นิทานดอยนรก chapter 2 (01) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4564372/W4564372.html

นิทานดอยนรก chapter 1 (^^) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4532946/W4532946.html
-----------------------------------------------------------
- ตอน ไฮยาชิทดสอบธฤติ
-----------------------------------------------------------
บัดนั้น
เด็กน้อย ธฤติ วิเศษยิ่ง
ลองถามท่าน ซามูไร ได้สุงสิง
ท่านงามพริ้ง ที่นี่ นั้นที่ใด

ชายที่เห็น เป็นมิตร ก็คิดตอบ
อาโนเนะ นบนอบ อย่าสงสัย
นี่หมู่บ้าน ญี่ปุ่น มิขุ่นใจ
ตัวท่านไซร้ จงบอกชื่อ ระบือนาม

ออตัวข้า ธฤติ ไม่วิเศษ
ก็ด้วยเหตุ จะพากเพียร จึงเรียนถาม
อยากเป็นศิษย์ ยามาดะ พยายาม
จึงติดตาม หาญกล้า มาถิ่นนี้

มิเตะมิเตะ พ่อคุณ จงดูก่อน
อุตส่าห์จร แรมรอน มาถึงนี่
ตัวฉันชื่อ ไฮยาชิ วิเศษดี
ท่านคงมี ความตั้งใจ ถึงได้มา

ข้าจะพา ไปหา อาจารย์ครู
ท่านคงรู้ อยู่ว่า ศิษย์มาหา
แต่เมื่อเช้า เฝ้ากำกับ บอกกับข้า
ให้สังเกต สังกา คนแปลกปลอม

ว่าจะมี คนดี ที่แปลกถิ่น
มาอยู่กิน ข้างใน มิใช่ขอม
เป็นเด็กใน อโยธยา อย่าอ้อมค้อม
จงไปด้อม ด้อมมอง ลองพามา

แต่ก่อนที่ ท่านจะพบ พระครูใหญ่
ผ่านข้าไป ให้ได้ ก่อนเถิดหนา
ฉวยชักดาบ ซามูไร ไม่ชักช้า
โถมถ่า เร็วพลัน เข้าฟันคอ

ธฤติ มิหลบ ทำยืนเฉย
มัวเฉยเมย เลยไป ทำไมหนอ
เจ้าไม่คิด หลบหลีก มัวรีรอ
ทำบ้าบอ รอหัว หลุดหรือไร

ไฮยาชิ สงสัย ได้ตัดพ้อ
ดาบจี้คอ น่าหัวกุด หลุดจากไหล่
ธฤติ ไม่คร้าม หรือย่ามใจ
จึงตอบไป ตามนั้น ไม่หวั่นเกรง

ข้าจะมา ร่ำเรียน เพียรตีดาบ
เก่งกำราบ ปราบทุกทิศ ใครข่มเหง
กลัวอะไร กับดาบ ปราบกันเอง
หัวข้าเด้ง พี่ชาย ก็ร้ายไป

ใครเล่า เขาจะกล้า มาเป็นศิษย์
ท่านแค่คิด ลองใจ ใช่หรือไม่
หากข้ากลัว หัวหด หลบไวไว
ข้าคงได้ กลับไป ข้างในเมือง

ไฮยาชิ เก็บดาบไว้ เข้าในฝัก
อาจารย์ท่าน ทายทัก ช่างครบเครื่อง
เด็กผู้นี้ ภายหน้า จะรองเรือง
ให้ฟูเฟื่อง เลื่องลือ ชื่อสำนัก

แล้วจึงดุ ธฤติ ว่ามิใช่
แล้วชักดาบ ซามูไร ออกจากฝัก
คราวนี้ข้า เอาจริง ล่ะน้องรัก
จงรู้จัก หลีกหลบ ไม่หลบตาย

สะบัดดาบ ซามูไร ไวว่อง
เป็นทำนอง เพลงฟ้า ดินสลาย
ธฤติ อยู่นิ่ง ไม่ติงกาย
ผู้คน ทั้งหลาย ได้ปิดตา

ไฮยาชิ รั้งดาบ ไม่จาบจ้วง
ข้าไม่ลวง ทำไมไย ไม่หลบหวา
ตัวท่านจง กลับไป อโยธยา
เมื่อเก่งกล้า ค่อยมา หาพระครู

ธฤติ ยืนนิ่ง แล้วติงว่า
เพลงดาบ ปราบศัตรู นั้นแสนหรู
ข้าเป็นเด็ก เล็กเล็ก เหมือนปลาทู
จะหลบสู้ ว่องไว ได้อย่างไร

