: D - Day

         05.00 น. นี่ดูจะเป็นเช้าที่แสนจะทรมาน   เสียแก้วน้ำล้มท่ามกลางความมืด หลังจากงัวเงียลุกจากเตียง
แล้วคลำไปปิดนาฬิกาปลุกที่ดังไปทั้งคอนโดเห็นจะได้ ก่อนถลาไปเข้าห้องน้ำ แสงไฟที่แยงตาทำให้ยืนหลับตาฉี่
เสียงฉี่ที่ดังพอจะทำให้เรารู้สึกตัวขึ้นมาบ้าง ก่อนที่จะล้างหน้าล้างตาแล้วกลับมานั่งจมอยู่ข้างเตียง ฟิตๆ เสียง
ของความคิดดังอยู่ในหัวอย่างต่อเนื่อง  ตอนที่นั่งมองไปที่รองเท้ากีฬา และดีไซน์เส้นทางการออกกำลังกายในวันแรก
แบบว่าจะวิ่งรอบคอนโดที่มีระยะทางกว่า 3 กิโลอย่างที่ตั้งใจดี หรือว่าจะเอาแค่วิ่งรอบสนามกีฬาที่มีพื้นที่เท่ากับ
4 สนามบาสข้างๆ คอนโดดี

         05.30 น.  ลากสังขารของตัวเองออกจากห้องพร้อมกับเฟอร์นิเจอร์นักกีฬาเต็มตัว เดินผ่านความมืด และความ
เงียบออกมาหน้าตึก แล้วเริ่มขยับตัวช้าๆ เหมือนเป็นการวอร์มร่างกาย หลังจากตัดสินใจได้ว่าจะวิ่งรอบคอนโดเพื่อเป็น
การเอาฤกษ์เอาชัย ก่อนขยับร่างอ้วนๆ ออกวิ่ง อย่างระมัดระวัง เพราะเกรงเสียงฝีเท้าของตัวเองจะทำให้หมาที่นอนนิ่ง
อยู่ใต้ท้องรถตกใจแล้วออกมากัด ขณะที่สายตามองสลับไปมาระหว่างท้องรถทุกคันที่เราวิ่งผ่าน กับเส้นทางข้างหน้าด้วย
หวังว่าจะเจอคนที่เค้าออกมาวิ่งก่อนเรา แต่ทุกอย่างกลับว่างเปล่าอะไรหว่ะเนี่ย

         05.35 น.  เหนื่อยมากๆ แต่รู้สึกว่ายังไม่ถึงครึ่งทางเลย ใจจะขาด มันเป็นการคุยกับตัวเองเป็นครั้งแรก หลังจากส่งยิ้ม
ให้กับใครก็ไม่รู้ที่เพิ่งวิ่งผ่านไป  เอาล่ะอย่างน้อยก็มีคนที่คิดแบบเรา ถึงแม้ว่าจะเหนื่อย และโคดเมื่อยขาเลย แต่ก็ยังไม่หนัก
เท่าเหม็นควันรถที่พุ่งออกมา ไอ้ห้ามรึงจะยังไงกันหว่ะเนี่ย ไม่เห็นเหรอมีคนออกกำลังกายอยู่ ด่าคนขับรถในใจ แต่ก็ยังไม่ละ
ความพยายามยังคงวิ่งต่อไป ถึงแม้ว่าในใจอยากจะหยุดก็ตาม

         05.40 น.  เปลี่ยนเส้นทางไม่ใช่ เพราะควันรถหรอกนะ แต่รู้สึกว่าตัวเองหายใจไม่เป็นจังหวะ อาจเป็นไปได้ที่เหนื่อยเกินไป
จากการสืบเท้าที่ดูมั่นและยาวในช่วงแรก เริ่มเป๋ไปเป๋มา และสั้นลง แบบว่าเหนื่อยมากเลย แต่ก็ไม่เป็นไร เพื่อการกำจัดไขมันทนอีกนิด

