ละครไทยต้องมีการเขียนเป็นหนังสือนวนิยายก่อนถึงจะสร้างละครได้ใช่หรือปล่าวครับ
เวลาดูละครไทยมักจะเห็นฉาก ตบตี อันนี้ก็ไม่เท่าไหร่ แต่ฉากข่มขืนี่สิ
แปลกใจมากๆเลยว่าทำไมต้องมี ทำไมคนแต่งนวนิยายต้องเขียนฉากนี้ลงไปด้วย
ผมเห็นว่าละครเกาหลี ไม่มีฉากตบตี ข่มขืนก็ดังเป็นพลุแตก ดังข้ามประเทศไปหลายไปประเทศกันเลย
หนังฝรั่งก็ไม่จำเป็นต้องมีฉากนี้ และหลายๆเรื่องที่ไม่มีฉากบนเตียงเลยด้วยซ้ำ
ก็ยังดังข้ามโลกข้ามทวีปกันเลย
เท่าที่ผมดูและรู้สึกเป็นการส่วนตัว รู้สึกว่าการดำเนินเรื่องทั้งเกาหลี
และฝรั่ง เวลาเค้ามีปัญหากัน เค้าคิดแก้ปัญหาด้วย "การคิด" การวางแผน
ไม่ได้แก้ด้วยฉากนางเอก นางร้ายตบตี หรือนัวเนียข่มขืนกันบนเตียง
กรณีนี้จะเป็นผู้ร้ายจับนางร้ายหรือนางเอกข่มขืน
ผมเลยรู้สึกว่าถึงไม่มีฉากที่ว่านี้มันก็ไม่ได้เสียอรรถรสการดูไปเลยสักนิด
เหมือนอย่างหนังเกาหลีกะฝรั่งนั่น และหนังเค้าโกอินเตอร์ตั้งหลายเรื่อง
และคิดว่าละครเค้าน่าจะทำรายได้นับร้อยนับพันล้าน
ถ้าจะบอกว่าเพื่อเป็นการสะท้อนสังคมถึงความรุนแรง ผมว่าไม่มีใคร
ไม่รู้จักหรอกครับว่าความรุนแรงเป็นไง เด็กเล็กๆก็น่าจะรู้ ไม่เห็นต้องไปสะท้อนเลย
ดูหนังฟูลเฮ้าส์สิครับ พระเอกนางเอกอยู่บ้านเดียวกันแท้ๆแต่ไม่เคย
มีอะไรกันบนเตียงเลย ไม่มีฉากข่มขืนรุนแรง แต่ทำไมคนไทยถึง
ได้ชอบหนังเรื่องนี้กันนัก กลายเป็นหนังดังที่คนส่วนใหญ่ต้องรู้จัก
เพราะฉะนั้นผมว่าคนไทยไม่ได้ตัดสินว่าหนังน่าดูหรือไม่น่าดู ว่าจะมีฉากนี้หรือไม่
ถ้าจะตัดฉากข่มขืนนี้ไป มันก็ไม่ได้กระเทือนหรือลดอรรถรสลงไปแม้แต่เพียงเศษเสี้ยว
ที่ผมมาเขียนไว้ที่ห้องนี้เพราะ ละครไทยจะสร้างได้ต้องมาจากการเขียนนิยายก่อน
ทั้งหมดนี้เป็นความเห็นส่วนตัวของผม จะเป็นความเห็นที่ดีหรือไม่ดี
ผมไม่ทราบ หากผมเขียนผิดพลาดตรงไหน เข้าใจผิดตรงไหน
ผมพร้อมและยินดีที่จะได้รับคำชี้แนะจากทุกๆท่านครับ
ที่เขียนมานี่คือความสงสัยที่มีมานานตั้งแต่เด็กๆแล้ว
ว่าทำไมต้องมีฉากข่มขืน จนเวลาล่วงเลยนับสิบๆปีผมโตเป็นผู้ใหญ่ จนผมมีหลาน
ละครไทยก็ยังมีฉากที่ว่านี้อยู่คงคู่แผ่นดินไทย ไม่รู้จะอีกกี่สิบปีต่อไปเหมือนกัน.....
จากคุณ :
วิหคเพลิง
- [
26 ส.ค. 49 02:28:32
]