ความคิดเห็นที่ 1 ลองคิดเล่นๆ ถ้าเสิร์ชด้วยข้อความในนิยายจะได้มั้ยน้า เผื่อโป๊ะเชะ ฮ่ะๆๆ (ยังไม่เคยลองนะจ๊ะ แค่คิดเล่นๆ เฉยๆ) ตอนนี้คิดเรื่องนี้จนประสาทจะกินอยู่แล้วเนี่ย ตอนกรณีคุณซันนี่ไชน์ลอกหลายคนส่ง สนพ เพื่อนๆ ชาวถนนฯ ก็หนีลงบล็อกกันหมด เรารึอุตส่าห์คิดว่า เขียนแนวนี้ ไม่ค่อยมีคนอ่าน ท่าทางน่าจะปลอดภัย อ้าวเฮ้ย... เรื่องของคุณคิงฯ ที่เพิ่งโดนไป ก็แนวนี้นี่หว่า อะจ๊าก  มันจะมีอะไรปลอดภัยมั้ยเนี่ย บนเว็บ ปวดหัว ปวดหัว ปวดมาหลายวันแล้ว (ไหนๆ กระทู้นี้ก็ชวนคุย เลยขอบ่นหน่อยเถอะ อยากระบายยยยยยย) จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 19 ก.ค. 49 20:20:27 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตามสบายเลย เฮีย..แหม จะให้หนีไปลง blog ก็ไม่ไหว ระบบ blog เล่นอยากจังอ่ะ ไหนจะโลด ได้ช้าอีก แล้วเวลา เรา updateตอนใหม่ เพื่อนๆในนี้จะรู้กันไหมเนี่ย เฮ้อ.. บ่นด้วยอีกคน กร้ากกกก จากคุณ : วิงจี้ (winggy) - [ 19 ก.ค. 49 20:47:25 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เอ่อ..มีความคิดเล็กๆ (ด้วยคน)ว่า อีกหน่อย ทางสนพ. อาจจะมีกฏเพิ่มขึ้นอีกข้อ (นอกจากห้าม ลอกเลียน ดัดแปลง งานของผู้อื่นแล้ว) ไม่รับพิจารณางานที่เคยเผยแพร่ทางอินเตอร์เนท (หรือห้ามเผยแพร่ทางอินเตอร์เนท!!! เพื่อที่จะได้ไม่ต้องปวดหัว-เสี่ยงกับมนุษย์Copyทั้งหลาย Ha) เอ่อ แค่คิดเล่นๆนะค่ะ (แล้วเราจะกลับไปสู่ยุคส่งต้นฉบับทางไปรษณีย์อีกครั้งหนึ่ง) ปล. ไม่เคยเสริซ์ต้นฉบับในกูลเกิ้ลเหมือนกัน แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 49 21:14:58 แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 49 21:14:17 จากคุณ : สายลมอิสระ - [ 19 ก.ค. 49 21:13:32 ]

ความคิดเห็นที่ 4 นั่นสินะ.. ถ้าทำอย่างนั้น พอกลับไปสู่ยุคไปรษณี ก็ต้องรอผลพิจารณากันอีก 4-5 เดือน .. เฮ้อ.. แต่ถึงยังไง ทางสำนักพิมพ์ก็ต้องมาตรวจสอบอยู่ดี ว่างานนี้ มีเผยแพร่ในเนท หรือเปล่า เพิ่มงานสำหรับในการตรวจสอบขึ้นไปอีก ก็จะเพิ่มเวลา พิจารณาขึ้นไปอีก งานนี้ละโอ้ยย..คงจะนานโข 555 จากคุณ : วิงจี้ (winggy) - [ 19 ก.ค. 49 21:26:53 ]

ความคิดเห็นที่ 5 น่านสิๆ อยากรู้เหมือนกันว่าจะตรวจสอบยังไงดี T^T ลองเสิร์ชดูก็ไม่พบ แต่มันอาจจะไปหลบอยู่หลืบไหนของเน็ตก็ได้ (คิดวิตกไปเองว่าจะโดนลอก 555+) แต่หวังว่า ... คงจะไม่โดนหรอกมั้ง T___T จากคุณ : iNt_GaL - [ 19 ก.ค. 49 21:33:48 ]

ความคิดเห็นที่ 6 555555 นั่นสิเนอะ พี่โรส.. ก็ได้แต่กลัว กังวล แหม.. เคย อยู่กันอย่างปรกติ สุขแท้ๆเชียว พวกหนูนักก้อบนี่ ไม่น่าเลยจริงๆ -_-" แต่ก็เถอะนะ ไหนๆ ก็ เสิร์วไม่พบ คิดซะว่า ยังไม่มีใครมาทำแบบนั้นกับเรื่องของเราแล้วกัน คิดในแง่ดีไว้ก่อน ก่อนจะประสาทกินตาย เพราะแค่แก้ปัญหาในนิยายตัวเอง ก็เล่นเอา เครียดจะแย่ อยู่แล้ว 5555 จากคุณ : วิงจี้ (winggy) - [ 19 ก.ค. 49 22:51:46 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เพิ่มอาชีพใหม่ "สายตรวจอินเตอร์เน็ต" ตรวจมันทุกเวป ทุกสนพ. ไม่ว่าจะนิยายรึบทความ ไม่ก็ทางสนพ.จัดตำแหน่งนี้ขึ้นมาเอง มางานมาก็เสิร์ชในเน็ตก่อนว่ามีมั้ย ใช่เจ้าของเรื่อง/บทความรึเปล่า ถ้าเจอว่ามีการก้อปกัน ก็แจ้งคู่กรณีทั้งสองฝ่ายเลย แค่เสนอเล่นๆนะค๊าบบ หรือจะมีจริงๆดีอะ ปล.ไปเจอบทความในสวนลุม โดนนิตยสารจกไป 4-5 แห่ง จิตตกเลยคับงานนี้ จากคุณ : ไข่หวาน (ทะเลหวาน) - [ 20 ก.ค. 49 05:59:53 ]

