ความคิดเห็นที่ 1 ชบาไพร ที่ว่าหมายถึงต้นชบาจริงๆ หรือว่าแฝงความนัย สาวชบาครับ อิอิ แตว่าอ่านได้บรรยากาศ ธรรมชาติ วิถีชีวิต และท้องทุ่งมากเลย จนอยากกลับบ้านนอกขึ้นมาทันทีทันใด จากคุณ : GTW - [ 8 ก.ย. 49 03:15:56 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สวัสดีครับท่านพี่ มาขอร่วมบรรยากาศบ้านนอกด้วยคน ๐ ลมเหน็บหนาวพลิ้วผ่านพอต้านอยู่ หากล่วงสู่ใจเหงาใดเล่าขืน ระหว่างเงียบสงัดกล้ำในค่ำคืน จึงภาพผืนถิ่นแม่ลอยแผ่มา ๐ไม้สักสูงเสียดยอดขึ้นทอดกิ่ง ตะแบกอิงแอบร่มกันลมถา เต็งแดงรังพลิ้วใบส่ายไปมา ยามรังสีสุริยาระทาทอ ๐ ผืนทุ่งทิวมองไปเห็นไกลลิบ กล้าเขียว-แดดระยิบกระพริบล้อ เกวียนคร่ำคร่าเคลื่อนผ่านนับนานรอ ทั้งสองล้อและสี่ขาดูล้าแรง ๐ ผ่านครึ้มไพรพฤกษาเสียงป่าร้อง กระตู้วู้ยินก้องผ่านร่องแสง สกุณาป่าฝนเหลืองปนแดง ก่อสังคีตพลิ้วแฝงกลางแหล่งดง ๐ กระท่อมน้อยชายไพรควันไหลพุ่ง ขาวฟุ้งตรหลบถิ่นโชยกลิ่นส่ง กลิ่นธรรมชาติหอมอันล้อมวง หล่อลงสัญญารสให้จดจำ ๐ หอมกลิ่นแกงป่าโชยมาสู่ ข้าวหอมปลาทูกลิ่นกรูกล้ำ ล้อมวงเมื่ออับแดดลับลำ พูดจาแลกคำรอค่ำคืน ๐ พันแสงชิงพลบล่วงหลบฟ้า สกุณาร้องร่ำกล่อมค่ำผืน สงัดเงียบเทียบลำค่อยกล้ำกลืน บ่มรอยหน้าแช่มชื่นจนตื่นตา จากคุณ : สดายุ... - [ 8 ก.ย. 49 04:53:00 ]

ความคิดเห็นที่ 3 นาน ๆ ได้รับบรรยากาศชนบทที่แท้จริงทางตัวหนังสือสักที เพราะตัวเองโชคร้าย เป็นชาวกรุงมาทั้งชีวิต คิดกลอนอย่างนี้ไม่ออกครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 8 ก.ย. 49 05:49:18 ]

