว่า การที่ตัวละครของเรา พูดเนื้อเพลง หรือร้องเพลงที่ตัวละครประทับใจ ไม่น่าจะ (ขีดเส้นใต้เพราะเน้นว่าผมไม่มั่นใจ แต่คิดว่าน่ะครับ) "ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์จากงานอันมีลิขสิทธิ์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์" หรือ "กระทบกระเทือนถึงสิทธิอันชอบด้วยกฎหมายของเจ้าของลิขสิทธิ์" เดาว่าเพราะไม่ได้ทำเพลงขายแข่งกับเขา และคนอ่านนิยายเราก็ไม่ได้ทำให้เพลงเขาขายได้น้อยลง เพราะหนีมาอ่านนิยายเราแทน คือไม่ไปขัด หรือกระทบกระเทือนเขา เลยไม่น่าเข้าข่ายละเมิดน่ะครับ อันนี้เป็นความเข้าใจส่วนตัวจริงๆ นะครับ  อาจผิด หวังว่าจะมีนักกฎหมายหนุ่มหล่อใจดีแถวนี้มาช่วยอธิบายให้กระจ่าง  เหอๆๆ  ชื่นใจจังครับ ที่เห็นนักเขียนที่สุจริตใจและรับผิดชอบต่องานของตัวเองอย่างพวกเรา อยากจะทำอะไรให้ถูกต้อง (ทั้งคุณโลกิ คุณวาโย)  ถึงขนาดยินดีจะถอนเรื่องด้วยซ้ำ อยากให้คนที่กำลัง "คิดร้าย" ทั้งหลาย ได้สำนึกและคิดอยากจะรับผิดชอบแบบนี้มั่งจังเลย เฮ้อ ถ้าเกิดว่ามันทำได้โดยถูกต้องไม่ผิดกฎหมาย ผมก็ขอโทษที่คัดตัวบทมาลงไม่ครบ และแสดงความเห็นทำให้ตื่นตกใจกัน  (แต่คิดดูอีกทีในแง่ดี ถ้าเข้าใจให้ชัดเจนก็ดีเหมือนกันนะครับ กร๊าก  แต่ใครห้ามเอาความรู้จากตัวบทมาใช้ในทางมิชอบนะ ฮึ่ ไม่งั้นจะแช่ง เหอๆๆ) จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 20 ก.ค. 49 10:09:46 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนว่าผมไม่ได้ลึกซึ้งในกฎหมายตัวนี้ แต่เห็นคนข้องใจกันเยอะก็ขออธิบายตามที่ผมเข้าใจมาก็แล้วกันนะ เริ่มเรื่องแรกขอผมแก้ข้อมูลจากเจ๊กุยสักนิดก่อนเริ่มเรื่องก็แล้วกัน กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่พูดกันตอนนี้โดยตรงคือ กฎหมายลิขสิทธิ์ครับ ซึ่งสำหรับความผิดที่เกิดขึ้นเป็นได้ทั้ง อาญาและแพ่ง โดยเป็น "อาญาที่ยอมความกันได้" ไม่แปลกอะไรที่ถ้าเจ้าของไม่เอาความก็ไม่เป็นไร มาต่อกันด้วยเรื่องที่หลายคนสงสัย "การใส่เนื้อเพลงลงในบทสนทนา หรือบทบรรยายของนิยาย" สำหรับจุดนี้มีข้อยกเว้นการละเมิดลิขสิทธิ์อยู่ที่ ม. 32 วรรคแรกครับ (ขอยกแค่ส่วนเนื้อความที่เกี่ยวข้องก็แล้วกัน) "การกระทำแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ของบุคคลอื่นตาม พ.ร.บ. นี้ หากไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์จากงานอันมีลิขสิทธิ์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์..... มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์" ท่านคงจะเห็นแล้วกับคำว่า "ไม่ขัดต่อการแสวงประโยชน์" กับ "ตามปกติ" สำหรับตัวเพลงนั้นมีเพื่อธุรกิจซื้อขาย "สื่อบันทึกเสียง" ซึ่งเป็นคนละเรื่องกับนิยายเลยครับ และการที่คุณเอาเนื้อเพลงมาลงดีไม่ดีจะถือเป็นการประชาสัมพันธ์เสียด้วยซ้ำ ซึ่งถือว่า "ไม่ได้ขัดต่อการแสวงประโยชน์ของเจ้าของลิขสิทธิ์แต่อย่างใด" สรุปไม่ผิดตาม ม. 32 วรรคแรกครับ ***ผมแนะนำให้มีการเขียนเชิงอรรถ อ้างอิงถึงชื่อเพลง ค่ายเพลง ผู้ร้อง วงดนตรี ไว้ข้างล่างด้วยนะครับ อิอิ จากคุณ : redreamt - [ 20 ก.ค. 49 10:19:39 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอเสริมหน่อยนะครับ อันที่จริงผมว่าเจตนารมณ์ของกฎหมายตัวนี้น่ะ มีเจตนาดีครับ ไม่ได้มีไว้ให้คนเลี่ยงกฎหมายแต่อย่างใด แต่ก็อย่างว่า มีด้านดีก็มีด้านมืด การตีความเข้าข้างตัวเองเพื่อหลุดความผิดโดยใช้ช่องโหว่ช่วยมันก็มี... สำหรับมาตรา 32 นี้เมื่อมองให้ลึกๆแล้ว ในความคิดผม... คิดว่าคนร่างกฎหมายต้องการให้มีเพื่อ ความฉับไวในการดำเนินการสร้างสรรค์ ผลงานอื่นๆขึ้นมา โดยใช้เนื้อหาของงานเดิมที่มีลิขสิทธิ์มาใช้อ้างอิงครับ ซึ่งนับว่าเป็นตัวที่เข้ามาช่วยเสริม ม. 15 ที่ว่าด้วยการอนุญาต (ของไทย + อนุสัญญาระหว่างประเทศ) ลองคิดกันเล่นๆดูถ้าเกิดว่าคนจะทำงานเขียนนิยายแล้วต้องการใช้ เนื้อเพลงเพลงหนึ่งที่ดังมาก อาจจะไม่ได้มีเพียงแค่คนเดียวก็ได้นะครับที่คิดจะใช้ ในโลกนี้ ถ้าเกิดมีเพียงทางเดียวคือต้องขออนุญาต... มันคงจะเกิดความลำบาก + ล่าช้าไม่น้อย แถมยังเป็นการวุ่นวายกับเจ้าของลิขสิทธิ์มากเกินไป เพราะฉะนั้นผมจึงมองไว้ว่ามัน "กระทำได้ถ้าไม่ทำให้ผู้อื่นเสียสิทธิ" และนั่นคงจะเป็นเจตนารมณ์แรกสุดที่ว่า ก่อนที่จะโดนเอาไปแปลผิดๆ จนกลายเป็นช่องโหว่ทางกฎหมายให้คนผิดเล็ดลอดออกไปได้ครับ... **** ข้างบนนั้นคือการตีความ โดยตีจากเจตนารมณ์ของกฎหมาย.... (หนึ่งในวิธีการตีความกฎหมายน่ะครับ) กฎหมายไม่มีถูกแท้ผิดถาวร แต่มันขึ้นอยู่กับเหตุผลที่รองรับกับตัวบทน่ะครับ เอ๊ะ!! วันนี้มาพล่ามอะไรหว่า ได้เวลากลับไปปั่นงานตัวเองบ้างแล้ว!! จากคุณ : redreamt - [ 20 ก.ค. 49 11:05:01 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณมากค่ะ คุณ redreamt รวมถึงคุณพีทด้วย เรากล่าวขอบคุณไว้ในคำนำแล้วก็จริง แต่ไม่แน่ใจว่าทางบก.ได้ใส่รายละเอียดเกี่ยวกับนักร้อง อัลบั้ม หรือค่ายเพลงโดยการเพิ่มหน้าใส่ในหนังสือหรือเปล่า ถ้ายังไม่ ก็มีเพียงคำนำเราที่กล่าวขอบคุณนักร้องไว้เท่านั้น คงต้องหาวิธีแทรกหน้า(ซึ่งไม่รู้จักได้หรือเปล่า)ลงไป ใจชื้นขึ้นเยอะเลยน่ะค่ะ แต่ยังคงวิตกอยู่ เพราะไม่ได้มีเชิงอรรถอย่างเป็นทางการนี่แล จากคุณ : Lady Oscar (Loki Trickster) - [ 20 ก.ค. 49 11:17:57 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สงสัยคำว่า "ดัดแปลง" ในมาตรา 15 นี่แหละ ว่าต้องระดับไหนถึงจะเข้าข่ายความผิดข้อนี้ สมมติว่าถ้าดึงเอาเฉพาะไอเดียเค้ามา แต่มาแต่งใหม่ชนิดไม่ได้เอาเนื้อหาเก่าของเค้าแม้แต่กระผีกริ้น จะเข้าข่าย "ดัดแปลง" อะป่าวหนอ ใครรู้ช่วยบอกที จากคุณ : เกียรตินำ - [ 20 ก.ค. 49 11:19:44 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ความหมายของคำว่าดัดแปลง อยู่ที่ ม. 4 ครับผม "ดัดแปลง หมายความว่า ทำซ้ำโดยเปลี่ยนรูปใหม่ ปรับปรุง แก้ไขเพิ่มเติม หรือ จำลองงานต้นฉบับในส่วนอันเป็นสาระสำคัญโดยไม่มีลักษณะจัดทำงานขึ้นใหม่ ทั้งนี้ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน (1) ส่วนที่เกี่ยวกับวรรณกรรม ให้หมายความรวมถึง แปลวรรณกรรม เปลี่ยนรูปแบบวรรณกรรม หรือรวบรวมวรรณกรรมโดยคัดเลือกและจัดลำดับใหม่ จำลองงานต้นฉบับในส่วนอันเป็นสาระสำคัญโดยไม่มีลักษณะจัดทำงานขึ้นใหม่ ทั้งนี้ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน (ที่ต้องตีความคือตัวนี้แล) กรณีอ่านแล้วปิ๊งไอเดียขึ้นมา แล้วเอามาสร้างงานใหม่ไม่ถือว่าเข้าคำว่าดัดแปลง (มั้ง) บอกแล้วนะผมไม่ได้ลึกซึ้งในกฎหมายตัวนี้ ต่อมาสำคัญที่คำว่า "จำลองงานต้นฉบับ" ไม่จำลองของเก่ามาไม่ถือว่า ดัดแปลงครับ (จำลอง = มีของเดิมเป็นฐาน) *** แต่การสร้างใหม่ = มีไอเดียเป็นฐานแรก (เข้าใจไหมครับนี่) ขอยกตัวอย่าง คำน่ากลัวที่ว่า "ทั้งนี้ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน" อันนี้มีตัวอย่างให้เห็นอยู่บ้าง เช่นว่า การก๊อปไปบางประโยคเพื่อเสริมเข้าให้กับเรื่องตัวเอง การเปลี่ยนชื่อตัวละคร**** ลักษณะนี้ไม่ใช่การมีลักษณะที่กล่าวได้ว่า ทำงานขึ้นใหม่ ผมไม่รู้ว่าอธิบายให้เข้าใจได้หรือเปล่านะ... แต่ว่ามันก็ประมาณนี้แหละครับ *****ยกตัวอย่างให้ง่ายและชัดขึ้น ในวงการการ์ตูนญี่ปุ่นเอง เรื่องใหม่ๆบางเรื่องก็มีเค้าโครง และไอเดีย มาจากเรื่องเดิมๆอยู่ก็มาก ซึ่งมันเองก็ไม่มีกรณีพิพาทอะไรให้เห็นกันนะ แต่ที่โดนคือเอาตัวละครไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาตครับ (ตัวอย่างที่ชัดที่สุด เรื่อง Mr. Fullswing อะไรนี่แหละ เอามุขเรื่องชาวบ้านมาล้อเลียนเต็มไปหมดยังไม่โดนอะไรเลยครับ เอิ้กๆ) **** การตูนเบสบอลที่ผมเห็นว่ามันเพี้ยนมากๆเลยนั่น.... (ไม่รู้พี่แกขออนุญาตมาเปล่านั่นผมล่ะงงกับเขาอยู่เหมือนกัน) ดัดแปลง - ทำซ้ำ มันต่างกันอยู่ก็มากแต่ส่วนที่ใกล้เคียงกันมันก็ชิดทีเดียวจนแยกแทบไม่ออก ถึงอย่างไรก็ดีถ้ามันเข้าข่ายก็ถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์อยู่ดีนั่นแหละครับ (ในตัวบทจะเห็นเขาเขียนคู่กันเลยล่ะสองตัวนี้ สงสัยจะเพื่อประโยชน์ในการอ้างอิงมั้ง) ป.ล. วงเล็บสุดท้ายผมเดาสุ่มอย่าเชื่อจะดีกว่าครับ แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 49 12:25:54 แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 49 12:18:19 จากคุณ : redreamt - [ 20 ก.ค. 49 12:15:53 ]

ความคิดเห็นที่ 23 โหวตค่ะ จากคุณ : ธรณ์ธันย์ - [ 20 ก.ค. 49 12:22:22 ]