ความคิดเห็นที่ 8 พวกนิตยสารเนี่ยก็ตัวดี ชอบเอากระทู้ในเว็บ (พันทิปโดนเย้อ) ในบล็อกไปลงหน้าตาเฉย  ได้ยินว่า บางเจ้าแบบไม่บอกด้วยซ้ำว่ามาจากไหนของใคร  ใส่ชื่อคนเขียนเฉยเลยอ้ะ  โอ๊ย อย่างจะคลั่ง   อยู่บนเว็บยังพอค้นได้ เอาไปลงนิตยสารเนี่ย ถ้าไม่ซื้อฉบับนั้น มันจะไปเจอได้ไง  เกลียดๆๆ พวกนี้ที่สุด  อยากแช่งให้อดข้าวจริงๆ เลย หากินกับหยาดเหงื่อแรงงานคนอื่นเนี่ย (แบบว่าถ้าเอาไปลงนิตยสารประเภทเพื่อสาธารณประโยชน์ แจกฟรี หรือขายถูกๆ เช่นมูลนิธิ อะไรเงี้ย แล้วก็ขออนุญาตซะก่อน จะไม่ว่าเล้ยจริงๆ) ตำแหน่งสายตรวจอินเตอร์เน็ตมีเงินเดือนเปล่าอ้ะ  ถ้ามีก็จะได้สมัคร วันๆ นั่งอ่านนิยายบนเว็บจนตาบอด กร๊าก หนูวิงจี้ เมื่อก่อนเฮียมีบล็อกเหมือนกันนะ (ตอนนี้ร้างไปแล้ว)  แต่มันโหลดยากกกกกกกก สุดยอด  กว่าจะอัพ กว่าจะแก้ กว่าจะมา มันไม่ทันใจเหมือนกระทู้พันทิปเลย   เข้าใจแหละ ว่าระบบมันซับซ้อนและมีลูกเล่นมากกว่า ก็พยายามทนๆ ไป  มาตายเอาตรงที่ถึงน้องเจตนาจะแรงดีใช้ได้ (ชื่อคอมฯ บนโต๊ะจ้ะ)   แต่น้องเน็ตมันแรงไม่ดีเท่า  แบบว่าบางบล็อกนะ เปิดตั้งนาน มีแต่เพลงกับสีพื้น ไม่มีอะไรขึ้นเลย โอ๊ย เหนื่อยใจ  สุดท้ายเลยเลิกเล่นบล็อก เพราะอายเวลามีคนมาเยี่ยมแล้วไปเยี่ยมตอบเขาไม่ได้ เปิดไม่ขึ้น   กร๊ากกกก คิดตามคุณสายลมฯ ว่า ถ้า สนพ งดรับพิจารณานิยายที่เคยลงเน็ต  แบบนี้ผมก็อดส่งอะจิ  เพราะชอบให้มีคนอ่านบนเน็ตที่สุดเลย  มีความสุขเวลาเม้าท์กับคนอ่านอ้ะ ฮ่ะๆๆ แย่แร้วววว คุณโรสครับ  ไม่อยากขู่เลย (กลัวจะหัวใจวายไปกว่านี้) ว่าเรื่องของคุณโรสสนุกมั่กๆ โปรดรีบส่ง สนพ ทันทีที่ลงจบ (หรือก่อนจบ) อาจมีมือดี (ที่จริงเลว) คว้าไปนะ ฮึ่ม พอขู่เสร็จก็รีบปลอบ  แต่เรื่องคุณโรสคนอ่านเยอะ และมีคนจำฝีมือได้เยอะ  ถ้าเกิดอะไรขึ้น (แต่หวังว่าไม่เกิดนะคร้าบ touch wood) จะต้องมีคนอ่านเจอโดยเร็วแน่ครับ เนี่ยผมยังกลัวๆ อยู่เลย คิดว่าเรื่องแนวผมไม่น่าโดนแล้วนะ ยังโดนได้อีก โอ๊ย ปวดปอดดดดด... จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 20 ก.ค. 49 09:02:53 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ่ะนะ เฮียพีท เล่นพูดอย่างนี้ พี่โรส ก็ตกใจแย่สิ แต่ยืนยันนะ เรื่องที่พี่โรสเขียน สนุกจริงๆ อิอิ เพิ่มงานสายตรวจเหรอ... อืม เป็นอาชีพที่น่าสนใจนะ ชอบอ่านนิยายอยู่แล้วด้วย แต่ แหม ถ้า 30-50% เป็นพวกนิยาย ไร้ภาษา (พวกภาษาวิษัต อ่ะจ๊ะ) คงได้หงุดหงิดใจเพิ่มขึ้น อีก เป็นสองเท่า อิอิ อืม.. วิงจี้ก็เพิ่งเคยลงในเน็ตครั้งแรกเนี่ยแหละนะ จะว่าไป ที่ลงก็ประมาณ 40% น่าจะได้ คนอ่านก็ยังไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ จะให้เลิกลงเพราะกลัวเรื่องโดน ก้อบปี้ ก็นะ.. ไม่อยากเสียเพื่อนๆที่คอยตามอ่านกันอยู่อ่ะจ๊ะ ... ไม่ทันไร ก็หลงรักเพื่อนๆในนี้ซะแล้ว .. จะให้ไม่แปะ ก็ทำไม่ได้เน้อ..จะแปะต่อก็ออกจะกลัวๆอ่ะ ... เพราะเรื่องมีคนอ่านน้อย..เกิดใครเอาเราไป.. ก็ไม่ต้องรู้กัน ... เฮ้อ ...และที่กลัวที่สุด ก็คือ กลัวเจอคนก้อบน่าทน แล้วเถียงว่างานนี้ วิงจี้ต่างหากที่เป็นคนก้อบเขามา...โอย ถ้าเจออย่างนี้ คงช๊อก ลมใส่แน่ๆ แต่จะบอกเอาไว้อย่างนะเฮียพีท.. เรื่องแนวของพี่น่ะ.. มีประมาณ 20% น่าจะได้นะในเด็กดีอ่ะ... ก็ถือว่าเยอะนะ เรื่องในเด็กมีมีประประ 7000 กว่าเรื่อง ..