เมื่อไม่นานมานี้ดิฉันเพิ่งโดนก็อปปี้นิยายไปลงในเวบเด็กดี โดยที่ผู้คัดลอกไม่ได้บอกกล่าวดิฉันแต่อย่างใด.....เป็นเหตุให้ดิฉันดำเนินคดีตามกฎหมาย และเป็นกลายเป็นหัวข้อให้เม้าท์แตกทางอินเทอร์เน็ต(ในเวบพันทิป)อย่างครึกโครม จนทางเวบพันทิปดอทคอมนั้น ปักหมุดเรื่องนี้เอาไว้กรณีตัวอย่างเพื่อเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่นที่โดนละเมิดลิขสิทธิ์งานเขียนค่ะ
เรื่องราวของคดีการก็อปปี้ ลอก นิยาย แฟนฟิค ชันและบทความ ดูจะไม่หมดไปเสียที หลังจากที่คดีของดิฉันจบลงมาหลายวันแล้วถึงค่อยได้มีแก่ใจมาเขียนเรื่องราวที่ผ่านมาได้ เพราะช่วงก่อนหน้านี้รู้สึกปวดหัวไม่อยากนึกถึงอีก ระหว่างนี้ดิฉันก็เฝ้าแต่ภาวนาว่ากรณีของดิฉันจะกลายเป็นกรณีตัวอย่าง เป็นการเชือดไก่ให้ลิงไม่มีสมองดู แต่เปล่าเลย...เรื่องลอกยังมีต่อไปดิฉันไม่ใช่คนสุดท้ายแน่นอน ตราบใดที่คนลอกยังไม่มีจิตสำนึก ทีแรกดิฉันก็คิดว่าจะเขียนบทความนี้อย่างไรดี? เป็นบันทึกเรื่องของตัวเองแต่ทำอย่างไรให้มีประโยชน์กับคนอื่นที่สุด หลังจากคดีนี้แพร่ออกไปก็มีเพื่อนร่วมชะตากรรมหลายคนเข้ามาพูดคุยเล่าประสบการณ์ของตนเอง บางคนเรื่องราวผ่านพ้นไปแล้ว บางคนกำลังอยู่ระหว่างคดี ก็มาขอปรึกษาว่าควรทำอย่างไรบ้าง ทำให้ดิฉันตัดสินใจได้แล้วว่าเขียนอย่างไรดี ^_^
ก่อนอื่นต้องขอเล่าเรื่องของตัวเองก่อนแบบย่อๆ เดิมทีนั้นดิฉันไม่ได้เริ่มอาชีพด้วยการเขียนนิยาย วันๆ ก็เขียนแต่การ์ตูน แปลหนังสือการ์ตูนมั่ง มีชีวิตอยู่กับการ์ตูนมาตลอดตั้งแต่เด็กๆ แล้ววันดีคืนดีก็ไปปิ๊งพระเอกในภาพยนตร์จีนเข้า...มันเป็นรักแรกพบค่ะ
ผู้ชายคนนั้นชื่อ "เจิ้งอี้เจี้ยน" เค้าเล่นเป็น "เนี่ยฟง" ในภาพยนตร์จีนกำลังภายอภิมหาเอฟเฟคเรื่อง
"ฟงอวิ๋น ขี่พายุทะลุฟ้า" ด้วยความปลื้มมากไปหน่อย และคงไปกระตุ้นต่อมเข้า Y (ต่อมที่มีเฉพาะในหญิงสาวผู้นิยม Boys's love) เลยชอบเรื่องนี้มากเพราะนางเอกตายกลางเรื่องปล่อยให้พระเอกซึ่งรูปหล่อทั้งคู่ อยู่กันไปประสาพี่น้องร่วมสำนักโดยไม่มีชะนีมาขวาง...ช่างดีอะไรเช่นนี้ ..ฮ่า ฮ่า ฮ่า

แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 49 22:59:05