ความคิดเห็นที่ 4 . สวัสดีครับ คุณรามลิขิต อ่านแล้วนึกถึงความ พอเพียง ดีจัง คำง่ายๆ แต่งามมากๆ อ่านแล้วอดใจบ่ได้ สวัสดี พี่สดายุ และปูเจียวต้ายด้วยครับ ๐ หญ้าแซมแต้มดินข้างดอก แดดออกอาบอุ่นใบเขียว ล้างหน้าแปรงฟันเดินเที่ยว ลัดเลี้ยวชื่นชมเช้างาม... เซ่อ... น้อมบันทึก -------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 8 ก.ย. 49 10:16:18 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สวัสดีครับคุณ GTW, คุณสดายุ, พี่เจียวต้าย, คุณ xers สองสามเดือนมานี้ งานยุ่งชะมัดเลยครับ ฮิ ๆ ง่า-เอาเจ็ด คืนไป เอาอะไรอะไรคืนมา เฮ้อ! นี่ก็ต้องรีบวางและรวบ รวมแผนปฏิบัติการปี ๒๕๕๐ ซึ่ง ทาง ร.พ.ข้าง ๆ ที่เป็น ฝ่ายรวมแผนใหญ่ของอำเภอบอกให้เสร็จภายใน ๑๐ ก.ย. นี้นะ (ข้อยตายแน่) ไม่ได้เขียนอะไรมานานหลายเพลาเหลือเกินแล้วครับ ท่าน 'จานจี รู้สึกนิ้วชี้ติดขัดไปหมด จิ้มคีย์บอร์ดไม่ค่อยจะ ถูก จิ้มโน่นก็ไปโดนนี่ จิ้มนี่ก็ไปโดนนั่น คงพอกล้อม แกล้ม (เหล้า) ได้บ้างนะครับ สำหรับชบาไพรผมสงวนไว้รู้ คนเดียวดีฝ่า :) ................................................. คุณสดายุที่รัก (เอาเข้าไป) นานขึ้นไปอีกเล็กน้อย ผมได้มี โอกาสสนทนากับ 'คมทวน คันธนู' อีกครั้ง (ครั้งสุดท้าย เมื่อ ๒๐ ปีที่แล้ว) ผมได้เล่าเรื่องอะไรต่อมิอะไรให้แกฟัง รวมทั้งเรื่องท่านชายสดายุด้วย ฮิ ๆ แกบ่นว่าเสียดายที่ไม่ ได้เจอ อย่างไรก็ตาม 'พี่หน่อย' ยังหล่อเหมือนเดิม ผม บอกว่าให้มาเที่ยวพันทิปบ้าง ปรากฎว่าแกเข้ามาจริง ๆ แต่ หากระทู้คุณสดายุ ที่ผมแนะนำไม่เจอ (คงตกใต้ถุนไปข้าง ล่างแล้ว) ส่วนตัวผม แกบอกว่าเขียนงานแล้วน่ะ ต้องรู้จัก เอามาทบทวนแก้ไข ไม่ใช่เขียนครั้งเดียวแล้วทิ้ง ผมเองก็ ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน นิสัยมันเป็นยังงี้ (กลุ้ม) ไม่ได้คุย กันมานาน หวังว่ากล่องเสียงยังคงปกตินะครับ ................................................. หวัดดีครับพี่เจียวต้าย..เป็นภาพความทรวงจำน่ะครับ ก่อน นั้นร่วม ๑๐ ปีที่เดียว ที่ผมขลุกอยู่กับมวลหมู่มิตรสหายชาว บ้านชาวช่องอย่างจริง ๆ จัง ๆ ตามงานในหน้าที่ ซึ่งเมื่อ ผนวกกับความหน้าด้านหน้าทนของผมด้วยแล้ว-ฮา รู้สึกจะ เคยเล่าให้ฟังครั้งหนึ่งกระมังครับ ผมเข้าไปคดข้าวชาวบ้าน กินได้ทุกหลัง ภาพเหล่านั้นแค่ยักคิ้วก็ออกมาเป็นพรวน แล้ว (โม้มากไปหน่อยแล้วมั้ง) ฉันใดฉันนั้น ผมเองก็นึก ภาพเรื่องเมืองกรุงไม่กระจ่างเช่นกัน :( ................................................. หวัดดีครับคุณ xers .. กะว่าจะเขียนเล่นไปเรื่อย ๆ สัก ๑๐๐-๒๐๐ บทครับ (คุยทั้งปี) แบบเก็บเล็กผสมน้อย ไม่ งั้นอกอีแป้นต้องแตกเพราะความงุ่นง่านจากงาน ความจริง ผมเองก็ติดตามอ่านบทร้อยกรองที่คุณ  xers เขียนมา ตลอด และชอบเช่นกัน มาช่วงหลังที่หายศีรษะไปเป็น เดือน เพราะงัวครับ..งัวรัดตาน ฮิ ๆ คงมีโอกาสได้คุยกัน อีกนะครับ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 8 ก.ย. 49 17:33:57 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ๒. วันพระ ๏ หลวงตาคงท่านขึ้นธรรมาสน์เทศน์ แสดงเหตุแห่งเบื้องอบายไสย บอกที่คนวนพล่านและร่านภัย เกิดจากใจเล็กจ้อยมันต่อยเอา ๏ ท่านแจกแจงเจรจาเป็นจังหวะ ค่อยค่อยไปใครปะจะหมดเขลา บางคนซึ้งถึงสัตย์ธรรมขัดเกลา หลับเบาเบากรนบางบางมีร่างบัง ๏ คนในครัวโครมครามล้างชามข้าว ไม่หมดคาวหน้าคว่ำคราบงำขัง ล้างซ้ำใหม่ปากด่ากะละมัง ก่อนยกตั้งกองโตเข้าตู้ไป ๏ เหล่าหนูน้อยมองดูจ้างอยู่นิ่ง เด็กชายวิ่งเหมือนว่าแข้งขาไหล เด็กหญิงกรีดหมากเก็บนั่งเหน็บใน พับเพียบไพรสถาพรครูสอนดี ๏ แดดอร่ามงามล่องหลังคาโบสถ์ สว่างโปรดปวงชนให้พ้นผี ลอนกระเบื้องใบ้บอกบารมี ว่าทบซ้อนสามัคคีดังนี้งาม ๏ ด้วยเมืองแมนความหมายหาใช่ตึก อาจจะเป็นดงมะอึกผนึกหนาม มิสะสวยสุกใสก็ใช่ทราม อยู่ที่ข้ามคลองใคร่ในห้วงคิด ๏ การแก่งแย่งแข่งขันประจัญค่า วางทีท่าอริล้วนกระสวนผิด เข้าวัดวาหาพุทโธนะโมนิด จะดับพิษแผดเผาให้เขลาคลาย ๏ จนตะวันสาดแสงร้อนแทงหลัง เสียงเอวังจากหลวงตาก็อ้าผาย คนที่หลับสะดุ้งตื่นเหมือนฟื้นตาย ต่างสาธุตั้งประทายพุทธิธรรม ๏ มโนรมสมศานติ์แท้บ้านนอก คนมาบอกบอดบ้าคงน่าขำ สบายใจในวันอันจดจำ สบายดีดื่มด่ำความธรรมดา ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 49 02:29:49 แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 49 01:17:10 แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 49 18:03:08 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 8 ก.ย. 49 17:35:34 ]

ความคิดเห็นที่ 7 หลวงพี่ขึ้นธรรมมาสเทศ ไม่ค่อยได้เขียนแนวนี้เลย เอาของเก่ามาแปะๆไว้ก่อน พอเห็นผ้าเหลืองได้กล้อมแกล้ม....ฮิๆๆ ๐ เพียงผืนผ้าเหลืองส้มปลิวลมปะ ก็รู้ว่าวันพระมาอีกหน พอสิ้นเสียงสาธุ บรรลุตน ก็เหมือนป่นโมหะจนละลาย ๐ ทิวแถวท่านผู้ขอเคลื่อน/รอ/หยุด เหมือนคอยฉุดเถื่อนถ่อยให้ลอยหาย ก้าวย่างนั้นคืบเค้นความเป็นตาย อันวิญญาณทั้งหลายเทียวว่ายเวียน ๐ หน้าก้มเพียรกอปรบุญเข้าอุ่นอก ผลักวิตกโศกศัลย์ให้หันเปลี่ยน หวังเท่าหวังทางธรรมจักจำเนียร เพื่อถอนเสี้ยนวงกรรมหักทำลาย ๐ พอสิ้นเสียงสาธุบรรลุโสต ก็ปราโมทย์ซ่านไปดั่งใจหมาย คือสวรรค์ลอยล่างลงข้างกาย อุบัติ-วายด้วยจิตสัมฤทธิ์รู้ ๐ ข้าวเหลือขันหอมใส่จนใจหอม ทั้งห่อหอมแนบให้หอมใจอยู่ แถวผู้ขอลับตอนเกินย้อนดู กลับย้อนสู่ด้วยมรรคแปดหลักนั้น ๐ ชั่วเพียงบาลีก้องทำนองแว่ว จิตก็แผ้วผ่องใสสิ้นไหวหวั่น พอใบโพธิ์พลิกรับแสงวับวัน ก็วาบสั่นยอแสงเข้าแทงใจ. จากคุณ : สดายุ... - [ 8 ก.ย. 49 18:29:17 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แวะมากราบแนบตัก น้าราม ไม่เห็นเสียตั้งนาน ดูท่าทางจะสบายดี และคิดถึงน้ารามคร้าบบบบบบ ส่วนเจ้านัทก็สบายดีตามเรื่องตามราว ไปแระคร้าบบบ  แว่บบบบบบ จากคุณ : เปียร์รุส - [ 8 ก.ย. 49 22:06:48 ]

