ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่ 2 (รวมกระทู้ให้ค่ะ) " ห่วงโซ่อาหารในโลกอินเตอร์เนต ตอน 2" ลองเขียนเจ้าค่ะ ตัวจริงของชายหนุ่มที่เธอเพิ่งรู้จักนามว่า “ต้อง” ดูหล่อเหลาและผอมเพรียวกว่าในรูปมาก แพรนัดเจอเขาที่สยามเซ็นเตอร์ ซึ่งแม้ผู้คนจะพลุกพล่านแต่แพรก็หาเขาเจอได้โดยไม่ยากเย็น หุ่นสูงชะลูดและหน้าตาที่หล่อบาดใจนั้นดูโดดเด่น และผู้คนรอบข้างดูเหมือนจะเป็นได้เพียงฉากประกอบเท่านั้น เขายิ้มอย่างเขินอายนิดหน่อยก่อนที่จะเดินเข้ามาทักหญิงสาวคู่นัด และความสัมพันธ์ของเขาและเธอในตอนนั้นก็ดำเนินไปอย่างรวดเร็วปานรู้จักกันมานานแสนนาน ทั้งๆ ที่ใจของแพรนั้นอยากจะให้ต้องสุภาพน้อยลงกว่านี้แต่เธอก็ไม่อยากเป็นฝ่ายถูกเนื้อต้องตัวผู้ชายก่อน จึงได้แต่เดินเคียงกันไปขณะเที่ยวในห้างสรรพสินค้า และหลังจากตัดสินใจเข้าไปดูหนังในโรงภาพยนตร์แพรก็ให้ท่าเขาก่อนด้วยการดึงแขนชายหนุ่มมากอดขณะนั่ง ข้างๆ กันในโรงภาพยนตร์ที่มืดสลัว ชายหนุ่มเสียอีกที่ออกจะดูเกร็งๆ และนั่งเฉยๆ เสียมากกว่าด้วยต้องการใส่ใจกับเนื้อเรื่องของภาพยนตร์ที่อยู่ตรงหน้า ก่อนจะจากกันในวันนี้ แพรเชื้อเชิญให้ชายหนุ่มไปส่งเธอที่บ้านเผื่อในวันข้างหน้า อาจจะแวะไปหาเธอแต่ชายหนุ่มกลับปฏิเสธเพราะต้องการไปทำธุระอย่างอื่น แพรรู้สึกเสียหน้าอย่างมาก ระหว่างทางกลับบ้านเธอนั่งหน้าบึ้งด้วยความไม่สบอารมณ์ พอขึ้นบันไดไปถึงห้องเช่าของเธอ แพรก็ต้องงงงวยเพราะหน้าห้องของเธอมีดอกไม้ช่อใหญ่วางอยู่ เธอก้มลงไปหยิบอย่างเร็วรี่ ที่แนบมากับดอกลิลลี่ช่อโตนั้นเป็นโน้ตสั้นๆ จากชายผู้ซึ่งเธอเพิ่งจากมานั่นเอง เขาเขียนข้อความแจ้งว่า ขอโทษด้วยที่มาส่งไม่ได้ และดอกไม้สวยๆ นี่น่าจะเป็นตัวแทนคำขอโทษได้ดี ส่วนการหาที่อยู่ของแพรนั้นไม่ได้ยากเกินไปเลย แค่หาในอินเตอร์เนตก็เจอแล้ว ประโยคลงท้ายยิ่งทำให้หญิงสาวหวั่นไหวเพราะชายหนุ่มเขียนว่ายินดีที่ได้คบกัน เธอหอบดอกไม้เข้าห้องด้วยความเบิกบาน และโทรหาเพื่อนสาวคนสนิทอย่างไม่รอช้า ด้วยต้องการสาธยายถึงความโรแมนติกและแสนสุภาพของชายหนุ่มสุดหล่อให้ฟัง เธอคุยฟุ้งให้เกรซฟังอย่างออกรส เกรซไม่ได้สนใจเรื่องอื่นเลยนอกจากความปลอดภัยของเพื่อนสาว แต่แพรพลอยก็ไม่เคยสนใจอย่างเคย หนำซ้ำยังตีเจตนาของเพื่อนเป็นอื่น เธอกล่าวหาว่าเพื่อนสาวอิจฉาเธอ วันรุ่งขึ้นแพรพลอยไม่อยากไปเข้าเรียน