ท่านใช้ เพลงดาบ ถึงขั้นนั้น
ใช่หลบกัน ง่ายง่าย ซะที่ไหน
แม้นข้าหลบ ก็จะเหมือน หมูหลบภัย
สุดท้ายเสือ เถือเนื้อไป ไม่งามเลย

ลูกผู้ชาย ไว้ลาย จะดีกว่า
ดีกว่าให้ ใครนินทา ว่าเฉยเฉย
ข้าไม่อยาก ให้ใคร มาหยันเย้ย
ข้าไม่เคย เงยหน้า อายฟ้าดิน

ได้สิข้า จะกลับไป อโยธยา
ทำการค้า ช่วยงาน ท่านทั้งสิ้น
จะเรียนดาบ ด้วยตน จนชาญชิน
แล้วจะผิน ผายมา หาพระครู

ไฮยาชิ ว่าพ่อ อย่าท้อเถิด
ท่านล้ำเลิศ ไม่เหมือน เพื่อนคุณหนู
เมื่อตะกี๊ แค่ข้าลอบ ทดสอบดู
ท่านจงอยู่ ในหมู่บ้าน ให้นานเอย

ข้าจะพา หาท่าน ยามาดะ
ท่านเป็นพระ วิชาเลิศ ท่านเปิดเผย
ข้าจะพา ไปหา ไม่นานเลย
ขอชมเชย ตัวท่าน ผ่านได้ดี

(โปรดติดตามตอนต่อไปจ้ะ)
-----------------------------------------------------------
ปล. ตอบคุณสีน้ำฟ้า -- มุขยังไม่หมดจ้ะ แต่แต่งมาก ๆ บางทีก็ฝืดบ้าง กลอนฝืดไอเดียบรรเจิดจ้ะ

ตอบคุณทิวลิป -- ยิ้มแย้มเล่นเป็นพระเอกกลัวเรตติ้งจะตกน่ะจ้ะ เป็นตัวหลักคอยหนุนดีแล้วจ้ะ

ตอบคุณเซ่อ -- เดี๋ยวโจรโผล่มาแชปนี้แหละนะ หัวหน้าโจรโผล่แชป 3 จ้ะ ว่าแต่ทำไมใคร ๆ ก็คิดว่ายิ้มแย้มเป็นพระเอกนะนี่ ฮี่ ๆๆ รู้สึกดีจัง

ตอบคุณคายตรี -- ดอยนรก โหด มัน หวาน ซึ้ง มากจ้ะ เดี๋ยวก็จะได้ยลกันละรอก่อนแป๊บ

ตอบคุณสัมผัสรัก -- มันเป็นนรกบนดินดี ๆ นี่เอง เขาถึงเรียกมันว่าดอยนรกไง เป็นแรงบันดาลใจให้เขียนนิทานกลอนนี้ขึ้นมาด้วยนะ และดอยนรกก็มีอยู่จริง แต่เรื่องทั้งหมดแต่งเองน่ะ ฮะๆๆ พระเอกนางเอกก็ต้องพร้อมใจกันทำอะไรสิ ไม่งั้นจะเป็นคู่พระคู่นางได้ยังไง จริงปะ

ตอบคุณเกรียงไกร -- ยังไม่กล้าหายครับ ตราบใดที่ยังมีคนอ่านอยู่ ก็กลัวคนอ่านลืมเนื้อเรื่องเหมือนกัน กลัวว่าถ้าหายจะหายถาวร ดังนั้น จะแต่งให้เหลือคนสุดท้ายคอยอ่านละกัน ก่อนที่จะลงพันทิบ คนสุดท้ายของผมเขาไม่อ่านแล้ว ผมถึงหาคนอ่านอยู่นี่ไงล่ะ ไม่มีใครอ่านก็แต่งไม่ออกน่ะครับ ฮะๆๆ

ขอบคุณทุกท่านที่ร่วมอ่านนิทานดอยนรกบทสองนะครับ หวังว่าคงผ่านไปด้วยดีเช่นเดียวกัน อาจจะอลักเอลื่อไปบ้าง เพราะบทอะไรหลาย ๆ อย่างเพิ่งแต่งเป็นครั้งแรก แต่ยังไงก็น่าจะเป็นครูที่จะให้แก้ไขในบทต่อ ๆ ไป

สุดท้ายต้องขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่แวะมาด้วยครับ

อย่าลืมขอตอนใหม่กันมานะครับ :)