ความคิดเห็นที่ 9 นึกถึงหนุ่มบ้านนาพ่อหน้าสวย นุ่งขาก๊วยเดินมาช่างน่าขำ จูงทุยให้สาวนั่งฟังน้ำคำ ขนควายตำสาวพ้อขอลงเดิน เจ้าหนุ่มช่วยสาวเมืองไม่เคืองขุ่น ขำแม่คุณนุ่งผ้าน่าขัดเขิน ใส่ผ้าถุงกรอมเท้าหนาวเหลือเกิน ชายผ้าเยินยู่ยกตกหลังควาย เจ้าหนุ่มนาหน้าไม่ดำขำไม่หยุด ยื่นมือฉุดสาวขึ้นมึนไม่หาย ผ้าถุงหลุดแข้งขายั่วตาชาย สาวยิ้มพรายกระชากลากจมโคลน ทำสปาหน้าเลนเหมือนเจนจัด ทุ่มใจวัดเชิงหนุ่มกลุ่มหัวโขน พ่อหนุ่มนาตัวปลอมย่อมตะโกน ลุกกระโจนหนีพลันร้องลั่นไป นิยายรักครั้งนั้นวันออกค่าย จำไม่วายหนุ่มนาคนหน้าใส เพื่อนร่วมเรียนด้วยกันคนนั้นไง ประทับใจธรรมชาติไม่อาจเมิน ขอโทษทีนอกเรื่องอย่าเคืองขุ่น กลอนพ่อคุณตั้งไว้ให้สรรเสิญ ช่างเรียงถ้อยร้อยเรียบเฉียบเหลือเกิน แต่บังเอิญเรานี้ไร้ฝีมือ ชนบทอย่างไทยไม่ค่อยเห็น เคยอ่านเล่นเคลิ้มไปในหนังสือ จากท้องนาเป็นเมืองใหญ่เลื่องลือ แม้กระบือ..ยังหายไปจากสายตา จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 9 ก.ย. 49 01:40:54 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีครับคุณสดายุ เมื่อคืนผมนั่งทำงานไปได้หน่อย พะวงเรื่องค้างกลอนคุณ สดายุที่กระทู้ข้างบน เลยนั่งงมอารมณ์อยู่เป็นนานสอง นาน สุดท้ายได้มาจิ๊ดนึง ฮิ ๆ ดูแล้วดูท่าผมจะไม่มีหัวทางนี้ เอาเสียเลย..ขอยกนิ้วให้นะจ๊ะ ............................................... หวัดดีจ้ะหลานเปียร์รุส ง่า-กราบตักน่ะน้าเสียวไส้นะ งูบน หัวมันสงบไปได้พักหนึ่งแล้ว เดี๋ยวเกิดคึกคักขึ้นมาอีกน้า คงจะกลุ้มใจตาย-ฮา   ตอนนี้น้าก็สบายพอสัณฐาน ประมาณ แต่งานยุ่งเหยิงเอาเรื่อง มันปลายปีงบประมาณ เก่า ต่อปีงบประมาณใหม่จ้ะ ก็เป็นงี้ทุกปีแหละ..ไงก็-หากมี โอกาสค่อยคุยกันอีกนะ ............................................... หวัดดีครับคุณ NATTI นัทตี้..เรื่องจริงมีอยู่ว่า ความจริงผม ชอบติดตามที่คุณนัทตี้ให้ความเห็นในกระทู้ต่าง ๆ มาก มี ความรู้สึกว่า ตรง ๆ ขำ ๆ ไงไม่รุ๊ ผมมักหัวเราะพรืด ๆ อยู่ คนเดียวบ่อย ๆ ฮิ ๆ กลอนที่เขียนตลกมาก โดยเฉพาะ ตอนสาวโดนขนควายตำ ฮา ๆ พูดมากไปเดี๋ยวผมโดนคุณ นัทตี้ตบปากด่าว่าลามก :) จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 9 ก.ย. 49 16:43:38 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ๓.ดำปลา ๏ คลองใสไหลเรื่อยเจ้าเหนื่อยไหม คดเคี้ยวเลี้ยวไพรจากใดหนา เกิดตายคล้ายอยู่คู่ชีวา หล่อเลี้ยงข้าวปลามาตาปี ๏ หมู่บ้านอิ่มเอมเกษมสุข น้ำท่าซ่าปลุกทุกพื้นที่ จอบเสียมมันปลาบเปิดปฐพี เหงาดินไม่มี,ล้วนปรีดา ๏ อุดมรมณีย์นทีให้ ชูช่วยอวยชัยวิไลค่า เขียวเข้มเต็มต้องสุดคลองตา เรือกสวนไร่นาสง่างาม ๏ สุกงอมหอมกลิ่นแผ่นดินเกิด พิสุทธิ์ประเสริฐไผทสยาม บ้านนอกคอกควายล้วนหมายความ ตัวตนแท้ตามตลอดกาล ๏ บ่ายคล้อยลำคลองข้างโขดหิน เย็นใสไหลรินกระสินธุ์ศานติ์ เรือน้อยลอยลำอย่างชำนาญ กลางเสียงกังสดาลวิหคดง ๏ หน้ากากมนุษย์กบประกบหน้า เหยียดหย่อนยักท่าก่อนถาส่ง ได้น้ำฉ่ำชื่นระรื่นองค์ ก่อนเลาะชายลงระเรื่อยไป ๏ สุมทุมชุ่มน้ำนี้งามนัก นกไพรจิ๊กจั๊กกระจ่างใส จนโค้งรกครึ้ม ณ โคนไทร ค่อยกลั้นหายใจก่อนจมลง ๏ ง้างปืนยิงปลาสายตาจ้อง ขอนไม้ก่ายกองที่ปองประสงค์ เถาวัลย์ผูกเอวว่างเป็นวง ไม่นานก็คงขนัดปลา ๏ ย่ำเย็นปิ้งย่างหรือว่างลิ้น หากรู้หากินไม่ว่างหา สายชลรางชางไม่ว่างตา แผ่นดินเจิดจ้าไม่ว่างใจ ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 49 02:31:25 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 9 ก.ย. 49 16:45:16 ]

