หนาวเย็นรุ่งสางลมภูครางครวญ
น้ำค้างยอดหญ้าคาชวนหัวใจหวั่น
หนาวเหน็บเจ็บจิกเนื้อระริกสั่น
ภาระกิจแห่งวัน เริ่มแล้วนะแม่คุณ
ย่ำกระดกครกกระเดื่องตีเม็ดข้าว
กรูลมหัวรุ่งหนาว ต้องก่อไฟให้อุ่น
ไก่ขันก้องภูกู่ไพร รับอรุณ
แม่เนื้อละมุน เริ่มกิจหุงข้าวต้มแกง
ข้าวใหม่หอมกรุ่นเปิดฝาหม้อ
รอแม่พ่อพร้อมหน้า จัดดาขันแข็ง
วันนี้ จะไปนาปลูกต้นกล้าต้องใช้แรง
กินข้าวกับน้ำพริกถ้วยแห้งเพื่อแรงแห่งวัน
แม่หนูรู้ความตามประสา
เติมโตมากับผืนดินผืนหญ้าเพื่อนฉัน
ชีวิตคือการทำงาน หยาดเหงื่อเพื่อคืนวัน
อดทน ขยัน บากบั่นช่วยพ่อแม่ทำกินไป
มองเห็นจากทีวีของผู้ใหญ่บ้าน
เด็กน้อยเท่าฉัน เขาช่างดูสดใส
อยู่บ้านใหญ่ แต่งตัวสวย ช่างแสนสุขใจ
โลกที่เขาอยู่นั้นที่ไหน ฉันอยากไปชม..
พวกเขาใส่ชุดงามไปโรงเรียน
ได้อ่านได้เขียนมีคุณครูน่านิยม
ไม่ต้องกรำงานในไร่นาป่าเขากลางแดดลม
ชีวิตสุขสมอย่างนั้น อยู่แดนดินถิ่นใด..
จากคุณ :
เพลงสน บนยอดภู 
- [
28 ส.ค. 49 21:18:15
]
หุบเขาสายหมอก ( ...3 ...)
