ความคิดเห็นที่ 1 ค่อยๆหาครับ ใจเย็นๆเดี๋ยวก็เจอ เป็นกำลังใจให้นะครับ ขอให้หาเจอเร็วๆนะ (ลองพลิกแผ่นดินหาดู ผมว่าอยู่ในบ้านน่ะแหละ ) จากคุณ : Luckard - [ 4 ก.ย. 49 11:48:11 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ใจเย็นน้า ลอกทำใจว่ามันหายไปแล้ว เดี๋ยวอีกซักอาทิตย์มันจะโผล่ขึ้นมา เหลือเชื่อ! :) จากคุณ : scottie - [ 4 ก.ย. 49 12:40:08 ]

ความคิดเห็นที่ 3 555+ (ขำพี่ scottie นะค้า ไม่ได้ขำ คุณ ฟองคลื่น คืนจันทร์ พันดาว) ง่า น่าสงสารจังเลย คือ ยังไงดี โดยส่วนตัวเป็นผู้เขียนที่แย่มากๆ เลย คือไม่มีสมุดจดพล็อตอ่าค่ะ... จำๆ ๆ เอาอย่างเดียวเลยย แหะๆ เขิลจังมาแฉความจริงของตัวเอง >//< เอาใจช่วยให้หาเจอด้วยนะคะ แต่ถ้าหาไม่เจอจริงๆ ก็ไม่เป็นไรค่า ค่อยๆ ทำใจให้สบาย แล้วคิดๆ ใหม่ ว่าเราวางพล็อตอะไรไปบ้าง คิดคำพูดอะไรไว้บ้าง เราคิดเองยังไงก็ต้องจำได้บ้าง ไม่มากก็น้อยอ่ะเนอะ อิอิ สู้ๆ ค่า Fighting~~!!! จากคุณ : ผลึกสีม่วง - [ 4 ก.ย. 49 13:47:51 ]

ความคิดเห็นที่ 4 งือ ของผมยังไม่หายครับ แต่กลัวหายเหมือนกัน เลยไม่กล้าเอาไปไหนเลยนะ ใช้ที่บ้านอย่างเดียว ถ้ามันอยู่บ้าน ก็คงไม่หายไปไหนหรอกครับ เมื่อเดือนก่อน กุญแจบ้านผมหายยยยยย กลัวทำตกนอกบ้านจะแย่ (ถ้าใครได้ไปล่ะ งือ) ปรากฏว่า ทำใจแล้ว (แบบคุณก๊อตตี้ว่า) ก๊อปกุญแจใหม่หนึ่งชุด อยู่มาวันนึงอ่านหนังสืออยู่ที่โซฟา มันก็โผล่มาตรงร่องเฉยเลย ขอให้คุณฟองคลื่นทำใจได้ไวๆ มันจะได้โผล่มาไวๆ คร้าบ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 4 ก.ย. 49 16:53:55 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เขาว่า ... ของที่หายมันจะอยู่ในที่ๆ เราไม่ได้หา (เกี่ยวกันไหมเนี้ย ^^) ของเราไม่ได้จดเลยยย ส่วนใหญ่อยู่ในหัว ถ้าเป็นประโยค หรือคำพูดเราก้อยัดใส่ไว้ในนิยายในคอมนี่แหละจ้า แถมพล็อตเราก้อม่ะฟิคอีก เลยม่ะมีไรเป็งชิ้นเป็งอัน ก้อมีบ้างที่จดใส่ไว้ในกระดาษ กระดาษอยู่ในสมุดที่แต่ก่อนแต่งนิยายใส่ไว้ในนั้นแล้วค่อยมาลงคอม เราว่า ... ของที่มันหายเพราะเราต้องการจะใช้มัน แต่พอเราไม่ใช้มันแล้ว มันกลับมาทำไมก้อม่ะรุ (ประสบการณ์ตรงงับ ^^) จากคุณ : i_tua_yung - [ 4 ก.