ความคิดเห็นที่ 1 เหงากว่าเหงา เงียบเหงา เข้าถึงแก่น เหงาอัดแน่น เกินกว่า เรียกว่าเหงา เหงาสะท้าน สั่นสะเทิ้น เกินทุเลา เหงาเหงาเหงา เง้าเหงา เงาตามตัว คำอาถรรพ์ขอรับ เห็นคำนี้แล้วออกอาการ เหมือนดั่งมวยแพ้ทาง จากคุณ : คนคอย (ZyM4nY) - [ 7 ส.ค. 49 00:07:57 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หนึ่งเหงา สองเหงา เราเอาหมด เหงาสดสด เหงาแห้งแห้ง เหงาเฉาเฉา ความเหงา บางที ไม่ทุเลา อยู่ที่ไหน ก็เหงา ทั้งวันคืน ขอเหงาบ้างละกัน กลอนพาไปจ้ะ จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 7 ส.ค. 49 03:50:33 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เรียน ท่านสหาย เพลงสน บนยอดภู นั่นแน่...เหงาขนาดไหน ท่านสหายจึงได้ดอดออกมายืนรำพึง เปน Lonely in the clowd ดังฉะนี้ อย่าเลย อย่าพะวง ตรงเรื่องราว มันจักขาว ฤๅจักดำ คล้ำเหลือที่ ก็มองไป ให้ใจผ่าน ม่านความดี จักไม่มี ทุกข์หมองเศร้า เข้ากล้ำกราย สูดอากาศ อิ่มฤๅยัง เข้าคลังเสีย ไว้สำรอง ยามละเหี่ย เพลียใจหาย เผื่อไว้ใช้ ในยามร้อน เพื่อผ่อนคลาย เผื่อจักได้ อุ้มใคร ไว้สักคน. แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 49 05:10:50 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 7 ส.ค. 49 05:04:46 ]

ความคิดเห็นที่ 4 กรุงเทพยามราตรีไม่มีดาว ไม่มีแสงสวยขาวจันทร์เจ้าขา ไร้ร่มพฤกษ์พงพีไม่มีพนา มีแต่ป่าคอนกรีตซีดทะมึน ไม่เห็นฟ้าสวยไสวไม่สว่าง ไม่รู้แรมเลือนรางหรือข้างขึ้น มีแต่แสงเสาไฟในดึกดื่น ไม่รู้คืนรู้วันมันวุ่นวาย นั่งพิงผนังตึกนึกถึงบ้าน ห่างสถานถิ่นสนิทมิตรสหาย เม็ดเหงื่อแลกเงินตราล้าทั้งกาย จะผ่อนคลายใจกับจันทร์นั้นไม่เจอ อุตส่าห์สัญญาไว้กับนาง แม้พี่ห่างมาก็หวงห่วงเสมอ จะมองจันทร์แทนเจ้าแทนเงาเธอ แม้มาเหม่อมองหา . . ทว่าไม่มี คิดถึงจันทร์ทรงกลดหมดโอกาส จะเอาดาวขาวสะอาดวาดวิถี โยงสายใจไปกับฟ้าหาคนดี ยามราตรียามเหงาเจ้าอยู่ไหน วอนขุ่นควันไอเสียเกลี่ยคารม ฝากกับลมปนฝุ่นผงอย่างสงสัย ฝากรถติดฝากผิดหวังทั้งหัวใจ ยังรักพี่นี้ไหมนะใจนาง พี่มาหลงเมืองหลวงห่วงหนักหนา มาไล่คว้าความเพียงพอ . . รอพี่บ้าง จะหอบเงินกลับนามาแต่งนาง คงไม่ต้องอ้างว้างอย่างคืนนี้ จากคุณ : s.suk - [ 7 ส.ค. 49 09:24:21 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คุณเพลงสนฯ "ใจกาย" น่าจะเป็น "กายใจ" นะครับ ............ ดูเหมือนว่าคุณเพลงสนฯจะขยันเอามากๆนะครับช่วงนี้ จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 7 ส.ค. 49 13:22:56 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แสงสีศิวิไลซ์ใจกลางกรุง จากยามดึกจวบรุ่งอรุณฉาย แต่ไฉนไม่มีใครเคียงข้างกาย เหงามิคลายเคลื่อนห่างจากดวงใจ แสงสีสาดส่องทั่วราตรี แต่ใจดวงนี้ยังหวั่นไหว หวังเพียงสักวันจะมีใคร ห่วงใยดูแลรักฉันจริง จากคุณ : wonna_go - [ 7 ส.ค. 49 14:24:26 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณเพลงสน เห็นนั่งเหงา ริมฟุตบาท อนาถจิต ไม่เห็นคน ใกล้ชิด มาช่วยเหงา จึงมานั่ง เป็นเพื่อน ช่วยแบ่งเบา เผื่อให้เหงา นั้นบรรเทา ไม่หนักใจ เพราะเคยเหงา เหมือนกัน เมื่อครั้งนั้น มาเดินเล่น เช่นกัน ยังจำได้ เดินไม่ดี พลาดถลา ขวางรถไว้ เหลือวิญญาณ ร่างสลาย ไม่อาจคืน เป็นเพื่อนเหงา กับทุกคน บนถนน มานั่งเหงา ด้วยคน ใจขมขื่น อ้าว...แล้วน้อง เป็นอะไร ไยลุกยืน หายเหงาแล้ว ฤาทรามชื่น จึงวิ่งโกย ระวังจะได้เพื่อนแก้เหงานะคะ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 7 ส.ค. 49 20:07:58 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คุณคนคอย ..เหงาเป็นสารกระตุ้นให้รู้สึกเป็นสุขได้ไวขึ้นไงล่ะคะ.. คุณยิ้มแย้ม ..ได้แต่ยิ้มละไม  ไม่มีคำตอบ  .. สหายพจนารถ ..เพียงเพราะ  ตั้งใจจะเหงาค่ะ.. คุณ S.Suk ยินดี  ที่มาเยือนค่ะ  วาดฉากเหงาได้จับใจดีค่ะ คุณเกรียงไกร ขอบคุณค่ะ "ใจกาย"น่ะจงใจค่ะ  แต่ว่า "กายใจ"ก็ดูดีนะ ..จริงๆแล้วไม่ได้ขยันหรอก  แค่คิดถึง... คุณ WONNA_GO ..แล้วจะพบว่า  ความเหงานั้นแสนน่ารัก..นะคะ คุณทิวลิป ..ฮ่า ฮ่า ฮ่า ..  ว่าแล้วล่ะ  ไม่ใครก็ใคร..เนาะ จากคุณ : เพลงสน บนยอดภู - [ 7 ส.ค. 49 23:08:36 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แวะอ่านอีกครั้งค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 8 ส.ค. 49 05:39:48 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เหงาอยู่ได้อย่างไรกลางใจกรุง ล้วนแต่ยุ่งเรื่องร้อนกายเหมือนไฟเผา ท่ามกลางตึกระฟ้าไม่น่าเนา รีบหลบเข้าผ่อนพักใจในวัดปทุมฯ จากคุณ : เจียวต้าย - [ 8 ส.ค. 49 13:00:36 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คนกลางกรุงดูเหงา เปล่าเปลี่ยว ฉันอยู่คนเดียวบนทุ่งร้างกลับสุขร่า คนกลางกรุงดูวุ่นวาย ไร้ความสบายในอุรา แต่ฉันอยู่กลางป่า กลับสุขใจ บาย................................................................... จากคุณ : คายตรี - [ 8 ส.ค. 49 23:51:58 ]