เมื่อท้องฟ้าพร่าเลือนจางเจือนแสง
คนหมดแรงคนหนึ่งจึงกลับบ้าน
อยากไปพัก ไปผ่อน นอนสำราญ
อยากกลับบ้าน ที่ที่ มีคนรอ
เพราะที่บ้าน ยังมี คนหนึ่งคน
คนที่ชอบ พร่ำบ่น ระคนล้อ
คนที่คอย บอกเรา กินให้พอ
คนที่รอ คดข้าว เข้าใส่จาน
เพราะที่บ้าน ยังมี คนนี้อยู่
เป็นคนเดียว ที่รู้ ใจทุกอย่าง
เป็นคนเดียว ที่เรา นึกรำคาญ
แต่เป็นคน ที่มองผ่าน ข้อพลาดเรา
เราจึงอยาก กลับบ้าน เพื่อผ่านพบ
หรือประจบ ซบตัก เมื่อเราเหงา
อยากเข้าไป ให้รู้ว่า เขารักเรา
เหมือนยามเยาว์ ที่เขา ให้เราพิง
..................................................................................................
แรงบันดาลใจ: แม่เราเองแหละ
.................................................................................................
แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 49 20:33:30
แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 49 20:31:41
จากคุณ :
คายตรี
- [
25 ก.ค. 49 20:20:31
]