จิต
คำว่า จิต หมายถึง ใจ ใครใครรู้
มีที่อยู่ คู่กับคน ทนนักหนา
แต่ไม่รู้ อยู่ที่ใด ในกายา
ใครใส่มา หารู้ไม่ ใครบอกที
คำว่า จิต ลิขิตไว้ เพียงแค่นี้
มาดูที่ ใจเขียนไว้ ได้สักขี
ส่วนแห่งมนุษย์ คิดและรู้ นั้นหน้าที่
สำคัญมี เป็นศูนย์กลาง ทุกสิ่งอัน
หากได้ใช้ ประกอบ กับคำอื่น
ให้ดูตื่น แปลกแปลกไป ต่างเสกสรร
ใจกลาง คือศูนย์กลาง สิ่งพูดกัน
ใจกว้าง นั้น ความเผื่อแผ่ แก่ทุกคน
ส่วน ใจขุ่น ไม่สบายใจ ในดวงจิต
คนใกล้ชิด หน้าหมองคล้ำ จิตสับสน
ส่วน ใจแข็ง ไม่อ่อนโอน กับผู้คน
ให้เป็นคน ไม่ไหวติง ใครเป็นตาย
คำ ใจความ ส่วนสำคัญ ของเนื้อเรื่อง
ใจคอเรื่องของจิต อัธยาศัย
ใจแคบนั้น ไม่เอื้อเฟื้อ ต่อผู้ใด
ส่วน ใจง่ายเชื่อคำล่อ ลวงง่ายดาย
ใจจดใจจ่อ มุ่งอยู่, เป็นห่วงอยู่
เราได้รู้ เป็นตัวอย่าง ดั่งขยาย
เรื่องของ จิต เรื่องของ ใจ ภายในกาย
ออกลวดลาย ทางวาจา และท่าทาง
ในทางศาสน์ เรื่องสำคัญ นั่นคือ จิต
ได้นิมิต ได้ฌาน ที่กล่าวขาน
เป็นที่รู้ เป็นที่ทราบ กันมานาน
หากได้ฌาน อาจเข้าถึง ซึ่งนิพพาน
ธรรมชาติ ได้สร้างสรรค์ คนมากมาย
ล้วนละม้าย คล้ายเหล่าสัตว์ ได้สืบสาน
ไม่แตกต่าง กันมากนัก สัญชาตญาณ
ได้กล่าวขาน กันมานาน หลายล้านปี
สัญชาตญาณ แห่งการ รักษ์ชีวิต
ได้ผูกติด เรื่องอาหาร และถิ่นที่
ใครเข้าใกล้ ใครหมายปอง ต้องโดนดี
หวงถิ่นที่ สัญชาตญาณ ของสัตว์ไป
สัญชาตญาณ ในการ รักษ์เผ่าพันธุ์
ความสำคัญ เพื่อดำรง คงเชื้อสาย
สัตว์หรือพืช มีวิถี รักษ์มากมาย
จะเป็นตาย ต้องต่อสู้ รู้ให้ทัน
สัตว์และพืช สัญชาตญาณ นั้นซื่อตรง
คนนั้นโกง ดูลดเลี้ยว เที่ยวเสกสรร
ดูสับสน ไม่เข้าใจ รู้ไม่ทัน
ล้วนทำกัน หลายรูปแบบ ทั้งแยบยล
คนกับสัตว์ นั้นแตกต่าง กันตรงไหน
คนใส่ใจ จะรู้เห็น ไม่สับสน
รู้ศึกษา รู้ธรรมชาติ ไม่หลงกล
รู้เหตุผล รู้วินิจฉัย จิตเที่ยงธรรม
นี่ก็คือ ความแตกต่าง คนกับสัตว์
จิตวิบัติ ใช้อารมณ์ ไม่งามขำ
ความรู้สึก รับผิดชอบ ไม่กระทำ
ใส่ใจทำ ตามจิตตน สัตว์หรือคน
ใจจิตสัตว์ สัญชาตญาณ ใช้เป็นหลัก
ต้องหาญหัก ปกป้องลูก ไม่สับสน
สัญชาตญาณ รักษ์เผ่าพันธุ์ ให้ยืนยง
รักมั่นคง ไม่คิดจาก ยากจะมี
สัตว์คลอดลูก เลียลูกทั่ว ใช่ความรัก
เลี้ยงสักพัก เมื่อเติบโต โผหน่ายหนี
ไม่มีลูก ไม่มีแม่ ทุกข์ไม่มี
ใช่ความดี รู้กตัญญู รู้บุญคุณ
จากคุณ :
บุญสม
- [
7 ก.ย. 49 14:50:12
A:203.118.114.108 X:
]