เธออ้างกับเกรซว่าเธอป่วยไปมหาวิทยาลัยไม่ได้ ซ้ำร้ายเธอยังสนใจเรื่องการประกวดน้อยลงกว่าเดิม เธอเฝ้าโทรออดอ้อนให้ต้องมารับเธอที่ห้องพักและพาไปเที่ยวตามที่ต่างๆ ที่เธอต้องการ ซึ่งชายหนุ่มก็มาหาเธอจริงดังคาดและพาไปเที่ยวซื้อของตามที่หญิงสาวต้องการจนเย็นย่ำตะวันลับขอบฟ้าไปแล้วที่ต้องพาเธอมาส่งบ้าน หญิงสาวและกลับไปโดยที่ไม่ยอมเหยียบเข้าห้องพักของเธอ ตามแบบอย่างของผู้ชายที่ให้เกียรติผู้หญิง แพรรู้สึกทึ่งในตัวชายหนุ่มมาก เธอคันปากยิบๆ อยากเล่าให้เพื่อนสาวฟังแต่ก็ทำไม่ได้เพราะเธออ้างกับเพื่อนสาวว่าเธอป่วยหนักในวันนี้ เธอได้แต่นอนเชยชมสิ่งของเสื้อผ้าที่ชายหนุ่มซื้อให้อย่างสุขสม วันนี้เป็นวันศุกร์ แพรพลอยยอมไปเรียนและส่งรายงานอย่างว่าง่าย เพราะเมื่อคืนต้อง แฟนหนุ่มของเธอสัญญาไว้ว่าวันนี้จะพาเธอไปเที่ยวที่ผับหรูกลางสุขุมวิท เธอจึงยอมไปที่มหาวิทยาลัย ไม่ใช่เพื่อต้องการไปเรียนหรือไปส่งรายงาน แต่ไปเพื่อจะไปคุยเฟื่องให้เพื่อนๆ ในกลุ่มและเกรซฟังถึงชายคนรักคนนี้ของเธอ รวมทั้งความโชคดีต่างๆ ของเธอ ซึ่งเกรซไม่ได้รู้สึกยินดียินร้ายที่จะฟังและเลิกเตือนเพื่อนสาวของตนไปแล้ว เธอปลีกตัวออกมาห่างๆ ขณะที่กลุ่มเพื่อนๆ ของเธอตั้งอกตั้งใจฟังแพรเล่าถึงเรื่องชายหนุ่มสุดหล่อ เจ้าบุญทุ่มคนนี้และวิจารณ์ถึงความโชคดีของแพร คืนนั้นแพรแต่งตัวสวยและเปิดเผยเนื้อตัวอย่างเต็มที่ เธอลงทุนไปม้วนผมที่ร้านเสริมสวยใกล้บ้านเพื่อเพิ่มความเซ็กซี่ยิ่งขึ้น เธอเลือกใส่ชุดเกาะอกสีชมพูแหววและกระโปรงสีดำตัวสั้นๆ ที่เป็นชั้นๆ และรองเท้าส้นสูงหัวแหลมสีดำนำสมัย เธอเม้มปากเพื่อเช็คสีของลิปสติกให้เนียนก่อนจะหมุนตัวไปหยิบของเล็กๆ น้อยๆ ลงกระเป๋าหนีบยี่ห้อดังสีน้ำตาลอ่อน และยังไม่ทันที่เธอจะพรมน้ำหอม เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น เธอแทบจะกระโดดไปเปิดประตูรับชายหนุ่มสุดเนี้ยบของเธอ เขาแต่งกายได้เท่ห์ไม่เบา เสื้อยืดมีปกสีน้ำตาลอ่อนเข้ากับกางเกงยีนส์สีซีดๆ เป็นอย่างดี ทรงผมถูกจัดแต่งให้ตั้งชี้ไปมาดูเท่ห์เข้ากับหน้าตาคมคาย แพรนึกขอบคุณพระเจ้าที่ส่งชายผู้นี้ให้เข้ามาในชีวิตยิ่งนัก ค่อนคืนที่แพรขลุกอยู่กับเขา เธอกินเบียร์เข้าไปอย่างมากมาย จากที่เธอช่างจำนรรจาอยู่แล้ว ทำให้เธอยิ่งพูดมากแล้วหัวเราะร่วนเข้าไปใหญ่ ก่อนที่เพลงจะเปลี่ยนจากเร็วเป็นช้า แพรก็ซบลงที่อกเขาเรียบร้อยแล้ว เธอทำท่าเหมือนเมามายและครองสติไม่ค่อยจะอยู่เพื่อให้ชายหนุ่มได้ถูกเนื้อต้องตัวอย่างเต็มที่ กลิ่นน้ำหอมราคาแพงจากตัวชายหนุ่มปะทุเข้าจมูก แพรกอดเขาแน่นขึ้นอีก จนชายหนุ่มรู้สึกอึดอัดจนต้องเอ่ยปาก “คุณแพร นี่คุณเมามากแล้วนะ.....