ที่รัก
ฉันขอพัก ใจที่แหลก แลแตกร้าว
ไว้ภายใต้ ประกายแสง แห่งดวงดาว
กลางเนตรพราว ของเธอ เสมอไป
หัวใจฉัน เคยสลาย มาหลายครั้ง
เพียงฝืนร่าง ที่จิตฝัง ยังหมองไหม้
จวบกระทั่ง เธอเดินผ่าน ม่านหฤทัย
ประดุจผ่าน ธารน้ำใส หวามใจเรา
เธอโอบอุ้ม คนแพ้พ่าย ไว้ใกล้ชิด
เธอปลอบโยน ชีวิต ที่เปลี่ยวเหงา
ซับน้ำตา ที่พรูพร่าง อย่างแผ่วเบา
แล้วสอนเรา...ให้คลายเศร้า...จากรักลวง
นะ...ที่รัก...
ฉันขอพัก หัวใจ ไว้สักช่วง
ฝากความหวัง ให้เธอไว้ ใจทั้งดวง
รอวันดอก ฟ้าร่วง...กลางทรวงดิน.
แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 49 05:15:36
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒
- [
29 ส.ค. 49 04:56:32
]