ย. 49 17:05:21 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มีเรื่องเล่าว่า ของที่เราคิดว่าหายไปนั้น ความจริงแล้วมันไม่ได้หายไปไหน ขอขยายความ บางครั้งเราก็คิดว่าเราวางของไว้ตรงนั้นไว้ตรงนี้ แต่สักพักหนึ่งเมื่อคิดจะเอามาใช้มันก็หายไป อันที่จริงแล้วมันไม่ได้หายไปไหน มีบางสิ่งเอาไปซ่อนไว้ด้านหลังเรา วิธีการดูว่าของนั้นถูกเอาไปซ่อนไว้หรือเปล่า ให้เงยหน้ามองเพดาน (หรือหลังคา) จากนั้นห้ามขยับหัวแล้วเหลือบตาไปที่ด้านหลังของเรา  เจ้าสิ่งที่เอาของเราไปซ่อนมันจะแอบอยู่ด้านหลังศรีษะเรานั่นเอง เมื่อคุณเหลือบตาไปเจอมันแล้ว อย่าเพิ่งให้มันรู้ตัวนะครับว่าเราเห็นมัน ค่อยๆ เอามือทั้งสองข้างข้ามไหล่ แล้วดึงมันออกมา ถ้าโชคดีคุณก็จะจับมันมาเผชิญหน้า และทวงของที่ต้องการใช้ได้เลย ง่ายไหมครับวิธีนี้ หากทำไม่ได้ผล ให้ลองทำดูอีกครั้ง (ที่เดิมที่ของหายนั่นแหละ) ในตอนตีหนึ่ง อย่างไรก็ตามของสรุปอีกครั้ง การทำแบบนี้ต้องทำคนเดียว อย่าให้มีคนอยู่ใกล้ ไม่งั้นเจ้าตัวที่มันเอาของคุณไปมันจะหลบไป แล้วบางทีมันบางตัวมันจะโกรธมาปลุกเอาของคืนคุณตอนหลับ ปล. หากไม่ต้องการให้โดนเอาของไปซ่อน ควรจะบูชาเทพเจ้าแมวลาย จากคุณ : egotech - [ 4 ก.ย. 49 17:06:30 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เวลาเราหาอะไรมักไม่ค่อยเจอหรอกค่ะ อาจเพราะใจเราร้อนรนก็ได้ มันเลยไม่ค่อยมีสติ มีสมาธิในการหา แต่ถ้าทำใจและปลงไปแล้ว มันมักจะโผล่อยู่ตรงหน้า แทบทิ่มตาเลยล่ะค่ะ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะ เหมือนที่พี่scottie บอกไว้เลยค่ะ กรี๊ด..ดด...ด อิชั้นไม่น่าอ่านคอมเม้นต์ของ คุณ egotech เลย จินตนาการอิชั้นโลดแล่นไปไกลมากค่ะ คงไม่กล้าแหงนคอขึ้นมองเพดานไปอีกกี่วันล่ะนี่ สมุดจดพล็อตของอุณากรรณไม่เคยหายอ้ะค่ะ หรือเพราะเป็นเล่มหนาใหญ่ยักษ์ก็ไม่รู้ แบกติดตัว ติดกระเป๋าตลอด ถ้าหายก็คงหนักเหมือนกัน เพราะนอกจากจะมีเรื่องยาวที่กำลังเขียนอยู่ ด้านหลังยังมีแอบแบ่งพื้นที่ให้เรื่องสั้นที่อยากเขียนอีก แบ่งซอยยังกะห้องหัวใจของคนบางคน 555   คุณฟองคลื่น คืนจันทร์ พันดาว ใจเย็นๆนะคะ ปลงๆไป เดี๋ยวก็โผล่อ้ะค่ะ แก้ไขเมื่อ 04 ก.ย. 49 19:31:55 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ย. 49 19:31:11 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ย. 49 19:30:16 จากคุณ : อุณากรรณ - [ 4 ก.