ความคิดเห็นที่ 24 มารับความรู้ค่ะจากคุณพีทคุงและคุณredreamtมากค่ะ แต่ยังไงก็คงจะไม่ใส่เนื้อเพลงไว้ในนิยายอีกแล้วค่ะ เปลี่ยนเป็นแต่งเพลงเองเลยดีกว่า^^ เห็นคุณธรณ์ธันย์โหวตแล้ว เอามั่ง อิอิ จากคุณ : wayo (wayo) - [ 20 ก.ค. 49 14:11:42 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เช่นกันค่ะ ยังไงเรื่องต่อไปก็ไม่ใส่อยู่แล้ว ยังไงก็ขอเคลียร์เรื่องเก่า (ที่ไม่รู้ว่าทันแค่ไหน) ก่อนแล้วกันเน้อ จากคุณ : Lady Oscar (Loki Trickster) - [ 20 ก.ค. 49 14:26:56 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขอแสดงความเห็นแย้งคุณพีทและคุณ redreamt ครับ อันนี้ถูกต้อง 100% เพราะเช็คกับทางกรมทรัพย์สินฯมาแล้วครับ ว่า การนำเนื้อเพลง บทกวี หรือบทความใดๆก็ตามของคนอื่นมาใส่ในนิยายหรือหนังสือของเรา ต้องเข้าข่ายทั้งสองวรรคตามม.32 ครับ ไม่เช่นนั้นก็ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ทั้งสิ้น มาตรา 32  การกระทำแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ของบุคคลอื่นตามพระราชบัญญัตินี้ หากไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์จากงานอันมีลิขสิทธิ์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์และไม่กระทบกระเทือนถึงสิทธิอันชอบด้วยกฎหมายของเจ้าของลิขสิทธิ์เกินสมควร มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์         ภายใต้บังคับบทบัญญัติในวรรคหนึ่ง การกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ตามวรรคหนึ่ง มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้         (1) วิจัยหรือศึกษางานนั้น อันมิใช่การกระทำเพื่อหากำไร         (2) ใช้เพื่อประโยชน์ของตนเอง หรือเพื่อประโยชน์ของตนเองและบุคคลอื่นในครอบครัวหรือญาติสนิท         (3) ติชม วิจารณ์ หรือแนะนำผลงานโดยมีการรับรู้ถึงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานนั้น         (4) เสนอรายงานข่าวทางสื่อสารมวลชนโดยมีการรับรู้ถึงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานนั้น         (5) ทำซ้ำ ดัดแปลง นำออกแสดง หรือทำให้ปรากฏ เพื่อประโยชน์ในการพิจารณาของศาลหรือเจ้าพนักงานซึ่งมีอำนาจตามกฎหมาย หรือในการรายงานผลการพิจารณาดังกล่าว         (6) ทำซ้ำ ดัดแปลง นำออกแสดง หรือทำให้ปรากฏโดยผู้สอนเพื่อประโยชน์ในการสอนของตน อันมิใช่การกระทำเพื่อหากำไร         (7) ทำซ้ำ ดัดแปลงบางส่วนของงาน หรือตัดทอนหรือทำบทสรุปโดยผู้สอนหรือสถาบันศึกษา เพื่อแจกจ่ายหรือจำหน่ายแก่ผู้เรียนในชั้นเรียนหรือในสถาบันศึกษา ทั้งนี้ ต้องไม่เป็นการกระทำเพื่อหากำไร         (8) นำงานนั้นมาใช้เป็นส่วนหนึ่งในการถามและตอบในการสอบ อย่างกรณีการนำเพลงมาใส่ในนิยายนั้น หากไม่เข้าข่ายตามข้อ 1-8 ข้างต้นในวรรคสองของม.32 แล้ว ล้วนเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ทั้งหมดครับ คือต้องผ่านทั้งสองวรรค อันนี้คือในแง่กฎหมายนะครับ อย่างใส่ในนิยายที่พิมพ์ขายหากำไรเนี่ย ผิดแน่นอนครับ 100% ถาม จนท กรมฯมาแล้ว ทีนี้สำคัญว่า ในทางปฏิบัติ ก็เห็นๆกันว่ามีนิยาย หนังสือ จำนวนไม่น้อย ที่มีการนำเพลงมาใช้ประกอบ ไม่ว่าในส่วนบรรยายหรือในคำกล่าวของตัวละคร ประเด็นคือ ปกติจะถือเป็นเรื่องใหญ่เอาเรื่องเอาราวกันรึเปล่า? เพราะถ้าเจ้าของไม่ว่า ก็ไม่เป็นไรครับ จากคุณ : Sundown (sundown) - [ 20 ก.ค. 49 15:48:50 ]

ความคิดเห็นที่ 27 มารับความรู้และโหวตค่ะ กรณีนี้ทำให้หันกลับมามองตัวเองมากขึ้นเพราะมักจะนำเพลงไปประกอบในความฝันที่ร่างอยู่เสมอ จากนี้ไปจะระมัดระวังให้มากขึ้น เพราะบาดเจ็บกับกรณีแบบนี้และไม่อยากทำร้ายใครๆ ให้บาดเจ็บเหมือนตัวเอง ถามเป็นความรู้เพิ่มเติมนะคะ แล้วกรณีที่เราแปลเนื้อเพลงต่างประเทศล่ะคะ จะผิดและเข้าข่ายดัดแปลงไหมคะ จากคุณ : ฌามิวอาห์ (ภดาวัน - ชามี) - [ 20 ก.ค. 49 16:06:51 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ผิด 100% ถ้านำมา แล้วหนังสือของแจ่มใสที่มีอยู่เยอะแยะละคะ? พวกนั้นขอแล้ว? แล้วมีเรื่องไหนใช้เพลงต่างประเทศหรือเปล่า..ถ้ามี เรื่องพวกนั้นไปขอถึงต่างประเทศ?? ใช่ค่ะ ที่บอกว่าถ้าเจ้าของไม่เอาเรื่องก็แล้วไป แต่ที่ไม่เอาเรื่องเพราะไม่รู้หรือเปล่าคะ ถ้ารู้แล้ว เจ้าของเพลงที่อยู่ต่างประเทศจะฟ้องร้องมาหรือเปล่า..เราว่าจุดน่ากลัวนะคะ แฟนเพลงอาจไม่ได้บอกเพราะไม่คิดว่าผิด(เหมือนพวกเราไม่คิดว่าผิดแหละค่ะ) หรือเจ้าของไม่บังเอิญไปหยิบนิยายที่มีเพลงตัวเองมาอ่าน...แต่ถ้ารู้เมื่อไร คงโดนกันยกใหญ่เลยนะคะแบบนี้ เรากังวลเรื่องนี้มากๆ แม้ว่าจะไม่มีใครเห็น ไม่ใช่ผ่านไป 3 ปี  5 ปีอยู่ดีๆมีเรื่องฟ้องขึ้นมาเสียเฉยๆ...มันยุ่งยากเกินไปที่จะขอไปถึงต่างประเทศ (กรณีเรานะคะ คนอื่นใช้ในประเทศ อาจจะง่ายกว่า) สงสัยคงต้องรอคุณแต่ละคนมาคอนเฟิร์มเสียแล้ว แล้วเราค่อยตัดสินใจถอนเรื่องออกหรือไม่แล้วกันค่ะ เราไม่ต้องการปัญหาภายหลังอยู่แล้ว ยินดีถอนออกถ้ามีปัญหาค่ะ แต่เดี๋ยวรอข้อมูลชัดเจนขึ้นละกัน จากคุณ : Lady Oscar (Loki Trickster) - [ 20 ก.ค. 49 16:15:20 ]

ความคิดเห็นที่ 29 คุณ Lady Oscar (Loki Trickster) ก็ตรงนี้แหละครับที่ผมต้องการทราบเหมือนกัน คือในแง่กฎหมายนะครับ หากนำมาเผยแพร่จะด้วยวิธีใดก็ตามโดยไม่ขออนุญาต แล้วไม่เข้าตามม.32 "ทั้งสองวรรค" ดังกล่าว ถือว่าเข้าข่ายละเมิดทั้งสิ้นครับ ยืนยัน แต่เอาจริงๆแล้ว ผมก็เห็นไม่ใช่แค่แจ่มใสหรอก ที่ไหนๆก็มีทั้งนั้น ทำกันจนเป็นปกติ แบบเขียนนิยายเนี่ย จะให้ตัวละครร้องเพลงก็เรื่องธรรมดา ก็ปกตินิสัยของคนเรานี่นา ดังนั้นแล้วปกติจะถือเป็นเรื่องเป็นราวกันหรือเปล่า? ผมว่าไม่นะครับ แต่ก็อยากได้คำตอบแน่ๆเหมือนกัน จุดสำคัญอยู่ที่ถ้าเจ้าของไม่เอาเรืองก็ถือว่าไม่ผิดครับ จากคุณ : Sundown (sundown) - [ 20 ก.ค. 49 16:24:11 ]

ความคิดเห็นที่ 30 อ้าวไหงเป็นงั้นผมตีความแบบนี้อ่ะครับ มาตรา 32  การกระทำแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ของบุคคลอื่นตามพระราชบัญญัตินี้ หากไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์จากงานอันมีลิขสิทธิ์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์และไม่กระทบกระเทือนถึงสิทธิอันชอบด้วยกฎหมายของเจ้าของลิขสิทธิ์เกินสมควร มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ (หยุดช่วง) จบช่วงเข้าขอบเขตข้างบนครบถ้วนไม่ถือว่าละเมิด        ภายใต้บังคับบทบัญญัติในวรรคหนึ่ง การกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ตามวรรคหนึ่ง มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้ ...... ****ภายใต้บทบังคับของวรรค 1**** ****นั่นคือถ้าเข้า 1 ให้ใช้ 1 ก่อนนะครับ**** หรือพูดง่ายๆมันก็คือข้อยกเว้น... เช่นว่าหลุดจากวรรค 1 ให้มาดูที่วรรค 2 ต่อ ถ้าที่หมายความว่า 1 อยู่ในบังคับของ 2 ควรจะไว้ที่หนึ่งว่า "เว้นแต่จะมีบัญญัติไว้เป็นอื่น" หรือ อะไรประมาณนั้น (คือเห็นจากกฎหมายฉบับอื่นๆน่ะนะ) =============== ไม่ทราบว่าคุณ Sundown ได้ถามถึงการตีความมาก่อนหรือว่าตีความจากตัวบทเอาเองครับ? หรือมีเบอร์โทรของกรม ท/ส หรือเปล่าครับ? อันนี้ผมสงสัยจริงๆ แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 49 16:47:04 จากคุณ : redreamt - [ 20 ก.ค. 49 16:43:42 ]

ความคิดเห็นที่ 31 รายละเอียดคำถาม :  อยากทราบว่า ความเข้าใจแบบนี้ถูกต้องหรือไม่ "ประเด็นลิขสิทธิ์ คนไทยยังเข้าใจผิดอยู่มากว่าการทำซ้ำทำใหม่คือการผิดลิขสิทธิ์ แต่เมื่อพิจารณาจากกฎหมายจะตีความได้ว่า การละเมิดลิขสิทธิ์คือการทำซ้ำทำใหม่ที่ทำให้เสียประโยชน์ ดังนั้นการทำซ้ำทำใหม่ที่ไม่ทำให้เสียประโยชน์ย่อมไม่เป็นความผิด" คำตอบ :  กฎหมายลิขสิทธิ์ได้ให้สิทธิแก่เจ้าของลิขสิทธิ์แต่ผู้เดียวในการทำซ้ำ ดัดแปลง และ เผยแพร่ต่อสาธารณชน เป็นต้น ดังนั้นการกระทำอย่างหนึ่งอย่างใดดังกล่าวข้างต้นต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน มิฉะนั้นถือเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ สำหรับ "การทำซ้ำที่จะเข้าข้อยกเว้นการละเมิดลิขสิทธิ์มาตรา 32 นั้น นอกจากเป็นการทำซ้ำที่ไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์ และกระทบกระเทือนสิทธิของเจ้าของลิขสิทธิ์เกินสมควรแล้ว การกระทำดังกล่าวต้องเข้าลักษณะอย่างหนึ่งอย่างใดตามมาตรา 32 วรรค 2 (1) – (8) ด้วย" เช่น เป็นการทำสำเนาเพียงบางส่าน เพื่อประโยชน์ในการศึกษาวิจัย และไม่ได้เป็นการกระทำเพื่อค้ากำไร ทั้งนี้ การกระทำอย่างไรที่ถือว่าไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์ และกระทบกระเทือนสิทธิของเจ้าของลิขสิทธิ์เกินสมควรนั้น ศาลจะเป็นผู้วินิจฉัยในประเด็นดังกล่าว (กฎหมายลิขสิทธิ์ท่านสามารถตรวจดูได้ที่เว็บไซต์กรมทรัพย์สินทางปัญญา www.ipthailand.org   ผู้ตอบ :  สำนักลิขสิทธิ์   ลองดูคำตอบนี้ได้ครับ ผมไปเจอจากเวบของกรมฯน่ะครับ แล้วโทรไปถามแล้วด้วย แต่ถ้าคุณ redreamt จะช่วยโทรไปถามให้ชัดเจนอีกรอบก็ดีครับ เพราะผมก็ไม่แน่ใจว่าตัวเองถามถูกประเด็นมั้ย ลองอีกคนโทรไปเอาให้ชัวร์ก็ดีครับ โทรไปได้ที่ 02-547-4621-3 จากคุณ : Sundown (sundown) - [ 20 ก.ค. 49 16:55:46 ]

