 |
* * * เรื่องธรรมดา * * *
น้องคนดีคงเจ็บเศร้าใจแท้ จิตย่ำแย่หัวใจแหลกแตกสลาย เลือกไปอยู่ริมฝั่งยังความตาย ครั้งใจชายเริ่มเวียนเปลี่ยนสันดาน
คงเหลือทนพ้นจิตจะคิดได้ เขาจากไปเป็นอื่นทิ้งคืนหวาน ไม่คิดถึงวันเก่าอันยาวนาน ปล่อยให้ผ่านเลยไปไร้เมตตา
วันนี้จึงทำใจไม่ได้อีก จำต้องหลีกตามทางอนาถา เขาหลงลืมคำเอ่ยเคยสัญญา มีน้ำตาเป็นเพื่อนเยือนประจำ
เขาคนนี้มีคนนั้นมันเจ็บนัก ก่อนเคยรักกลับพามาขยำ ขยี้ใจน้องอยู่ดูเขาทำ โถคงช้ำแทบตายวายชีวี
วันนี้เขาทิ้งน้องต้องร้องให้ พี่อยู่ไกลเหินห่างทางวิถี ไม่ได้คอยถามตอบปลอบคนดี เกือบเสียทีเกือบเสียน้องครองน้ำตา
ข่าวว่าเขามีใหม่ผูกใจรัก น้องสมัครละสิ้นทิ้งถิ่นฐา อยากจะไปไม่กลับลับชีวา ขออำลากันทีพลีชีพพลัน
น้องจ๋าใยลบเลือนคำเตือนพี่ คิดให้ดีอย่าด่วนชวนหุนหัน ตั้งสติเผื่อใจไว้สักวัน เรื่องราวนั้นให้เป็นเช่นบทเรียน
ยังคงมีหลายคนทนทุกข์หนัก ขาดแคลนนักน่าอนาถขาดเสถียร ต้องทนอยู่สู้ไปในสังเวียน รอวันเปลี่ยนสิ่งดีมีเข้ามา
เก็บเรื่องเก่าเอาไว้ได้สำนึก เพื่อรำลึกครั้งยังรักปราถนา คุณความดีเหลืออยู่ควรรู้ค่า วันข้างหน้าจะเห็นเป็นธรรมดา
จากคุณ :
หิ่งห้อยน้อยใจ
- [
30 ก.ค. 49 21:42:15
]
|
|
|
|
|