ความคิดเห็นที่ 12 กลอนสวย กลอนสวยมาก จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 10 ก.ย. 49 03:24:26 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หวัดดีครับคุณ NATTI นัทตี้ ขอบคุณครับ, เอ..ไปอ่านกระทู้ไหนหว่า เห็นว่าอยู่ต่าง ประเทศ เรื่องต่างประเทศ ผมจะงงเรื่องเวลาทุกที ฮิ ๆ คน บ้านนอกก็งี้แหละ ชอบหลงอยู่เป็นประจำ-ฮา เขียนกลอน ตอนที่ ๔ ชักฝืดเสียแล้วครับ  'อกหัก' ที่กระทู้คุณสดายุ ซะลืมดงไปเลย หากมีโอกาสผ่านมาห้ามหยิกนะครับ :) จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 10 ก.ย. 49 22:56:36 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ๔.เก็บเงาะ ๏ แดงระดะดาดาษไม่ขาดช่วง ห้อยเป็นพวงเกลื่อนพุ่มประชุมไสว สอดสล้างสลับสีขจีใบ ยามอุทัยทอเทือนเหมือนมณี ๏ น้ำค้างยังหยาดย้อยชม้อยอยู่ โดนลมตรู่ตะโบมยิ่งโฉมศรี สร้อยระย้าแย้มสวนแสนยวนยี อวบฉะนี้หวานไฉนปากให้คัน ๏ เสียงกระจิบจ๊ะจ๊าทิวาแจ้ว ยินไก่แก้วโกกเกกอิเอ้กขัน หมามอมมอมดอมดายกขามัน เยี่ยวสั้นสั้นสองทีก่อนหนีจร ๏ คนปูเสื่อเนื้อหยาบกลิ่นสาบกรุ่น สีตุ่นตุ่นผืนโตรุ่ยโผล่สลอน เข่งเป็นตั้งเรียงตับสลับตอน กรรไกรรอนลูกเงาะจำเพาะวาง ๏ ต่างแต่งกายรัดกุมปกคลุมหมด กันปากมดกันแสงจะแทงถาง บ้างปีนต้นบ้างไต่บันไดกาง เขาตัดพลางกินพลางเหมือนค่างลิง ๏ เงาะร่วงผล็อยแดงพาดเกลื่อนกลาดต้น ใครสองคนหอบคอยเหงื่อย้อยติ๋ง จนเต็มเข่งเบ่งกล้ามหิ้วงามจริง คนลิดกิ่งคอยอยู่อย่างรู้งาน ๏ ตัดขั้วฉับจับวางอีกข้างเสื่อ กองแดงเรื่อพูนลิ่วจากทิวฐาน ฝ่ายคัดลูกใหญ่ย่อเข้าก่อการ ฝันหวานหวานเย็นนี้จะมีเงิน ๏ เข่งเรียงรายไพเราะเสียงเงาะร่ำ ความระกำกกปีดั่งหนีเหิน เร่งมือเข้าขืนช้าพ่อค้าเมิน ราคาเดินไม่ดีล่ะผีลง ๏ หวังหักกลบลบหนี้อ้วนพีบ้าง อุตส่าห์สร้างอุตส่าห์ทำใช่กำผง หน้าเปื้อนยิ้มเขาสยายจากชายดง เหงื่อยังคงเปียกชุ่มชอุ่มทรวง ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 49 02:32:40 แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 49 23:04:44 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 10 ก.ย. 49 22:58:18 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ยกมา.............. ๏ เสียงกระจิบจ๊ะจ๊าทิวาแจ้ว ยินไก่แก้วโกกเกกอิเอ้กขัน หมามอมมอมดอมดายกขามัน เยี่ยวสั้นสั้นสองทีก่อนหนีจร ฮาๆๆ....ผู้น้องขอคารวะ.... เยี่ยวสองทีเองเหรอ.... หมานี่...ท่าทางจะไม่ค่อยกินน้ำนะ เยี่ยวน้อยจัง....ฮี่ๆๆๆ กลอนแนวนี้...เขียนไม่เป็นเลยจริงๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 11 ก.ย. 49 07:25:29 ]