ความคิดเห็นที่ 32 รายละเอียดคำถาม :  ถ้าจะเขียนเนื้อเพลงเพื่อประกอบเรื่องสั้นหรือนวนิยาย โดยมิได้ดัดแปลงเนื้อเพลงนั้นและมีการอ้างถึงผู้แต่งและแหล่งที่มาอย่างครบถ้วนแบบเดียวกับที่อ้างอิงในการเขียนงานวิชาการ อยากทราบว่ากรณีเช่นนี้จะเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์หรือไม่ หรือต้องจ่ายค่าลิขสิทธิ์ให้กับเจ้าของเพลงหรือไม่คะ กฎหมายลิขสิทธิ์ให้ความคุ้มครองแก่งานสร้างสรรค์ 9 ประเภท คือ งานวรรณกรรม งานนาฎกรรม งานศิลปกรรม โสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ สิ่งบันทึกเสียง งานแพร่เสียงแพร่ภาพ และงานอื่นในแผนกวรรณคดี แผนกวิทยาศาสตร์ หรือแผนกศิลปะ เนื้อเพลงเป็นลิขสิทธิ์ประเภทงานดนตรีกรรม เจ้าของลิขสิทธิ์เป็นผู้มีสิทธิเพียงผู้เดียวในการทำซ้ำ หรือดัดแปลง เผยแพร่ต่อสาธารณชน ดังนั้น การกล่าว คัด ลอก เลียน หรืออ้างอิงงานดนตรีกรรมดังกล่าวเพื่อประกอบเรื่องสั้นหรือนวนิยาย ซึ่งถือว่าเป็นการกระทำเพื่อการค้าหากำไร แม้การกล่าว คัด ลอก เลียน หรืออ้างอิงจะมีการอ้างถึงผู้แต่ง และแหล่งที่มาอย่างครบถ้วนแต่การกระทำดังกล่าวมิใช่กระทำต่องานเพียงบางตอนตามสมควร โดยไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์ และไม่กระทบกระเทือนถึงสิทธิอันชอบด้วยกฎหมายของเจ้าของลิขสิทธิ์ การกระทำดังกล่าวจึงเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ อันนี้เป็นอีกคำตอบครับ เจอในเวบบอร์ดของกรมฯ จากคุณ : Sundown (sundown) - [ 20 ก.ค. 49 17:03:58 ]

ความคิดเห็นที่ 33 งั้นคงไม่ต้องถามแล้วล่ะครับ.... โทรไม่ติด.... เพราะจริงๆ วรรค 2 นี่มีขัดแย้งกันในตัวน่ะครับ ภายใต้บังคับบทบัญญัติในวรรคหนึ่ง//<<< เป็นเชิงยกเว้น การกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ตามวรรคหนึ่ง มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ ถ้าได้กระทำดังต่อไปนี้ ส่วนหลังดันบอกว่าต้องการกระทำตามวรรค 1 มิให้ถือว่าละเมิด... (ทั้งๆที่ตัววรรค 1 เองก็เขียนอยู่ชัดเจนปิดท้ายว่าไม่ถือว่าละเมิด) ถ้าเขาตอบมาแบบนั้นก็คงต้องเป็นไปตามนั้นแหละครับ คราวนี้ผม ตีความผิด ขออภัยท่านผู้อ่านที่เคารพ =  =" สรุปแล้วต้องขออนุญาตจริงหรือนี่.... หาข่าวเพิ่มเติมก่อนครับ (ถ้าได้นะ) โทรไม่ติด.... จากคุณ : redreamt - [ 20 ก.ค. 49 17:30:08 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ครับ ผมอ่านแล้วผมก็งงๆเหมือนกันว่าเอาไงแน่ แล้วมันโทรติดยากครับ ผมโทรไปหลายทีเหมือนกัน ไว้พรุ่งนี้ลองอีกทีก็ได้ครับ แล้วผมจะลองไปถามทาง สนพ ใหญ่ๆดูด้วยครับว่ากรณีเหล่านี้มีปัญหารึเปล่า ในแง่กฎหมายอาจเข้าข่ายผิด แต่ก็เห็นทำกันเยอะแยะไป ดังนั้นอาจถือกันว่าไม่เป็นไรก็ได้นะครับ เจ้าของคงไม่เอาเรื่องเพราะเราไม่ได้ทำเพลงขายแข่งกันเค้านี่ ช่วยโปรโมทให้อีกต่างหาก จากคุณ : Sundown (sundown) - [ 20 ก.ค. 49 17:56:44 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เท่าที่เห็นในนิยายภาษาอังกฤษ ถ้ามีการอ้างอิงเนือ้เพลง คำพูดจากนิยายเรื่องอื่น หรืออะไรทำนองนี้ ท้ายเล่มจะมีรายการลิสต์ไว้เลยค่ะ ว่าเป็นลิขสิทธิ์ของใครบ้าง และขอบคุณที่อนุญาตให้ใช้ประกอบ และสงสัยว่าต้องจ่ายค่าใช้ด้วยค่ะ เพราะมีอาจารย์ที่รู้จักกันทำวิทยานิพนธ์ กับมหาวิทยาลัยในต่างประเทศเอาไว้ จนกระทั่งบัดนี้ หลายสิบปีผ่านไป เธอยังได้รับเงินค่านำเนื้อหาไปอ้างอิงในหนังสือวิชาการอยู่เนืองๆ เลยค่ะ แต่ในไทยคงจะไม่เขี้ยวขนาดนั้นมังคะ จากคุณ : the grinning cheshire cat - [ 20 ก.ค. 49 18:17:31 ]

ความคิดเห็นที่ 36 สงสัยต่อจากความเห็นที่ 31 น่ะครับ คือผมอ่านแล้ว "เข้าใจเอาเอง" จากวลีที่ว่า "แต่การกระทำดังกล่าวมิใช่กระทำต่องานเพียงบางตอนตามสมควร" ว่าในกรณีน่าจะหมายถึงการยกเอามาทั้งเพลง ทั้งท่อน อะไรแบบนั้น แล้วถ้าผมยกมาแค่หนึ่งหรือสองประโยค จะเรียกว่า "กระทำต่องานเพียงบางตอนตามสมควร" ได้หรือไม่ครับ โดยส่วนตัวเห็นด้วยกับคุณ sundown นะครับ ว่ากรณีแบบนี้ เจ้าของลิขสิทธิ์อาจจะไม่เอาเรื่อง เพราะว่าการยกมาแบบนี้ไม่น่าจะทำให้เจ้าของเสียหาย จะบอกว่าคนอ่านนิยายเราแล้วจะไม่ไปซื้อเพลงเค้าฟังก็คงไม่ใช่หรอกนะ จากคุณ : Neromics - [ 20 ก.ค. 49 22:15:55 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ถ้าพลาดกระทู้นี้แล้วคงเสียใจแน่ ๆ ^__^  เป็นบ่อยเลยค่ะ ยกเอาเพลงมาใส่เรื่องสั้นเนี่ย "แม้จะให้เครดิตไปแล้วก็ตาม" .. เฮ้อ ก็ยังดีค่ะ ไม่มีเรื่องไหนที่ทำเพื่อกำไรสักเรื่อง (ทั้งที่อยากก็เถอะ) ขอบคุณนะคะ.. คุณพีทคุง และหลาย ๆ คนที่ร่วมถาม-ตอบ ในกระทู้ มีประโยชน์กับนักอยากเขียนมากค่ะ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 20 ก.ค. 49 23:40:14 ]

ความคิดเห็นที่ 38 แล้วถ้าเอามาแค่คำแปลล่ะคะ ผิดอะเป่า จากคุณ : หวัสสา (หวัสสา) - [ 20 ก.ค. 49 23:54:23 ]