แต่ไม่ต้องห่วง ที่วิงจี้อ่านๆไป ยังไม่เจอ ตาพี่ฟ่อนกะนายคีติ ที่ไหน อิอิ เบาใจได้เปาะหนึ่ง อ่ะ แต่ก็จริงนะ พวกนิตยสารน่ะ ชอบมาเอาเรื่องในนี้ไปตีพิมพ์หน้าตาเฉย บางสำนึกพิมพ์เลวร้ายหนักกว่า เรื่องที่เราส่งพิจารณา ไป จดหมายตอบมาว่าไม่ผ่าน แต่กลับเห็นเรื่องของเราตีพิมพ์วางอยู่บนแผง แล้วพอถามไป ถามมา ก็บอกว่า เป็นแค่ e-mail FW  เชอะ พูดมาได้หน้าด้านๆ จริงๆ เมื่อก่อนวิงจี้เคยโดนมาเรื่องหนึ่ง นานมากๆเลย ไม่บอกหรอกว่าเรื่องอะไร พูดไปตอนนี้ก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา แต่จะว่าไป ตอนนี้เรื่องของวิจี้ก็กำลังอยู่ในระหว่างพิจารณาเหมือนกัน กำสำนักพิมพ์หนึ่ง... หวังอยู่ว่า คงไม่โดนแบบเดิมอีก ..ไอ้เรื่องไม่ผ่านนี่ ไม่เสียใจเท่า ...ไม่ผ่านแต่เห็นอยู่บนแผงหนังสือ...เห็นด้วยไหม.. จากคุณ : วิงจี้ (winggy) - [ 20 ก.ค. 49 10:51:47 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ถือว่าคุยแบบไม่เครียดก็แล้วกัน (กระทู้อื่นเครียดมากแล้ว มาตรากฏหมายเยอะมากๆ แหะๆ) จะว่าไปแล้ว เมื่อก่อน สมัยใช้พิมพ์ดีดพิมพ์ต้นฉบับส่งตามหน้านิตยสารหรือหนังสือพิมพ์นะค่ะ (มันบ่งบอกอายุเราน่าดูเลยแหะ) เวลาส่งต้นฉบับไป ต้องแนบสำเนาบัตรประชาชนไปด้วย หนึ่ง.เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของผลงงานที่แท้จริง สอง. เพื่อให้ฝ่ายบัญชีจัดส่งค่าต้นฉบับ ถ้าลองนับนิ้วดู จะยุคใช้พิมพ์ดีดหรือคอมพิวเตอร์ ระยะเวลาที่สนพ.แต่ละแห่งพิจารณางานจะประมาณ2-3เดือน หลังจากรับต้นฉบับแล้ว  (อันนี้ไม่ค่อยต่างกันนัก) วกกลับเข้ามาที่ประเด็นCopy กันอีกครั้ง นอกจากมนุษย์Copy จะทำการCopyต้นฉบับ(ที่ถูกใจ)ไว้ในครอบครองแล้ว ยังพวกสนพ. ที่จ้างGhost writerมาเขียนหนังสือโดยใช้วิการ "ยำ" ต้นฉบับจากแหล่งต่างๆ กลายมาเป็นเล่มๆเพื่อขายได้   ส่วนใหญ่(เท่าที่เคยทราบมา) แนวท่องเที่ยว แล้วก็ความสวยความงาม (จะเรียกว่าเป็นหนังสือตลาดล่างก็ได้ - ที่ไม่เน้นตัวคนเขียนนัก) นอกจากจะถามหาจิตสำนึก &สามัญสำนึก กับนักเขียน(บางคน) แล้วยังต้องถามไปถึงสนพ.(บางแห่ง)อีกด้วย แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 49 19:14:28 จากคุณ : สายลมอิสระ - [ 20 ก.ค. 49 19:12:59 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เสียใจและเห็นใจคุณ winggy จัง ทำไมสำนักพิมพ์นั้นหน้าด้านขนาดนั้นล่ะคะ อยากรู้จังว่าสำนักพิมพ์อะไร อยากจะทราบเหมือนคุณ winggy ว่า เราจะตรวจสอบได้ยังไง ว่ามีใครลอกงานเราหรือเปล่าแล้ว (ถึงเราจะเป็นแค่นักเขียนสมัครเล่น แต่ก็ไม่อยากให้ใครมาปู้ยี่ปู้ยำงานเขียนที่เรารักและหวงแหน แค่คิดก็เจ็บปวดใจแล้วค่ะ) และขออนุญาตคุยกับคุณพีทคุงนิดนึงนะคะ อยากแสดงความชื่นชมในความกล้าหาญของคุณพีทคุง ในกระทู้เกี่ยวกับเรื่องละเมิดลิขสิทธิ์อันนึงที่กำลังเป็นกระทู้แนะนำอยู่ในตอนนี้ ที่คุณได้ช่วยปกป้องผู้ที่กล้าออกความเห็นที่เป็นกลาง (ซึ่งเราได้รับความรู้ทางกฎหมายลิขสิทธิ์ที่เราไม่เคยรู้มาก่อนเลย จากการอ่านความเห็นของคุณคนนั้นด้วย แต่ไม่มีโอกาสได้ขอบคุณเลย เพราะรู้สึกว่ากระทู้นั้น คุยกันด้วยความรู้สึกรุนแรง เราไม่ค่อยชอบเข้าไปอยู่ในท่ามกลางความขัดแย้งเท่าไหร่) การกระทำของคุณทำให้น้ำตาซึมนะคะ (พูดจริงๆ นะคะ ไม่ได้เว่อร์) เพราะทำให้เรานึกถึงสำนวนกำลังภายในที่ว่า "เห็นความอยุติธรรม ชักดาบเข้าช่วยเหลือ" (แม้แต่กำลังเขียนตอนนี้ ก็ยังน้ำตาซึมอยู่นิดๆ ) รู้สึกนับถือคุณจริงๆ ค่ะ ขอบคุณคุณ winggy ที่ตั้งกระทู้นี้ ซึ่งทำให้เราได้มีโอกาสบอกคุณพีทคุงถึงความรู้สึกข้างต้นด้วย แก้ไขเมื่อ 22 ก.ค. 49 19:56:39 จากคุณ : galdewis - [ 20 ก.ค. 49 19:14:42 ]

