หัตถ์ราตรีตระกองทั้งท้องฟ้า
จึงจันทราแจ่มชัดจรัสหาว
แต่งแต้มฟ้าระยับกับหมู่ดาว
ประกายวาวสีแสงแห่งค่ำคืน
เธอผู้ซึ่งผิดหวังนั่งปวดร้าว
อยู่ตรงราวสะพานปานขมขื่น
อยู่กับทุกข์เจ็บช้ำอย่างกล้ำกลืน
ยังสะอื้นร่ำไห้ไม่เลิกลา
ฉันผู้ซึ่งเห็นเธอเพ้อโศกเศร้า
อยู่เปลี่ยวเปล่าเหมือนใจคนไร้ค่า
จึงเดินไปเริ่มต้นสนทนา
คุยประสาอย่างคนที่รู้ใจ
น้องเอ๋ย
พี่ก็เคยทุกข์ท้นแทบหม่นไหม้
เรื่องต่างต่างมารุมดังสุมไฟ
ร้องจนไร้แรงปาดหยาดน้ำตา
แต่แล้วเมื่อชีวิตเริ่มคิดได้
จึงกลับไปบากบั่นแก้ปัญหา
ใช้ความเพียรรังสรรค์คู่ปัญญา
ยังดีกว่าร้องไห้ไปวันวัน
อย่ามัวแต่เสียใจไปเลยน้อง
ชีวิตต้องเดินตามสู่ความฝัน
แม้เส้นทางหนักหนาสารพัน
จงฝ่าฟันความพ่ายไว้แทบเท้า
พี่คงพูดอะไรได้เพียงนี้
มันอยู่ที่น้องกล้าทำหรือเปล่า
กลับบ้านเถอะพักนอนผ่อนทุเลา
ฤๅนั่งคิดจนเช้าอย่างเข้าใจ
จากคุณ :
maejitr 
- [
28 ส.ค. 49 16:12:36
]
สนทนาในค่ำคืน