ความคิดเห็นที่ 39 สงสัยเหมือนคุณหวัสสาเหมือนกันครับ เรื่องการเอาเฉพาะคำแปลมาลง ถ้าไปเอาที่ท่านอื่นแปลไว้มาลงจะถือว่าผิดไหม แล้วถ้าแปลเองจะเข้าข่ายดัดแปลงรึเปล่าครับ จากคุณ : eisuke - [ 21 ก.ค. 49 01:42:04 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ผมอ่านที่แต่ละท่านตอบแล้วยังงงๆอยู่หน่อยๆ เอาเป็นว่าผมขอสรุปตามที่ผมเข้าใจและรู้มาแล้วกันนะครับ หากผิดพลาดก็ทักท้วงด้วยแล้วกัน ประเด็นเรื่องการยกข้อความและบทเพลงบางตอนมานั้น ไม่ถือว่าละเมิดลิขสิทธิครับ ถ้าอย่างบทกลอนหรือว่าเนื้อเพลงนี่ยกมาเพื่อประกอบใช่ไหมครับ ไม่ใช่ใจความสำคัญ (แบบว่ายกมาแค่ส่วนใดส่วนหนึ่งของเพลงนั้นหรือกลอนนั้น) เช่น พวกตัวละครอ่านหนังสือเล่มนี้เล่มนั้น หรือว่าร้องเพลงให้กัน ของพวกนี้ถือว่าเป็นข้อยกเว้นครับ เข้าตาม ม. 33 + 32 วรรคหนึ่ง (พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ ม. 32 หากการกระทำแก่งานของบุคคลอื่นไม่ขัดต่อการแสวงหาผลประโยชน์และไม่กระเทือนถึงสิทธิตามกม.ของเจ้าของเกินสมควร ไม่ให้ถือว่าละเมิด และก็ ม. 33 การกล่าว คัด ลอก เลียน หรืออ้างอิงงานบางตอนตามสมควร โดยมีการรับรู้ถึงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานนั้น ไม่ให้ถือว่าละเมิด) สรุปคือถ้าเราอ้างแหล่งที่มา เช่น บอกให้รู้ว่าหนังสือใคร เพลงใคร เอามาจากไหน และไม่ได้ไปขัดผลประโยชน์เขา (หนังสือกับเพลงมันเป็นคนละสื่อกันจะว่าเราอ้างแล้วทำให้ยอดขายตกก็ไม่ใช่) ก็ไม่ผิดฐานละเมิดลิขสิทธิ์ครับ ส่วนถ้าอ้างมาไม่ดีผิดๆถูกๆหรือทำให้เขาเสียหายนั้นจะไปเข้าข่ายหมิ่นประมาทแทน ระวังด้วย ถ้าอยากใช้จริงๆแบบเซฟๆกรณีสถานทีหรือว่าชื่ออย่างอื่น ก็เปลี่ยนคำซะหรือใช้บรรยายแทนดีกว่า อย่างแฮรี่ก็เป็น หนังสือพ่อมดที่ขายดีที่สุดในตอนนี้ แต่โดยธรรมเนียมปฏิบัติแล้วแม้จะมีผู้ถือลิขสิทธิ์อยู่ แต่ถ้าหากการลอกเลียนแบบ ดัดแปลง ทำซ้ำ หรือส่งตามสายเคเบิล ( อันหลังไม่เกี่ยวนี่หว่า :P ) ไม่กระทบกระเทือนและก่อความเสียหายให้เจ้าของหรือผู้ถือลิขสิทธิ์ ก็มักจะปล่อยผ่านไป เช่น กรณีโดจินหรือแฟนฟิคทั้งหลาย จะว่าผิดมันก็ผิดอยู่หรอกนะ แต่เจ้าของผลงานเขามองว่าเป็นการช่วยโปรโมตและวัดกระแสนิยมซะมากกว่า เลยไม่มีใครจะอุตริไปเอาเรื่อง แถมยังยินดีด้วยซ้ำที่งานเขาเป็นที่รู้จักมากขึ้น (ความเห็นในต่างประเทศนะครับ) แต่ถ้าเกิดว่าไปลอกมาทั้งดุ้นหรือเอามาก๊อปขายนี่ ไม่รอดแน่ๆครับ แม้เจ้าตัวไม่เห็นแต่เวรกรรมมีจริง เชื่อผมเถอะ แถมกรรมสมัยนี้ตามไวยิ่งกว่าจรวจนำวิธีซะอีก ใครคิดจะทำเลิกความคิดนั้นซะเถอะ จบง่ายๆเลยว่า ถ้าเป็นกรณีอ้างอิง กล่าวถึงเล็กน้อย ไม่ได้ทำให้เสียหาย ไม่ว่าจะผลงานของคนไทยหรือต่างประเทศ ก็ไม่มีอะไรน่าวิตก ถ้าเราทำถูกเจตนาดีจะกลัวอะไร แต่พวกที่ชอบอ้างมั่วซั่วก๊อปมาแปะระวังไว้เถอะต้องโดนดีเข้าสักวันแน่ เสริมอีกนิดจะได้ไม่มีอะไรตกหล่น อายุการคุ้มครองลิขสิทธิ์ นับไปห้าสิบปีหลังผู้สร้างสรรค์ตาย คือ อายุคนเขียน + 50 ปีหลังจากนั้น ในกรณีใช้นามแฝงหรือไม่ปรากฏชื่อ นับไป 50  ปีหลังจากเขียน หรือ 50 ปีหลังจากโฆษณาครั้งแรก เพราะฉะนั้นกรณีโพสลงเน็ตแม้ไม่รู้ชื่อจริง ก็มีการคุ้มครองตั้งแต่ลงเน็ตครั้งแรกถึง 50 ปีต่อจากนั้น ย้ำนิดๆ งานวรรณกรรมได้รับความคุ้มครองตั้งแต่สร้างสรรค์ (แปลไทยเป็นไทยคือ ใครเขียนคนแรกคนนั้นได้รับการปกป้องจากกฏหมายลิขสิทธิ์ทันที) ไม่จำเป็นต้องมีการโฆษณา ไม่จำเป็นต้องเผยแพร่ต่อสาธารณชน ไม่จะเป็นต้องตีพิมพ์ จะมาบอกว่าเอามาเผยแพร่ (ช็อตต่อช็อต คำต่อคำ) เพื่อให้คนอื่นรู้จักโดยเจ้าของไม่ยินยอมไม่ได้โดยเด็ดขาด ไม่ว่าจะมีจุดประสงค์ดีแค่ไหนก็ตาม ยกเว้นเพื่อการศึกษาในสถาบันอ่ะนะ(ก็ตามข้อยกเว้นใน ม.32 วรรคสองน่ะแหละ) แถมหน่อยๆ ความผิดตามพ.ร.บ.ลิขสิทธิ์นั้นถือเป็นความผิดอันยอมความกันได้ ดังนั้นเจ้าทุกข์จะต้องดำเนินการร้องทุกข์กล่าวโทษภายในระยะเวลา 3 เดือนนับแต่รู้ถึงการกระทำความผิดครับ ในคดีอาญาอาจแบ่งตามประเภทความผิดคือ ความผิดต่อส่วนตัวหรือความผิดอันยอมความกันได้ กับความผิดอาญาแผ่นดินซึ่งอันนี้ยอมไม่ได้ (ชื่อก็บอกแล้วว่าหนักจะยอมง่ายๆได้ไง) ส่วนผลของสองประเภทนี้นั้นจะต่างกันที่อายุความฟ้องร้องและการเริ่มต้นดำเนินคดี ในส่วนความผิดต่อส่วนตัวนั้นถ้าเจ้าทุกข์ไม่เอาเรื่อง (ไม่แจ้งความภายในเวลาที่กำหนด) คนอื่นก็ไม่มีสิทธิมาเอาเรื่องแทนได้ หมายความว่าจะให้อัยการมาฟ้องเองก็ไม่ได้ ซึ่งต่างจากความผิดอาญาแผ่นดินอันนี้อัยการซึ่งทำหน้าที่เป็นทนายของแผ่นดินอยู่แล้วมีสิทธิเต็มที่ที่จะดำเนินการกับคนที่กระทำความผิด ในส่วนคดีอาญาของกม.ลิขสิทธิ์และหมิ่นประมาทนั้นจัดเป็นคดีความผิดต่อส่วนตัว ต้องดำเนินการตามที่บอกไปข้างต้นแล้ว เกือบลืม ม. 32 เวลาตีความให้ไล่จากล่างขึ้นบนครับ คือ ต้องเป็นการกระทำตาม (1)-(8) ตามวรรคสองก่อนและเป็นการกระทำที่ไม่ขัดผลประโยชน์ ไม่กระทบสิทธิของเจ้าของลิขสิทธิ์ตามวรรคหนึ่งด้วยถึงจะไม่ถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์ แต่ที่ม. 32 เขียนแบบนั้นเพราะวรรคหนึ่งจะเอาไปใช้ในเรื่องการยกมาบางตอนตามม. 33ด้วยครับ (ไม่ใช่ว่ามันขัดกันนะครับเพราะอยู่ในส่วนที่ว่าด้วยการยกเว้นการละเมิดลิขสิทธิ์เหมือนกัน) (คำอธิบาย เผื่อใครไม่เก็ต โดจิน (โดจินชิ : doujinshi) ผลงานการ์ตูนที่นักเขียนสมัครเล่นนำผลงานที่ตนชื่นชอบมาดัดแปลง โดยเปลี่ยนแปลงบท หรือตัวละคร ตามความคิดของตัวเอง ( = ภาพเหมือนหรือคล้าย พล็อตคิดเอง) แฟนฟิค (แฟนฟิคชั่น : Fanfiction) ผลงานนิยายที่นักเขียนนำตัวต้นฉบับมาดัดแปลงตามความคิดของตัวเอง โดยอาจมีการเพิ่มเติมเสริมแต่งตามใจชอบ โดยปกติจะคงตัวละครหรือฉากหลักไว้ (= ตัวละครเหมือน แต่นิสัยอาจต่าง พล็อตคิดเอง) อ้างอิง คือ การนำข้อความบางตอนหรือบทความบางบทยกขึ้นประกอบคำกล่าวหรือบทความของตัวเอง  ( = บทความตัวเองหลัก ตัวอ้างที่ชาวบ้านเขียนเสริม ต้องบอกด้วยว่าอ้างจากใคร) ยกมา คือ การนำเอาข้อความหรือบทความที่ผู้อื่นเขียนมาเป็นสาระส่วนใหญ่ของเนื้อเรื่อง (= คนอื่นทำไว้อยู่แล้ว ตัวเองแค่เองมาตัดแปะ อาจมีเปลี่ยนรายละเอียดนิดหน่อย ต้องบอกด้วยว่าเอามาจากไหน) เขียนโดย สร้างสรรค์โดย คือ ผลงานของใครจะเอามาก็ใส่เครดิตให้เขาด้วยว่าสร้างสรรค์ออกมาจากสมองผู้ใด (หากแกล้งหลงลืมโดยสุจริตอาจต้องปริวิตกในภายหลัง) หากมีไรพลาดไปก็ท้วงได้นะครับ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 49 04:54:29 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 49 04:40:58 จากคุณ : นายชา (ABACUB) - [ 21 ก.ค. 49 04:25:02 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ข้างบนยาวแล้วขอตัดตอนแล้วกัน ในส่วนของคำแปล ถ้าเราแปลเองนั้นไม่มีปัญหาครับเพราะสามารถแปลเองได้เลย แล้วก็ใส่ที่มาของต้นฉบับเอาไว้ แต่นี่ต้องเป็นแค่ส่วนน้อยนะครับไม่ใช่เอามาทั้งเล่มทั้งบท อันนั้นคงไม่เข้าข่ายบางส่วนที่กม.ยกเว้นแล้ว (เพราะถ้าจะไปขอลิขสิทธิ์จากต่างประเทศคงต้องขอทั้งหมด ไม่มีให้เขาจะให้คุณเป็นส่วนๆหรอกจริงไหม) ส่วนในกรณีงานแปลที่มีลิขสิทธิ์ในประเทศไทย จำเป็นต้องขออนุญาตผู้เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อนครับ หากไม่ทำก็อาจโดนดำเนินคดีได้ (แต่ถ้ากรณีในเน็ตหรือไม่ได้แสวงหาผลกำไรแล้วยกมาเพียงบางส่วนเล็กๆ เช่น กลอนไฮกุหนึ่งบทจากนิยายทั้งเล่ม อันนี้ผมเห็นว่าไม่จำเป็นต้องขออนุญาตก็ได้ถ้ามันลำบากนัก แต่ต้องให้เครดิตเสมอ) เวลาจะอ้างงานของใครขอให้ใช้วิจารณญาณตามสัดส่วนของงานที่อ้างด้วยครับ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 49 04:56:35 จากคุณ : นายชา (ABACUB) - [ 21 ก.ค. 49 04:51:01 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ==== อ้างอิงคุณชา ค.ค.ห. 40 เกือบลืม ม. 32 เวลาตีความให้ไล่จากล่างขึ้นบนครับ คือ ต้องเป็นการกระทำตาม (1)-(8) ตามวรรคสองก่อนและเป็นการกระทำที่ไม่ขัดผลประโยชน์ ไม่กระทบสิทธิของเจ้าของลิขสิทธิ์ตามวรรคหนึ่งด้วยถึงจะไม่ถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์ แต่ที่ม. 32 เขียนแบบนั้นเพราะวรรคหนึ่งจะเอาไปใช้ในเรื่องการยกมาบางตอนตามม. 33ด้วยครับ (ไม่ใช่ว่ามันขัดกันนะครับเพราะอยู่ในส่วนที่ว่าด้วยการยกเว้นการละเมิดลิขสิทธิ์เหมือนกัน) ====== มันทำให้ผมรู้ว่า ต้องตีความจากล่างขึ้นบนหรือนี่.... 32 ว. 1 เห็นมันใช้ไปกับอีกหลายมาตราเลยล่ะครับ (แต่ผมก็ยังเห็น วรรค 2 มันพิลึกๆอยู่ดีนั่นแหละ =  =") อันนี้ไม่ได้เถียงอะไรนะครับแค่จับผิดกฎหมายเล่น 32 ว. 2 ใช้คำว่าภายใต้บังคับ... 33 - 36 , 43 กลับเขียนว่า"ถ้าได้ปฏิบัติตาม" ซึ่งชัดเจนกว่า ไหงพี่ท่านเลือกใช้คำกำกวมอย่าง "ภายใต้บังคับ" ใส่ที่ต้นมาตรา 32 วรรค 2 ก็ไม่รู้สินะ... (มันชวนให้คิดไปถึงว่าวรรคหนึ่ง หนักกว่าวรรค 2 น่ะครับ) ส่วน ม. 33 ใช้ได้จริงใช่ไหมครับ? เห็น ค.ค.ห. ที่ 32 (ซึ่งทาง กรม ท/ส ตอบมา) เขาบอกว่าไม่ได้แล้วก็อธิบายแต่ ม. 32 ไม่วกไป 33 สักนิด ผมยังหวั่นๆอยู่เลย... ป.ล. ผู้ทำงานทางกฎหมายจริงๆ มาแล้วผมคงชิ่งหนีได้แล้วสินะ (เปลี่ยนฐานะเป็นคนถามด้วย) อิ อิ (ว่าแต่ที่นี่กลายเป็นบอร์ดกฎหมายตั้งแต่เมื่อไหร่หว่า... เอาเป็นว่าส่วนที่ไม่เกี่ยวข้องกับประเด็นกระทู้ไว้คุยกันที่อื่นก็ได้ครับ เดี๋ยวจะเป็นการไล่แขกหมด =  =") จากคุณ : redreamt - [ 21 ก.ค. 49 06:58:28 ]

ความคิดเห็นที่ 43 โว้ว กลับมาอีกที ข้อมูลเพียบ ขอขอบคุณคุณซันดาวน์มากครับ นอกจากจะจุดประเด็นได้ดีเยี่ยมแล้ว ยังช่วยไปค้นคว้าจากเว็บของกรมทรัพย์สินฯ และโทรไปถามอีก ขอบคุณคุณ redreamt และคุณ "นายชา (ABACUB)" ที่ช่วยวิเคราะห์วิจารณ์ ให้เห็นประเด็นที่กระจ่างขึ้นอีกมาก แล้วก็ต้องขอบคุณคุณ Lady Oscar (Loki Trickster) อย่างยิ่ง ที่เป็นผู้ริเริ่มเสนอประเด็นนี้ขึ้นมา แล้วก็มีประโยชน์ตัวพวกเราคนอื่นๆ อีกเยอะเลยครับ อยากรู้จัง ว่ามีสมาคมนักกฎหมาย หรือองค์กรนักเขียน หรือองค์กรผู้ทำงานด้านวรรณกรรม อะไรทำนองนี้ ที่ให้บริการด้านคำปรึกษาแก่คนในแวดวงมั่งมั้ยน้อ  ถ้ามีศูนย์รวมข้อมูล เผยแพร่ความเข้าใจ และเป็นแหล่งกรณีศึกษาก็ดีเลยนะครับ  พวกเราจะได้รู้ว่าสงสัยอะไร ไปสอบถามทางไหนดี จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 21 ก.ค. 49 08:10:16 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณมากๆครับ ทำให้เข้าใจเรื่องนี้มากขึ้นอีกเยอะ ว่าแต่มันก็ออกห่างจากประเด็นที่คุณ sundown วางไว้ตอนแรกนิดนึงนะครับ จากคุณ : Neromics (Neromics) - [ 21 ก.ค. 49 09:36:30 ]