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีคุณรามลิขิต ไม่ได้ทักทายกันนาน ยังจำได้ไหมครับ จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 11 ก.ย. 49 12:02:38 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เย้ เย้ ลุงรามมาแร้วววว โหยยย หายไปนานเลยนะคะลุง นู๋ก็นึกว่า ลุงจะไม่มาซะแระ  คิดถึงจังเลยค่า มาทักทายค่ะ สวัสดีค่ะงามๆ _/\_ ธุค่า  แหะ แหะ ^_^& จากคุณ : มะลิป่า (ละมุนใจ) - [ 11 ก.ย. 49 17:26:48 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สวัสดีครับคุณราม ลิขิต และทุกท่านครับ แวะเข้ามาอ่านต่อหลังจากหนีไปสังสรรค์ ข้างนอกช่วงนี้ ตาลายเลยครับ ยังไม่จบด้วย ไว้เดี๋ยวค่อยแต่งมาแจมครับ เอาแบบสั้นๆ ให้ยาวคงไม่ไหว ครับ ว่าแต่ 20 ปีที่แล้วนี่ สองในสามของอายุผมเลยนะครับ ไม่อยากเดาอายุเลย อะอะ เรื่องบทเขียนของผม ขอบคุณที่ตามอ่านนะครับ ไม่ได้เปิดกระทู้เอง และเขียนสั้นๆ เป็นส่วนใหญ่ แจมเขาไปทั่ว ดีใจครับที่มีคนอ่านด้วยครับ แต่กลอนโต้ตอบกันสนุกมากเลย ไม่รู้ผมจะเขียนได้ป่าวนะ แล้วจะแวะเข้ามาลองนะครับ ------------------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 11 ก.ย. 49 18:18:35 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีครับคุณสดายุ, คุณเกรียงไกร, หนูมะลิป่า, คุณ xers วันนี้มีแต่ตัวเลขอยู่ในหัวเต็มไปหมด ตั้งใจจะเขียนกลอน เรื่องนวดข้าวของคนแถวนี้สักหน่อย ก็ยังสลัดงบประมาณ ไม่หลุด..แย่จัง :( หวัดดีครับคุณสดายุ เรื่องฉี่ของเจ้าตูบ ผมสังเกตหลายหน รู้สึกเหมือนกับว่าแท้จริงมันเองไม่ค่อยอยากจะไขก๊อกสัก เท่าไร มันจะดมโน่นดมนี่ ก่อนจะปล่อยปริ๊ด ๆ สั้น ๆ สอง สามทีอย่างว่าจริง ๆ (ผมเคยนับ) ภายหลังคนที่เขารู้ดี กว่าบอกผมว่ามันสร้างเขตอิทธิพล ฮ่า ๆ ถ้าคนเป็นอย่าง นั้นบ้าง ผมมีหวังอิทธิพลจมไปเลย ตั้งแต่ อ.แก่งหางแมว ยัน อ. สอยดาว .............................................. หวัดดีครับคุณเกรียงไกร..ธรรมดาแล้วหนุ่มน้อยอย่างผม ธรรมชาติมักจะทำให้หลง ๆ ลืม ๆ อยู่เสมอ แต่สำหรับคุณ เกรียงไกร-ให้หัวเด็ดตีนขาด, ตกน้ำป๋อมแป๋ม, ตายคา อกสาว, เมาหัวราน้ำ สิเอ้า..สาบานได้-ผมจำได้แน่นอน ก็ คนบ้านเดียวกันไม่ใช้เรอะ (มั่วแล้ว ฮิ ๆ) .............................................. หวัดดีนู๋ลิ ลุงก็มัวแต่ตามหาหลานนี่แหละ แต่มักไปไหนกับ เขาไม่ค่อยจะถูก (ยกเว้นในมะขามนี่แหละ..คล่องสุด ๆ) หวังว่าคงจะสบายดีนะจ๊ะ ง่า-กระทู้ข้างบนหัวลุงน่ะพูดจริง พูดเล่นไง ๆ ลุงมีกระดาษชำระ เอ๊ย! ผ้าเช็ดหน้าไว้คอยซับ แก้มให้นะ-ฮา .............................................. หวัดดีครับคุณ xers..ผมเกิด ๒๕๐๑ ตอนนี้ปี ๒๕๔๙ ปี หน้าผมก็ ๔๙ ผมเริ่มรับราชการ ๒๕๒๓ อายุตอนนั้น ๒๒ กำลังเป็นควายถึกทีเดียว จบ.ช่วงนั้นมีแดนสีชมพูอยู่ด้วย   ผมอาสาเข้าไป มันเป็นป่า มีค่ายทหารพราน มีฐานป่าไม้ น้ำตก นกไพร ฯลฯ ครบถ้วน ระยะนั้นครับที่ผมคลุกคลีตี โมงอยู่กับชาวบ้าน จนท.สาธารณสุขอย่างพวกผม โดย หน้าที่แล้วอยู่ในข้างแผ่พระคุณ ชาวบ้านมักจะรัก (ยกเว้น บ้านที่มีลูกสาวสวย) และสำหรับพวกที่เราเรียกเขากันว่า ผกค.ผมรู้จักตั้งหลายคน คุยรู้เรื่องกันดี ฮิ ๆ เพราะผมเอง ลัทธิมาร์กซก็ขึ้นสมอง พวกเขามักป่วยเป็นมาลาเรีย ป่วย แบบงอมแงม แบบเรื้อรัง (เชื้อ PV) ก็ได้อนามัยกับหน่วย มาลาเรียนี่แหละคอยเยียวยาช่วยเหลือ คือเราช่วยแบบไม่ มองว่าใครเป็นใคร เจ็บไข้ได้ป่วยมาเราช่วยทุกคน ว่าแล้ว มั้ยล่ะ-คนเริ่มแก่เริ่มชอบคุยความหลัง :) จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 12 ก.ย. 49 00:30:55 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คุณรามฯ... ว่าเรื่องหมาฉี่ต่ออีกหน่อย ผู้เชี่ยวชาญพูดถูกแล้วครับ หมาเยี่ยวรดเสาไฟฟ้า หรือ ล้อรถ เพราะต้องการประกาศถิ่นครอบครอง คนเราก็มีพฤติกรรมเลียนแบบหมานี่แหละ ที่ทำตัวเป็นนักเลงเจ้าถิ่น... เพียงแต่เยี่ยวรดเสาไฟฟ้าไม่ไหว ถิ่นของคนมันกว้างกว่า...ฮี่ๆๆ กำนันภาคตะวันออก...ฉี่ไงถึงจะคลุมได้ ตั้งแต่แปดริ้วยันตราด....ฮิๆๆ อีกเรื่องของการสังเกตพฤติกรรมสัมพันธ์ หมา...คน....คือการนอบน้อมต่ออำนาจ หมาจะม้วนหางปกปิด...สัญญลักษณ์เพศผู้ เมื่อต้องการนอบน้อมต่ออำนาจ เพราะมีแต่เพศผู้เท่านั้น...ที่จะแสดงอำนาจต่อกัน การปกปิด...ตรงนั้น...เพื่อให้ฝ่ายตรงข้าม เข้าใจว่าตัวเอง...เป็นเพศเมีย สำหรับคน.... ในแวดวงการเมือง...ราชการจะเห็น ชัดเจน...การเอามือปกปิดที่เบื้องหน้า เป้ากางเกง...หัวค้อมลง เป็นการยอมรับต่ออำนาจที่เหนือกว่า เนื่องจาก...เป้ากางเกง...เป็นที่ตั้ง ของสัญญลักษณ์เพศชาย ผมสนใจ...เพราะภาษากาย... มันหลอกคนไม่ได้ ไม่เหมือนภาษาปาก...ที่แล้วแต่ จริตจะพาไป ภาษากายส่วนมากจะสะท้อน ความคิด...หรือ...จิตใต้สำนึกที่ แท้จริงออกมา เพราะฉะนั้น...อิทธิพลท้องถิ่น ประเภท...เจ้าพ่อ...เจ้าแม่ และการนอบน้อมต่ออำนาจที่เหนือกว่า ของเพศผู้ เป็นปฏิบัติการเลียนแบบหมา... ของคนนั่นเอง ฮี่ๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 12 ก.ย. 49 08:20:48 ]

