นิทานดอยนรก chapter 2 (^^) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4630153/W4630153.html

นิทานดอยนรก chapter 1 (^^) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4532946/W4532946.html

หรืออ่านเรื่องย่อบทที่ 1+2 ได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4682509/W4682509.html

งานเก่าที่รวบรวมไว้ในบล็อกของข้าพเจ้าเอง ^^  
http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=yimyam&group=2

หรือจะไปคลิกที่ myblog ก็ได้นะครับ
-----------------------------------------------------------
ก่อนเริ่ม -- เนื่องจากคิดถึงผู้ที่ตามอ่านมาก เอาไปเลยยาว ๆ ฮะๆๆ
-----------------------------------------------------------
- ตอน สุพัตพบสำนัก
-----------------------------------------------------------
จะย้อนกลับ กลับไป ปลายบทหนึ่ง
จะพูดถึง สุพัต บ้างได้ไหม
เอ๊ะคนอ่าน ท่านชอบ ตอบว่าได้
ดังนั้นจึง เล่าไป ให้ท่านฟัง
..............................................
จะกล่าวถึง สุพัต จัดเจนจ้าน
จะจากบ้าน มารดา ก็สอนสั่ง
เด็กน้อยซบ ตักมารดา น่ารักจัง
นางจันทรา ลูบหลัง น่าชังจริง

เงยหน้ามา เห็นมารดา น้ำตาไหล
รีบออกจาก บ้านไป ไม่สุงสิง
มิหันหลัง กลัวจะพรั่น หวั่นประวิง
กลัวจะทิ้ง อุดมการณ์ กลับบ้านเรา
..............................................
ออกเดินทาง ดั้นป่า พนาเวศ
ทางนั้นแสน ทุเรศ เข้าเขตเขา
ตกระกำ ลำบาก ยากจะเดา
มารดาจะ นั่งเศร้า เฝ้าอาวรณ์

โอ้เหนื่อยล้า หยุดพัก สักพักก่อน
ล้มตัวนอน ขอนไม้ ใช้ต่างหมอน
แหงนหน้ามอง ส่องฟ้า อาภาภรณ์
เอ๊ะเห็นคน บินร่อน ผ่านหน้าไป

ตากูพร่า ฝ้าฝาด รึเปล่าหวา
เห็นคนบิน บนฟ้า อยู่ไหวไหว
หรือวิชา ตัวเบา เขาฝึกไว้
สำนักนั้น คงใกล้ ในเขตนี้

ใจเต้น ตักตึก ทึกทัก
ก็สำนัก หลวงจีนหลง ในพงศรี
ซ่อนอยู่ใน ภูเขา เรารู้ดี
ลองตามทาง ทิศที่ จอมยุทธบิน

คงจะรู้ ท่านครู อยู่ที่ไหน
จะอยู่ใน หุบเหว หรือถ้ำหิน
หรือจะซ่อน อยู่ใน ที่ใต้ดิน
หรืออยู่ใน ไร่ฝิ่น ไม่ทันรู้

คิดคิดไป รีบไป จะดีกว่า
คิดไป คิดมา ปวดหัวหู
ลองคลาไคล ไปตาม ทิศนั้นดู
เห็นสำนัก ของครู เหมือนรู้ใจ

เอ๊ะดูนั่น คนฝืน ยืนหนึ่งขา
บางคนห้อย หัวมา จากต้นไม้
บางคนรำ มวยจีน ทำตีนไว
บางคนฝึก ฝ่ามือไฟ ให้ร้อนแรง

บ้างฝึกรำ กระบี่ ลีลาหงส์
บ้างใช้ธง รำพลอง สยองแสยง
บ้างฝึกเพลง เกาทัณฑ์ ตะวันแดง
บ้างก็แกล้ง เป็นสัตว์ ทำดัดตน

เป็นพยัคฆ์ ตั๊กแตน เป็นเม่นหมี
เป็นกระเรียน ราชสีห์ สู้ฝึกฝน
เป็นคล้ายคล้าย คนเมา ม้วนเวียนวน
บ้างก็ยืน อยู่บน ชลธี

บ้างเหาะเหิน เดินอากาศ ทำผาดโผน
บ้างห้อยโหน บ้างนิ่ง เป็นสิงผี
ฝึกกระบอง สองท่อน อ่อนช้อยดี
บ้างโดนไม้ ฟาดตี ทำเฉยเมย

เดินเดินไป เพลินเพลิน เห็นสำนัก
อาจารย์หลง คงพัก ที่นี่เหวย
เดินเข้าไป ในอาราม ไม่ถามเลย
พระประธาน งามเอย ในอาราม

สามพระพุทธ สิบแปด อรหันต์
ทั้งกวนอู เทวัญ น่าเกรงขาม
เจ้าแม่กวนอิม พันมือ ดูงดงาม
ถังซำจั๋ง กับสาม ศิษย์คู่ใจ

นั่นแปดเซียน นั่นพระ เมตตรัยยะ
นั่นท่านพระ โพธิสัตว์ ทั้งน้อยใหญ่
นั่นเง็กเซียน ฮ่องเต้ องค์ท้าวไท
จตุรบาล ทั้งสี่ใน นรกแดน