ความคิดเห็นที่ 45 หัวสมองปัญญาอึ่งอย่างเรา อ่านแล้วมึนไปเลย ว่าแต่ไหนๆ มีผู้รู้หลายคน ขออนุญาตปรึกษาหน่อยค่ะ ถ้าเกิดนำรูปจากหนังสืออื่นมาใช้ในตำรา โดยที่รูปนั้น เป็นรูปที่หาได้ทั่วไป (รูปต่อเซลไฟฟ้า) ต้องไปขออนุญาตคนเขียนหนังสือเล่มนั้นไหมคะ แต่ท้ายบทมีการใส่หนังสือนั้นไว้ในเอกสารอ้างอิงนะ อันนี้ถามเผื่อเพื่อน ส่วนตัวเอง มี 1 รูป ที่เอารูปของคนอื่นมาดัดแปลงแก้ไข (แต่มีรูปทำนองเดียวกันอยู่บนอินเตอร์เน็ตเป็นพันๆ รูปเลยนะ) ใส่แหล่งไว้ที่เอกสารอ้างอิงเช่นกันค่ะ ทำได้ไหมคะ ไม่ได้จะได้ค่อยๆ งม ทำเองใหม่ อ้อ เนื่องจากมีค่าใช้จ่ายในการทำสำเนา ทำรูปเล่ม จึงต้องขายตำราค่ะ ไม่ใช่แจกฟรี พอทำตัวเลขให้กลม ก็ได้กำไรเข้าหน่วยงานนิดหน่อย จากคุณ : scottie - [ 21 ก.ค. 49 11:13:16 ]

ความคิดเห็นที่ 46 คุณชา ความเห็น 40 ผมเองก็สงสัยประเด็นเดียวกับคุณ redreamt น่ะครับ ว่ายังไงแน่? คุณชามั่นใจมั้ยครับว่าการตีความม.32, 33 เป็นอย่างที่บอกไว้ในความเห็น 40 แน่นอน? แปลว่าวรรคสองมาก่อนวรรคหนึ่ง คือทำได้ตามวรรคสอง ข้อ 1-8 โดยต้องไม่ขัดกับวรรคหนึ่ง ถูกมั้ยครับ? ซึ่งข้อ 1-8 นั้นจะไม่มีให้ทำเพื่อการค้าได้ ส่วนม.33 จะเป็นกรณีอาจทำเพื่อการค้าได้ โดยไม่เกินสมควรตามม.32 วรรคหนึ่ง ถูกมั้ยครับ? เพราะถ้าบอกว่าทำเพื่อการค้าไม่ได้เลย ประเด็นเรื่องเพลง เรื่องยกเนื้อหาบางส่วนมา ตามที่คุณชาตอบไว้ มันก็ต้องผิดสิครับ เพราะนี่ผมหมายถึงอย่างนิยายที่ขายกันทั่วๆไปนะครับ ก็มีเอาเพลงมาลงกันเยอะแยะ แต่ลองกลับไปอ่านความเห็น 31, 32 ประกอบอีกทีได้ครับ อีกประเด็น ผมว่าที่กรม ท/ส ตอบไว้ ในความเห็น 31, 32 อาจเป็นการตอบเชิงว่าเข้าข่ายละเมิด คือในแง่กฏหมายอาจโดนเล่นได้ แต่ก็อาจเข้าข้อยกเว้นได้...รึเปล่า? อย่างความเห็น 32 บอกว่า...แต่การกระทำดังกล่าวมิใช่กระทำต่องานเพียงบางตอนตามสมควร โดยไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์...แปลว่าถ้าทำเพียงบางตอนและไม่ขัดผลประโยชน์ ก็คือเข้าตามม.32, 33 แล้ว ก็จะไม่ผิดสิ คือคนตอบเขาอาจตอบแบบโดยรวมไว้ก่อน ว่าถ้าเอามาทั้งหมดก็ไม่ได้ ที่จริงผมลงทุนไปสมัครเวบของกรม ท/ส แล้วตั้งคำถามเรื่องนี้ไปแล้วครับ ตอนนี้กำลังรอคำตอบอยู่ครับ ยังไม่มี จนท มาตอบให้เลย จากคุณ : Sundown (sundown) - [ 21 ก.ค. 49 11:27:16 ]

ความคิดเห็นที่ 47 อีกเรื่อง ผมได้ลองเมล์ไปถามทาง สนพ หลายๆที่ ก็ตอบมาตรงกันครับว่า การนำเพลงมาลง ถ้าให้เครดิตไว้ ก็ถือว่าไม่เป็นไรคือทำได้ครับ คือจะเป็นในทางเดียวกับที่คุณชาตอบไว้ในความเห็น 40 น่ะแหละว่ามันไม่ได้เกินสมควร คุณ scottie กรณีของคุณ ลองดูครับว่าจะเข้าข่ายตามม.32 วรรคสอง ข้อ 7 รึเปล่า กลับไปอ่านความเห็นที่ 4 ได้ครับ ถ้าเข้าข่ายตามนั้นก็ไม่เป็นไรครับ จากคุณ : Sundown (sundown) - [ 21 ก.ค. 49 11:43:25 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ติดตามมาพักหนึ่งค่ะ....ช่วงแรกเจอคำถามหนึ่งเกี่ยวกับดึงเพลงมาใช้ในนิยาย สะดุ้งไปพักหนึ่ง..พอได้คำตอบจากคุณพีทฯ ก็ดีใจ ชะล่าใจเราคงปลอดภัยแล้ว (เพราะดึงเพลงมาใช้ในนิยายเช่นกันค่ะ แหะๆ) แต่พอกลับมาติดตามข้อมูลอีกรอบ กลับปรากฏว่า...เจ้าของเจ้ากระทู้ไปค้นข้อมูลมาปรากฏว่าการอ้างอิงเพลงแม้ตอนหนึ่ง หรือทั้งหมดโดยให้เครดิตคนร้องและค่ายเพลงก็ถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์เช่นกัน (ขอบคุณที่หาข้อมูลมาให้ค่ะ) สะดุ้งเลยค่ะ ร้อนใจจนต้องลองโทรปรึกษาคนที่รู้ ไม่รู้ข้อมูลจะเป็นประโยชน์บ้างหรือไม่..เพิ่งโทรสอบถามรองคณบดีคณะนิติศาสตร์ มธ. เรื่องดึงเพลงมาใช้โดยให้เครดิตเจ้าของลิขสิทธิ์ อจ.เขาตอบว่าถ้าดึงมาใช้ในนิยาย โดยไม่จำหน่าย/ค้ากำไร ไม่ถือว่าละเมิด แต่ถ้าเมื่อใดที่ขาย ก็เข้าข่ายละเมิดทั้งนั้น จะต้องขออนุญาตค่ะ เพราะถ้าเจ้าของลิขสิทธิ์ เอาเรื่องเราก็แพ้คดี... ในส่วนของตัวเอง ก็กำลังคิดหนักค่ะ คงต้องกลับไปรื้อใหม่เหมือนกัน หรือไม่ก็ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์เพลง .... **แก้ไขคำผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 49 12:10:29 จากคุณ : คณิตยา - [ 21 ก.ค. 49 11:59:53 ]

ความคิดเห็นที่ 49 อืม...ไม่ว่ายังไงเราก็ต้องขอลิขสิทธิ์...คิดว่านะคะ จะส่งไปขอยังไงละเนี่ย คนร้องเจ้าของเพลงอยู่ต่างประเทศ...เฮ้อ... พูดตามตรงค่ะ เราประสาทเสีย+ตกใจมาก เพราะผิดเข้าเต็มๆ นิยายเราใช้แค่เพลงเดียว แต่นางเอกในเรื่องดัน(เสร่อ) ร้องบ่อยเสียอีก แถมยังเป็นเพลงที่ทำให้พระเอกมาเจอ+หลงรักนางเอกเข้าให้ (มันเลยต้องร้องบ่อยขึ้น) พูดตามตรง ตัดสินใจไม่ได้ กังวลไปหมดเลยค่ะ ว่าถ้าพิมพ์ขายแล้ว อีก 1 ปีต่อมาโดนฟ้องร้องเข้า หรืออีกทางหนึ่ง ป้องกันได้ดีที่สุด...คือขอยกเลิกกับสนพ.เดี๋ยวนี้เลยแล้วจ่ายเงินชดใช้รวมถึงทุนที่สนพ.ลงไปกับนิยายเรา ไม่อยากเสี่ยง...ถูกฟ้องร้อง การส่งไปขอหรือซื้อลิขสิทธิ์กับคุณ Kelly Chen มันยากเกินไป... แต่ก็เสียใจหากต้องยกเลิกการพิมพ์ (รวมถึงจ่ายค่าชดใช้ แม่คงห้ามเขียนนิยายไปเลย เอิ้กๆ เพราะหาเรื่องเสียตังค์โดยไม่จำเป็น) บอกตัวเองค่ะ คิดในแง่หนึ่ง (วันนี้เครียดจนสอบไม่รู้เรื่อง= =) คิดเสียว่าเราเป็นแบบทรรศิกา คือไปก็อปเขามาแล้วผิดเต็มๆ การชดใช้ของเรามันก็คุ้มกับผลกรรมที่ต้องรับแล้ว (ทั้งที่ยอมรับว่ายังกังขา...ว่าเราผิดหนักขนาดนั้นหรือเปล่า) แต่มันทำให้ใจสบาย ไม่คิดเสียใจหากขอยกเลิกการตีพิมพ์จริงๆค่ะ เราไม่อยากเป็นใครที่ทำลงไปก่อน แล้วต้องมาคอยระแวงว่าเมื่อไรจะโดนเล่นงานยังไง แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 49 13:09:41 จากคุณ : Lady Oscar (Loki Trickster) - [ 21 ก.ค. 49 12:44:49 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ท่าผมจะพาออกนอกประเด็นที่จขกท.ตั้งเอาไว้แฮะ แต่เมื่อถามมาแล้วก็ขออนุญาตตอบแล้วกัน การที่ผมบอกว่าม. 32 แปลจากล่างขึ้นบทก็กะจะให้เข้าใจได้ง่ายๆอ่ะครับ ไม่ใช่ว่ากม.ต้องตีความแบบนั้นไปซะหมดนะ (ใครที่อ่านตัวบทแล้วงงก็ไม่ต้องตกใจ เพราะเคยมีคนบอกว่าถ้ากม.เขียนให้คนธรรมดาอ่านแล้วเข้าใจ แล้วจะมีนักกม.ไว้ทำไม อิอิ) ถ้าจะพูดกันจริงๆเลย คือกม.ลิขสิทธิ์มีเจตนาที่จะปกป้องผู้สร้างสรรค์งานให้ได้รับประโยชน์จากงานของตนได้อย่างเต็มที่ ไม่ให้ใครมาชุบมือเปิบง่ายๆว่างั้นเถอะ แต่ว่าถ้าปิดกั้นกันมากเกินไปการต่อยอดก็ไม่เกิด ก็เลยมีข้อยกเว้นโดยส่วนใหญ่แล้วก็จะเป็นไปเพื่อประโยชน์ทางการศึกษา ราชการ สาธารณประโยชน์ หรือการกระทำอื่นๆตามสมควรที่ไม่ใช่ในทางการค้า (อันนี้ผมพูดรวมๆนะครับ ไม่งั้นมันต้องลงรายละเอียดแต่ละม.ยาว) ส่วนในการแปลความหมายของม. 32 กันจริงๆ ให้ตั้งวรรคสองขึ้นมาก่อนแล้วเอาวรรคหนึ่งมาต่อ เช่น ผมเป็นนักวิจารณ์งานเพลงแล้วต้องเอาบทเพลงมาวิจารณ์ลงหนังสือ ผมก็ยกม. 32 (3) ขึ้นมาอ้างว่า มาตรา 32  การกระทำแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ของบุคคลอื่นตามพระราชบัญญัตินี้ หากไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์จากงานอันมีลิขสิทธิ์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์และไม่กระทบกระเทือนถึงสิทธิอันชอบด้วยกฎหมายของเจ้าของลิขสิทธิ์เกินสมควร มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ (3) ติชม วิจารณ์ หรือแนะนำผลงานโดยมีการรับรู้ถึงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานนั้น แปลข้างบนจากไทยเป็นไทยได้ว่า  ติชม วิจารณ์ หรือแนะนำผลงานโดยมีการรับรู้ถึงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานนั้นหากไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์จากงานอันมีลิขสิทธิ์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์และไม่กระทบกระเทือนถึงสิทธิอันชอบด้วยกฎหมายของเจ้าของลิขสิทธิ์เกินสมควร ก็ไม่ละเมิด ส่วนเรื่องที่ว่ายกเพลงมาโดยให้เครดิตนั้น ถ้ายกมาทั้งเพลงมันก็ไม่เข้าม.33 ที่เป็นข้อยกเว้น ปกติถ้าไม่มีการพิมพ์ขายก็ไม่มีผลอะไร แต่ถ้ามีการแสวงหาผลกำไรอย่างตีพิมพ์ขึ้นมา ผลก็จะเป็นอย่างที่ท่านอาจารย์ว่าไว้ตามคห.ที่ 48 ว่า แต่อย่าพึ่งตกใจไปครับ ตามหลักทั่วไปและธรรมเนียมปฏิบัติในสังคมแล้ว กฏหมายไม่ได้ใช้อย่างตายตัว จะใช้หลักนิติศาสตร์ในการดำเนินชีวิตอย่างเดียวไม่ได้คนเราต้องจับหลักรัฐศาสตร์ด้วย ไม่งั้นคงกระดิกพลิกตัวลำบาก อย่างที่เราทราบกันดีนิยายกับเพลงมันใช้คนละสื่อกัน การที่จะบอกว่าขัดผลประโยชน์มันก็ไม่ถูกนัก แม้จะบอกว่าผิดในแง่กม. แต่จะให้ค่ายเพลงมาเอาเรื่องนั้นคงจะเป็นผลเสียกับทางเขามากว่า คิดดูสิปกติค่ายเพลงต้องพยายามโปรโมตแทบตายเพื่อให้เพลงติดหูคน แต่ถ้ามีคนชอบแล้วเอามาลงในนิยายก็ถือว่าเป็นการโปรโมตอีกทางหนึ่งไม่ใช่รึ ขืนทำให้เป็นคดีคนก็ไม่กลัวไม่เอามาใช้กันพอดีหมดหนทางโฆษณาฟรีๆไปอีกหนึ่ง (จึงไม่น่าจะมาเอาเรื่องกัน) สำหรับท่านที่ยังคงไม่แน่ใจและกลัวมีปัญหาภายหลังอยู่นั้น ผมแนะนำว่าให้โทรไปสอบถามค่ายเพลงก่อน ลองตะล่อมถามดูว่าถ้าจะมีคนนำเอาเพลงของทางค่ายคุณไปใช้จะอนุญาตหรือไม่ (การระบุเจาะจงลงไปอาจทำให้เขี้ยวขึ้นรึเปล่าผมก็ไม่อาจทราบ เลยให้ลองค่อยๆถามดูก่อน) ส่วนตัวแล้วผมเชื่อว่าไม่น่าจะมีการหวงห้ามอะไรนะครับ คุณLady Oscar (Loki Trickster) ถ้าคุณกังวลมากก็อย่างที่ผมบอกแหละครับ ถ้าเพลงนี้มีผู้ถือสิทธิ์ในไทย (จัดจำหน่ายโดยใคร) ก็ให้โทรไปสอบถามกับเขาว่าในกรณีที่เราอ้างอิงบทเพลงของนักร้องคนนี้มาเพื่อใช้ประกอบในนิยาย เขาจะอนุญาตหรือไม่ ถ้าไม่ต้องดำเนินการอย่างไร แต่ถ้าหากไม่มีผู้ถือสิทธิ์ในไทยก็ใช้ได้ครับไม่โดนฟ้องหรอก (ไม่ใช่ว่าจะยุให้คนทำผิดนะ) จะให้เจ้าของลิขสิทธิ์หรือบ.จัดจำหน่ายในต่างประเทศหาหนังสือคุณเจอ เห็นว่าคุณไปเอามาแบบไม่ได้ขอ คิดว่าต้องเอาเรื่องให้ถึงที่สุด ตั้งทีมทนายขึ้นมา จับเครื่องบินมาประเทศไทยเพื่อดำเนินดคีกับคุณ ผมว่ายากจนแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยนะครับ การตื่นตัวเรื่องลิขสิทธิ์เป็นเรื่องดีครับ แต่อย่ากังวลเกินไปหากมีข้อข้องใจอะไรก็หาข้อมูลก่อนจะได้สร้างสรรค์งานได้อย่างสบายใจ คุยเรื่องกม.มากไปสงสัยจะเป็นการไล่แขกละมั้งเนี่ย เดี๋ยวมาคราวหน้าจะตอบประเด็นจขกท.ก็แล้วกัน ^_^ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 49 13:13:33 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 49 13:08:53 จากคุณ : นายชา (ABACUB) - [ 21 ก.ค. 49 12:56:29 ]

