...ฝากกลอนมาให้อ่านกันครับ...
คนที่ไม่เคยเหงาจะได้รับรู้ว่า ความเหงาเป็นอย่างไร
ส่วนคนที่เหงาอยู่แล้ว อย่างเหงามากไปกว่าเดิมนะครับ
เหงาพอประมาณพอครับ
ป.ล. ชมรมคนเหงา ยินดีต้อนรับเสมอนะครับ...เหอะๆๆ
......................................................................
โลกสร้างความเหงา มาคู่ฉัน
ในทุกๆ วัน ฉันจึงต้องเหงา
โลกส่วนตัวของฉัน จึงเป็นสีเทา
มีแค่สิ่งเก่าๆ เดิมๆ ที่ผ่านมา
โลกสร้างความเหงา มาคู่ฉัน
ฉันจึงผูกพัน กับดวงจันทร์บนท้องฟ้า
และทุกคืนที่มีดาว พร่างพราว...นภา
ฉันจึงหลั่งน้ำตา เพราะความหว้าเหว่ใจ
โลกสร้างความเดียวดาย มาคู่ฉัน
และแบ่งปัน ความอ่อนแอและหวั่นไหว
ทุกๆ ครั้งที่เหงา อ้างว้าง ขึ้นมา...จับใจ
จึงไม่มีใคร มาเอ่ย...แม้คำปลอบโยน
.........................................................................
จากคุณ :
ก้อนดินเดียวดาย
- [
20 ก.ค. 49 13:02:10
]