 |
จำกลอนบทนี้กันได้มั้ย
พอดีมันผุดขึ้นมาในหัว จำได้ว่ามันอยุ่ในหนังสือภาษาไทยประถมของรุ่นเก่าที่มี มานะ มานี ชูใจ
ผลิตผลจากไรกำไรมาก
ลุงจึงอยากให้บำเหน็จกันถ้วนหน้า
จึงจัดสรรแบ่งกำไรในอัตรา
ต่างยินดีปรีดากันทุกคน
ลุงจึงว่าอยากพาหลานๆเที่ยว
ดูทะเลน้ำเขียวเล่นสักหน
คมนาคมดีมีรถยนต์
ทุกแห่งหนไปได้สบายกระไร
วีระว่าอยากพาเพื่อนไปด้วย
ลุงก็ช่วยรับรองดูแลให้
ทั้งมานะมานีและชูใจ
ปีติก็ได้ไปเที่ยวด้วยกัน
ป้าหาของฝากน้องไว้พร้อมสรรพ
รถมารับเช้าวันเสาร์ไม่แปลผัน
ออกแล่นฉิวลิ่วสู่ที่หมายพลัน
....ลุงหลานสำราญใจ
ลุงชี้ให้หลานดูแนวภูเขา
กั้นเขตเรากับพม่าเป็นทิวใหญ่
....................................
ถึงประจวบคีรีขันตะวันบ่าย
พบน้องชายป้าสะใภ้ใจดีแสน
ให้พักบ้านหลังใหญ่ไม่ขาดแคลน
อยู่สบายเหมือนแม้นอยุ่บ้านตน
.......................................
**ที่............คือจำช่วงตรงนั้นไม่ได้แล้วค่ะ สหายท่านไหนพอจะจำได้ก็ช่วยเขียนต่อให้ด้วยนะคะ
จากคุณ :
พายุสีเงิน  
- [
2 ส.ค. 49 15:54:28
]
|
|
|
|
|
|