         05.50 น.  การวิ่งเพื่อสุขภาพจบลง ผิดหวังนิดๆ เพราะตั้งใจว่าจะวิ่งสักครึ่งชั่วโมง แต่เอาเถอะได้ 20 นาทีก็ถือว่าโอเคแล้ว
สำหรับวันแรก  เพราะไหนจะควันรถ ไหนจะความกังวลเกี่ยวกับหมาที่นอนซุ่มอยู่ใต้ท้องรถ แล้วไอ้การเดินก็ถือว่าเป็นการออกกำลังกาย
อย่างหนึ่งที่ได้รับความนิยม อันนี้ไม่เสียหาย จากเหงื่อที่เปียกชุ่มไปทั้งตัวทำให้รู้สึกว่าตอนนี้เราผอมลงมาก

         06.00 น.  เดินถึงสนามบาสที่เต็มไปด้วยผู้คนซึ่งรักการออกกำลังกาย อย่างภาคภูมิมองดูผู้คนที่คิดได้ก่อนเรา ขณะที่เค้าต่างมี
มุมออกกำลังกายเป็นของตัวเอง คึกคักดีชอบ รู้อย่างนี้ไม่ไปวิ่งข้างนอกให้ความรู้สึกเสียหรอกเราคิดในใจ ขณะเดินตรงไปที่ก้อนปูนขนาดใหญ่
ที่ซึ่งเค้าทำเป็นที่ปลูกต้นไม้ และสำหรับให้วัยรุ่นมานั่งมั่วกันตอนดึกๆ เราโยกตัวซิดอัพตามความคิดที่ว่าทำแล้วดีกับหน้าท้องที่ตอนนี้มัน
รวมกันเป็นลูกกลม แต่ก็ขยับได้แค่ 20 ทีก็หมดแรง จำต้องนั่งมองคนอื่นเค้าก่อนที่กดหยุดเวลา ซึ่งศิริรวมเวลาการออกกำลังกายในวันแรก
ทำได้ 30 นาที เดินยิ้มกลับห้องพร้อมซึมซับความรู้สึกที่ว่าวันนี้ผอมลงไปมากเลย

         13.00 น. ต้องไปงานเปิดตัวหนังสือของพระเอกหนุ่มคนหนึ่ง ขับรถมาถึงเซ็นทรัลชิดลม ด้วยความหิวโคตรจะบอกให้ แต่เราอยู่ใน
ช่วงลดความอ้วนแล้วจะกินอะไรดีหว่ะ  ไม่อยากจะบอกว่านี่เป็นปัญหาที่คิดเอาไว้ตั้งแต่ยังไม่ได้ออกจากบ้าน สุดท้ายก็จบลงที่ Food Loft
ร้านอาหาบนเซ็นทรัลที่ซึ่งเต็มไปด้วยความอร่อย แต่ไงล่ะกรูกินอะไรได้บ้างหว่ะเนี่ย ไม่มีความรู้ด้วยซิว่าคนที่เค้าอยู่ในช่วงนี้ต้องกินอะไร
เดินอยู่ในรอบ 2 รอบก่อนที่จะจบลงที่ร้านขายยำ สั่งยำไป 2 จาน เพื่อชดเชยมื้อเช้าด้วย

         15.30 น. เสร็จจากงานเปิดตัวหนังสือที่อุดมไปด้วยของกิน ซึ่งเป็นของโปรดแต่ก็ทำได้แค่มอง และจิบน้ำเพื่อประทังความหิว ไม่วายที่
จะต้องเข้า Loft อีกครั้ง เพราะบรรณาธิการหนังสือเขาลากเข้าไปเลี้ยงในโอการหนังสือมียอดสั่งพิมพ์เพิ่ม ซวยแล้วซิกรู แต่ก็เอาเถอะยังไงยำกิน
แล้วไม่อ้วนแน่ๆ ก็เลยเอาตัวรอดไปด้วยการกินยำ ซึ่งเราเองลืมไปว่าไอ้ยำถั่วพูที่สั่งหนะมันอุดมไปด้วยกะทิ แต่ถึงยังไงก็ยังเชื่อว่าวันนี้ยังผอมอยู่
ก่อนที่จะกลับมานั่งทำงานที่บ้านต่อจนดึก โดยมีกล้วยเป็นอาหารจานโปรดโคตรทรมานเลย

         แล้วสุดท้ายก็ปิดด้วยข้าวกระเพราก่อนนอนอย่างมีความสุข : )