ความคิดเห็นที่ 1 “หมอนั่นเป็นใครกันเดียร์? “ นาวินส่งเสียงถามเมื่อเห็นชายที่ขับรถมาส่งเธอ นารากานต์มองตามสายตาคมดุดันของเขาไปแวบหนึ่งก่อนจะส่ายหน้า “เจ้านายที่ทำงานด้วยกันค่ะ ไม่มีอะไรหรอก” “จริงน่ะ แล้วทำไมไม่ยอมกลับไปเสียที จะอยู่รออะไรก็ไม่รู้” ชายหนุ่มบ่นต่ออย่างงงๆ “เขาคงเป็นห่วงกลัวพี่วินจะทำร้ายเดียร์มั้งคะ” หญิงสาวลองเดายิ้มๆ “พี่หรือจะทำร้ายเดียร์” นาวินร้องลั่นไม่พอใจกับข้อสันนิษฐานของเธอ “ถ้าจะมีใครซักคนที่คิดร้ายกับเดียร์ ระหว่างพี่กับหมอนั่น เชื่อเถอะ ว่าต้องเป็นมัน ไม่ใช่พี่เด็ดขาด” นารากานต์อมยิ้ม มองชายหนุ่มร่างสูงที่ประกาศตัวออกมาเช่นนั้นด้วยแววตากลมโตที่สดใสขึ้น “เจ้านายเดียร์เขาเป็นคนดีค่ะ ไม่ทำร้ายอะไรเดียร์หรอกน่า พี่วินสบายใจได้ค่ะ” เธอช่วยแก้ตัวให้เอกอรินทร์เสียงอ่อน นาวินไม่ค่อยพอใจนักกับท่าทีชื่นชมที่นารากานต์มีต่อเจ้านายของเธอ แต่วันนี้เธอยิ้มให้เขาด้วยใบหน้าที่สดใสขึ้น มันทำให้ชายหนุ่มไม่กล้ากวนอารมณ์ที่กำลังดีๆ ของเธอให้เสียไปอีกเหมือนอย่างทุกครั้งที่เจอกัน “ขอให้มันจริงเถอะน่า เพราะถ้ามันบังอาจกล้ามาทำอะไรให้น้องสาวของพี่เสียใจล่ะก็ พี่เอามันตายแน่” “พี่วินอย่าพูดจาน่ากลัวอย่างนั้นสิคะ เดียร์ไม่ใช่น้องสาวมาเฟียนะ” เธอติงเสียงอ่อน เห็นขันกับคำขู่ของหนุ่มใต้คนนี้มากกว่าจะคิดเป็นจริงเป็นจัง “งั้นไปเป็นลูกสาวนายหัวแทนดีไหม? “ เขาล้อทีเล่นทีจริง แต่ทันทีที่คำว่า ‘ ลูกสาวนายหัว’ หลุดออกมาจากปากของเขา ใบหน้ายิ้มแย้มของนารากานต์ก็แปรเปลี่ยนไปเป็นตรงกันข้าม “ให้เขาไปหาลูกสาวที่อื่นเถอะค่ะ” เสียงหวานห้วนกระด้าง นัยน์ตาแข็งกร้าวขึ้นยามที่เอ่ยออกมาแต่ละถ้อยคำ “แถวนี้ไม่มีลูกสาวนายหัวที่ไหนทั้งนั้น” “เดียร์พี่ว่า ” “พี่วินไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น เดียร์ไม่อยากฟัง เดียร์ฟังมามากพอแล้ว และไม่อยากฟังเรื่องน้ำเน่าพวกนี้อีกแล้วค่ะ ขอร้องทีเถอะ” นาวินสลดไปกับใบหน้าขึงขังน้ำเสียงจริงจังของเธอ เขารู้แล้ว ว่าไม่ควรเอ่ยถึง คนๆ นั้น ต่อหน้าน้องสาวอีก เพราะมันสามารถทำให้อารมณ์ดีๆ ของเธอ ‘ เสีย’ ขึ้นมาได้อย่างทันทีทันใดทุกครั้ง แต่มันอดไม่ได้ เขายังคิดเสมอ ว่ารอยร้าวระหว่างนารากานต์กับนายหัว จะสามารถประสานให้เข้ากันได้บ้าง จนบัดนี้ก็ยังคิดอย่างนั้นอยู่ เพียงแต่ว่า มันอาจต้องอาศัยเวลาที่มากกว่านี้ “โอเค ถ้าเดียร์ไม่อยากพูดถึง พี่ก็จะไม่พูด” เขายอมทำตามเธออย่างว่าง่าย “แต่ไหนๆ พี่ขับรถมาแล้ว ขอเข้าไปกินข้าวเย็นบ้านเดียร์ซักมื้อได้ไหม? “ เสียงห้าวกลับเป็นนุ่มนวลยามเมื่อเอ่ยขอเช่นนั้นออกมา นารากานต์มองพี่ชาย แล้วก็พยักหน้า “ได้ค่ะ ถ้าพี่วินคิดว่า สามารถทนทานข้าวไข่เจียวฝีมือเดียร์ได้ ก็ไม่ขัดข้องค่ะ” เธอเดินนำหน้าเขาเข้ามาในบ้าน ปล่อยให้นาวินจัดการลงกลอนที่รั้วให้เรียบร้อย ไม่สนใจสายตาครหาของใครๆ ที่เห็นผู้ชายคนนี้เดินเข้าออกบ้านเธอเป็นประจำในระยะสองปีหลังมานี่จนกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว ที่เพื่อนบ้านผู้ไม่รู้ความนัยจะวิจารณ์กันไปในลักษณะที่เสื่อมเสีย แม้แต่เอกอรินทร์ เจ้านายของเธอเอง พอเห็นเจ้าหนุ่มคนนั้นเดินตามเธอเข้าไปในบ้านอย่างง่ายดาย ราวกับว่าเป็นบ้านของตัวเอง ใบหน้าคมสันก็ร้อนวูบวาบ หัวจิตหัวใจเหมือนจะปริแตกแยกออก เขาแทบอยากแล่นตามเข้าไปจับเจ้านั่นเหวี่ยงออกไปให้ไกลๆ จากตัวเธอจนสุดขอบฟ้านัก!! แต่ มันเรื่องอะไรของเขาด้วยล่ะ เธอจะเป็นอะไรกับใคร มันไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลยซักนิด เรื่องอะไรต้องไปสนใจด้วย ไม่ เขาต้องไม่สนสิ เอกอรินทร์บอกตัวเอง นับหนึ่งถึงร้อย ขับไล่ความว้าวุ่นในจิตใจไปให้พ้นๆ ต้องนั่งทำใจอยู่อีกเป็นนานทีเดียว กว่าจะมีสมาธิขับรถกลับบ้านมาได้อย่างปลอดภัย ++++++++++++++++++++++++++++++++++ 21. รถสปอร์ตสีแดงสดแล่นปราดเข้ามาจอดที่หน้าสวนสาธารณะอันเป็นจุดนัดพบกันของทีมงาน ทุกคนปรายตามองไปยังชายหนุ่มร่างสูงคุ้นหน้าคุ้นตากันดีของทวิภพอย่างประหลาดใจ ไม่ใช่ประหลาดใจที่ได้เจอกับทวิภพ หากความประหลาดนั้น อยู่ที่ชายหนุ่มร่างสูงอีกคน ที่เขาประคองมาในสภาพ ‘ คอพับคออ่อน’ นั่นต่างหาก “อะไรกันครับคุณโท นั่นคุณตรีเป็นอะไรไปน่ะ? “ คุณชาญชัยผู้กำกับวิ่งเข้ามาถาม เห็นพระเอกของตัวเองหลับไหลไม่ได้สติแล้วก็ยิ่งประหลาดใจ ไม่เคยเห็นใครมาทำงานในสภาพที่ประหลาดขนาดนี้มาก่อนเลยซักคน “ไม่มีอะไรมากหรอกครับ คือผมเห็นว่านี่มันก็ได้เวลาขึ้นรถของกองถ่ายแล้ว แต่เจ้าน้องชายผมเป็นคนนอนขี้เซา ไม่ยอมตื่นง่ายๆ ผมก็เลยต้องรับอาสาขับรถมาส่งมันด้วยตัวเอง กลัวว่าจะทำให้ทางกองล่าช้าเสียเวลาน่ะครับ” ทวิภพแก้ตัว