ความคิดเห็นที่ 12 นั่นดิเฮีย ในพันทิปโดนกันเยอะแยะเลย แล้วงี้จะทำไงอะ ไม่ใช่ว่าสายตรวจอินเตอร์เน็ตจะกลายเป็นสายก้อปอินเตอร์เน็ตไป สยองขวัญเลยงานนี้ บทความในสวนลุมมิใช่ของทิพค่ะ เป็นบมความตัดพ้อสาวของคุณคุ้กกี้เค้า จามลิ้งค์นี้ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L4549764/L4549764.html จากคุณ : ไข่หวาน (ทะเลหวาน) - [ 20 ก.ค. 49 22:20:49 ]

ความคิดเห็นที่ 13 โรสไม่ใช่คนหวาดระแวงอะค่ะ 555 ไม่ใช่สิ ใช้คำยังไงถึงจะถูกนะ เป็นคนมองโลกในแง่ดีมั้งคะ คิดว่าตัวเองคงไม่โดนหรอก(มั้ง) (ไม่ได้ชี้โพรงให้กระต่ายมาลอกของเค้านะ) วันก่อนก็เจอหนังสือพิมพ์เอา fwd. mail ไปลง คมชัดลึก เอาในเฉลิมไทยไปลงเรื่อง ซับนรก ที่แปลผิดๆ ไม่มีการให้เครดิตว่ามาจาก fwd.mail หรือที่ไหนด้วย กลับลงชื่อเจ้าของคอลัมน์เฉยเลย รู้สึกไม่ชอบอย่างแรง ที่ทำแบบนี้ ทำไมถึงไม่มีจิตสำนึกบ้าง ถ้าเรียนจบมา ผ่านการทำวิทยานิพนธ์ก็น่าจะรู้ว่าการลอกนั้น หรือ การหยิบยกของเขามาใช้ โดยไม่ให้เครดิตถึอว่ามีความผิด ร้ายแรงมาก แล้วทำไมยังทำ นี่พูดถึงกรณีที่หนังสือพิมพ์ หรือนิตยสารเอาไปลงนะคะ แต่ถ้าเป็นพวกเด็กๆที่ไม่รู้ประสี(หรือพวกเอาแต่ได้) ก็ได้แต่ปกป้องตัวเองต่อไป ... ด้วยการหาหลักฐาน ให้ได้ว่าเป็นของเรา แต่ก็ทำได้แค่นี้อะ ทำอะไรไม่ได้เลย จะโดนหรือไม่ก็ไม่รู้ แต่ส่วนตัวยังไม่เคยโดนค่ะ เคยแต่โดนแบบตอนทำรายงานที่ส่งอจ. อันนี้ซวยเองค่ะ ที่ดันไปลืมไฟล์งานไว้ที่คอมคณะฯตอนปรินท์ เลยโดนเพื่อนซิวไปส่งเฉยเลย T^T ช้ำใจมาก แต่โชคดีคที่เราเครดิตดีกว่า อจ.เลยปรับอีกคนเอฟไป แต่ก็เครียดนะ เพราะไม่รู้ว่าทำไมเพื่อนกันก็ยังทำกันได้ แบบนั้น -__-'' เฮ้อๆ แล้วถ้ามาเจอกับนิยายที่กว่าจะเค้นออกมาจากหัวได้ โรสคง...ฟิวส์ขาดแน่ๆ >__< ปล. เห็นด้วยกับคุณคห.ข้างบนนิดๆว่า ถ้ามีการบอกว่า ห้ามแม้แต่การลงแล้วมีเครดิต เพราะที่จริงยังไงๆก็ไม่ควร งานของทุกคน ล้วนออกมาจากความคิดของคนคนนั้น คุณไม่มีสิทธิ์เอางานคนอื่นไปใช้ แม้ว่าจะบอกว่าชอบก็เถอะ :( ... เพราะเราว่าคนที่เขาเป็นเจ้าของ เขาคงจะไม่พอใจมากกว่าภูมิใจหรอกนะ ที่งานเขาออกไปโลดแล่นโดยไม่รู้แบบนั้น อีกปล. อิอิ คุณพีท ... กับวิงจี้ ขอบคุณนะคะ แหะๆ เขินจัง แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 49 23:15:26 แก้ไขเมื่อ 20 ก.ค. 49 23:13:31 จากคุณ : iNt_GaL - [ 20 ก.ค. 49 23:10:27 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตื่นเช้ามาคุยเล่น อีกรอบ อิๆๆ หนูวิงจี้ (เหย้ย เหมือนตอบทู้เลยเว้ย แต่ทู้นี้คุยสนุก คุยแล้วอารมณ์ดี อิๆๆ) เฮียไม่ได้ตั้งใจแกล้งคุณโรสหรอกนะ แต่เรื่องสนุกๆ ทั้งหลายเนี่ย เห็นแล้วเสียวแทน (อ้าว ยิ่งขู่ใหญ่ กร๊าก) อะเจ้ย เลยโดนขู่กลับเลย  เรื่องแนวเฮียเด็กดีมันเยอะขนาดนั้นเลยเหรอ โห น่าปลื้มแทนแนว อิๆๆ หมัยก่อน เมื่อปี 46 เฮียเอานิยายมาลงถนนฯ ครั้งแรก นอกจากคุณ SONG982 ที่ลงแนวสะท้อนสังคม ซึ่งบางส่วนมีฉากอีโรติกทุกเพศทุกวัย (แบบมีสาระแล้ว) ตอนนั้นไม่มีนิยายแนวเกย์ในถนนฯ จากนักเขียนคนอื่นอีกเลยเท่าที่รู้ ลงกระทู้แรก มีคนบอกว่า "ขนลุก" ไปหลายคน ฮ่ะๆๆ (คนนึงก็ลุกแบบขำๆ ลุกแล้วยังอ่าน อีกคนคงกลัว เลิกอ่านไปเลย) พอลงกระทู้สอง เฮียบอกว่าขอบคุณที่ติดตาม (ก็ดีใจจริงๆ นี่หน่า) มีคน(ไม่ใช้ล็อกอิน) มาบอกว่า เรื่องแบบนี้ใครเขาติดตามกัน  งืด... กำลังจะหน้าซีด ก็ปรากฏว่าเพื่อนในถนนฯ นี่แหละ  มาตอบทู้ปกป้อง ว่าไม่ชอบก็ไม่ต้องอ่าน  เฮียงี้ปลื๊มปลื้ม เอิ๊ก เรื่องสายตรวจอินเตอร์เน็ต เฮียก็สมัครไปงั้นๆ แหละ  เอาเข้าจริงก็คงไม่ไหวหรอก ทุกวันนี้อยากอ่านนิยายให้มีความสุข ถ้าต้องมานั่งสแกนว่าใครลอกใคร คงไม่เป็นอันซึมซับกัน