ย. 49 19:27:37 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เอาเป็นว่ามีคนทั้งซุ่มซ่ามและขี้ลืม มาอยู่ในตัวคนเดียวตอบแทนได้ไหม? แตกประเด็นเป็นสองกรณีค่ะคือ กรณีซุ่มซ๋าม - อันนี้แก้ยาก ด้วยเป็นนิสัยแต่กำเนิด (แต่ก็แปลกไหง พี่น้องไม่เป็นสักคน) กรณีขี้ลืม - เมื่อลืมก็ต้องหาจด แต่ไอ้ที่สำคัญดันลืมว่าจดไว้ที่ไหนนี่สิ (ฮา) ตอนหลังๆ เลยแก้ลำโดยการนึกสิ่งใดได้ ยัดมันใส่เข้าคอมฯ นี่แหละ แต่วิธีนี้ต้องระวังค่ะ เพราะ HD มันมีอายุขัย...ว่างๆ มันก็เดี้ยงเสียอย่างนั้น (ข้าพเจ้าโดนด้วยตัวเองมาแล้ว กรี๊ด...บ้านแทบแตก) เราเลยต้องหาเวลาทำแบ็คอัพ ผู้ขยันท่านหนึ่งเคยแนะไว้ที่สามเดือนครั้ง แต่เราเองปีหนึ่งครึ้งหนึ่งก็เก่งแล้วค่ะ ทางที่ดีจดอายุวันที่เปลี่ยน HD และแปะติดมันไว้ที่คอมฯตัวเองนั่นแหละ และคอยระวังเมื่อมันใกล้สิ้นชะตาค่ะ ส่วนสมุดจดพล็อตที่หายไปนั้น ทำใจเย็นๆ ค่ะ ทุกอย่างอยู่ในสมองเรา...หยิบสมุดเล่มอื่นขึ้นมาและดูว่าเราจดจำอะไรได้มากน้อยเพียงไร ดีไม่ดีเราอาจจะพบมุมมองอะไรใหม่ๆ ก็ได้ค่ะ จากคุณ : run (run saya) - [ 4 ก.ย. 49 19:28:59 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ลองหาในที่ๆ ไม่คิดว่าจะมี อาจจะเจอก็ได้นะคะ (เมื่อก่อน เคยลืมนาฬิกาไว้ในลิ้นชักชุดชั้นใน โอ้วพระเจ้าจอร์จ!!! ไปโผล่ตรงนั้นได้ไง O_o) ทริกการหาของหายคือ อย่าล่ก และที่สำคัญคือ ที่ๆ ไม่คิดว่ามันจะมี มันมักจะไปอยู่ตรงนั้นแหละค่ะ ^ ^' สำหรับตัวเอง... สมุดจดพล็อตถ้าหากหายไปคงตายค่ะ เพราะสมุดที่ว่ามันอยู่ในหัว (ฮา...) ปล. เทพเจ้าแมวลายช่วยได้เร้อ เคสนี้? :P จากคุณ : ตัว(Z) - [ 4 ก.ย. 49 20:35:38 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณ egotech เทพเจ้าแมวลายมันเหมือนกะ เทพเจ้าตุ๊กแกลายม๊ะคะ จากคุณ : i_tua_yung - [ 4 ก.ย. 49 22:34:05 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เออ...แล้วถ้าไม่มีเทพเจ้าแมวลาย แต่มีนังเหมียวลายอยู่ล่ะคะ พอทดแทนกันได้มะ แหะๆ สมุดจดพล็อตเพิ่งหายไปเล่มค่ะ แบบว่าพอจะหาเพื่อเอาพล็อตที่จดไว้ในนั้นมาเขียนเพิ่ม ก็หามันไม่เจอเสียแล้ว นึกๆๆๆๆ ยังไง ก็นึกไม่ออกว่าเอาไปไว้ไหน ในนั้นนอกจากจะมีพล็อตแล้วยังมีสูตรอาหาร สูตรขนมด้วยล่ะ ฮือๆๆๆ เสียดายจัง !!! แต่ปกติก็มักไม่ค่อยจดอะไรไว้หรอกค่ะ นอกจากจดพล็อตหลักๆ เอาไว้ในคอม แล้วพอเขียนก็มีข้อมูล มีเกร็ดนิด เกร็ดหน่อย ที่จะเซฟไว้ในเครื่องทั้งหมด ทีนี้พออยู่ในเครื่องก็เลยต้องแบ็คอัพไว้หลายที่อีกเหมือนกัน เพราะคราวนี้ถ้าคอมฯ มีปัญหาขึ้นมาก็ไม่แคล้วเหมือนสมุดจดพล็อตหาย แต่ที่จะยิ่งแย่คือ นิยายที่กำลังเขียนอยู่จะหายไปด้วย ดังนั้นจึงใช้อีกวิธีค่ะ คือ ส่งเข้าไปเก็บไว้ในอีเมล ข้อมง ข้อมูลที่มีเก็บไว้ในนั้นหมดค่ะ ^^ จากคุณ : คีตาญชลี - [ 4 ก.