นับแต่ครั้งอดีตกาล มีเรื่องเล่ากันมาไม่รู้จบ ถึงไซคี สาวงามในแผ่นดิน ผู้คนทั้งหลายพากันยกย่องให้นางทั้งสิ้น ถึงขนาดกล่าวว่า ความงามของนางทัดเทียมกับเทพีวีนัส เทพีแห่งความงามและความรักเลยด้วยซ้ำ
แต่เมื่อข่าวนี้ล่วงรู้ถึงพระกรรณของเทพีวีนัส พระนางก็ไม่พอพระทัยอย่างมาก ที่มนุษย์ต่ำต้อยบังอาจตีตนเสมอศักดิ์แห่งพระองค์ จึงบัญชาให้บุตรชาย คิวปิด จัดการให้นางไซคีหลงรักกับสัตว์ป่าดุร้ายที่สุดในโลกเพื่อเป็นการลงทัณฑ์
ทว่าเรื่องราวกลับไม่เป็นไปตามที่เทพีวีนัสต้องการ เมื่อคิวปิดพบไซคี เขากลับหลงรักนางเสียเอง และฝ่าฝืนคำสั่งของเทพีวีนัสซึ่งเป็นแม่ของตนลักลอบพานางเข้าอยู่ในปราสาทบนเทือกเขาสูงเพื่ออยู่กินด้วยกัน แต่มีข้อแม้ว่า ไซคีจะไม่ได้เห็นหน้าคิวปิด เขาจะมาหานางเฉพาะยามวิกาลเท่านั้น
ทั้งคู่อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข กระทั่งไซคีกลับบ้านเกิดของตนเอง นางได้เล่าเรื่องราวความรักความสิเน่หาระหว่างนางกับคิวปิดให้บรรดาญาติพี่น้องหญิงขี้อิจฉาฟัง พวกนางขี้อิจฉาจึงแสร้งทำเป็นห่วงว่า นางไซคีคงอยู่กับปีศาจเข้าให้แล้ว เพราะนางไซคีไม่เคยได้เห็นหน้าคนรักเลยสักครั้ง ควรที่จะส่องดูให้รู้แน่แก่ใจ
ไซคีกลับปราสาทอีกครั้งด้วยความสงสัย นางเก็บความคลางแคลงใจไว้และรอจนรัตติกาลมาเยือน
คิวปิดมาหานางเช่นเคย พวกเขารักกันและหลับใหลไป นางไซคีรอให้แน่ใจว่าคิวปิดหลับสนิทจริงๆ จากนั้นจึงค่อยย่อง จุดตะเกียงน้ำมัน ยกขึ้นส่องหน้าของคิวปิด
ทันทีที่แสงสว่างเรืองรอง โฉมหน้าอันหล่อเหลาของคิวปิดก็ฉายให้เห็น นางไซคีถึงกับอึ้ง แต่เหมือนโชคชะตากลั่นแกล้ง หยดน้ำมันร้อนได้กระเด็นต้องกายคิวปิด เขาสะดุ้งตื่นขึ้นมาและพบนางไซคีกำลังยืนถือตะเกียงส่องหน้าเขาอยู่ คิวปิดเสียใจระคนโกรธที่ไซคีไม่ยอมเชื่อใจตน เขาจึงหลีกหนีนางไปไกลแสนไกล ทอดทิ้งให้นางอยู่ตามลำพัง
นิทานไม่ได้จบลงเพียงเท่านี้ แค่ยกตอนนี้มาให้อ่านเฉยๆ
ความผิดเดียวของไซคีคือการสงสัยในความรัก เพราะ เมื่อคนเรารักกันแล้ว จงอย่ามีความเคลือบแคลงต่อกัน ซึ่งสิ่งนี้เองจะเป็นเครื่องถนอมรักให้ยืนยาว
แต่ถ้าคนที่เรารักไม่มีความน่าอยู่ในตัว เราจะเชื่อใจได้หรือ
เพราะสำหรับเราแล้ว การไว้ใจ... ถ้าอยากให้อีกฝ่ายเชื่อถือและไว้ใจแล้ว ควรที่จะต้องทำตัวให้ดี ให้เป็นที่สมควรได้รับเสียก่อน หากการกระทำนั้นไม่สมควร จะมีเรียกร้องอะไรได้
จะไว้ใจได้อย่างไร... ถ้าอยู่กับเราแต่ยังวอกแวกหาคนอื่น
จะไว้ใจได้แค่ไหน... ถ้าตัวเองไปเดินเคียงคู่คนอื่นสองต่อสอง
จะไว้ใจได้ไหม... ถ้าเอาใจคนอื่นยกใหญ่ แต่เหมือนไม่เห็นเราในสายตา
หลายครั้งที่คนเหล่านั้นจนมุมกับคำถามเหล่านี้ สิ่งที่พวกเขาจะหลุดตะโกนออกมาคือ หัดมีเหตุผลซะมั่งสิ แล้วเคยคิดกลับกันไหมว่า เธอเองก็ไม่เคยอธิบายเหตุผลให้ฉันฟัง ทั้งที่ฉันพร้อมจะฟังเหตุผลเหล่านั้นเสมอ
ความรักมีค่าต่อการไว้วางใจ แต่...คนรักจะมีค่าให้เชื่อใจได้แค่ไหนเชียว
ถ้าความรักที่เธอมอบให้มันอิ่มพอ ฉันคงไว้ใจ
ถ้าทำตัวให้ฉันไว้วางใจ ฉันคงไว้วางใจ
เพราะฉันไว้วางใจในความรัก ไม่ใช่ในตัวคน...
แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 49 14:34:02
จากคุณ :
คายตรี
- [
13 ส.ค. 49 14:30:22
]