*
อิงเขนยเกยใครจะคล้ายเจ้า
กอดกกเหมือนนกเศร้าเฝ้าฝัน
คืนร้างปีกล้า--มีพระจันทร์
ดั่งเพื่อนเตือนกันว่าฉันรอ
โผจากพรากไปไกลสุดกู่
อกโหวงแหว่งรูตัวคู้ห่อ
เกาะโศกโบกเศร้ายังเร้ารอ
ตาแดงแห้งฝ่อคือหัวใจ
อกอุ่นเหมือนเดิมช่วยเติมเชื้อ
ใครก็ได้ให้เผื่อผ้าผืนใหม่
ห่มเหงาคลุมหงอย--ที่คอยไป
คืนรักครั้งใหม่ที่ใจคอย
แต่ไม่มีวี่แวว--แคล้วคลาด
นึกอนาจเก็บหนาวเก็บเหงาหงอย
มาจี้จิ้มทิ่มใจให้เป็นรอย
เพื่อจะตราว่าคอยละห้อยนาน
เคว้งเคว้งคืออารมณ์บ่มเศร้า
ร้าวร้าวคือหัวใจไห้ขาน
ปราศคนสนใจไร้เบิกบาน
เป็นแค่คนผ่านแล้วผ่านเลย
*
แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 49 21:53:07