 |
ความเบาหวิวที่เหลือทนของชีวิต
ความเบาหวิวเหลือทนดั่งขนนก
เล่นตลกจนทนทานต้านไม่ไหว
ไม่เหลือดาวเหนือนำประจำใจ
สิ้นไร้แรงเรี่ยวไว้เหนี่ยวทาน
ไม่เหลือแล้วแววดาวและวาวหวัง
สูญสิ้นภิณท์พังทุกครั้งผ่าน
ดิ่งสู่ห้วงมืดมนอนธการ
ทรมานสะท้านรุกทุกอณู
มิอาจรู้ใดสัจจะ-ใดมายา
ประดุจดั่งภูผามาทับอยู่
ซมซานอยู่ใต้ซากยากหยั่งรู้
ว่ายอดภูมีผู้คอยเย้ยเยาะ
หรือว่าชีวิตเป็นเช่นขนนก
ผันผกเรื่อยไปไม่ยึดเกาะ
เพราะโลกและโชคชะตาน่าหัวเราะ
จึงมิเพาะความผูกพันประการใด
2
หลงดวงเนตรแสนซื่อว่าคือสัตย์
กลับเป็นความตระบัตย์ยากวัดได้
หลงคารมน่าเชื่อถือว่าคือใจ
มุกน้ำตาจึงพร่าไหวในความลวง
แท้จริงคือความทรยศ !!
โป้ปดปลอมปนทุกหนห้วง
เมื่อวิหคโฉบผ่านกึ่งกลางทรวง
ขนนกจึงพลิ้วร่วงสู่ดวงใจ
จากนั้นหินผาก็ถาโถม
ครืนโครมโรมรันหวั่นไหว
ปิดกั้นใจดวงหนักหน่วงใน
ชีวิตฤาไฉนเป็นเช่นนี้
3
อะไรคือความดีงาม-ความจริงลวง
อะไรคือเปล่ากลวงหรือล้นปรี่
อะไรคือเลวร้ายอะไรดี
รักหรือใคร่หนอนี่-สิ่งที่จริง
ทั้งมิอาจตอบและมิอาจตาย
จึงสับสนกับความหมายไปทุกสิ่ง
ความเบาหวิวที่เห็นอาจเป็นจริง
และน้ำหนักอันหน่วงยิ่งคือความลวง
..........................
* ชื่อบทกวีนำมาจากหนังสือเรื่อง "ความเบาหวิวเหลือทนของชีวิต" ของมิลาน กุนเดอรา แปลโดยคุณภัควดี วีระภาสพงษ์
ทั้งคนนักเขียนและนักแปลเป็นคนโปรดดิฉันทั้งคุ่ค่ะ ปลื้มมม โดยเฉพาะมิลาน กุนเดอรา ชอบมากๆ
จากคุณ :
Kala_mydog  
- [
5 ก.ย. 49 01:15:33
]
|
|
|
|
|
|