กลับบ้านมั้ยครับ”  หญิงสาวพยักหน้าหงึกหงักแทนคำตอบ ชายหนุ่มประคองเธอขึ้นรถและขับพากลับบ้าน ตลอดทางแพรเอนศีรษะเข้าซบกับแขนเขาอย่างไม่อายฟ้าดิน หลังจากจอดรถเสร็จแล้ว ชายหนุ่มประคองหญิงสาวขึ้นที่พักอย่างสบายๆ แพรไขประตูเปิดห้องแล้วทำท่าเซไปมาจะสะดุดจะล้มลงกับพื้น ชายหนุ่มรีบเข้าประคองไว้อย่างรวดเร็ว เธอออดอ้อนให้เขาอยู่เป็นเพื่อนก่อนเพราะเธอรู้สึกเวียนหัวอย่างมากและอาจจะเกิดอันตรายหากอยู่เพียงลำพัง ชายหนุ่มรับปากอย่างแข็งขันว่าจะช่วยดูแลจนกว่าเธอจะสร่างเมาและรู้สึกดีขึ้น แพรนั่งบนโซฟาด้วยท่าทางที่คิดว่าเซ็กซี่และเชิญชวนอย่างมาก ชายหนุ่มพยายามไม่ชายตาไปมองด้วยต้องการให้เกียรติเพื่อนสาว แต่แพรก็ยั่วยวนและเริ่มรบกวนสมาธิของฝ่ายชายก่อนด้วยการขยับเสื้อไปมาโดยอ้างว่าร้อน ต้องการอาบน้ำ เธอลุกขึ้นด้วยท่าทีโงนเงนเดินเข้าห้องน้ำไปและถอดเสื้อผ้าออก โดยนุ่งผ้าเช็ดตัวสีขาวสะอาด เธอเดินโซเซออกมาด้านนอกเพื่อต้องเผยเนื้อตัว เผยสรีระให้ชายหนุ่มเห็น เธอเดินไปนั่งตักชายหนุ่มที่มีท่าทีขัดเขินอย่างไม่อายพลางจีบปากจีบคอฉอเลาะ “โอ๊ย.... เวียนหัวจังคะ สงสัยจะอาบน้ำคนเดียวไม่ไหว” ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนเกือบจะทันที เขาจับบ่าเธออย่างแผ่วเบาและดันเธอให้หันหลัง พร้อมเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา “คุณแพรเข้าห้องน้ำไปก่อนนะครับ เดี๋ยวผมตามเข้าไป” หญิงสาวหันมายิ้มอย่างมีเลศนัยก่อนจะย่างเท้าหายไปในห้องน้ำ แพรเข้ามาในห้องน้ำและเริ่มประพรมน้ำหอมเข้าที่ซอกคออย่างรู้งาน ก่อนจะหมุนตัวไปมาหน้ากระจกอย่างสำรวจความงามของตัวเอง เสียงบิดลูกบิดดังแกร๊ก แพรยิ้มอย่างลำพองใจ ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาดึงตัวเธอออกไปจากห้องน้ำ เธอเพ่งมองดูยังไงก็ไม่ใช่หน้าของชายคนรัก เมื่อออกมาจากห้องน้ำเธอก็เจอเข้ากับผู้ชายอีกสามคนยืนคอยท่าอยู่ ชายหนึ่งในนั้นมีกล้องวีดีโอเล็กๆ ในมือ เธอเหลียวมองไปรอบห้องก็ไม่พบหน้าของต้อง เพื่อนชายที่แสนดีของเธอ กว่าเธอจะเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร มืออันหนาใหญ่ของชายหนึ่งในนั้นก็เอื้อมมาปิดปากก่อนที่เธอจะหวีดร้อง หนึ่งเดือนผ่านไป........................... ผลประกาศรางวัล “Young Photogenic Contest” ออกมาแล้ว ผู้ชนะเลิศคือ นางสาวกิดากาญจน์ ภิมนิวัฒน์ ซึ่งได้ผลโหวตมากที่สุดและมีคุณสมบัติเพรียบพร้อมทุกประการ รวมทั้งฉลาดหลักแหลมอย่างล้นเหลือ เธอได้รับของรางวัลต่างๆ อย่างมากมายและแน่นอนที่สุดได้ไปเป็นตัวแทนของประเทศไทยเพื่อเผยแพร่วัฒนธรรมและประเพณีอันดีงามต่างๆ รวมทั้งประชาสัมพันธ์เวปไซต์ของรัฐบาลด้วย ในวันเดินทางไปประเทศญี่ปุ่นนั้นครอบครัว เพื่อนฝูงของเธอมาส่งอย่างพร้อมเพรียง รวมทั้งแฟนหนุ่มสุดหล่อของเธอ “เดินทางดีๆ นะจ๊ะ...ลูก” คุณแม่ของผู้ได้ตำแหน่งโอบกอดลูกสาว สื่อมวลชนมาทำข่าวอย่างไม่เอิกเกริกนัก แต่ก็พอมีแสงแฟลชวูบวาบยามเธอยกมือกราบบิดามารดา “เดินทางดีๆ นะยัยเกรซ แกเจ๋งจริงๆ เลยนะ พอแกแต่งหน้าแล้วดูผิดไปเป็นคนละคนเลยนะเนี่ย” เพื่อนฝูงล้อมหน้าล้อมหลังหญิงสาวอย่างตื่นเต้นและดีอกดีใจระคนกัน แต่สุดท้ายก็ยอมเปิดทางให้ชายหนุ่มที่เกรซเพิ่งเปิดตัวว่าเป็นแฟนของเธอมานานกว่าห้าปีแล้วแต่เขาไปเรียนอยู่ที่เมืองนอก เพิ่งจะกลับมาเมื่อสองเดือนที่แล้ว ได้ล่ำลากันท่ามกลางความอิจฉาของเพื่อนฝูง ทั้งสองจับมือกันเล็กน้อยก่อนชายหนุ่มจะอวยพรให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ หญิงสาวขอบคุณชายหนุ่มที่ให้กำลังใจและจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย เขาและเธอมองตากันอย่างรู้ใจในความหมายของคำว่า “จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย” เพราะมันหมายถึงกำจัดคู่แข่งที่มีคะแนนสูสีอย่างแพรพลอยให้เสียคนไปอย่างสิ้นเชิง หลังจากวันนั้นแพรโดนชายสี่คนรุมทำมิดีมิร้ายและถ่ายวีดีโอไว้ขายอย่างหมดท่า เธอไม่สามารถใช้ชีวิตได้อย่างปกติสุขเพราะวีดีโอลับของเธอถูกเผยแพร่ไปทางอินเตอร์เนต คนทั้งมหาวิทยาลัยรู้ว่าเป็นเธอเพราะคนถ่ายต้องการให้เห็นหน้าอย่างชัดเจน คณบดีต้องเชิญเธอออกด้วยทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงของสถานศึกษา ทั้งยังไม่สามารถเข้าร่วมประกวดงานนี้ได้อีกต่อไปเพราะคณะกรรมการพิจารณาตัดสิทธิ์ไปโดยปริยาย หนำซ้ำยังต้องซมซานกลับไปใช้ชีวิตที่นครสวรรค์อย่างเดิม เพราะไม่สามารถเชิดหน้าอยู่ได้ภายใต้คำติฉินนินทาต่างๆ ของคนรอบข้างที่กรุงเทพฯ เพื่อนๆ ต่างพากันดีใจกับเกรซ และรุมถ่ายรูปด้วยอย่างอีรุงตุงนัง จนลืมสังเกตไปว่าผู้ชายแสนหล่อชื่อต้องที่เป็นแฟนของเกรซนั้นช่างมีหน้าตาละม้ายชายคนรักของเพื่อนเธอที่ชื่อแพรพลอย อย่างกับแกะ จากคุณ : Sexy Peachy   - [ 18 ส.