.................ภาพของน้ำท่วมทางภาคเหนือ ผมเห็นเพียงผ่านสื่อ และรับรู้จากการบอกเล่าจากเพื่อนรุ่นน้องที่บ้านอยู่จังหวัดเชียงใหม่ และรุ่นพี่ที่อยู่จังหวัดเชียงรายที่ยังไม่ได้กลับมากรุงเทพฯ

................เป็นภาพที่สะท้อนถึงความทุกข์ยากของผุ้ที่ประสบภัยจากอุทกภัย เป็นภาพที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นในที่ใดๆของประเทศไทย และไม่อยากให้เกิดขึ้นในที่ใดๆในโลก

................ทั้งน้ำท่วมและโคลนดินที่ถล่มลงมาจากที่สูง สร้างความสูญเสียอย่างมหาศาล เหมือนกับการจ่ายค่าราคาที่แพงแสนแพง

...............มันเป็นภัยธรรมชาติที่ทุกข์ทรมานต่อผู้ที่ประสบเหตุ แต่มันก้เป็นภัยธรรมชาติที่สืบเนื่องมาจากการกระทำของน้ำมือมนุษย์ส่วนหนึ่ง

................ป่าไม้ที่อยู่บนเขาหรือที่สูงถูกตัดลงไปมาก ทำให้หน้าดินไม่อาจจะดูดซับน้ำหรือชะลอการไหลของน้ำได้ เมื่อฝนตกหนัก น้ำจึงไหลบ่าลงมาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับโคลนดิน

.................สมัยเป็นเด็กนักเรียนชั้นประถมศึกษา ผมได้อ่านตำราเรียน ได้อ่านเกี่ยวกับเรื่องการรักษาป่า ได้อ่านเกี่ยวกับเรื่องของต้นไม้ช่วยซับน้ำ ช่วยบังลมฝนพายุ และให้ร่มเงาที่แสนร่มรื่น ช่วยให้ฝนตกต้องตามฤดูกาล

...............แต่ตอนนั้น ต้นไม้มากกว่าทุกวันนี้ หลายคนซึ่งก้เคยอ่านตำรานี้เช่นกันอาจจะมองไม่เห็น สิ่งที่มองไม่เห็นจำไม่สามารถมองไปถึงอนาคตได้ การตัดไม้ทำลายป่าจึงมีอยู่ทั่วไป

...............ความเห็นแก่ตังของคนบางกลุ่มบางพวกที่มุ่งเอาแต่ประโยชน์ส่วนตัวเป็นใหญ่ การมองอะไรที่สั้นๆของคนบางกลุ่ม ได้ย้อนกลับเข้ามาสู่ปัญหาอันหลากหลายที่เกี่ยวเนื่องกับวีถีธรรมชาติ

.................วิชาการและความเจริญที่ออกห่างและย่ำยีธรรมชาติ เป็นสิ่งที่จะนำมาซึ่งภัยพิบัติที่น่ากลัวในอนาคต สิ่งเหล่านี้ล้วนแจ้งประจักษ์อยู่ในปัจจุบัน

................มนุษย์เมื่อเจริญขึ้น วิทยาการสูงส่งขึ้น หากละลเยลืมเลือนต่อวิถีของธรรมชาติย่อมจะบทกับเหตุการณ์ที่น่าสะพรึงกลัว

................แท้จริงแล้ว
..............วิถีชีวิตของมนุษย์ไม่ได้ออกไปจากวิถีธรรมชาติเลยแม้แต่น้อย เพียงแต่ความเจริญและวิชาการที่สูงขึ้นของมนุษย์ได้ปิดบังความจริงบางด้านไป เพราะดวงตาและดวงใจอันมืดบอดของมนุษย์เอง

..............ก่อนที่เป็นป่าเขา ทุ่งหญ้าเนินเขา กลับกลายเป็นเมืองเป็นชุมชน คนรุ่นต่อมาแทบจะไม่รู้ว่า ณ ที่ที่เขายืนอยู่ก่อนี้เป็นอย่างไร มันเคยถูกธรรมชาติสร้างความสมดุลย์มาก่อนที่มนุษย์จะเหมาเอาว่าเป็นผู้กำหนด

...............จะมีสักกี่คนที่จะมองเห็นความจริงในความจริง จะมองเห็นวิถีชีวิตของตัวเองที่ยังคงแนบเนาอยู่กับธรรมชาติ แม้ว่าวิถีชีวิตมนุษย์จะเปลี่ยนไปตามยุคสมัย

..............ธรรมชาติยังคงเป็นธรรมชาติอยู่เช่นนี้ตลอดไป ตราบเท่าที่มนุษย์ยังอาศัยอยู่ในโลกใบนี้


เกรียงไกร หัวบุญศาล
๒๒ สิงหาคม ๒๕๔๙