ความคิดเห็นที่ 51 คุณคณิตยา & คุณ Lady Oscar อย่าเพิ่งตกใจเกินเหตุไปครับ ผมมองตามความเห็นคุณชาในความเห็นที่ 50 แล้ว เห็นด้วยกับคุณชาครับ ว่าปกติเรื่องแบบนี้ มันไม่มีใครมาเอาความกันหรอกครับ การเข้าข่ายละเมิดยังไม่ถือเป็นความผิด จะผิดก็เมื่อเจ้าของเอาความครับ และต่อให้เอาความก็ยังต้องเถียงกันต่อว่า เป็นการเกินสมควรรึไม่ (ตามม.32) ซึ่งตรงนี้ศาลจะเป็นผู้ตัดสินครับ ผมเชื่อว่าคงไม่มีใครมาเอาความอะไรกับแค่นี้ แค่ค่าทนายก็ไม่คุ้มแล้วครับ เว้นแต่หนังสือคุณขายดีเหมือนแฮรี่ พอตเตอร์ก็อีกเรื่อง อย่างกรณีม.33 ผมว่าถ้าเผยแพร่โดยยกมา "บางตอน" ไม่ได้เอามาทั้งเพลง ก็ไม่น่าเป็นไรนะครับ ถ้าไม่ได้ทำเชิงการค้า แต่ถ้าจะยกมาทั้งเพลง โดยเอามาแนะนำให้คนรู้จัก เช่น ลงบนเวบ ก็น่าจะเข้าข่ายตามม.32 (3) เหมือนในความเห็น 50 ได้ ถูกมั้ยเอ่ย? แต่สรุปว่าทำเชิงการค้าเข้าข่ายละเมิดทุกกรณี? ใช่มั้ย? แต่ตามที่ผมถาม สนพ ต่างๆมาเค้าก็ว่า ถ้าลงเพลงแล้วให้เครดิตก็พอแล้ว ไม่มีปัญหา ทำได้ ก็น่าจะพอมองได้ว่า ในแง่กฏหมายเข้าข่ายละเมิดก็จริง แต่เอาจริงๆ ก็ไม่มีเจ้าของเพลงคนไหน มาเอาเรื่องหรอกครับ นอกจากคุณมาโมเมว่าแต่งเอง ก็อีกเรื่อง ดังนั้นผมว่าคุณ Lady Oscar อย่ากังวลเกินเหตุไปเลยครับ ถ้าคุณให้เครดิตเจ้าของงานตามสมควรแล้ว ผมว่าไม่มีปัญหาหรอกครับ ผมว่าเขาคงไม่รู้เรื่องด้วยซ้ำ เมืองนอกน่ะ และถึงเขาจะรู้ขึ้นมา เชื่อว่าคงไม่เอาเรื่องหรอกครับ เพราะมันไม่ได้ทำให้เขาเสียหายนี่ นิยายของคุณไม่ใช่เรื่องแรกที่นำเพลงมาลง มันทำกันมานานแล้ว และก็ไม่เคยเป็นเรื่องนะ ไม่เชื่อลองไปหานิยายของแจ่มใสมาอ่านสิครับ เพียบครับ! แค่ให้เครดิตไว้ แล้วไม่ดัดแปลงงานของเขา ผมว่าโอเคแล้วครับ จากคุณ : Sundown (sundown) - [ 21 ก.ค. 49 13:24:35 ]

ความคิดเห็นที่ 52 โล่อกไปอีกครั้ง ต้องขอบคุณคุณชาและคุณ sundown ค่ะ เพราะไปโวยวายกับบก.มาทีหนึ่งแล้ว (ว่าใส่เครดิตมากน้อยแค่ไหน= =) และท่าทางนิยายเราไม่ใช่ตามกระแสวัยรุ่นจึงไม่น่ามีคนรู้จัก (อันนี้รอดไป^^) แต่ถ้าทางสนพ.บอกว่าไม่เป็นไรก็คงได้น่ะค่ะ เพราะบก.ก็บอกว่าเรื่องมันคงไม่ร้ายแรงขนาดนั้น เฮ้อ...ถอนหายใจออกมาได้ทันทีเลยค่ะ พอได้อ่านคุณชากับคุณ sundown มาตอบ ดีใจที่ไม่ต้องไปยื่นถอนออกแล้ว เหตุที่เรากังวลมากกว่าใครเพราะเราใส่เพลง "บ่อย" กว่าใครน่ะค่ะ (ในเรื่องเดียวเสียด้วย แม้ว่าจะเพลงเดียวก็เถอะ) ตอนนี้ก็โล่งแล้ว ได้แค่รอคอยรูปเล่มออกมา โล่งแล้วก็..ไปตามอ่าน หากจะรักอีกสักครั้ง ของคุณพีทดีกว่า (อิอิ) เพิ่งสอบเสร็จน่ะค่ะ ขอพักสมอง (เข้าข้างตัวเอง อิอิ) แล้วจะไปตะลุยเตรียมสอบเอนท์ต่อ ยังไงก็ขอบคุณมากๆนะคะ ทุกคนที่มาร่วมกระทู้ และไขความกระจ่างต่างๆออกมา จากคุณ : Lady Oscar (Loki Trickster) - [ 21 ก.ค. 49 13:48:16 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เคสของคนอื่นไม่ทราบค่ะ แต่เคสของคณิตยาซึ่งใช้เพลงของแกรมมี่ เพิ่งโทรไปคุยกับฝ่ายลิขสิทธิ์ของบริษัทมาค่ะ เขายืนยันว่าใครเอาเพลงของเขาไปใช้ในนิยายแม้จะเป็นการให้เครดิตแล้ว เขาบอกว่าขอความกรุณาให้ทำหนังสือขออนุญาตให้เขาพิจารณาด้วยค่ะ โดยเพลงของนักร้องแต่ละคน จะมีคนดูแลไม่เหมือนกัน อย่างของคณิตยา ใช้เพลง ใช่เลย เขาให้ทำหนังสือขออนุญาตไปยังคุณวิเชียร *** กก.ผจก.จีนีแรกคอร์ด พร้อมทั้งให้แจ้งรายละเอียดว่านำไปใช้ในเรื่องไหน เกี่ยวกับอะไร แล้วรอคำตอบภายใน 2-3 วัน แล้วจะติดต่อกลับไปว่าอนุญาตหรือไม่... *** เพิ่มเติมเผื่อจะมีใช้เพลงของแกรมมี่เหมือนของคณิตยานะคะ ฝ่ายลิขสิทธิ์เขาบอกว่า ขอให้ทำหนังสือโดยส่งแฟกซ์และจดหมายขออนญาตไปถึงเขาอย่างเป็นทางการค่ะ เพื่อเขาจะนำเสนอผู้ใหญ่พิจารณา แล้วจากนั้นจะติดต่อกลับ โดยในหนังสือขอให้ระบุที่อยู่และเบอร์โทรศัพท์ติดต่อที่ชัดเจน และจะใช้เวลาพิจารณาไม่เกิน 2-3 วัน **เพิ่มเติมข้อความค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 49 14:16:52 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 49 14:09:19 จากคุณ : คณิตยา - [ 21 ก.ค. 49 14:07:10 ]

ความคิดเห็นที่ 54 แน่นอนครับ คุณคณิตยา คือถ้าคุณไปถามแบบนั้น เขาก็ต้องว่ายังงั้นแหละครับ ประโยชน์ของเขานี่นา ถ้าจะทำเชิงการค้าแล้วจะเอาให้ถูกต้องมันก็ต้องทำยังงั้นครับ แต่ถ้าไม่ได้ทำเชิงการค้า ผมว่าไม่เป็นไรแน่นอน เพราะไม่น่าเป็นเรื่องเกินสมควรแต่อย่างใด แต่ผมเชื่อว่าถ้าเขามาเจอนิยายวางขายแล้วพลิกๆเจอเข้า ก็คงไม่เป็นไรหรอกครับ ผมว่านิยายของแจ่มใสหลายๆเล่มหรือของ สนพ อื่นๆที่มีนำเพลงมาลง เขาก็คงไม่ได้ขอแน่นอน เพราะเขาตอบผมมาเองว่าในแง่ สนพ เห็นว่าแค่ให้เครดิตก็พอแล้ว แล้วผมไม่เชื่อว่า พนง หรือ จนท ของแกรมมี่ อาร์เอส ไม่มีใครอ่านนิยายเลย ต้องเคยเจอเคยเห็นบ้างอยู่แล้วครับ แล้วก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไร คุณคณิตยา รบกวนโทรไปถามทางแกรมมี่อีกทีได้มั้ยครับ ว่ากรณีแบบนี้ ปกติมีการขอกันหรือเปล่า บอกกว้างๆ (อย่าเจาะจง สนพ นะครับ) ว่าเห็นนิยายตั้งหลายเรื่องก็ทำกัน แล้วปกติเขาทำเรื่องขอกันรึเปล่า เข้าใจว่าในแง่กฏหมายมันเข้าข่าย แต่ทางแกรมมี่เห็นเป็นเรื่องใหญ่มั้ย ถ้าถือว่ามีปัญหา แล้วทำไมมีขายกันเยอะแยะ ไม่เห็นมีใครว่าอะไร คือแน่จริง เอาให้ประกาศมาเลยว่าแกรมมี่ ห้ามทำเรื่องแบบนี้ จะได้รู้ไปเลย ต่อไปจะได้เป็นบรรทัดฐาน เอาเบอร์มาไว้ผมโทรเองก็ได้ครับ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 49 14:39:08 จากคุณ : Sundown (sundown) - [ 21 ก.ค. 49 14:29:47 ]