ทำแล้วเครียดแน่เลย เหอะๆๆ เรื่องเสนอ สนพ มีเพื่อนบนถนนฯ นี่แหละ คุยเอ็มกัน เขาบอกว่าเขาก็เคยเจอแบบเดียวกันเนี่ย ต่อไปนี้ถ้าจะเสนอ สนพ ก็จะเสนอที่ที่มีคนเคยทำงานด้วย เคยพิมพ์งานด้วยอะไรเงี้ย อย่างน้อยก็เชื่อใจได้ รู้เปล่า (วันก่อนไปเจอกระทู้ในห้องสมุด ของใครก็ลืมแล้ว) จดทะเบียน สนพ มันทำได้ง่ายๆ เลยนะ เราจะรู้ได้ไงว่า สนพ นั้นๆ มีเกียรติและมีความรับผิดชอบ ยากจัง (อย่าว่าแต่ สนพ เล็กๆ เลย ที่น่ากลัว สนพ ใหญ่ๆ ทำตัวชั่วๆ ลอกงานมาลงนิตยสาร มาพิมพ์ ก็มีให้เห็นเป็นระยะๆ ฮึ่ม) คุณสายลมอิสระ เห็นด้วยคร้าบ เห็นด้วยๆๆๆ  เรื่องนักเขียนผีก็เคยได้ยินมา ถ้าเอามาเขียนแบบรายงานหรือรีวิว ที่มีการอ้างแหล่งข้อมูลก็ว่าไปอย่าง แต่อาการ "ยำต้นฉบับ" จับมาใส่ชื่อตัวเองเนี่ย  ฮึ่มๆๆๆ (แง่ง....) คุณ galdewis ข้อความคุ้มครองลิขสิทธิ์ของคุณ galdewis สุดยอดครับ  โดยเฉพาะตรงที่ขีดเส้นใต้อ้ะ  บางคนคิดว่า ถ้าก๊อปมาลงแล้วใส่ชื่อผู้เขียนไว้อย่างเดียว ก็ไม่เป็นไรแล้ว  ไม่ด๊ายยย ไม่ได้เด็ดขาด ฮึ่ม  ยิ่งบอกด้วยว่าเป็นคดีอาญา ยิ่งดีใหญ่ วิธีป้องกันของผม เมื่อวานยังไม่ยุติดี ตอนนี้ยุติแล้วครับ ผมแบบฮึ่ดมากเลยนะ ทำเป็นรูปเลย  บทนึงก็รูปนึง  บนพื้นหลังก็มีลายน้ำนามปากกาของผมจางๆ  แล้วแปะหัวแปะท้ายด้วยข้อความเตือนแบบคุณ galdewis แต่สั้นกว่า (มากๆ เพราะมันกินเนื้อที่ไฟล์ งืม) ครับ ข้อดีคือ คือ ป้องกันการเซฟข้อความโดยตรงได้แน่ๆ เพราะมันเป็นรูป กร๊าก และก็ไม่ต้องใช้สคริปต์วุ่นวายในแต่ละหน้า (ซึ่งผมมึนสนิท)  แถมยังจัดหน้าได้สวยงามอีก เอิ๊ก แต่ข้อเสียมันเยอะเหลือเกิน ขอบอก ได้แก่ - ขนาดไฟล์ใหญ่กว่าข้อความเยอะ ของผมบทละร้อยกว่าเคแน่ะ  แต่นึกๆ ดูแล้ว ก็พอๆ กับการเอาไปลงบล็อกนะครับ เพราะบล็อกนึงรูปเยอะ และมีส่วนตกแต่งอื่นๆ ที่ใช้ขนาดข้อมูลเยอะเหมือนกัน - ขั้นตอนเยอะ ใช้เวลามาก  จากต้นฉบับเดิม ถ้าลงเป็นข้อความอาจต้องจัดหน้านิดหน่อย  แต่ลงเป็นรูปนี่ จัดหน้าเสร็จ ต้องแปลงให้เป็นรูปก่อน (ซึ่งก็มีขั้นตอนย่อยๆ ข้างในอีก ฮวบ...) - แก้ยาก  ข้อความนี่แก้แล้ว จัดนิดหน่อยก็ลงได้เลย  รูปภาพนี่ โฮ้ว... แก้เสร็จแล้วต้องผ่านกระบวนการอีกรอบ  โฮก (อยากสลบ) - ป้องกันไม่ได้ทุกอย่างอยู่ดี  อ่านเจอในกระทู้ใกล้เคียงว่า ขนาดเปิดหนังสือพิมพ์ตามยังมีมาแล้ว ประสาอะไรกับปริ๊นต์จากเว็บมาพิมพ์ โฮ่ๆๆ (อยากกลิ้ง) เอารูปประกอบมาให้ดูขำๆ ครับ  ข้อความเตือนข้างบน คิดเท่าไหร่ก็ไม่ออก และกลัวมันกินที่ เลยมาแค่เนี้ย จุ๊ดเดียว (แต่ผมปิดหัวปิดท้ายเลย ไปแปะไว้ใต้บทอีกที)  ส่วนลายน้ำเขียวๆ "พิธันดร" ผมจะทำซ้ำเป็นระยะห่างๆ ตลอดทั้งบทครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 21 ก.ค. 49 07:43:27 ]

ความคิดเห็นที่ 15 (ต่อครับ อิๆๆ) อ่า... ลืมไปว่ายังมีข้อเสียอีกข้อครับ  รูปเนี่ย มันเซฟได้ ง่ายมากๆ เลย  แต่ก็นะ หน้าเว็บทั้งหน้าก็เซฟได้เหมือนกัน  ถ้าคิดจะลอกเขาก็คงเซฟไว้อยู่ดี ไม่รู้จะทำไงแล้ว จ๊ากกกก ลงท้าย ขอขอบคุณคุณ galdewis มากครับ เรื่องเหตุเกิดที่อีกกระทู้นึง  อยากบอกว่า อ่านที่คุณเขียนมาแล้วผมตื้นตันใจมากจริงๆ  ใจจริงแล้วผมก็ไม่ค่อยอยากอยู่ท่ามกลางความขัดแย้งเหมือนกันแหละครับ ทั้งต้องการรักษาภาพพจน์ด้วย (เอิ๊ก) แล้วก็ไม่อยากถูกเกลียดนะ   ที่ทำไปไม่ใช่เพราะกล้าหาญอะไรมากมายหรอกครับ เพราะอารมณ์น้อยใจมากกว่า จริงๆ นะ คือเห็นใจคนที่โกรธแค้นเพราะเรื่องนี้ ผมเองก็เป็น (เล่นเอาปวดหัวข้ามอาทิตย์แล้วเนี่ย) แต่น้อยใจว่าทำไมคนที่เขาพยายามระงับอารมณ์ คุยดีๆ ต้องโดนแบบนี้ด้วย  เลยเกิดอาการฉุนขาด ลืมกลัวตาย แหะๆๆ   พอลงไปแล้วก็กลัวเหมือนกันครับ อ่านที่คุณ galdewis เขียนแล้วถึงได้รู้สึกตื้นตันมากไง ทำให้รู้สึกว่าที่นั่งเถียงๆๆ ไปยืดยาวนั่น ไม่ได้เสียแรงเปล่าเลย  ขอบคุณมากๆ นะครับ คุณโรส ขอปิดท้ายด้วยการขำคุณโรสประโยคนี้หน่อยเถอะ "(ไม่ได้ชี้โพรงให้กระต่ายมาลอกของเค้านะ)" กร๊าก สาธุ  ได้โปรดอย่ามาลอกงานของพวกเราเลย ชิ่วๆๆ ได้โปรดไปไกลๆ ชิ่วๆ  แบบนี้ต้องขู่ๆๆ แบบคุณ galdewis ให้รู้ว่า "ถ้าลอกล่ะก็ จะเอาจริงนะเฟ้ย อัยการหนุนหลัง โฮ่ๆๆ" จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 21 ก.ค. 49 07:53:22 ]

ความคิดเห็นที่ 16 แหะๆ แบบว่า ยังไม่ทันได้อ่านหมด แต่ขอตอบก่อน คิดว่าคงหาวิธีพิสูจน์ยากนะคะ กว่าจะรู้ว่างานของเราโดนก๊อปไปหรือเปล่า แต่เรื่อง การงดรับงานที่เคยโพสลงอินเตอร์เนต คิดว่าคังไม่เกิดแน่นอนค่ะ เพราะการเผยแพร่งานทางเนตนั้น แล้วผลงานนั้นได้ตีพิมพ์ ย่อมเป็นการรับประกันขั้นแรกให้กับทาง สนพ. ว่า งานชิ้นนั้นมีคนอ่านแน่นอน อย่างน้อยก็มีแฟนกลุ่มหนึ่งของเรื่องหรือนักเขียนคนนั้นที่จะตามไปซื้อหนังสือที่ตีพิมพ์ออกมา จึงนับได้ว่าการลงงานในอินเตอร์เนตเป็นการตลาดอย่างหนึ่งด้วย จริงๆ แล้ว...เมื่อตกลงรับพิมพ์ นักเขียนทุกคนต้องส่งสำเนาบัตรประชาชนให้กับ สนพ. อยู่แล้วนะคะ โดยเฉพาะถ้ามีขั้นตอนของการเซ็นสัญญาด้วยแล้ว หลีกเลี่ยงการเปิดเผยตัวตนไม่ได้ค่ะ และสำคัญที่สุดก็เวลารับเงินนี่แหละ เขาต้องใช้บัตรประชาชนในการออกใบเสร็จ และใบหักภาษี ณ ที่จ่าย ตัวเองคิดว่า ทางที่ป้องกันได้มากที่สุด สำหรับกรณีการลอกเลียนงานทางอินเตอร์เนตแล้วเอาไปขายเป็นของตัวเอง ก็คือ...งดลง งดโพส เขียนจบก็ส่ง สนพ. ไปเลย แต่นั่นก็หมายความว่าแฟนที่อ่านทางเนตก็จะอดอ่านไปด้วย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า เมื่องานคุณออกมาเป็นเล่ม จะไม่โดนลอกนะคะ กรณีที่เคยเกิดก็ฟ้องอยู่แล้วว่า ไม่ว่างานคุณจะเผยแพร่ทางไหน ในเนต หรือพิมพ์ออกมาเป็นเล่ม ก็มีสิทธิ์ถูกลอกเลียนกันได้ทั้งนั้น เพียงแต่อย่างไหนจะเจ็บใจกว่าเท่านั้น ระหว่าง...มีคนเอาเรื่องคุณไปทั้งเรื่อง โมเมว่าเป็นของตัวเองแล้วส่ง สนพ. พิมพ์รวมเล่ม กับ...มีคนคัดลอกเพียงบางส่วน บางตอนไปใส่ในเรื่องของตัวเอง แต่ไม่ว่าจะเป็นอย่างไหน...ก็ล้วนแล้วแต่ทำให้ผู้ที่ได้รับความเดือดร้อน เบื่อหน่ายและท้อใจได้ทั้งนั้น และก็มีความยุ่งยากทางกฎหมายทั้งสองกรณี หากจะเอาผิดกันจริงๆ จากคุณ : คีตาญชลี - [ 21 ก.ค. 49 13:49:02 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อ่ะนะ..จากที่พี่คีฯเล่ามา ก็นับเป็นประสบการณ์อีกด้านให้ต้องรู้ไว้นะคะ จนวิงจี้รู้สึกว่า การลอกกันมันเกิดขึ้น จนเกือบจะเรียกว่า ธรรมดา มีทางเดียวคือ เราต้องร่วม แรง ร่วมมือ ร่วมสายตา กันสอดส่อง เอาง่ายๆ แค่เวลาเอาอ่านเรื่อง หรือ ค้นหา เรื่องอะไรก็ตาม แล้วมี แว๊บๆ แปลกๆแบบที่เคยเห็นมาแล้ว ก็อ่านไอ้สิ่งนั้นสักนิด เผื่อจะเป็นงานของเพื่อนเรา หรือ ของเราก็ได้ แค่นี้ล่ะค่ะ ไอ้ที่รอดหูรอดตา ก็ช่างมันแล้วกัน แต่ เราจะเตือน ทุกกระทู้ว่า "สงวนสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ไม่อนุญาตให้คัดลอก ทำซ้ำและดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่ง นอกจากได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จากข้าพเจ้าซึ่งเป็นเจ้าของลิขสิทธ์เท่านั้น" และเอาเป็นว่าเราเตือนท่านแล้ว และ เราบอกท่านแล้ว หากท่านยังกระทำการคัดลอก ทำซ้ำและดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่ง เราจะดำเนินเป็นคดีอาญา ซึ่งไม่สามารถยอมความได้ อิอิ เล่นให้นัก เพื่อนๆคิดว่ายังไงจ๊ะ ดีจัง เฮียพีทเข้ามาตอบซะหมดแล้ววิงจี้เลยขอเสนอ ไว้แค่นี้แล้วกันนะจ๊ะ และพร้อมกันนี้ ขอเชิญชวนเพื่อน นำข้อความ นี้ไปติดพร้อมๆกัน เพื่อตอกย้ำ ผู้ที่คิดจะคัดลอก บางทีก็อาจจะรู้สึกหนาวๆร้อน ไปบ้างก็ได้ อิอิ แก้ไขเมื่อ 22 ก.