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เรียงราย รอบอาราม
ดูงดงาม อาจารย์หลง คงหวงแหน
จุดธูปไหว้ พระพุทธ เป็นแก่นแกน
งามเอ๋ยงาม เหลือแสน แดนอาราม
.............................................
บัดนั้น
ศิษย์วัด รับใช้ มาไต่ถาม
ธุระใด ให้แจ้ง แถลงความ
จะได้ตาม ธุระให้ ดั่งใจจง
............................................
บัดนั้น
สุพัต ตอบความ ตามประสงค์
จะเป็นศิษย์ อาจารย์หลง ทรนง
ได้บุกฝ่า ป่าดง ตรงเข้ามา

ก็ตัวข้า สนใจ อาจารย์ท่าน
ยุทธการ มีดสั้น ใฝ่ฝันหา
ตัวข้าอยาก เป็นใหญ่ ในนครา
จึงอยากได้ วิชา อาจารย์ดี
..........................................
บัดนั้น
ศิษย์วัดตา เหลือกถลน คนเห็นผี
ก็เสือกซบ สลบไป ในทันที
สุพัตนี้ แปลกใจ อะไรกัน
...............................................
มาจะกล่าวบทไป
ถึงหลวงจีน พระใหญ่ ในไพรสัณฑ์
เอ๊ะไอ้ชาย หายไป ได้นานครัน
หรือว่ามัน แอบหลับ กับโรงเจ

เมื่อตะกี๊ มีเสียง คนเข้ามา
กูสั่งว่า ให้ไปดู ดันหันเห
บ๊ะประเดี๋ยว กูจะเตะ ให้ขาเป
ทำเฉโก โยเย เป็นประจำ

ทำฮึดฮัด สะบัด ปัดจีวร
ประเดี๋ยวก่อน กูจะสอน ให้หน้าคว่ำ
แล้วจะให้ พร่ำจด บทพระธรรม
เวลาค่ำ ไม่ให้นอน พักผ่อนเลย

ว่าแล้วท่าน ก็ไป ในอาราม
เห็นเด็กชาย งดงาม นั่งเฉยเฉย
ดูหน้าชม คมสัน จริงจริงเอย
ถูกใจกู จริงเหวย เจ้าเด็กน้อย

ดูตามัน คมจัง ดั่งตาเหยี่ยว
ดูปราดเปรียว เวียวว่อง ไม่ก๋องก๋อย
ดูดู๋ดู มันนั่ง นิ่งนิ่งคอย
ดูมิใช่ เด็กด้อย ถ่อยพงศ์พันธุ์

(โปรดติดตามตอนต่อไปจ้ะ)
-----------------------------------------------------------
ตอบจ้ะ

ตอบคุณกะลา -- ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนและมาเม้นในบล็อกให้นะครับ ทำเรื่องย่อย้อนหลังไว้ให้ด้วยล่ะ

ตอบคุณสัมผัสรัก -- นางเอกยิ้มแป้นเลย ได้ตำแหน่งอาสึมิ ของคุณสัมผัสรักด้วยล่ะ

ตอบคุณทิวลิป -- ผมมาลุยต่อแล้วครับ แล้วติดตามเรื่อย ๆ นะครับ

ตอบคุณเซ่อ --

รับน้ำใจมิตรไว้..............นะสหาย
อบอุ่นละมุนสบาย..........ดั่งน้ำ
บทสามเปิดทักทาย........ผองเพื่อน
หวังว่ายังอ่านค้ำ............เรื่องนี้ต่อไป

ตอบคุณจันทร์แห้ง -- ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะครับ

นิทานกลอนอย่าร้าง........ไปเลย
รักจึ่งแต่งเฉยเฉย............อ่านได้
ลงพันทิบแต่งเผย...........เรื่องสนุก
ค่อยค่อยคลานเข้าใกล้....ยุคย้อนกลอนกานท์

ตอบคุณสีน้ำฟ้า -- ขอบคุณที่ตามอ่านนะครับ แต่ถ้าไม่ว่างก็เว้นไว้ได้นะ เพราะทำเรื่องย่อไว้ให้ด้วยล่ะ เป็นแผนการเอาใจแฟน ๆ ฮะๆๆ

ตอบคุณคายตรี -- มาแล้วนะครับ ขอบคุณครับที่ตามอ่านมาตลอด

ตอบคุณอุ่นต้าเซเว่น -- แบบนี้รู้สึกท่านจะชอบนะครับ ฮ่าๆๆ นึกว่าจะลืมกันซะแล้ว
-----------------------------------------------------------
สวัสดีครับ เปิดนิทานบทสามนะครับ แบบว่าคิดถึงจังน่ะครับ เคลียร์เรื่องยุ่งยิ่งลงไปได้พอสมควรละครับ ฮะๆๆๆ

บทนี้จะให้สุพัตเป็นตัวเดินเรื่องนะครับ แย้ม ๆ ไว้เลยว่าทุกคนเดาบทของสุพัตไว้ผิดหมดนะครับ ก๊าก

แก้ไขเมื่อ 04 ก.ย. 49 22:16:40