ความคิดเห็นที่ 1
ยังจดจำ คืนวาน ในกาลก่อน ยามอาทิตย์ ลาจร ลับเหลี่ยมเขา ลมโชยพัด ระรื่นใจ เพียงแผ่วเบา ทะเลซัด คลื่นม้วนเข้า เย้าหาดทราย
ณ ยามนั้น ดั่งความฝัน อยู่ตรงหน้า เธอมอบแหวน พร้อมวาจา รักเหลือหลาย เป็นตัวแทน สื่อแห่งรัก ไม่มีคลาย มอบจุมพิต ที่กลางใจ ให้กับเธอ
จวบบัดนี้ ที่เวลา ผันผ่านพ้น รักในใจ ยังเปี่ยมล้น อยู่เสมอ เธอจากไป ใจรันทด อยากพบเจอ สิบปีผ่าน ที่เฝ้าเพ้อ เธอผู้เดียว
ในวันนี้ ที่อาทิตย์ คงลาลับ สายลมโชย คลื่นโถมทับ หาดทรายเสี้ยว น้ำตาริน หยาดไหล ใจเปล่าเปลี่ยว ยืนลำพัง เพียงผู้เดียว ไร้คู่ครอง
แหวนยังอยู่ นิ้วนางซ้าย ไม่ไปไหน พร้อมด้วยใจ ที่แหลกยับ กับความหมอง จนกายา ดับสลาย ธุลีกอง เหลือวิญญาณ เฝ้าร่ำร้อง หารักคืน
จากคุณ :
ทิวลิปสีน้ำเงิน
- [
20 ส.ค. 49 23:37:41
]
|
|
|