ค. 49 14:03:19 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 49 22:24:09 จากคุณ : วิงจี้ (winggy) - [ 21 ก.ค. 49 22:21:08 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แหะๆๆ บ่ได้ตั้งใจแย่งตอบเน้อ  อารมณ์เม้าท์น่ะตัวเอง  นิดนึง "สงวนสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ไม่อนุญาติให้คัดลอก ทำซ้ำและดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่ง นอกจากได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษร จากข้าพเจ้าซึ่งเป็นเจ้าของลิขสิทธ์เท่านั้น" อนุญาต บ่มีสระอิเจ๊า จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 22 ก.ค. 49 09:54:53 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เอิ๊กกก พิมพ์เพิ่มให้ซะฉิบ...อ่ะนะ... จ๊ะจ๊ะ แก้ให้แย้ว 55555 จากคุณ : วิงจี้ (winggy) - [ 22 ก.ค. 49 14:00:03 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สงสัย นอกจากจะรณรงค์ไม่ใช้ภาษาวิบัติแล้ว ต้องเพิ่ม จิตสำนึก ลงไปด้วยอีกข้อ หุหุ จากคุณ : สายลมอิสระ - [ 22 ก.ค. 49 20:25:38 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ตอบพี่สายลมอิสระ ก็คงต้องเป็นอย่างนั้นมั้งคะ เหมือนคนเป็น พ่อ เป็น แม่ เป็นครู อาจาร์ ทุกปีตั้งมีเด็กเข้าใหม่ มีลูกเพิ่มขึ้น โตขึ้น เราก็คอยมาคอยสอนคอยย้ำกัน ทุกคน บางทีเราผ่านมาแล้ว เราอาจจะเผลอลืมไปบ้างก็ได้ว่า เมื่อก่อนเราก็โดนสอนมาแบบนี้ แต่พอเด็กรุ่นนี้ หรือ น้อง เราก็มองข้ามว่า น่าจะรู้แล้ว เหมือนที่เรารู้ แต่ จริงๆ คือเขาไม่รู้ เราเลยต้องคอยพร่ำคอยสอน พูดแล้วพูดอีก ย้ำแล้วย้ำอีก .. แล้วไอ้ตัวจิตสำนึก นี่ แหละ มันจะค่อยๆฝังลงในจิตใจ ว่า ทำไม่ได้ เพราะ อะไร.. จะว่าไป พวกเราก็โตๆกันแล้ว ก็ถือว่า เป็นผู้ใหญ่กว่า เราก็เลยต้องมีหน้าที่ พร่ำ สอน บ่น กระทู้ แทง  เอาให้หนัก จะได้ฝังลงจิตใจ 55555 เกี่ยวกันไหมเนี่ย เหอๆ จากคุณ : วิงจี้ (winggy) - [ 22 ก.ค. 49 22:05:39 ]

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีค่ะ ทุกท่าน อยากถามว่า.. ถ้าพิมพ์เนื้อเรื่องลงโปรแกรม Acrobat (ไม่แน่ใจว่าสะกดถูกไหม) น่าจะก๊อปไม่ได้ หรือเปล่าค่ะ (ช่วยเชียร์...เพราะอยากมีนิยายอ่านค่ะ ^^) จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 22 ก.ค. 49 23:29:16 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตอบ พี่สัมผัสรักฯ ก็น่าจะได้มั้งคะ แต่...พิมพ์ในโปรแกรม Acrobat (ไม่แน่ใจว่าสะกดถูกไหม)  เนี่ย มันพิมพ์กันยังไงอะ ..วิงจี้พิมพ์ไม่เป็น อะค่ะ จากคุณ : วิงจี้ (winggy) - [ 23 ก.ค. 49 11:37:49 ]

ความคิดเห็นที่ 24 แหะ.. คือว่าหลังจาก post ข้อความไปแล้ว ถึงได้ไปอ่านเกี่ยวกับเรื่องนี้ (เป็นกระทู้แนะนำ) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4550376/W4550376.html และมีคุณ pippin ( ความคิดเห็นที่ 38 ) มาบอกวิธีการใช้โปรแกรม Acrobat นี้ค่ะคุณวิงจี้ ^^ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 23 ก.ค. 49 21:15:29 ]

