ความคิดเห็นที่ 1 แต่งต่อไปเรื่อยๆ อย่างน้อยถ้าไม่มีใครอ่าน ก็มีพี่scotties มาคอยอ่าน แค่นี้ก็ชื้นใจขึ้นมาหน่อยแล้วล่ะค่ะ หรือไม่ ก็ยังคงแต่งไปเรื่อยๆ แล้วปริ้นท์ออกมาบังคับให้น้องสาวอ่าน ถ้าแกไม่อ่านแกตาย....เหอเหอ แต่วิธีที่ 2 ทำมาตั้งแต่เด็ก จนเดี๋ยวนี้น้องมันบอกว่า ไม่อ่าน ไม่อยากอ่านแล้วโว้ย จากคุณ : เม-ดา - [ 6 ส.ค. 49 19:58:54 ]

ความคิดเห็นที่ 2 งั้นก็แต่งเรือ่งใหม่ให้สนุก ให้มีคนอ่านให้ได้สิ เมื่อก่อนแรกๆ ไม่เห็นจะมีใครอ่านของผมเลย เดี๋ยวนี้ก็ยังไม่ค่อยมีใครอ่าน(ฮา) ล้อเล่นๆ จากคุณ : ณัฐกร - [ 6 ส.ค. 49 20:41:16 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แต่งต่อไปค่ะ ไม่มีคนเม้นไม่ได้หมายถึงไม่มีคนอ่าน นักอ่านในเงามืดมีเยอะแยะไป (ฉึก เข้าตัว) จากคุณ : ไข่หวาน (ทะเลหวาน) - [ 6 ส.ค. 49 23:58:43 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขำคนข้างบน ฮ่าๆๆ (ฉึก เข้าตัว) คำถามคือ "คุณจะทำยังไงต่อไป(เลิกแต่งไปเลยดีไหม)" ใช่มั้ยครับ คำตอบของผมคือ "ไม่" นะครับ - เหตุผลของผม - ผมเขียนนิยายเพราะ "อยากเขียน" ครับ ผมเขียนเพราะมีเรื่องราวที่โลดแล่นอยู่ในหัว เพราะมีตัวละครที่อยากทำความรู้จัก อยากเห็นเขามีชีวิตมีบทบาท เพราะมีฉากหรือโลกที่อยากเข้าไปสำรวจ นิยายของผม คือโลกจินตนาการ ที่ผมอยากค้นหา อยากสร้างขึ้น อยากให้มีชีวิต ส่วนที่เอามาแปะบนเว็บ เพราะเรารักงานของเรา อยากให้มีคนอ่าน อยากให้มีคนรับรู้ อยากแบ่งปัน เป็นอันดับแรก ถ้าแปะแล้วมีคนมาอ่าน ไม่ว่าจะมากจะน้อย ผมก็ดีใจ อยากฟังเสียงคนอ่าน  ถ้าเขาตอบเขาบอกอะไรมาบ้าง แม้แต่บรรทัดเดียว หรือแม้แต่แค่ลงชื่อ ผมก็ปลื้มจนอดขอบคุณไม่ไหวแล้ว นักอ่านจำนวนหนึ่งเป็น "นักอ่านเงา" หมายถึงอ่านอยู่เงียบๆ ในเงามืด ไม่แสดงตัว  มีเหตุผลมากมายที่ทำให้นักอ่านบางท่านไม่ลงชื่อในกระทู้  แต่เวลาลงจนจบเรื่อง ผมก็ขอรบกวนให้เพื่อนๆ เหล่านั้น ช่วยมาลงชื่อเป็นที่ระลึกซักครั้ง   แล้วหลังจากนั้น ผมก็ยินดีให้พวกเขาอ่านกันเงียบๆ ต่อไป ซักสองสามเดือน พอจบเรื่องอีกที ค่อยขอให้มาลงชื่ออีกที  แค่นี้ผมก็ปลื้มมากแล้ว เพราะฉะนั้น สำหรับผม "การเขียน" เป็นความพึงพอใจส่วนตัว เป็นความรักที่จะเขียน เป็นการทำความฝันจากข้างใน ให้เป็นตัวหนังสือจับต้องได้  ส่วน "การเอามาลงเว็บ" เป็นความพึงพอใจจากการมีเพื่อน แบ่งปันกับเพื่อนๆ ปลื้มใจเวลาเพื่อนๆ มาอ่านมาคุยด้วย คุณ deviaz ล่ะครับ เขียนเพื่ออะไร เอามาลงเว็บเพื่ออะไร เกร็ดเล็กน้อยเกี่ยวกับการอ่านนิยายของชาวถนนฯ (หมายเหตุ - เกร็ดเหล่านี้ ผมก็ฟังๆ มาบ้าง สังเกตเอาเองบ้าง ไม่ได้มีการวิจัยรองรับ โปรดใช้วิจารณญาณในการรับฟ้ง เอ๊ย อ่านครับ อิๆๆ) (1) นิยายบนถนนฯ (และเว็บอื่นๆ) มีจำนวนมาก ไม่ต่างอะไรจากหนังสือบนแผง  ดังนั้น คนอ่าน (ซึ่งไม่ได้อ่านนิยายอย่างเดียวตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง แต่ต้องเรียน ต้องทำงาน) จึงต้องเลือกอ่าน ไม่สามารถอ่านได้ทุกเรื่อง  การเลือกอ่านก็มีปัจจัยหลายอย่าง เช่น แนวเรื่องที่ชอบ (อย่างผมไม่ค่อยอ่านนิยายสืบสวนหรือฆาตกรรม ถ้าไม่มีเวลาตามจริงๆ เป็นต้น) คนเขียนที่ชอบ ชื่อเรื่องที่เตะตา และเหตุผลอื่นๆ ตามข้อต่อๆ ไปข้างล่าง (2) มีงานเขียนบนถนนฯ จำนวนมากมาย (น่าจะหลายร้อยเรื่อง) ที่เริ่มลงแล้ว ค้างไปกลางคัน ไม่จบ (ไม่ได้ว่าใครนะคร้าบ ของผมก็มีสองเรื่องเหมือนกัน แฮ่...)  ทำให้นักอ่านที่ตามอยู่เกิดอาการ "อารมณ์ค้าง"  ดังนั้น นักอ่านบางท่านจึงเลือกที่จะ (ก) เลือกอ่านเรื่องที่จบแล้ว พอเห็นกระทู้เขียนว่าตอนจบ ถึงค่อยอ่าน กลัวค้างอีก หรือ (ข) อ่านเรื่องของคนเขียนที่เคยเห็นว่าเขียนจบแล้วก่อน ส่วนคนเขียนใหม่ ยังไม่รู้มือกัน ก็อาจจะไปใช้วิธีข้อ ก. คือจบแล้วค่อยมาอ่าน (3) คนอ่านไม่ได้เข้าถนนฯ ทุกวันกันทุกคน  บางคนเข้าสัปดาห์ละครั้ง  บางคนอ่านนิยายหลายเรื่องมาก และมีวิธีไล่เก็บจากล่างขึ้นบน บนลงล่าง สแกนหาชื่อที่คุ้นตา ต่างๆ กันไป  มีนิยายหลายเรื่อง ที่ผมติดตามแบบพลาดไม่ได้ แต่ก็ไม่ใช่ว่าลงปุ๊บอ่านปั๊บ  บางทีผมลงชื่อเป็นคนสุดท้าย ก่อนคนเขียนตั้งกระทู้ใหม่ บางทีผมต้องอ่านรวบสองสามตอนติดต่อกัน แต่ก็ยังตามอ่านอยู่เสมอ (คุณ deviaz เพิ่งลงเรื่องวันที่ 5 ส.ค. นี่เอง แล้วมาตั้งกระทู้บ่นวันที่ 6 ส.ค. เพิ่งจะวันเดียว ยังไม่ทันให้เวลาคนอ่านเลยนะครับ) (4) กระทู้ที่ตั้งถี่มากๆ ติดๆ กัน โดยที่ไม่มีเหตุอันควร คนอ่านจำนวนมากจะรู้สึกไม่ค่อยดี และอาจจะกวาดตามองข้ามไป ทั้งที่เป็นงานเขียนที่ดีครับ  (อันนี้ คนที่เพิ่งเข้าถนนฯ ใหม่ๆ อาจจะไม่ทราบ ทำให้เสียโอกาสไปอย่างน่าเสียดาย)   ที่ไม่ควรตั้งกระทู้ถี่ๆ ติดๆ กัน โดยที่แต่ละกระทู้ลงเพียงสั้นๆ ก็เพราะเป็นการใช้พื้นที่หน้ารายชื่อกระทู้ไม่คุ้มค่า หน้านึงบรรจุได้แค่ 700 กระทู้ (มั้งครับ ไม่ได้นับ เดาๆ เอา)  ถ้าเรื่องของเราแค่ไม่กี่หน้า กินพื้นที่ไปสามกระทู้สี่กระทู้ ก็ทำให้กระทู้ของคนอื่นตกลงลงไปเร็ว และอาจหลุดจากหน้าแรกก่อนเวลาอันควร ข้อแนะนำคือ รวบรวมเรื่องให้ได้ความยาวขนาดหนึ่ง สมควรแก่การอ่าน แล้วตั้งรวมกันเป็นกระทู้เดียว แทนที่แยกตั้งวันละกระทู้สองกระทู้ กระทู้ละสองสามหน้า ความยาวที่เหมาะสมเท่าที่ฟังๆ ดู เฉลี่ยอยู่ที่ 7 หน้าเอสี่ สำหรับฟ้อนต์ขนาด 14 พ้อยต์ บวกลบนิดหน่อยครับ แบบไหนที่ถือว่าเป็นเหตุอันควรได้  เท่าที่พบมา มีคนเขียนตั้งกระทู้วันละครั้งบ้างเหมือนกัน แต่ไม่บ่อย  ถือว่าไม่น่าเกลียดเมื่อ (1) ความยาวของแต่ละกระทู้พอสมควร ไม่สั้นจนเกินไป และ (2) มีเหตุจำเป็นให้ต้องรีบจบภายในเวลาจำกัด เช่น ได้รับการพิมพ์ และต้องการลงให้คนอ่านได้จบเรื่อง และลบจากเว็บได้ทันก่อนหนังสือวางขาย เป็นต้น (อาจจมีเหตุอื่นๆ อีก แล้วแต่คนเขียนจะแจ้งกันไป) หวังว่าคงจะเป็นประโยชน์บ้างนะครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 7 ส.ค. 49 09:03:33 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ^ ^ ^ เป็นประโยชน์มากเลยค่ะ ^^ ส่วนตัวเขียนนิยายเพราะ "รัก" ค่ะ เขียนเองอ่านเอง (บังคับ)เพื่อนอ่านมาก็หลายปีจนคิดว่าคงเลิกเขียนไม่ได้ เวลาไม่ได้เขียนนิยายติดๆกันนานๆก็จะเหมือนปลาขาดน้ำค่ะ รู้สึกชีวิตมันเครียดไปเสียเหลือเกิน ส่วนเรื่องคนอ่านนั้น ถามว่าคิดไหมถ้าไม่คิดก็คงหลอกตัวเอง เพียงแต่ไม่ติดใจเรื่องจำนวนเท่าไหร่แล้ว เพราะทุกครั้งที่เรื่องจบ ก็จะรู้ว่ามีคนติดตามอ่านอยู่เสมอ หรือลงไปนานเข้า ก็จะมีข้อความทิ้งไว้ในตอนอื่นบ้างให้รู้ว่ามีคนมองเราอยู่ คอมเมนต์มันทำให้หัวใจพองโตค่ะ แต่แม้แต่คอมเมนต์เดียวสำหรับเราก็มีความหมายนะ มีความหมายที่เขาคือ "ผู้อ่าน" ของเรา เราต้องรับผิดชอบที่จะลงเรื่องนั้นให้ "จบ" อย่างดีที่สุดเพื่อให้ความสุขกับ "ผู้อ่าน" แม้เพียงคนเดียวของเราค่ะ :) อย่ามองที่ปริมาณเลยค่ะ มองที่ว่าเราได้ทำในสิ่งที่เรารักไหม เรามีความสุขในการเขียนของเราไหม และมองที่ว่าการทำให้คนอ่านแม้เพียงน้อยนิดของเรา (ที่เราอาจรู้และไม่รู้)มีความสุข เรารู้สึกเช่นไรค่ะ จะเลิกเขียนนิยายด้วยเหตุผลเดียวเท่านั้นค่ะ :) คือในกรณีที่การเขียนไม่ใช่สิ่งที่เรารักอีกต่อไปแล้วเท่านั้น เป็นกำลังใจให้ค่ะ ปล.ส่วนตัวเป็นคนอ่านทั้งสองแบบค่ะ แบบแอบอ่านและเมนต์ คือเรื่องไหนพอจะเมนต์พูดความคิดอะไรได้ก็จะเมนต์ค่ะ ส่วนเรื่องไหนอ่านแล้วได้รอยยิ้มกรุ่นๆในใจก็จะไม่กล้าเมนต์ค่ะ อิอิ แบบว่าไม่รู้จะเมนต์อะไรดี (ทั้งๆที่เป็นคนเขียนและรู้ว่าคนเขียนเหมือนกันต้องการคอมเมนต์นะ จะพยายามปรับปรุงค่ะ ^^) จากคุณ : ฟองคลื่น คืนจันทร์ พันดาว - [ 7 ส.ค. 49 09:16:17 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผมเป็นคนเขียนเรื่องสั้นสั้น ประมาณสี่หน้า A4 และจบในตัว ผมก็เอามารวมเล่มเอง ประมาณสิบตอน ไม่เกิน ๔๐ หน้า แล้วก็ใช้วิธีถ่ายเอกสาร ส่งเป็นของขวัญวันเกิด แก่ผู้ที่เคารพนับถือ และเพื่อนฝูง เราส่งของขวัญที่ผลิตขึ้นจากสมองของเรา ให้เขาในวันสำคัญที่สุดในชีวิต เขาจะไม่ยอมพลิกอ่านเชียวหรือ แต่ถ้าเป็นนิยายยาวคงจะเสียเงินมากหน่อยครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 7 ส.