ย. 49 22:55:42 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ยังไม่เคยหายค่ะ ส่วนมากจะจดด้วยลายมือยึกยือในกระดาษมากกว่า ต่อให้หายจริงๆ คาดว่าน้อยคนนักที่จะอ่านลายแทงออก ^ ^""" ลองหาดูดีๆ หลายๆ รอบนะคะ บางทีอาจจะหลงหูหลงตาไปอยู่ในกองหนังสือก็ได้ จากคุณ : อัญชา - [ 5 ก.ย. 49 09:50:03 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอให้หาเจอไวไวนะคะ แต่จริงๆนะคะ ไอ้ทฤษฎีทำใจว่าหายแล้ว ช่างมันเหอะเนี่ยได้ผล เคยหาขวดนมลูกแมวไม่เจอ แต่ต้องใช้เลี้ยงครอกใหม่ หาเป็นอาทิตย์ไม่เจอ เลยซื้อมาใหม่ ทันทีที่แกะแพค ไม่รู้อะไรดลใจก้มมองในตู้โชว์.....-"- มันอยู่นี่จริงๆด้วย ต้องหาในที่ที่ไม่คิดจะเอาไปไว้น่ะค่ะ จากคุณ : จริง - [ 5 ก.ย. 49 10:01:20 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ลองนึกดูว่า เอาไปไว้ที่ไหนหรือเปล่า แต่ก็เหมือนพี่ scottie ว่า พอเราเลิกหา มันจะโผล่มาเอง จากคุณ : เม-ดา - [ 5 ก.ย. 49 10:04:46 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เคยสมุดต้นฉบับหายค่ะ เขียนไว้ประมาณ 40% ของเรื่องได้ รวมถึงเค้าโครงที่เหลือยันจบ หาเท่าไรก็ไม่เจอ ทำใจว่ามันหาย (แต่ก็รอด้วยความหวัง ว่ามันจะโผล่มาแบบทฤษฎีคุณ scottie) จนบัดนี้ก็ยังไม่เห็นแม้แต่ซากค่ะ -"- ประสาทตก จิตแตกไปสามวัน แล้วก็เลิก แต่นิยายเรื่องนั้นก็เลิกเขียนด้วยเหมือนกัน ฮา หันมาเขียนนิยายเรื่องใหม่แทน ไว้ซักวันทำใจได้ ค่อยว่ากันอีกที ^^ จากคุณ : สายลมโชยเอื่อย - [ 5 ก.ย. 49 14:24:12 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาดูคนเค้าคุยกัน ยังมะมีประสบการณ์.. แต่ขอมีส่วนร่วมแจมลงชื่อ...ฮ่าฮ่าฮ่า ขอให้ จขกท หาสมุดเจอเร็วๆนะค้า เข้าใจว่าเจออย่างนี้ว้าวุ่นใจไปอีกหลายวัน..งือ จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 5 ก.