ความคิดเห็นที่ 55 เรื่องต่อๆไปน่ะไม่ใช้ลงหรอกค่ะ คุณ sundown แต่เรื่องนี้ยังไงก็ไม่ได้ เอิ้กๆ ต้องรอเสี่ยงดวงเอา ตอนแรกก็ลงแค่เหมือนเรื่องที่เขียนเกี่ยวกับตัวละครที่เหมือนตัวเอง เหมือนเป็นตัวแทนตัวเองเฉยๆ เลยเผลอใส่ไป (ดันเป็นจุดหลักส่วนหนึ่งของพล็อตซึ่งกล่าวถึงบทเพลงในความทรงจำซะด้วย) แล้วก็ไร้ความคอบรอบไปนิดที่ส่งสนพ.ไป มันดูยุ่งยากจริงๆล่ะค่ะ เราก็คิดว่าอย่างนั้น ต่อไปจะไม่ลงแล้ว (เพราะมันไม่เข้ากับแนวที่จะเขียนต่อไป = =") แล้วก็ไม่มีความจำเป็นต้องลงแล้วด้วย เห็นด้วยกับคุณจริงๆ แต่ตอนนี้ใครทำไปแล้วก็ลุ้นเอาหรือถ้าแก้ไขได้ ก็ทำให้ถูกต้องจะดีกว่านะคะ จากคุณ : Loki Trickster - [ 21 ก.ค. 49 14:35:53 ]

ความคิดเห็นที่ 56 โหวตกระทู้ไม่ขึ้นแฮะ...มาโหวตต่อ ^-^ จากคุณ : wayo - [ 21 ก.ค. 49 14:47:14 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เราก็ใส่ลงไป ตอนแรกว่าจะแต่งเอง แต่รู้สึกแล้วว่าไม่น่าทำเลย ถ้าต้นฉบับเราไม่ผ่าน เราคงต้องกลับไปเปลี่ยนแล้วเอาออกหมดทั้งเรื่องเลยมั้ง น่าเศร้าที่เราเห็นกระทู้นี้ช้าไป ช้าไปมากๆ เราเพิ่งเเต่งเสร็จเดือนที่แล้ว เพลงก็กระจายๆ อยู่เต็มไปหมด เฮ้ออออออ เศร้า จากคุณ : € m r y $ m € r l i n K.K. (emrysmerlin) - [ 21 ก.ค. 49 15:07:50 ]

ความคิดเห็นที่ 58 เอ่อ ถ้ามีปัญหาขึ้นมาจริงๆอันตรายครับ ที่เราถกกันอยู่นี่คือเรื่องของกฎหมาย ถ้าเขาเกิดฟ้องขึ้นมาจริงๆจะแย่เอานะเพราะเป็นคดีอาญาด้วย และเราสู้คดีเองคงไม่ได้ (เว้นบางคน) ซึ่งต่อให้สู้เองก็ต้องเสียเวลาเป็นอย่างมาก ให้ชนะก็ไม่คุ้ม และถ้าต้องจ้างทนายมาช่วยอีกล่ะครับ... มองในแง่นี้แล้วอันตรายนะครับ นี่ผมยังแค่ให้ฝ่ายเราสู้ชนะเองนะ ถ้าแพ้นี่แล้วใหญ่เลย... อยากจะบอกว่าข้างบนนู่นผมพูดในเชิงศึกษาตัวบท ไม่ใช่แนวทางกระทำจริงนะครับ ถ้าเจอพวกเคร่งๆขึ้นมาจริงจะแย่เอา.... (อย่างของคุณ คณิตยา) แกรมมี่ท่าจะไม่ยอมง่ายๆ อันนี้ผมว่าถ้าจะให้ชัวร์ควรถามค่ายเพลงครับ ในแง่ความรู้สึกมันก็ใช่แหละว่า เราไม่ได้ขัดประโยชน์อะไรเลย มิหนำซ้ำยังออกเชิงเป็นคุณ เผื่อบางคนอยากฟังเพลงจะได้ไปหามาเสียอีกต่างหาก แต่ก็อย่างที่ว่า.... ถ้าเขาฟ้องขึ้นมาจริงๆ ให้เราชนะก็มีแต่เสียกับเสียครับ! มันเป็นแง่ของธุรกิจแล้ว ไม่ใช่กฎหมาย ต่อให้ยอมความเขาก็คงเรียกร้องเงินจากเราอยู่ดี เราไม่ยอมก็มีแต่ต้องสู้.... ป.ล. ฟ้องอาญาแล้วให้อัยการดำเนินการเนี่ย อีกฝ่ายเขาก็สบายแล้ว และยิ่งถ้าอีกฝ่ายใหญ่จริง ให้พ้นอายุอาญาไป อยากฟ้องแพ่งขึ้นมาทุนทรัพย์เขาก็เหลือเฟืออยู่แล้ว... อาจจะเหมือนขู่ แต่การดำเนินการทางศาลเป็นอย่างนั้นนี่ครับ... ผมมองในแง่ดีหาวิธีมาก็มากแล้ว คงต้องให้เห็นในแง่ร้ายกันบ้าง เพื่อความสมดุลครับ มิเช่นนั้นแล้วอาจจะย่ามใจกันเกินไป.... แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 49 15:14:17 จากคุณ : redreamt - [ 21 ก.ค. 49 15:11:41 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เอ...ตกลง เอาไงดีล่ะนี่ ยังไม่หายระแวงแฮะเรา เพลง...คือพล็อตเรื่องหลัก ไม่ได้ประกอบบรรยากาศ เป็นส่วนของพล็อต ให้ลบเพลง คือลบพล็อตเรื่องทิ้งนั่นล่ะ (ชื่อเรื่องมันก็บอกอยู่แล้วว่า "ท่วงทำนอง...") เอาล่ะ...1.จะติดต่อกับค่ายเพลงต่างประเทศยังไงน้า หรือ 2. จะติดต่อกับที่พิมพ์เพื่อชดใช้ค่าเสียหายยังไงดี= =" แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 49 15:25:23 จากคุณ : Loki Trickster - [ 21 ก.ค. 49 15:19:26 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เพิ่มเติมอีกนิดนะคะ...เคสของคณิตยาที่โทรไปหาฝ่ายลิขสิทธิ์แกรมมี่ คือเขาถามระบุชัดว่า นำเพลงไปใช้ในนิยายเพื่อพิมพ์ขายหรือไม่.... พอตอบว่าใช่ คำตอบเลยเป็นอย่างข้างบนคือ คือเขาให้ทำหนังสือขอเขาอย่างเป็นทางการเพื่อขออำนาจผู้ใหญ่พิจารณา ถามเขาอยู่เหมือนกันว่ากรณีหนังสือนิยายอื่นๆ ที่นำเพลงไปใช้แล้วขออนุญาต(ก่อน)บ้างหรือไม่ ฝ่ายลิขสิทธิ์เขาตอบเลี่ยง ผู้ที่อยากทำตามกฎหมาย ไม่อยากเสี่ยงถูกฟ้องภายหลัง เขาก็ทำหนังสือขอล่วงหน้าก่อนทั้งนั้นแหละค่ะ.. นี่คือคำตอบ ที่เจ้าของกระทู้อยากรู้ค่ะ... แต่อย่างว่าเรื่องอย่างนี้คงแล้วแต่แจ๊กพ็อต... จากคุณ : คณิตยา - [ 21 ก.ค. 49 15:33:36 ]

ความคิดเห็นที่ 61 อืม ครับ ถ้าเช่นนั้นก็คงต้องเป็นอย่างที่ว่า คือผมเข้าใจดีว่าในแง่กฏหมายแล้ว ถ้าเราทำในเชิงการค้า แล้วโดนเอาเรื่อง เราก็แพ้อยู่แล้วครับ ของมันแน่นอน แต่ทั้งนี้ผมว่าอยู่ที่มุมมองของศาลด้วย ถ้ามองว่าเรายกมานิดเดียว ไม่ได้ทำให้เสียประโยชน์เกินสมควร อย่างเพลง ก็ไม่ได้ทำให้เขาขายได้น้อยลง ก็อาจรอดได้ แต่อีกมุมก็อาจมองว่า เราเอางานของเขามาเป็นจุดขาย เป็นแกนสำคัญอย่างคุณโลกิน่ะครับ อาจโดนได้ว่าเอาเพลงเขามาหากินโดยไม่ขอ ซึ่งเจ้าของควรได้ส่วนแบ่งรายได้ตรงนี้ด้วย? แต่ไม่ว่ายังไง ถ้าต้องสู้กัน เราก็คงไม่คุ้มอยูดีครับ เพียงแต่ว่า ถ้าเล็กๆน้อยๆ ผมเชื่อว่าไม่มีใครเอาเรื่องกัน ยิ่งถ้าไม่ได้ทำเชิงการค้าคงไม่มีปัญหา แกรมมี่น่ะ ให้เขาสู้กับพวกเทปผีซีดีเถื่อน พวก mp3 พวกคาราโอเกะ ก็จะตายแล้วครับ ผมไม่คิดว่าเขาจะมาสนใจเอาความกับเรื่องแค่นี้หรอก แต่ถ้าทำให้ถูกต้องได้ย่อมดีกว่าสำหรับทุกฝ่าย เราก็สบาย กรณีคุณโลกิ ไม่แนะนำให้โละนิยายทิ้งหรือเลิกทำ คุณใช้เพลงอะไรเหรอครับ ของค่ายเพลงไหน? ลองบอกมา เผื่อช่วยกันคิดครับ เบื้องต้นแนะนำให้ลองติดต่อตัวแทนจำหน่ายในไทยดูสิครับ เขาอาจได้รับอำนาจให้ตัดสินใจเรื่องทำนองนี้ได้ บางทีเมืองนอกอาจให้สิทธิเขาดำเนินการด้านสิทธิทุกอย่างได้ในประเทศไทยได้ก็ได้ กรณีนี้ถ้าผมเป็นตัวแทน ผมจะให้นะ เป็นการโปรโมทเพลงให้ในตัว ไม่เห็นเสียอะไรเลย กรณีคุณคณิตยา ก็ทำตามคำแนะนำของทางแกรมมี่แหละครับ ถ้าได้คำตอบจากแกรมมี่แล้ว ช่วยเอามาบอกกันด้วย จะได้พอเป็นแนวทางได้ต่อไป ผมขอเดาว่าคำตอบคือ...อนุญาตโดยไม่เรียกร้องผลตอบแทนใดๆนะ แต่ถ้าโดนเรียกค่าลิขสิทธิ์ก็ลองบอกกันครับว่า เขาคิดยังไง? จะได้ทราบกันไว้เป็นบรรทัดฐาน และถ้าเห็นว่าคุ้มก็จ่ายไปเถอะครับ ดีกว่ามีเรื่อง เอาจริงๆเราสู้ไม่ได้อยู่แล้ว ยังไงเราก็ผิด เพียงแต่คนทั่วไป เขาไม่เอาความกันแค่นั้นเอง อย่างแกรมมี่ก็เถอะ ผมท้าว่าถ้าคุณไม่โทรไปถาม รับรองว่าพิมพ์ขายมาแล้ว ก็ไม่มีปัญหาหรอก เขาไม่สนใจหรอก ฟ้องไปจะได้กี่ตังค์เชียว มุ่งเล่นซีดีเถื่อนกะคาราโอเกะดีกว่าเยอะ แต่...หึๆๆ การโทรไปถามของคุณคณิตยา อาจจุดประกายหาเงินให้ผู้บริหารแกรมมี่นะครับ ผมว่าคุณเป็นคนแรกในประวัติศาสตร์เลยแหละที่โทรไปถามไปขอ อีกไม่นาน เราอาจได้เห็นแกรมมี่กว้านตรวจสอบนิยายรักในตลาด แล้วฟ้องหาตังค์ ถ้าเอาจริง สนพ ทั่วไทยก็ซวยกันถ้วนหน้าล่ะครับ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 49 17:08:53 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 49 16:59:50 จากคุณ : Sundown (sundown) - [ 21 ก.ค. 49 16:53:44 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เรายังหาตัวแทนจำหน่ายในไทยไม่เจอเลยค่า T^T (มันไม่เก่ามาก ประมาณปี 2003 แต่อาจเป็นเพราะเราเดินไม่ครบทุกร้านนะคะ) ปวดหัวมากๆขอไปนอนพักสัก 1-2 ชม. จะมาตอบอีกครั้งค่ะ เราจะเสี่ยงพิมพ์ไปค่ะ กราฟชีวิตบอกอีก 2 ปีเราโชคร้ายอย่างหนัก สงสัยเหตุการณ์สืบเนื่องจากครั้งนี้มาตามจองเวรจองกรรมมั้งคะ...เฮ้อ...ยังไงก็ไม่จบไม่สิ้น จะเดินไปทางไหนมันก็เดือดร้อนทุกทางเลย แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 49 22:30:24 จากคุณ : Lady Oscar (Loki Trickster) - [ 21 ก.ค. 49 19:56:31 ]