ค. 49 09:07:48 ]   ------------------------------------------------- จากคุณ : เนตรนภัส - [ 18 ส.ค. 49 11:45:14 ]

ความคิดเห็นที่ 2 มาให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : an_an_ant - [ 18 ส.ค. 49 13:04:43 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขอบคุณมากค่ะ ทุกๆ ท่าน ปัญญาบังเกิดแล้วค่ะ จากคุณ : แอร์ (Sexy Peachy) - [ 18 ส.ค. 49 13:25:36 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เข้ามาอ่านค่ะ .... จะสงสารแพรดีไหม รู้สึกเหมือน เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดยังไงยังงั้น เป็นข้อคิดได้อีกแง่มุมเลยทีเดียว จากคุณ : ก๊อตซิลล่า - [ 18 ส.ค. 49 14:06:38 A:124.120.197.138 X: TicketID:122053 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อืม...นะ อยากจะสงสารยัยแพรนี่จังเลย แต่ว่าทำตัวเองน่ะ ใครจะไปช่วยได้ แต่งเก่งมากจ้ะ เรื่องค่อนข้างเร็วและกระชับดี ยังนึกที่จะติไม่ออกเลย บาย.................................................................... จากคุณ : คายตรี - [ 19 ส.ค. 49 01:23:58 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สนุกดี รอตอนต่อไปครับ   จากคุณ : โก้ (เซโก้4) - [ 19 ส.ค. 49 12:09:40 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ง่า จะสงสารแพร แต่ก็นะ...ทำตัวเอง เห่อๆ ให้ข้อคิดดีเน้อ จากคุณ : ชานมผสมโกโก้ (พายุสีเงิน) - [ 20 ส.ค. 49 19:54:38 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สงสารแพรที่มีเพื่อนอย่างเกรซ จากคุณ : scottie - [ 20 ส.ค. 49 23:06:45 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สนุกมากเลย ให้แง่คิดมากมายด้วย ใดใดในโลกล้วนอนิจจัง ^_~ เราเป็นกำลังใจให้น๊ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นสนุกสนุกน๊ะ ^_^ ขอให้มีความสุขมากมากน๊ะจ๊ะ ^_^ จากคุณ : Xieg - [ 6 ก.ย. 49 17:20:09 A:158.108.70.119 X: ]