ลมหนาวเริ่มริ้วผ่านกังวานแล้ว
บ้างดอกแก้วชูช่อก็หล่นร่วง
อุปทานว่าลมหนาวพัดเข้าทรวง
อยู่ในห้วงคะนึงคิดถึงเธอ
ป่านนี้ขวัญจะเป็นเช่นไรบ้าง
คนไกลห่างเฝ้าหวงห่วงเสมอ
ทุกคืนวันเหนื่อยอ่อนนอนละเมอ
คอยแต่เจอในฝันทุกวันไป
หยิบเอาผ้าพันคอล้อลมหนาว
คิดถึงคราวคนรักถักผ้าให้
กลิ่นยังหอมซาบซ่านสะท้านใจ
ดมครั้งใดคล้ายเธอนั่งเคียงข้างกัน
โอ้รื่นรื่นกลิ่นนวลเคยชวนชื่น
ผ้าทั้งผืนก็หอมเหมือนจอมขวัญ
คงไม่ต่างจากสร้อยคอยจำนรรจ์
ว่าสร้อยนั้นคอยกล่อมถนอมนอน
โดยขวัญหยิบสร้อยใจไว้จุมพิต
แนบตรงจิตแล้วหลับลงกับหมอน
หากหลับแล้วฝันหาผวาวอน
คิดถึงตอนเราเคยกอดตลอดคืน
อยากฝากรักไปหาแก้วตาเอ๋ย
ไปกอดเกยแนบข้างกลางดึกดื่น
ทำได้แต่สวดมนต์ขอเธอขวัญยืน
ฝากดาวหมื่นล้านดวงบอกห่วงเธอ
แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 49 13:01:10
จากคุณ :
maejitr
- [
9 ส.ค. 49 12:59:08
]