ความคิดเห็นที่ 25 โดยส่วนตัวคิดว่าคนไทยยังมองเห็นเรื่องนี้เป็นเรื่องไม่สำคัญค่ะ อาจด้วยความที่เราอยู่กันแบบถ้อยทีถ้อยอาศัยกันมาโดยตลอด เกิดอะไรขึ้นคนไทยก็มักใช้หลัก "ยอมๆ" กันไป กลายเป็นเคยตัวทั้งคนยอม และคนก่อเรื่อง เลยกลายเป็นบรรทัดฐานสังคมไปโดยปริยายว่าเรื่องการยืมงานที่ชอบไปแปะที่นั่นที่นี่ไม่ใช่เรื่องผิด ถามว่าตัวเองกังวลไหม (จริงๆฝีมืออาจยังไม่ถึงขั้นต้องกังวลขนาดนั้น 555) แต่ก็เคยโดนนะ แต่ตอนนั้นเป็นเหตุการณ์หลายปีมาแล้วค่ะ นิยายที่เราโพสต์ลงเด็กดีตั้งแต่เกือบสิบปีก่อน(สมัยเด็กดีเพิ่งสร้างนั่นแหละ) พอ search google เล่นๆก็ไปเจอตามบอร์ดนั้นบอร์ดนี้เป็นว่าเล่น ความรู้สึกคือทั้งดีใจ(เอ๊ะ บ้าไปแล้ว ก็ดีใจที่มีคนชอบขนาดเอาไปโพสต์ลงนั่นนี่) แต่ก็ทั้งเจ็บใจแหละแต่ก็คาดว่าทั้งเจ้าของเวบอื่นก็ดี คนโพสต์ก็ดีคงคิดอยู่ตื้นๆว่า "หยิบมาให้อ่าน" โดยไม่ได้คิดถึงเจ้าของเรื่องเลย ผลก็คือเราทำการเมลล์ไปอย่างสันติกับเจ้าของเวบให้ถอดเรื่องนั้นออกทันที และก็คงเป็นบรรทัดฐานหนึ่งคือ "ยอมความกันไป" ในทางกลับกัน สมัยนี้ยอมรับว่าตลาดงานเขียนบ้านเราบูมมาก มันมีเรื่องของ "ผลประโยชน์" เป็นตัวแปรเสียมาก ไอ้ครั้นหยิบยกว่าชอบไปเผยแพร่นิดๆหน่อยๆก็คงหยวนๆในตอนแรก แต่กลายเป็นว่ามันกลายมาเป็นบรรทัดฐานใหม่ให้คนลอกถึงขนาดเอาไปใช้ "แอบอ้าง" และ "หากิน" กับตัวเองเสียอย่างนั้น ถึงตรงนี้ คนถูกลอกมีมิติของคำว่า "เสียประโยชน์" อย่างชัดเจน ทั้งชื่อเสียงที่ควรจะได้ และค่าตอบแทนด้วย เอ...แอบเหลือบๆไปอ่าน หลงประเด็นรึเปล่านะ แต่ถือว่ามาคุยๆกันนะคะ จะบอกว่าจริงๆนะ จะหาตัวคนลอกคงยากมากถ้าเรื่องไม่แดงออกมาทางใดทางหนึ่งเองจริงๆ ใครอาจจะรู้ เผลอๆหนังสือบางเล่มที่วางขายกันหรา อาจมีมันสมองของใครอยู่ในนั้นโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ก็ได้ (ก็ปีๆเดือนๆหนึ่งเราไม่สามารถเห็นหนังสือทุกเล่มได้อยู่แล้ว) แต่เชื่ออย่างหนึ่งเถอะค่ะว่า...ผลงานของเรา ยังไงมันก็เป็นของเรานะ เรายังเชื่อในหลักศาสนาพุทธอยู่ว่าผู้ใดทำกรรมจักได้รับผลของกรรมนั้น แล้วกรรมสมัยนี้มันก็ติดจรวดเสียด้วย บางคนโดนจับได้ (เหมือนที่รู้ๆ) แต่คนที่ไม่โดนจับได้ล่ะ (คิดในแง่ดี ช่างเขาเถอะคุณ งานเขียนที่ไม่ใช่ฝีมือเขา เขาจะได้รับความภาคภูมิใจในความสำเร็จที่ไม่ใช่ของตัวเองได้สักเท่าไหร่ ซึ่งเราเชื่อว่ามันก็เป็นผลกรรมที่เกิดในจิตใจอย่างหนึ่งคือความไม่สบายใจ) และต่อให้เล็ดลอดตีพิมพ์ได้จริง งานเขียนที่มันเป็นของคุณ มันก็เป็นของคุณตั้งแต่แรกอยู่แล้ว จะแจ้งความฟ้องศาลกันอย่างไร คนที่เขียนมากับมือ ก็มีหลักฐานชัดเจนมากกว่าคนที่หยิบยกมาแน่นอน การลอกงานเดี๋ยวนี้ทำได้ง่ายเสียจนหาทางป้องกันยากกว่าค่ะ แต่เราถือเสียว่างานของเราที่เราคิด เราเขียน เรากลั่นกรองของเราขึ้นมาเอง ใครลอก ใครนำไปเผยแพร่...ถ้าเจอ ก็สู้ความกัน ใครชนะหรือแพ้บางทีก็ไม่ต้องเดาให้มากความค่ะ แต่จะอยู่ที่ว่าเราจะเจอหรือไม่เท่านั้น โดยส่วนตัวคิดว่ายังจะเขียนงานต่อไป ลงในถนนนักเขียนหรือที่ไหนๆออนไลน์ต่อไป เราเชื่อเสมอว่างานของเราต่อให้ใครเอาไปเขาก็เอาหัวใจในงานของเราไปไม่ได้ เพียงแค่เรื่องมันจะแดงขึ้นมาเมื่อไหร่เท่านั้น และแดงขึ้นมาในรูปแบบไหน ใครจะเป็นคู่กรณีในข้อพิพาทนี้บ้างเท่านั้นเอง ...แต่คนเขียนขึ้นมากับมือ ยังไงก็ไม่มีทางแพ้หรอกนะ ปล.เอ๊ะ วกไปวนมาไหมคะนี่ แหะๆ ;) หวังว่าคงสัมพันธ์กับกระทู้นะคะ อิอิ แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 49 01:45:48 จากคุณ : ฟองคลื่น คืนจันทร์ พันดาว - [ 26 ก.ค. 49 01:40:13 ]