ความคิดเห็นที่ 63 คห 61 นั่นซิครับ นิยายสมัยนี้ชอบเอาเพลงมาประกอบเนื้อเรื่องเสียด้วย ถ้าเค้าเล่นกันจริงๆ สงสัยได้มีคดีฟ้องร้องกันอุตลุดรกโรงรกศาลแน่ๆ จากคุณ : เกียรตินำ - [ 21 ก.ค. 49 21:12:44 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ที่ว่าเอาเพลงมาประกอบเนี่ย คือเนื้อเพลงใช่มั้ยครับ ซึ่งก็น่าจะเข้าข่ายละเมิดตามที่คุยกันมาข้างบน แล้วถ้า ใส่แค่ชื่อเพลง เช่น ... ฉันตื่นขึ้นมาเพราะเสียงเพลงยากูซ่าของฟิล์ม รัฐภูมิ ... แบบนี้ ถือว่าเข้าข่ายด้วยหรือเปล่าครับ จากคุณ : ชาเขียว - [ 21 ก.ค. 49 21:35:42 ]

ความคิดเห็นที่ 65 คิดว่าแค่นั้นไม่เป็นไรค่ะ คุณชาเขียว เพราะคุณไม่ได้เอาเนื้อเพลงลงมาแม้แต่ท่อนเดียวค่ะ จากคุณ : Lady Oscar (Loki Trickster) - [ 21 ก.ค. 49 22:28:22 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ลองเอาชื่อเพลงไปค้นหาในกูเกิ้ลก็คงได้นะ คิดว่าไม่น่ายากอะไร ถามแถวๆ เฉลิมไทยอาจจะพอรู้ว่าในประเทศไทยใครดูแลเพลงนั้นๆ อยู่ จากคุณ : Jai_ya - [ 21 ก.ค. 49 23:33:23 ]

ความคิดเห็นที่ 67 แล้วถ้าสมมติว่าเป็นแค่ๆ ท่อนเล็กๆ ท่อนนึง เช่น "..จะมีใคร ใครรัก คนหน้าตาอย่างฉัน.." เขากำลังฮัมเพลงฮิตอยู่ตอนที่ฉันเปิดประตูเข้าไป... แบบนี้จะเข้ากับกรณีข้างบนด้วยหรือเปล่าครับ จากคุณ : ชาเขียว - [ 22 ก.ค. 49 04:20:35 ]

ความคิดเห็นที่ 68 แวะมาติดตามรับความรู้เป็นระยะๆ ครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 22 ก.ค. 49 09:57:37 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ดีใจที่ไม่พลาดกระทู้ดีๆ แบบนี้ไปครับ โหวตๆ จะได้รับทราบกันโดยถ้วนหนา จากคุณ : Jekyll - [ 22 ก.ค. 49 11:55:50 ]

ความคิดเห็นที่ 70 กังวลมากไปไม่ดีนะครับ  Relax.. ปล.  ได้ความรู้เยอะมากเลยทีเดียวครับ  ขอบคุณทุกท่านมาก  เท่าที่เห็นก็มักจะเป็นนักเขียนที่เห็นหน้ากันบ่อยในเด็กดี  ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งที่นี่ครับ.. จากคุณ : ปฤษณะ - [ 22 ก.ค. 49 14:45:27 ]

ความคิดเห็นที่ 71 อ่านแล้วเครียดเลยค่ะ เพราะเราก็เคยใช้เพลงต่างประเทศลงนิยายเหมือนกัน ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆที่มาบอกกล่าวกันนะค่ะ ตอนนี้จะทำอะไรแต่งนิยายยังไงก็ต้องคิดก่อนเยอะๆเลยแฮะ ขอโหวตกระทู้นี้ด้วยคนค่ะ ดีมากๆ จากคุณ : Anir - [ 22 ก.ค. 49 15:14:20 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ได้ความรู้มากเลยค่ะ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 22 ก.ค. 49 17:36:59 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ตอบ ความเห็น 67 ครับ ผมคิดว่า "อาจจะ" เข้าข่ายละเมิดได้ครับ คือพื้นฐานแล้ว แค่คำหรือวลีเดียว ไม่ถือว่ามีลิขสิทธิ์ครับ แต่ถ้าพิสูจน์ได้ว่าเอามาจากเพลงที่มีลิขสิทธิ์ก็อาจเข้าข่ายได้ แล้วยังอยู่ที่มองอีกว่าเป็นการละเมิดเกินสมควรหรือไม่ด้วยครับ ส่วนตัวแล้วผมว่าถ้าเจ้าของเพลงมาพบก็คงไม่เอาเรื่องกับแค่ประโยคเดียวนั้นหรอกครับ ไม่น่ามีปัญหาครับ จากคุณ : Sundown (sundown) - [ 22 ก.ค. 49 20:52:31 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ว่าแล้วก็กดโหวตให้ค่ะ อ่านแล้วได้รับความรู้เพิ่มขึ้น ^^ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 23 ก.ค. 49 10:14:37 ]

ความคิดเห็นที่ 75 คุณ Sundown ไม่ได้ตั้งใจหากำไรอย่างจริงจัง .. แต่อย่างที่บอกว่าไม่ได้ขายเท่าต้นทุนจริงๆ คงพออนุโลมได้แหละมั้งเนอะ ... จากคุณ : scottie - [ 23 ก.ค. 49 12:45:58 ]

ความคิดเห็นที่ 76 กรณีของคุณโลกินี่ ถ้าจะมองในแง่ดีว่า โอกาสที่เค้าจะมาเปิดเจอก็ไม่เยอะเท่าไหร่ ก็พอจะได้ แต่ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกปลอดภัยว่า ไม่โดนแน่ๆ เพราะถ้าพูดกันตามตัวแล้ว มันก็อาจเข้าข่ายละเมิดได้ (เท่าที่อ่านกระทู้นี้มาสรุปได้ว่าอย่างนั้น) ถ้าให้มองโดยส่วนตัวก็คงคิดว่า ไม่น่าจะเจอหรอกครับ แต่ถ้าให้คิดถึงแง่คนแต่งแล้ว เป็นผม มาเจอข้อมูลแบบนี้ก็คงเสียวๆเหมือนกัน มารอรับความรู้ต่อไปครับ จากคุณ : Neromics (Neromics) - [ 24 ก.ค. 49 21:31:54 ]

ความคิดเห็นที่ 77 เอ่อ...... หนมจีนขออนุญาตออกความเห็น อย่างนักเรียนกฎหมาย และแต่ไม่ได้ practice กฎหมายลิขสิทธิ์อยู่นะคะ การใช้เพลง หรือ รูป ประกอบในงานของตัวเองไม่น่าจะละเมิดลิขสิทธิ์นะคะ เหตุผลประกอบอยู่ข้างล่างนี้แล้ว ความคิดเห็นที่ 725 ชื่อ : ทะแนะเข้ามาตอบอีกข้อ ความคิดเห็น : การนำเพลงหรือรูปมาใส่ในงานเขียน ถ้ามีการให้เครดิต ผิดหรือไม่? คำถามนี้ มีสองประเด็น "ที่ไม่เกี่ยวข้องกัน" ค่ะ เรื่องแรก การนำงานของผู้อื่นมาใส่ในงานของตัวเอง การกระทำดังกล่าว ถือเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์โดยการทำซ้ำ และเผยแพร่ต่อสาธารณชน แต่ทั้งนี้ มาตรา 32 กำหนดว่า "... หากไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์จากงานอันมีลิขสิทธิ์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์และ ไม่กระทบกระเทือนถึงสิทธิอันชอบด้วยกฎหมายของเจ้าของลิขสิทธิ์เกินสมควร มิให้ถือว่า เป็นการละเมิดลิขสิทธิ์" เนื่องจากการนำบทเพลง (ไม่ว่าบางส่วน หรือทั้งหมด) มาใส่ไว้ในบทความ ไม่แสดงให้เห็นว่าจะ (1) กระทบต่อการแสวงหาผลประโยชน์ของเจ้าของสิทธิ หรือ (2) กระทบกระเทือนถึงสิทธิของเจ้าของสิทธิเกินสมควร เพราะฉะนั้น จึงเข้าข้อยกเว้น ไม่ถือเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ค่ะ การจะอ้างว่าหากเรื่องสั้นได้รับการตีพิมพ์ จะถือเป็นการกระทำเพื่อการค้า อันไม่อาจได้รับการยกเว้นตามมาตรา 32 นั้น ด้วยความเคารพต่อความเห็นที่แย้งกัน หนมจีนว่า เป็นการตีความที่ขัดแย้งกับเจตนารมณ์ของกฎหมายลิขสิทธิ์ ซึ่งต้องการสนับสนุนให้มีงานสร้างสรรค์ใหม่ๆขึ้น ความคุ้มครองทางกฎหมาย เป็นเพียงเครื่องมือที่ใช้ในการสนับสนุนวัตถุประสงค์ดังกล่าว มิใช่วัตถุประสงค์หลักของกฏหมายฉบับนี้ (off record – หนมจีนเห็นว่ามีหน่วยงานรัฐให้แนวการตีความแบบนั้นไว้ ซึ่งคิดว่าคงได้รับอิทธิพล (?) มาจากนายทุน หรือค่ายเทปค่ะ ซึ่งยังไม่มีคำพิพากษารองรับ) สรุป ตราบใดที่เจ้าของลิขสิทธิ์พิสูจน์ไม่ได้ว่า การเอางานของเขามาใส่ในงานเขียนของเรา ไม่ได้ทำให้เพลง หรือ รูปของเขา ซึ่งวางตลาดอยู่แล้ว ขายไม่ได้ หรือขายได้ถูกลง หรือทำให้คนเข้าใจงาน รวมถึงเจ้าของงานในทางที่ผิด ก็ไม่ละเมิดลิขสิทธิ์ค่ะ ประเด็นที่สอง การอ้างอิง (ให้เครดิต) (Moral Rights) เรื่องนี้เกิดจาก มาตรา 18 ที่ว่า “ผู้สร้างสรรค์งานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้มีสิทธิที่จะแสดงว่า ตนเป็นผู้สร้างสรรค์งานดังกล่าว” เพราะฉะนั้น ถ้ามีการเผยแพร่งานออกไปโดยไม่ได้อ้างอิงถึงผู้สร้างสรรค์ (ไม่ใช่เจ้าของลิขสิทธิ์) ก็จะเป็นการละเมิดสิทธิ์ (ไม่ใช่ละเมิดลิขสิทธิ์ – ต่างกันนิดนึงค่ะ) ของผู้สร้างสรรค์ เลยเป็นที่มาของการอ้างอิง ให้เครดิตเจ้าของงานค่ะ การใส่เครดิต ไม่ได้ทำให้การละเมิดลิขสิทธิ์ได้รับการยกเว้นนะคะ จากคุณ : หนมจีน - [ 26 ก.ค. 49 01:02:20 A:221.128.98.218 X: TicketID:063710 ]

ความคิดเห็นที่ 78 เติมอีกนิด.... เห็นนักเขียนหลายท่านกลัวกันว่า งานที่ออกไปแล้ว จะถูกฟ้องหรือไม่ หนมจีนฟันธงให้ไม่ได้ แต่บอกคร่าวๆว่า อย่ากลัวเลยค่ะ เพราะคดีที่ว่า ใช่ว่าทางเขาจะชนะซะเมื่อไหร่ คิดออกมาแล้วค่าฟ้อง กับค่าเสียหายที่แกรมมี่จะได้จากเราไม่คุ้มแน่ๆ แล้วถ้าขืนฟ้องจริงๆ ยังเสียถึงชื่อเสียงของบริษัทอีก ว่าแกรมมี่ทำไม่ถูก ขัดต่อวัตถุประสงค์ของกม. ฯลฯ เพราะงั้น relax ค่ะ ^-^ V จากคุณ : หนมจีน - [ 26 ก.ค. 49 01:12:34 A:221.128.98.218 X: TicketID:063710 ]

ความคิดเห็นที่ 79 มาโหวตให้ค่ะ   จากคุณ : ศรีสุรางค์ - [ 26 ก.ค. 49 09:07:36 ]

ความคิดเห็นที่ 80 มาโล่งใจ เฮ้อ...ถึงจะไม่ปลอดภัยร้อยเปอร์เซนต์ แต่เราก็ลดความกังวลลงได้มากทีเดียว (ที่เหลือคงต้องแล้วแต่เวรแต่กรรม) ขอบคุณมากนะคะ จากคุณ : Lady Oscar (Loki Trickster) - [ 26 ก.ค. 49 15:51:46 ]

ความคิดเห็นที่ 81 แวะกลับมาติดตามเป็นระยะๆ เช่นเคย ขอบคุณเพื่อนๆ ที่มาแบ่งปันความรู้กันมากครับ (คุณหนมจีนด้วยนะ อิๆๆ) จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 27 ก.ค. 49 09:19:53 ]

ความคิดเห็นที่ 82 คุณหนมจีนเยี่ยมมากครับ  มองได้มุมกว้างดีมาก ๆ  *0* จากคุณ : ปฤษณะ - [ 27 ก.ค. 49 15:25:19 ]