ค. 49 10:06:36 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณพีทตอบได้โดนใจจริงๆค่ะ ใช่เลย ตอนนี้แค่เปิดหน้ารวมหาเรื่องที่อ่านๆอยู่ก็ตาลายแล้ว แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่อ่านเรื่องใหม่ๆนะคะ เพียงแต่คนอ่านเองก็ต้องการเวลาเหมือนกัน มีข้อสังเกตอย่างหนึ่ง....อาจจะไม่เกี่ยว ระยะหลังนี่เรื่องที่ลงในถนนฯ มีจำนวนมากกว่า คนที่เข้ามาอ่านหรือเปล่า เพราะดูจากเรื่องที่ตัวเองตามๆอ่านอยู่ คนอ่านจะชื่อเดิมๆ เจอกันเกือบทุกเรื่อง โดยเกือบจะไม่มีคนอ่านกลุ่มใหม่ ที่ไม่อ่านในเงาน่ะค่ะ และ...สำคัญมาก คนที่เอาเรื่องมาลงเนี่ย เค้าไปอ่านงานคนอื่นในถนนฯหรือเปล่า คือถ้าเอางานมาลงแล้วนั่งรอคนมาอ่าน โดยไม่ไปอ่านของคนอื่น จำนวนคนอ่านมันก็ยิ่งน้อยลงๆเมื่อเทียบกับเรื่องที่มี ..ซึ่งไม่แปลกถ้าหลายๆเรื่องจะกลายเป็นเกือบไม่มีคนอ่านนะคะ สู้ต่อไปค่ะคุณ deviaz ถ้ารักที่จะเขียนก็อย่าเลิกเขียน จากคุณ : จริง - [ 7 ส.ค. 49 10:30:07 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เห็นด้วยกับเฮียพีทและพี่ๆทุกคนนะค่ะ อย่างนิยายที่เขียนแล้วเอามาลง ก็เพราะอยากเขียน ที่เอามาลง เพราะอยากให้มีคนช่วยวิจารรณ์และจะได้นำกลับไปปรับปรุง ถึงจะมีคนอ่านไม่มาก หรือไม่มีเลย หรือไม่มีคนมาคอมเมนต์ให้ แต่ก็คิดว่า ยังมีคนสนเราอยู่นะค่ะ เพราะงั้นสู้ต่อไปค่ะ อย่าท้อค่ะ จากคุณ : oreocream - [ 7 ส.ค. 49 11:45:25 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เข้ามาอ่าน... จากคุณ : อ่านแล้วนะ (ตัว(Z)) - [ 7 ส.ค. 49 18:44:36 ]

ความคิดเห็นที่ 10 รับทราบค่ะ แหะๆ รู้สึกรีบร้อนไปเหมือนกันที่ตั้งกระทู้แบบนี้ แต่ความจริงอยากตั้งมาตั้งแต่ 4 ปีกว่าๆแล้ว(เริ่มเขียนมาตั้งแต่ประถมปลาย) อืม... การตั้งแบบนี้ก็ทำให้ได้รู้มุมมองและแง่คิดของคนอื่นดี ขอบคุณค่ะ อ่านของคุณพีทแล้วฮึดมาก(ช๊าตพลังเต็มพิกัด) ของท่านอื่นๆด้วย จะสู้ต่อไปค่ะ FIGHT! ปล.แอบปลื้มคุณรอมแพงอยู่ค่ะ... จากคุณ : deviaz (deviaz) - [ 7 ส.ค. 49 19:16:21 ]

ความคิดเห็นที่ 11 จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 7 ส.ค. 49 19:42:40 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เปิดอ่านตอนแรก กะจะเข้ามาให้กำลังใจค่ะ แต่พออ่านไล่ๆมาจนถึงความเห็นที่ 10 สะดุ้งน้อยๆ แล้วต่อด้วยเขินเล็กๆ.. ขอบคุณค่ะที่ปลื้ม  ^^ โย่ว! การเขียนเป็นสิ่งที่บ่งบอกความนึกคิดและจินตนาการของผู้เขียน การที่เราได้เขียนในสิ่งที่เราคิดเราจินตนาการก็เป็นความสุขมากมายแล้วค่ะ   การเป็นนักเขียนที่ดีน่าจะได้มาจากการเป็นนักอ่านที่ดีนะคะ ยิ่งเขียนตั้งแต่อายุยังน้อยๆ ก็เหมือนได้ฝึกทักษะไปเรื่อยๆ คนอ่านก็เปรียบเหมือนกระจกที่สะท้อนงานที่เรารักว่าจะพัฒนาไปในทิศทางไหนอ่ะค่ะ   เอาเป็นว่าเอาใจช่วยนะคะ^^ จากคุณ : รอมแพง - [ 8 ส.