ย. 49 20:24:48 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอให้หาเจอค่ะ ส่วนมากจะมีสมุดเล่มใหญ่เอาไว้จดค่ะ กับพิมพ์ลงคอม เเต่ไม่เยอะ ส่วนมากจะใส่สมองมากกว่า โชคดีที่ความจำดี เลยไม่ค่อยลืมเท่าไหร่ อีกวิธีนึงคือการเมล์เข้าหาตัวเองเหมือนพี่คีฯค่ะ อันนี้ช่วยได้มาก เเต่ถ้าหาไม่เจอ ก็รวบรวมความคิดใหม่ค่ะ ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดจากหัวเราเองค่ะ ค่อยๆนึก อย่างของปุณเคยเป็นเหมือน สายลมโชยเอื่อย คือต้นฉบับที่เขียนไว้ ไฟล์มันหายไปค่ะ(เรื่อง เหตุร้ายฯ ที่ปุณเขียนจบเเล้ว) ทำเอากรี๊ด เพราะเขียนไปเยอะเเล้ว เเต่ก็พยายามรวบรวมความคิดเเล้ว ค่อยๆนึกว่าเราเขียนอะไรไปเเล้วบ้าง สุดท้ายก็เริ่มเขียนใหม่ค่ะ เเล้วก็จบ คิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นของปุณคงช่วยได้บ้าง ไม่มากก็น้อย ---- เเก้ไขคำผิด เเหะๆๆ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 49 02:18:51 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 49 02:18:22 จากคุณ : ปุณณัตถ์ - [ 6 ก.ย. 49 02:17:28 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณทุกกำลังใจมากค่ะ ข่าวคือ ยัง...เอ่อ...ยังหาไม่เจอค่ะ เลยเกิดอาการ เปลี่ยน plot กลางอากาศ ((หันซ้ายมองขวา ใครอ่านปาร์วานีห์อยู่จะตกใจไหมน้อ)) แต่อาการจขกท.เริ่มดีขึ้นค่ะ แม้ว่ายัง 'ประสาทตก จิตแตก'(ยืมคำคุณสายลมโชยเอื่อยมาใช้ค่ะ แหะๆ) อยู่บ้าง ตอบคอมเมนต์ค่ะ คุณ Luckard - ขอบคุณคุณหมอมากค่ะ แบบว่าแทบอยากจะพลิกบ้านหาดู เพราะคิดว่าต้องอยู่ที่บ้านแน่ๆเหมือนกันค่ะ -_-" คุณ scottie - เป็นวิธีที่ทุกคนแนะนำตรงกันค่ะ หุหุ จะลองเริ่มทำใจดูค่ะ (กระซิกๆ) ขอบคุณมากนะคะ คุณ ผลึกสีม่วง - กำลังตั้งสติรวบรวมสมาธิค่อยๆนึกค่ะ ตอนนี้หันมาเข้าฝ่ายจำใส่สมองไม่จดเหมือนคุณผลึกสีม่วงแล้ว คุณพีทคุง (พิธันดร) -  ((กระมิดกระเมี้ยน)) ไม่อยากบอกเลยว่าปัญหาคือ ขนาดใช้ที่บ้าน...ก็...ก็ยังหายในบ้านนี่แหละค่ะ (ซุ่มซ่ามแบบนี้มีอีกไหมนี่) ตอนนี้เริ่มมีลางสังหรณ์ว่าเขียนเรื่องนี้จบ มันต้องโผล่มาแน่ๆเลย -_-" คุณ i_tua_yung  - อันนีต้องเข้าทำนองว่า มันหายเพราะเราไม่อยากใช้มัน พอเราอยากใช้มันถึงได้รู้ว่ามันหนีไปแล้วแน่ๆเลยค่ะ คุณ egotech - อ่านแล้ว เอ้อ จึ๋ย หรือจะมีมือที่มองไม่เห็นเอาไปซ่อนจริงๆ คุณ อุณากรรณ - ตอนแรกอยากซื้อเล่มใหญ่เป็นดิคชันนารีเหมือนกันค่ะ ประมาณว่าหล่นปุ๊บรู้ปั๊บ แต่เอาเข้าจริงเป็นคนไปลัลลาที่นั่นที่นี่แล้วความคิดโลดแล่น เลยต้องหันไปเลือกเฟ้นสมุดเล่มเล็กแต่จดได้ทุกอณูแทน ผลก็คือ...เอ่อ..