ผู้พิพากษาผู้ทรงธรรมยินเสียงซักแซแล้วหัวเราะเบาๆ เขายกมือขึ้นกำหมัด ครั้นแล้วจึงชูนิ้วชี้ นิ้วกลาง และนิ้วนาง จากนั้นจึ่งแถลงไข
"เสียดายที่ท่านซักแซ ข้าดูมาตลอดว่าเป็นคนฉลาด แต่เรื่องเพียงเท่านี้กลับต้องให้เราเฉลย
ประการแรก ท่านไม่ทราบว่าจะเอาตัวรอดจากทางไหน เรื่องนี้ท่านต้องพึ่งพวกข้า ไม่งั้นก็เจ้าชายอสูรนั่น" พูดมาถึงคราวนี้ ซักแซอสูรเริ่มสังเกตว่ายักษ์สิกขาเริ่มมีสีหน้ากระด้างเย็นชา ไม่เหมือนที่เขาเห็นแต่แรก "ประการที่สองต่อให้ท่านปฏิเสธพวกข้า สู้กับพวกข้า คราวนี้ไม่แน่ว่าท่านจะรอด เพราะเมื่อสักครู่ท่านสู้กับพวกข้าไปแล้วและทราบฝีมือท่านแล้ว สู้กับพวกข้าเพียงสามสี่คนยังเอาตัวแทบไม่รอด แล้วถ้าสู้กับพวกข้าทั้งหมดจะไหวหรือ"
"ประการสุดท้าย สิ่งที่ท่านต้องการ "เืลือดนาค" อยู่ในมือพวกข้าแล้ว"
"ข้ายังคงยืนยันคำเดิม ข้าไม่ต้องการหาเรื่องใคร แต่ก็ไม่ไว้ใจพวกท่าน จึงต้องขอคำค้ำประกันเป็นศีรษะเจ้านั่น"
เว้นไว้สักครู่แล้วเขาก็ชี้นิ้วไปยังหมื่นแถม แล้วเอ่ยต่อ "หากเจ้าหมอนั่น ยอมปลิดศีรษะตนเองให้กับข้าแต่แรกโดยไม่แชเชือนแล้วข้าอาจจะยอมยกให้มันสักครั้ง" พูดมาถึงตอนนี้แล้วพระยาอสูรก็ทำสีหน้าสลดเสียใจบ้าง "แต่ไม่นึกเลย แทนที่จะยืดอกยินยอมรับความตายอย่างกล้าหาญ กลับยังทำเล่นลิ้น"
แล้วเขาก็ถอนหายใจ "เผ่าพันธ์อสูรตกต่ำลงมาก หากเมื่อใดที่ทหารอสูรยอมสละชีวิตตนเอง เสียสละเพื่อประเทศชาติของตน อย่างเด็ดเดี่ยวแน่วแน่.... ต่อให้ใครก็ไม่สามารถรังแกชนชาติอสูรได้แล้ว"
"ทางเลือกมีเพียงสองทาง สละชีวิตหมื่นแถม แล้วเอาเลือดนาค พร้อมกับชีวิตท่านไปรับบำเน็จจากพระยาหิรัญยกศิปุ หรือทางที่สอง จะทิ้งชีวิตพวกท่านทั้งหมดไว้ที่นี่ก็เลือกเอาเอง!!!"
แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 49 04:35:07
แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 49 04:11:22
แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 49 04:05:18
แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 49 03:58:49