ความคิดเห็นที่ 21 หวัดดีค่ะ อีตอนลุงเริ่มทำงาน ตอนนั้นหนูกำลัง แก้ผ้าเล่นน้ำฝนอยู่เรยยย ฮี่ๆๆๆๆ จากคุณ : โอ่งลายมังกร - [ 12 ก.ย. 49 16:24:33 A:unknown X:202.129.0.10 TicketID:011762 ]

ความคิดเห็นที่ 22 หวัดดีครับคุณสดายุ, ยัยโอ่งลายมังกร ง่า-เชื่อหรือเปล่า ผมเป็นคนหนึ่งครับ ที่เวลาเขายืนกุมเป้า กางเกงกัน ผมจะยืนตรงเฉย ๆ ความรู้สึกส่วนตัวมันไม่ ชอบ มันเหมือนตัวเองจุ๊ดจู๋ยังไงบอกไม่ถูก-เป็นงั้นจริง ๆ ครับ ไม่ได้ยอวาที,  เพิ่งจะรู้จากคุณสดายุนี่แหละ ว่าคนที่ ใหญ่ไม่อยากเห็นใหญ่ของคนอื่น ในขณะเดียวกันคนที่ เล็กก็มักอวดใหญ่ ฮิ ๆ ทั้งหมดเป็นเรื่องจิตวิทยาเรื่อง อำนาจที่ว่ามานะครับ .................................................... หวัดดีจ้ะยัยโอ่งฯ ฮ่า ๆ ๆ เอาซะหน่อย..ตอนนี้ลุงก็ทำงาน มาตั้งนานแล้ว หนูแก้ผ้าเล่นอารายยยยอยู่ล่ะ, สบายดี เน้อ  งานกำลังยุ่งเข้าไคลแมกซ์ไปหมด ปวดเศียรเวียน ศีรษะเหลือกำลัง, เอากลอนแบบเค้นเขียนมาให้อ่านแก้ โหวงเหวงที่อมฤตาลัยจบสักหน่อยนะ..อยู่ข้างล่างจ้ะ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 12 ก.ย. 49 19:10:19 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ๕. หน้าข้าว ๏ ตะวันฉายพรายช่วงลมล่วงฟ้า ปอยเมฆาแปรเคลื่อน,ครามเปื้อนสรวง ความหนาวแผ่ผกผาดเข้าพาดพวง ทักทายรวงข้าว-นา,ธันวาคม ๏ ว่าวดุ๊ยดุ่ยกรุยกรายพระพายต้อง ขยับท่องถามไถ่ใครใครถม สายป่านเหนียวเรี่ยวหลายเริงสายลม ยิ่งระดมแรงดียิ่งสีซอ ๏ เพลงกล่อมขวัญครรภ์ครบเคียวจะคลอด ว่าย้วยยอดแยงดินสิ้นแล้วหนอ หุ่นไล่กายิ้มกริ่มถนิมกอ ได้ชะลองานหนักผ่อนพักที ๏ คนประชุมรุมนาดาขนัด เอาแรงรัดร้อยรินทุกถิ่นที่ ผลัดกันทอผลัดกันถักสามัคคี ย่ำค่ำนี้แล้วนวดจะอวดลาน ๏ หอมขี้ควายเคล้าเลนละเลงแผ่น โดนแดดแน่นแตะเนื้อเหมือนเสื่อสาน เพื่อรวงข้าวตีนควายจะผ้ายพาน ต้องเป็นดานดิบดีทุกที่ไป ๏ ทุกข์ระทมขมจิตเคยติดจ่อ สุขจะก่อยามเม็ดตกเกล็ดใส หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินแทบสิ้นใจ ยิ้มละมัยจักมีวันนี้เอง ๏ ขี้เถ้าธูปแทบเท้าแม่โพสพ กี่กรรทบกี่ระทมกี่ข่มเหง ขอนอบน้อมค้อมไหว้ชัยเชวง โปรดบรรเลงบายล่องเต็มท้องนา ๏ เพื่อยุ้งฉางกว้างยาวยังข้าวอยู่ เพื่อเป็นอู่คนอิ่มจนยิ้มร่า เพื่ออุดมรมย์สถานถิ่นมารดา ตัวจะสิ้นชีวาไม่ว่าเลย ๏ ตะวันฉายรายลมระดมหนาว ดอกแดดพราวเหมือนเพียงเรียงเฉลย ว่าทุกคำแห่งข้าวแดงขาวเอย คนที่เกยหว่านกอทรมาน ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 49 22:09:08 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 12 ก.ย. 49 19:13:23 ]

ความคิดเห็นที่ 24 มาช้า ดีกว่าไม่มานะคะ ติดอะไรไม่ทราบ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 13 ก.ย. 49 01:56:07 ]

ความคิดเห็นที่ 25 หวัดดีครับคุณ tiki_ทิกิ ขอบคุณครับที่เข้ามาทัก วันนี้ก็คงเหมือนเมื่อวานและวัน ก่อน ที่งานปลายปีกำลังยุ่ง ถ้าไม่ติดที่ตัดผมทรง 'ติดหนัง หัว' อยู่ มีหวังบานเป็นจานเชิง ตอนไปตัด-ช่างที่ตัดถามว่า ย้อมไหมพี่..มันหงอก ผมบอกว่าไม่ เอาสกินเฮดระดับสอง พอตัดเสร็จ-ช่างบอกว่ามองไม่เห็นแล้ว มันเกลี่ยกันพอดี ยังตามหาอารมณ์ตัวไม่เจอเลยครับ ว่าจะเขียนยิ้มสยาม เป็นบทต่อไป..ดูท่าว่าต้องพักสักกะเดี๋ยว จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 13 ก.ย. 49 22:37:32 ]

ความคิดเห็นที่ 26 วันนี้เข้ามาต่อเรื่องน้ำเหนือมา อดไม่ได้ ต้องใส่โคลงลงไปที่บท ด้วยยังฉุนอะไรไม่หายขาดน่ะค่ะ แวะมาทักทายท่านด้วยขอบคุณที่ตอบค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 14 ก.ย. 49 15:01:32 ]

ความคิดเห็นที่ 27 สวัสดีครับ คุณราม ลิขิต ๏ ตะวันฉายรายลมระดมหนาว ดอกแดดพราวเหมือนเพียงเรียงเฉลย ว่าทุกคำแห่งข้าวแดงขาวเอย คนที่เกยหว่านกอทรมาน ยกมาต่อครับ ๏ กลืนระกำกำกล้าที่ดาดาษ ตวัดฟาดแตกกระเซ็นเป็นข้าวหวาน กลืนระทมอมไคลที่ไหลราญ เพื่อประทานนายทุนที่คาวเค็ม แหะๆ แวะมาต่อหวังว่าไม่ทำให้เสียความนะครับ ชอบมากเลยครับ "ตะวันฉายรายลมระดมหนาว" เลยยกมาต่อครับ ------------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 14 ก.ย. 49 19:01:39 ]

ความคิดเห็นที่ 28 สวัสดีครับคุณ tiki_ทิกิ, คุณ xers เชื่อผมเต๊อะ..อย่าฉุนเฉียวอะไรไปเลยครับคุณ tiki_ทิกิ เดี๋ยวความดันขึ้น ความดันขึ้นจะทำให้ทุกระบบในร่างกาย ของเรารวนเรเป๋ไปหมด เป็นทอด ๆ ช่วงกันไป แต่หากฉุน อันเกี่ยวกับกลิ่น ผมขอแนะนำให้ยกนิ้วชี้กับนิ้วโป้งของมือ ใดมือหนึ่งขึ้นบีบปีกจมูกให้ช่องหายใจทั้งสองตีบลง (อุด จมูก) เพียงเท่านี้ก็จะหมดเรื่องไป :) .................................................... หวัดดีครับคุณ xers ไม่เสียหรอกครับมีแต่ได้, แต่เสียดาย จังที่เลิกใช้ 'เซ่อน้อมบันทึก' ส่วนตัวผมถ้อยคำนี้ให้ความ รู้สึกที่รับได้ถึงความอ่อนน้อมถ่อมตนและความอบอุ่นน่า คบหาสมาคมและเป็นเอกลักษณ์ คงอย่างว่ากระมังครับผม มันออกกระโดกกระเดก ก็เลยรู้สึกชอบมากเป็นพิเศษ :) .................................................... ยังเข็นกลอนบทที่ ๖ ไม่ออก ขอคั่นจังหวะด้วยกลอนบทนี้ ก่อนนะครับ เศรษฐกิจพอเพียง ๏ ห้าประการสานสร้างหนทางรอด ทรงถ่ายทอดนำไทยห่างไกลเข็ญ เศรษฐกิจพอเพียงเรียงประเด็น ทุกข้อเป็นป้อมคูไว้สู้ภัย ๏ หนึ่งประหยัดกินอยู่พึงรู้จ่าย ทุบทำลายความอยากที่ถากไถ หาจำเป็นแก่ชีวิตอย่าติดใจ อันสิ่งใดสำคัญต้องหมั่นตรอง ๏ สองสัมมาอาชีพพึงหลีกชั่ว จักเจริญแก่ตัวห่างมัวหมอง ทุจริตจิดก่ายอบายกอง ให้เงินทองมากมาย-ชีพผายลม ๏ ไม่รุนแรงแข่งขันนั้นข้อสาม จะสิ้นความเป็นมิตรเพราะพิษถม เฝ้าเบียดเบียนเวียนบ้าเหวี่ยงพร้าคม ย่อมหมุนเป็นวงกลมวงเวียนกรรม ๏ สี่ไม่ท้อรอให้ใครเขาช่วย ต้องยืนด้วยตัวเราทุกเช้าค่ำ รักพอมีพอกินถวิลนำ ไต่ระดับจากต่ำด้วยตัวตน ๏ ห้าลดละกิเลสที่รึงจิต เลิกไม่รู้จริตถูกผิดผล แล้วเร่งสร้างความดีทวีดล ไม่ทำลายผู้คนด้วยกลตัว ๏ ห้าประการคำแก้วอันแววช่วง องค์ในหลวงตรัสให้คนไทยทั่ว รู้พอเพียงเคียงใครเราไม่กลัว เพราะรากฐานทุกครัวเรามั่นคง ๚ะ๛ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 15 ก.ย. 49 01:55:52 ]