คงเล็กไปค่ะ แหะๆ จะพยายามปลงค่ะ งือ~~ คุณ  run (run saya) - แอบขำก๊ากตรงเขียนว่าหาที่จด แต่ลืมว่าจดไว้ตรงไหนค่ะ เคยเป็นค่ะแบบว่าไม่มีอะไรข้างตัว ทิชชู๋ก็เอามาจด ผ่านไปไม่เท่าไหร่ลืมตัวเอาทิชชู่มาเช็ดน้ำหกซะงั้น ผลคือ plot มลายไปกับความเปื่อนค่ะ (ฮา) คอมพิวเตอร์นี่บางทีก็ไว้ใจไม่ได้เช่นกันค่ะ -_-" ใช้วิธีลงไว้สองเครื่องเลย ส่งเมลล์หากันสองเครื่องทุกครั้งที่นึกเรื่องออก ไปๆมาๆเมลล์เต็มเพราะตัวเองไปเลยก็มีค่ะ คุณ ตัว(Z) - โอ้ว! มาตกใจเหมือนกันค่ะว่ามันไปอยู่ในนั้นได้ยังไง (เขิลๆที่จะบอกว่า อ่านจบก็แอบไปดูในลิ้นชักตัวเองบ้าง เหอๆ ยังไม่เจอค่ะ) พยายามนึกที่ไม่น่าจะมีเหมือนกันค่ะ แต่นึกไปแล้วก็คิดว่าแล้วมันจะมีได้ยังไงแบบนี้ตลอดเลย หุหุ ((เดี๋ยวมาตอบต่อค่ะ)) แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 49 09:12:43 จากคุณ : ฟองคลื่น คืนจันทร์ พันดาว - [ 6 ก.ย. 49 09:12:13 ]

ความคิดเห็นที่ 19 (ต่อๆๆ) คุณ คีตาญชลี - ใช้วิธีส่งข้อมูลเข้าคอมตัวเองเหมือนกันค่ะ ส่งทุกครั้งที่อัพ แถมเซฟทีหลายไฟล์ด้วย เพราะเคยเกิดกรณีอยู่ๆจะเปิด ไฟล์นิยายมาพิมพ์ต่อ แต่เปิดไม่ขึ้นทั้งไฟล์เลยก็มีค่ะ ส่วนมากสมุดจด plot จะเป็นตัวที่แบกไปไหนต่อไหนและไว้หัวเตียงค่ะ ประมาณว่าฝันเห็นเลข เอ๊ย เรื่องจะได้ตื่นมาจดเก็บได้ทันทีค่ะ ^^ คุณ อัญชา - ที่จดไว้ก็คาดว่าคนหยิบไปคงอ่านไม่ออกเช่นกันค่ะ (แหะๆ) เพราะเคยตื่นมาเขียนในที่มืด(ทั้งๆที่ปิดไฟเตรียมนอนแล้ว) ตื่นมาอ่านอีกที ลายมือขนาดคนเขียนเองยังแกะอยู่หลายวันเลยล่ะค่ะ หุหุ คุณ จริง - ตอนนี้เริ่มปฏิบัติตามทฤษฎีหายแล้วช่างเหอะของหลายๆคนอยู่ค่ะ เลาๆว่าสงสัยเขียนจบ ได้ plot ใหม่ มันจะกลับมาแน่นอนเลย คุณ เม-ดา - ภาพสุดท้ายที่นึกได้คือหยิบออกจากกระเป๋า (และหยิบสมุดของเรื่องใหม่ใส่แทน) แล้วก็โยนโครมๆตามประสาคนรีบค่ะ เหอๆ -_-" นึกได้แค่นั้น ก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย คุณ สายลมโชยเอื่อย - แหะๆ สงกะสัยว่าเรื่องนี้จะเลิกเขียนไม่ได้ค่ะ เอาไปลงเวบไว้ด้วยความภาคภูมิใจอยู่หลายที่ ยุติกลางคัน มีโดนคนอ่านยำแน่ๆค่ะ แหะๆ คุณ Gracie Lou Freebush - ขอบคุณมากๆค่ะ งือ~~ ยังว้าวุ่นใจอยู่แต่ไม่มากเท่าเก่าค่ะ T_T บอกตัวเองว่ามันไปดีแล้วววว คุณ ปุณณัตถ์ - ขอบคุณมากค่ะ มีกำลังใจเพิ่มขึ้นที่มีคนชะตาเดียวกันค่ะ เหอๆ ตอนนี้ก็เริ่มนึกๆ เริ่มเรียบเรียง แถมได้เปลี่ยน plot นิดหน่อยด้วยค่ะ เฮ้อออ ขอบคุณทุกคนมากๆนะคะ จากคุณ : ฟองคลื่น คืนจันทร์ พันดาว - [ 6 ก.ย. 49 09:34:49 ]