CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    ผมไม่ได้ตั้งใจ

    ...อิสรียา...



             เสียงอึกทึกครึกโครมของเพลงจังหวะเร้าใจ
             แสงสีวูบวาบ
             กลิ่นบุหรี่คละคลุ้งปะปนกับกลิ่นแอลกอฮอล์
             วัยรุ่นมากหน้าหลายตา
             หญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มในเสื้อสายเดี่ยว  กางเกงเอวต่ำ
             ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา  แต่งตัวดี  วางมาดเท่ห์

             นั่นคือสิ่งที่ผมได้รับรู้ตั้งแต่วินาทีแรกที่ย่างเท้าเข้าไปสัมผัสด้านใน   ความทรงจำเก่า ๆ  เมื่อครั้งยังใช้ชีวิตเสเพลเริ่มหวนคืนมา  ความคุ้นเคยเมื่อหลายปีก่อนที่ผมห่างจากมันมานานทำให้รู้สึกตื่นเต้นไม่ใช่น้อย

             ผมสอดสองมือใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงแก้เขินพลางเหลียวมองรอบกายขณะเดินเบียดฝูงชนที่กำลังโชว์ลีลาแดนซ์เหมือนไส้เดือนถูกขี้เถ้าเข้าไปด้านใน  หญิงชายในมุมมืดหลายคู่ยืนเบียดกายแนบชิดโดยไม่แคร์สายตาผู้ใด นั่นอาจเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์บวกกับบรรยากาศที่เป็นใจ

             ทั้งที่ตั้งใจไว้แล้วเชียว  ว่าจะหันหลังให้กับสิ่งยั่วยวนเหล่านี้ตลอดชีวิต  แต่วันนี้กลับต้องหวนมาหามันอีก

             ภายในห้องวีไอพีมีเพียงผมกับเธอ   ผมไม่รู้ว่าเวลาล่วงผ่านไปนานแค่ใหนแล้ว  เนื่องด้วยความสุขที่ได้สัมผัสทำให้ลืมทุกสิ่ง   รับรู้เพียงแต่ว่ายิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าใดจิตใจผมยิ่งร้อนรุ่มมากขึ้นเท่านั้น

             สัญชาตญาณดิบของผมเริ่มเผยออกมาเมื่อร่างอวบอัดนั้นอิงแอบอยู่ข้างกายไม่ห่าง  วันนี้เธอสวมเสื้อรัดรูปตัวจิ๋วเนื้อผ้าบางเบาคล้ายจงใจ ความลึกของคอเสื้อเผยให้เห็นเนินอกอูมสองข้างที่เบียดชิดติดกันอยู่ภายใต้อาภรณ์ห่อหุ้มนั้น    ผมรั้งร่างนั้นเข้ามากอดไว้แนบอกด้วยทนเสียงเรียกร้องของหัวใจไม่ไหว   มือข้างหนึ่งเริ่มลูบไล้ไปที่กระโปรงยีนส์สั้นเหนือเข่าไล่ลงไปถึงเรียวขาเนียนนุ่มมือ   เธอกอดผมแน่นช้อนสายตาขึ้นมองพลางเบียดร่างให้แนบชิดเข้ามาอีกเมื่อผมเลื่อนฝ่ามือสอดเข้าไปภายใต้กระโปรงจนสัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่ซ่อนอยู่ภายในนั้น  เธอหลับตาพริ้มริมฝีปากเผยอออกจากกันเล็กน้อย       ด้วยความที่ไม่ได้สัมผัสร่างสตรีมานาน  ทำให้ผมควบคุมความตื่นเต้นไว้ไม่อยู่   เมื่อความต้องการตามธรรมชาติของชายชาตรีเริ่มรุมเร้าหนัก  จึงก้มหน้าแนบริมฝีปากลงไปที่เรียวปากนุ่มนั้นทันที  เธอสนองตอบโดยอัตโนมัติ สองแขนเกี่ยวกระหวัดรัดตึงด้วยเกรงว่าอีกฝ่ายจะหนีหายไปใหน  ผมลิ้มชิมรสอยู่สักครู่จึงถอนริมฝีปากออกอย่างเชื่องช้า   สายตาประสานกันด้วยรู้ในความหมาย     ไม่รอช้าพาเธอเดินออกจากสถานที่อึกทึกครึกโครมนั้นทันที

             ผมควบยานพาหนะหรูหรามุ่งสู่เป้าหมายตามที่ใจคิด  ท่าทีเหนียมอายเรียบร้อยของผมมลายหายไปสิ้นคล้ายเป็นคนละคน     เมื่อสายตาแลเห็นสิ่งที่ใจกำลังค้นหา สมองสั่งการให้ผมบังคับรถสายพันธุ์ยุโรปคันโตเข้าไปทันที  โดยความรู้สึกผิดชอบชั่วดีถูกกลืนหายไป  

             ภายในห้องเย็นฉ่ำ      อีกฝ่ายหนึ่งมีท่าทีเอียงอายเมื่อผมประคองกอดร่างอวบอัดไปที่เตียงหนานุ่ม    บรรจงถอดอาภรณ์ตัวจิ๋วออกจากร่าง   ซุกหน้าลงไปที่เนินคู่นั้นด้วยความเสน่หา   เสียงเธอครางออกมาเบา ๆ   คล้ายกับพึงใจในสิ่งที่ผมกระทำต่อเธอ  บทรักที่ไม่ต้องมีครูสอนก็เริ่มขึ้น  เธอไม่ใช่เด็กสาวไร้ดียงสา   แต่เคยผ่านประสบการณ์ในเรื่องแบบนี้มาแล้ว    บทเพลงแห่งกามาบรรเลงอย่างหนักหน่วงจนมาถึงจุดสิ้นสุดของมันท่ามกลางเสียงหอบหายใจของผู้ร่วมบรรเลง

             นี่ผมทำอะไรลงไป!!!
             ผมไม่ได้ตั้งใจนะ...ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ
             เธอยั่วผมก่อนต่างหาก
             ผมไม่ผิด...เธอก่อมันขึ้นมาเอง

             สารพัดถ้อยคำที่วนเวียนเข้ามารุมเร้าในจิตใจของผมตอนนี้นั้น    มันทำให้รู้สึกปั่นป่วนในท้องไส้อย่างบอกไม่ถูก   สายตาจับจ้องไปยังร่างซึ่งกำลังนอนคุดคู้หลับสนิทอยู่บนเตียงอ่อนนุ่ม  เครื่องปรับอากาศช่วยทำให้อุณหภูมิภายในห้องเย็นฉ่ำ แต่จิตใจผมกลับร้อนรุ่มราวนั่งอยู่ท่ามกลางเปลวเพลิง สิ่งที่ตามมาภายหลังจากพายุแห่งความต้องการที่โหมกระหน่ำคลอบคลุมจิตใจอยู่เมื่อสักครู่ได้สงบลงนั้นก็คือความสับสน  ความรู้สึกผิดและถูกแบ่งข้างเป็นสองฝ่ายอย่างเห็นได้ชัด   ผมยกสองมือขึ้นกุมขมับพลางมองร่างของตัวเองที่สะท้อนอยู่ในกระจกเงาบานใหญ่ข้างผนังห้อง

             “บ้าชะมัด”

             ผมสบถกับตัวเอง ที่จริงมันไม่น่าเกิดขึ้นเลย แต่เป็นเพราะกิเลสตัณหาของผมแท้ ๆ  ที่ทำให้ต้องเผชิญกับความทุกข์ใจอยู่ในขณะนี้

             นี่ผมกำลังกลัวอะไร  กลัวการผูกมัดยังงั้นหรือ  หรือกลัวว่าเธอท้อง  ไม่สิ  เหตุผลอย่างอื่นต่างหากที่ทำให้ผมกลัวมากกว่านั้น     ถ้าเรื่องนี้ถูกเปิดเผย    ภาพความดีที่ผมสร้างขึ้นมาคงต้องสูญสิ้นมลายหายไปเป็นแน่แท้ แล้วพ่อแม่   ญาติพี่น้องวงศ์ตระกูลจะเอาหน้าไปไว้ที่ใหน

             แล้วก่อนทำทำไมไม่คิด

             ผมนึกต่อว่าตัวเองในใจ   พยายามคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่ความรัก   แต่เป็นความใคร่ต่างหาก

             ใช่ ผมไม่ได้รักเธอ ไม่เลยสักนิดเดียว ตอนนี้ผมมีเป้าหมายในชีวิตที่ไม่ใช่เธอ

             หึ..หึ..ไม่ได้รักยังงั้นรึ  แกกำลังหลอกตัวเองต่างหาก

             สมองผมสับสน  ความรู้สึกเหมือนคนกำลังเสียสติ

             ผมนั่งนิ่งคิดทบทวนย้อนกลับไปยังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อหลายเดือนก่อน นี่ถ้าผมมีจิตใจที่มั่นคง  ไม่สานต่อจนเวลาล่วงเลยมาถึงวันนี้   เรื่องราววุ่น ๆ มันคงไม่เกิดขึ้นแน่

    แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 49 13:34:42

    แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 49 13:14:28

    แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 49 13:07:51

    แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 49 14:38:00

    จากคุณ : อิสรียา - [ 17 ส.ค. 49 13:59:16 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com