ค. 49 01:15:54 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ง่ะ  อึ้งค่ะO_O  คุณรอมแพงมาด้วย จากคุณ : deviaz (deviaz) - [ 8 ส.ค. 49 18:27:26 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ไม่มีวันเลิกเขียน หรือเลิกแต่ง ยิ่งเขียนก็ยิ่งหยุดไม่ได้ ให้เขียนยังง่ายกว่า ปล.เพิ่งรู้ว่านักเขียนจะไม่มีวัน ตัดต่อ เขียนจุดหักเห แก้พลอต แก้โครงสร้าง พัฒนาตัวละครใหม่ได้ "จนกว่าจะเขียนมาจนถึงปริมาณระดับหนึ่ง หรือพัฒนาความมั่นใจ(พลัง)ในระดับหนึ่งแล้วกลับไปเขียน" เพราะการตัดต่อ หรือการเขียนใหม่คือการสร้างคุณภาพใหม่เป็นการปฏิวัติและปฏิรูป แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 49 14:48:56 จากคุณ : the author (the author) - [ 10 ส.ค. 49 11:33:04 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อ่านคอมเม้นต์ของคุณพีท แล้วเห็นด้วยค่ะ พึ่งจะมาโลดแล่นในเวปไม่นาน ส่วนใหญ่ถ้าไปเลือกซื้อหนังสือก็จะสแกนเอาเหมือนกัน (เฉพาะเรื่องที่เราสนใจ --> เพราะเสียตังค์นี่เน๊อะ ต้องเอาให้คุ้ม) พอมาท่องเวป โลกเปิดกว้างขึ้นมาก ใจจริงอยากอ่านของทุก ๆ คน.. แต่ว่า งานต้องทำ ไหนเลยจะมีสมาธินั่งอ่านได้ย้าวยาว (ว้า! รู้หมดเลยว่าวัยทำงาน) แต่ดีใจนะค่ะ ที่มีเรื่องมาให้อ่านเรื่อย ๆ (เปืดโลกทัศน์ด้วย) ^^ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ วันแม่แห่งชาติ 14:01:59 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตอนนี้ไม่มีทั้งอารมณ์และเวลาที่จะเขียนน่ะ ที่ไม่ชอบมากครั้ง ตั้งเป็นกระทู้ แล้วลิ้งค์ให้ไปอ่านที่อื่น ผมจะไม่ตามไปอ่านเลยอ่ะ (ปล ตอนนี้ก็ไม่ค่อยมีเวลา จากคุณ : กริชครับผม - [ 13 ส.ค. 49 13:29:33 ]

ความคิดเห็นที่ 17 นักเขียนโดยมากเขียนเพราะรักที่จะเขียนครับ ขอให้รักในงานเขียนของเรา  เมื่อรักก็จะทำในสิ่งต่างๆเพื่อยกระดับงานเขียนของเราขึ้นมา  และเมื่อนั้นเราอาจจะมีความสุขจนลืมสนใจไปแล้วว่าจะมีคนอ่านงานของเรามากน้อยแค่ไหนครับ :) จากคุณ : ธามาดา - [ 19 ส.ค. 49 20:13:44 ]

ความคิดเห็นที่ 18 จะเขียนทุกวันในทุกวันและทุกวัน ถ้าเขียนทุกๆวันเชื่อสิมันต้องมีงานที่โดนมั่งล่ะ ไม่สนใจชื่อเสียง ค่าตอบแทน เรามีแรงผลักดันที่จะเขียนๆๆ โดยมองว่าเราก็เป็นกรรมกรแรงงานคนหนึ่ง จากคุณ : the author - [ 21 ส.ค. 49 10:31:53 ]