ความคิดเห็นที่ 29 บัวน้อยลอยกลางบึง ภู่ผึ้งบินไต่ตอม แตะกลีบไม้ดอกหอม น้ำล้อมกระเพื่อมพราย ปลาดุกฮุบอาหาร หน้าบานหนวดเป็นสาย กุ้งฝอยพุ้ยเม็ดทราย ใบพร้าวรายแตะน้ำริน... ***** เค้นได้เท่านี้ค่ะ ห้ามฆ้อน ฮ่าๆ ที่ในสวน เลี้ยงปลาดุกไว้ ช่วงก่อนฝนตกเยอะ น้ำล้นสระ ปลาเลยไหลไปตามน้ำเข้าไปบ่อที่ข้าง ๆ ตั้งเยอะ แต่เก็บสายบัวมาขายที่ตลาดได้หลายกำแน่ะ เป็นค่าไอติม ให้ตัวเล็กหมด ฮี่ๆๆ จากคุณ : ยายตุ่ม - [ 15 ก.ย. 49 15:50:01 A:unknown X:202.129.0.10 TicketID:011762 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ความตั้งใจจริงคือตามเข้ามาอ่านกลอนสวย ๆ อีกรอบ กระทู้ตกลงมาแล้วไม่รู้เจ้าตัวจะเข้ามาตอบเล่นกันอีกหรือเปล่า แต่ช่างเถอะ แต่ที่รู้ๆ ตอนนี้คือนัทตี้อ่อนกว่าคุณรามห้าปี ภูมิใจ๊ ภูมิใจ ว่ายังมีอีกคนที่อายุมากกว่าเพิ่มมาอีกหนึ่ง นึกว่าเป็นป้าบ้าเล่นเน็ตเป็นเฒ่าทารกอยู่คนเดียว ดีใจค่ะที่มีเพื่อนร่วมวัยเพิ่มมาอีกหนึ่ง อืม...ความคิดนัทตี้ขณะนี้บอกตัวเองว่า ที่จริงอายุนี่ไม่สำคัญนะ ความรู้สึกของเราที่ไม่แก่ตามวัยนั่นต่างหากสำคัญกว่า จริงไหม? โอ๊ย เป็นสุข เป็นสุข จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 18 ก.ย. 49 06:56:42 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เอาอีกสักหน่อย ๏ ตะวันทอดแสงห่ม..พร้อมลมหนาว โบกรวงข้าวปัดป่าย..จนส่ายไหว พร้อมกาลฝนขาดช่วง..ความห่วงใย เหมือนว่าส่งถึงใคร..คนไกลตา ๏ อ่อนเอนกอข้าวบ่ม..สายลมร่ำ รวงจะคว่ำเรียวค้อมลงน้อมหา หวังลมร่ำช่วยปัน..จำนรรจา จนน้อมหนึ่งคุณค่า..ลงคว้าครอง ๚ะ๛ แฮ่มๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 18 ก.ย. 49 09:35:11 ]

ความคิดเห็นที่ 32 สวัสดีครับ คุณรามลิขิต พี่หญิง คุณนัทฯ พี่สดายุ ด้วยครับ เ จ้ า ลิ ง น้ อ ย . .  ด้ อ ย ค่ า ห วั ง ค บ ค า . .   สื บ เ ชื้ อ ส า ย แ ต่ ไ ม้ ใ ห ญ่ . .  ก็ ต้ อ ง ต า ย ไ ม้ ใ ด ใ ด ป ลู ก . .  ไ ม่ เ ห็ น โ ต แวะมาคุยเรื่องพอเพียงด้วยหน่อยครับ คนทำลายธรรมชาติอยู่ได้อีกไม่กี่ปีโลกคงร้อนร้าย ถ้าอยู่กับธรรมชาติอีกกี่พันล้านปีก็มีแต่ความสบาย ผมว่าเป็นความสุขที่ยั่งยืนกว่านะครับ เรื่องลงท้ายมันมีปัญหาตรงที่เวลาเราคุยแบบตลก สนุกเป็นกันเอง พอใส่เข้าไปแล้วกลายเป็นเหินห่าง บางครั้งก็เลยไม่อยากใส่ครับ ส่วนที่ใส่เข้าไป ไม่อยากให้คนเข้าใจผิดว่าเพี้ยนมาจาก sir แต่จะใส่ เซ่อ คำเดียวก็กลัวเข้าใจผิด แหะๆ ครับ อาจไม่เห็นกันสักพักครับ เพราะแม่มาเที่ยวคงต้อง ดูแลพาไปนู่นมานี่ครับ ---------------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 18 ก.ย. 49 12:33:01 ]

ความคิดเห็นที่ 33 หวัดดีจ้ะยายตุ่ม, สวัสดีครับคุณ NATTI นัทตี้, คุณสดายุ, คุณ xers เข้ามาตอบในคืนปฏิวัติที่ความรู้สึกต่อต้านการรัฐประหาร ในครั้งนี้มีเพียงเล็กน้อย หวังใจว่าพวกเขาเหล่านั้นจะทำได้ ตามที่ลั่นวาจาไว้ว่า-เพียงชั่วคราว!  เป็นห่วงลึก ๆ ก็แต่ ... ๏ รสอำนาจนี้หนอพอพาดลิ้น อาจลืมสิ้นข้าวปลากระยาหาร ไม่ระวังชั่งจิตจะติดมาน และเปิดม่านฉากใหม่ความไม่ดี ๏ ควรมิควรอย่างใดขอได้โปรด พินิจโจทย์เข้มจางวางวิถี เมื่อได้แก้สมการคิดอ่านมี อย่ายึดติดตระหนี่จักปรีดา ๚ะ๛ กำลังตื่นเต้น ความทะเล้นหายไปเกลี้ยงเกลา ง่า-เลยขอ สรุปว่า..ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาร่วมสนทนากันครับ กระทู้ ตกลงมาใต้ถุนบ้านแล้ว ผมขออนุญาตปิดการประชุม :) จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 20 ก.ย. 49 04:04:19 ]