สองมือนุ่มโอบอุ้มค่อยประคอง
ยามร่ำร้องมิเหินห่างไปแห่งไหน
อ้อมกอดเปี่ยมด้วยไออุ่นมิร้างไกล
เฝ้าถนอมดุจดวงใจดังแก้วตา
กลั่นน้ำเลือดในอกเป็นน้ำนม
เพื่อเพาะบ่มให้เติบใหญ่และแกร่งกล้า
กลั่นหยาดเหงื่อทุกหยดเป็นเงินตรา
เพื่อบำเรอลูกยาให้เปรมปรีดิ์
แม่แสนเหนื่อยแต่ไม่บ่นให้ลูกยิน
ล้มลงดินแต่ฮึดสู้เพื่อลูกนี้
แม่เสียใจแต่น้ำตามิอาจมี
ให้ชีวีลูกสวยสดและงดงาม
เจ้านกน้อยเติบใหญ่พร้อมโผบิน
ที่เคยอยู่ที่เคยกินมินึกถาม
แม่ทุ่มเทเท่าไหร่ไม่นึกความ
เจ้าจากรังไปตามกระแสใจ
สำนึกเถิดมีคนคอยอยู่เบื้องหลัง
แม่คงยังอยู่ที่นี่มิเคลื่อนไหว
โอ้ลูกจ๋า..มิเคยทวงที่ให้ไป
ขอได้ไหม..เพียงเอ่ยรักแม่สักคำ
...
จากคุณ :
wonna_go
- [
9 ส.ค. 49 00:13:46
]