พลางประคองร่างน้องชายเข้าไปนั่งรถตู้ด้านในสุดหน้าตาเฉย พอเสร็จจากเรื่องน้องชายก็ยังเหลือกระเป๋าเดินทางของเจ้าตัวอีกใบ ชายหนุ่มหันหลังกลับ ตั้งใจจะไปหยิบกระเป๋ามาใส่ท้ายรถให้ทีมงาน พลันนั้น สายตาของเขาก็สะดุดกับร่างบางของแพรดาวเข้าเสียก่อน ชายหนุ่มตาโต คาดไม่ถึงว่าจะเจอเธอที่นี่ด้วย “คุณแพร มาทำอะไรที่นี่หรือครับ? “ “อ้าว นี่คุณโทยังไม่รู้เรื่องที่คุณยุเปลี่ยนตัวกับคุณแพรหรอกหรือครับ? “ คุณชาญชัยยื่นหน้าเข้ามาตอบแทนแพรดาว ทวิภพชะงักค้าง นิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะแทบกรี๊ดสนั่น (ในใจ) นี่มัน หมายความว่า แพรดาวเข้ามาเล่นโฆษณาตัวนี้แทนยุวันดางั้นหรือ ไม่!! เขาพลาดโอกาสทองที่ใฝ่ฝันให้เจ้าน้องชายขี้โรคของตัวเองอย่างนั้นหรือ โธ่ๆๆ ทำไมฟ้าดินกลั่นแกล้งไม่เป็นใจกันขนาดนี้นะ ? เสียดายใจแทบขาด หากที่ทำได้ก็คือปั้นหน้ายิ้มแห้งๆ ออกมา ทั้งๆ ที่ในใจกำลังกลัดหนองเจ็บระบมระทมทุกข์ “เจ้าตรีมันไม่ได้บอกให้ผมทราบเลยครับ ถ้าผมรู้ว่าคุณแพรมาถ่ายทำด้วย ผมคงมาเยี่ยมที่กองถ่ายบ่อยๆ” ขนาดรู้ตัวดีว่าพลาดโอกาส แต่เขาก็ยังไม่วาย ‘ หวาน’ เข้าใส่หญิงสาวที่หมายปอง เผื่อฟลุค แพรดาวก้มหน้า ยิ้มบางๆ ให้ชายหนุ่ม “อย่าลำบากคุณทวิภพเลยค่ะ ยังป่วยไม่ค่อยหายดีเลยไม่ใช่หรือคะ? “ พอมีคนสะกิดแผลปุ๊บ ทวิภพก็ยกมือขึ้นดันแว่นตาดำที่สวมอยู่ให้เข้าที่ปั๊บ ไม่ได้หรอก เดี๋ยวใครเห็นรอยช้ำล่ะเสียหน้าหมอไม่รับเย็บกันพอดี “ตอนนี้ก็ดีขึ้นเยอะแล้วล่ะครับ ขอบคุณคุณแพรที่เป็นห่วงนะครับ” คนหลงตัวเองไม่วายลดเลี้ยว แพรดาวไม่อยากต่อความยาวสาวความยืดจึงเพียงยิ้มอ่อนๆ ส่งให้ชายหนุ่มก่อนจะขอตัวขึ้นรถตู้ ตามตรีภัทรเข้าไปติดๆ  สร้างความร้าวฉานให้กับคนที่นิ่งมองอยู่ด้วยใจริษยาเป็นอันมาก ใครจะว่างั้นงี้ก็เถอะ แต่ความอิจฉาริษยานี่มันเป็นของคู่มนุษย์โลกเลย โดยเฉพาะมนุษย์โลกอย่างนายทวิภพ เรื่องอิจฉาตาร้อนเป็นเรื่องปกติ ไม่เว้นแม้ว่าอีกฝ่ายจะขึ้นชื่อว่าเป็นน้องนุ่งแท้ๆ ก็ตามที หนอย ดูสิ เจ้าตรีภัทรหลับสนิทเพราะฤทธิ์ยานอนหลับที่เขาวางไว้ในแก้วน้ำของมันเมื่อเช้าแท้ๆ แต่ก็ยังโชคดีได้นั่งใกล้ๆ กับคุณหนูแพรดาวคนสวย ( บวกรวย ) เสียอีก น่าอิจฉาจะตายไป!! แต่อิจฉาไปก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี ดังนั้น คนฉลาดอย่างทวิภพจึงไม่หมกมุ่นกับความริษยานานนัก เพราะทันทีที่ขบวนรถตู้แล่นจากไป เขาก็เลิกสนใจเรื่องนี้แล้วหันไปกลัดกลุ้มกับเรื่องของปณิสราแทน เมื่อวานอุตส่าห์โทรศัพท์รีบไปฟ้องคุณภวันต์ตัดหน้ายัยนีส ไม่รู้ว่าจะได้ผลยังไงบ้างสิน่า? เอ๋ แล้วทำไมเขาต้องสนใจเรื่องของยัยคนนั้นด้วยนะ?? +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ เช้าวันนี้เจ้านายของเธอดูจะหน้าบึ้งหน้างอมากกว่าปกติ ราวกับเมื่อคืนเจ้าตัวจะนอนไม่พออย่างนั้นล่ะ นารากานต์กะพริบตาปริบๆ เกือบคิดว่าตัวเองตาฝาดไป ที่เห็นหน้าถ-งทึงของเขาซึ่งมองมาที่เธอตรงแหน่ว เอกอรินทร์ทำท่าเหมือนอยากจะพูดอะไรกับเธอแล้วก็กลับเม้มริมฝีปากบางเข้าหากันแน่น เปลี่ยนใจไม่ยอมพูด แล้วก็เดินเลยเข้าห้องทำงานของตัวเองไปเงียบๆ ไม่มีแม้คำโต้ตอบการทักทายอย่างแจ่มใสของหญิงสาวอย่างเคยๆ เลยซักนิด มันต้องมีอะไรแน่ๆ นารากานต์พลอยรู้สึกไม่สบายใจตามท่าทางแปลกๆ ของเจ้านายไปด้วย หญิงสาวนั่งกระสับกระส่าย ไม่มีสมาธิทำงานนัก กังวลถึงแต่คนร่างสูงในห้องด้านใน แทบรอให้ถึงเวลารับกาแฟของเขาไม่ไหว หากก็พยายามอดทนจนถึงเวลา ก็รีบวิ่งไปชงกาแฟเข้าไปเสิร์ฟในห้องของชายหนุ่มทันที เธอยื่นหน้าเมียงมองเข้าไปภายในห้องทำงาน ร่างสูงยังคงนั่งหน้าเคร่งอยู่ด้านในสุดของห้อง และไม่ยอมหันมองมาทางเธออย่างเคยเลย ใช่แน่ๆ เขาต้องโกรธเธออยู่ นารากานต์รู้สึกอย่างนั้น ไม่รู้หรอกว่าเขาโกรธเธอด้วยเรื่องอะไร ทว่าหญิงสาวก็ปั้นหน้ายิ้มเอาใจอีกฝ่าย “กาแฟค่ะเจ้านาย ” เสียงใสลากยานคาง หวานกว่าเคย คนตัวโตกว่าเงยหน้าตึงๆ ของตนเองขึ้นมาจ้องหญิงสาวเขม็งในทันที “ขอบคุณ” เสียงห้าวเอ่ยเสียงเบา ขรึมจนนารากานต์ใจหาย “เจ้านาย ไม่สบายหรือเปล่าคะ? ” เธอกลั้นใจเอ่ยถามเขาไปจนได้ อีกฝ่ายนิ่งอึ้งไปนิดหนึ่งก่อนจะเหลือบตามองเธอด้วยใบหน้าเคร่งเครียด “เปล่านี่ ผมไม่เป็นอะไรซักหน่อย” “แต่เดียร์ว่าเจ้านายแปลกไปนะคะ” นารากานต์พอได้ถามแล้ว ก็กล้าที่จะถามต่อ “ผมไม่ได้เป็นอะไร แล้วก็ไม่ได้แปลกที่ตรงไหนด้วย” “ไม่จริงหรอกค่ะ วันนี้เจ้านายหน้าบูดออก” เขาอึ้งไปกับข้อกล่าวหาตรงๆ ของหญิงสาว นี่เขาหน้าตาบูดบึ้งขนาดนั้นเชียวเหรอ ไม่นี่ เขาว่าเขาออกปกติดีทุกอย่าง ก็แค่เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับนิดหน่อยเท่านั้นเอง “ผมบอกว่าไม่ก็ไม่สิ คุณมีงานอะไรก็ไปทำเถอะ” เอกอรินทร์เอ่ยปากไล่เธอด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด นารากานต์นิ่วหน้าไม่พอใจกับท่าทีน่าอึดอัดของเจ้านายจนทนไม่ไหว “เจ้านายไม่พอใจอะไรเดียร์ พูดกันตรงๆ ก็ได้นะคะ” เธอโพล่งออกมาอย่างนั้นแล้วก็ไม่สามารถหยุดได้อีก “เดียร์ไม่ทราบ ว่าทำอะไรให้เจ้านายไม่พอใจลงไปบ้าง แต่ถ้าเดียร์ทำไม่ดี ไม่ถูกต้องตรงไหนลงไปจริงๆ ก็ขอโทษนะคะ..” เธอก้มศีรษะให้เขาก่อนจะหันหลังเดินกึ่งวิ่ง ออกจากห้องนั้นไปอย่างรวดเร็ว เอกอรินทร์มัวแต่นิ่งอึ้ง อ้าปากค้างเลยเรียกเธอเอาไว้ไม่ทัน และฉุนตัวเองนัก ที่ทำตัวไม่ผิดกับเด็กเล็กๆ ชายหนุ่มยกมือเสยผมที่หล่นลงมาปรกหน้าของตัวเองแรงๆ อย่างหงุดหงิด บอกไม่ถูกเหมือนกัน ว่าทำไมต้องเอาแต่คิดถึงภาพของนารากานต์กับผู้ชายคนนั้นอยู่ตลอดเวลาด้วย มันไม่ใช่เรื่องของเขาเลยแท้ๆ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ มีต่อค่ะ จากคุณ : ลันเตา... - [ 16 ก.ย. 49 12:38:23 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตลอดทางที่รถแล่นมาระยอง คนข้างๆ เธอเอาแต่หลับปุ๋ย แถมยังเอียงหน้ามาซบไหล่บางของเธอด้วย แรกทีเดียว แพรดาวเข้าใจว่าเขาแกล้งฉวยโอกาสให้เธอต้องอับอายสายตาของเพื่อนร่วมทางคนอื่นๆ ทว่าเมื่อพยายามจะเขย่าแขนของอีกฝ่ายเพื่อปลุกเขาเท่าไหร่ก็ไม่ได้ผล หญิงสาวก็เริ่มอ่อนใจ และเริ่มปลงแล้ว ว่าตรีภัทรคงจะหลับลึกจริงๆ เธอปล่อยให้เขาอิงซบไหล่บางของตัวเองอย่างไม่มีทางเลือกมาตลอดหลายชั่วโมงในรถ แม้ว่าจะรู้สึกเมื่อยล้า แต่ก็น่าแปลกนัก ที่เจ้าตัวไม่ยักบ่นหรือโอดครวญออกมาให้ใครได้ยินกันแม้ซักคำเดียว ทุกคนในรถเมียงมองสองหนุ่มสาวที่นั่งอิงกันข้างในสุดของรถตู้อย่างเอ็นดู ไม่มีใครกล้าวิจารณ์แม้จะรู้สึกตรงกันทั้งคันรถ ว่าคู่นี้ช่างเป็นคู่ที่เหมาะสมกันนักก็ตาม จวบจนรถแล่นเข้ามาถึงอาณาเขตของรีสอร์ทริมทะเลแห่งหนึ่ง ทุกคนทยอยลงจากรถเมื่อถึงที่พัก เช่นเดียวกับแพรดาว ทว่าเมื่อหญิงสาวผละออกเท่านั้น ร่างสูงของคนที่อิงไหล่เธอมาตลอดทางก็ล้มแผละลงมานอนเค้เก้กับเบาะนั่งราวกับถูกใครผลักล้ม แพรดาวทั้งประหลาดใจทั้งตกใจ และเริ่มใจเสีย เมื่อพยายามปลุกเรียกเขาเท่าไหร่ชายหนุ่มก็ยังไม่ยอมรู้สึกตัว เขาเป็นอะไร ทำไมยังนอนหลับตาพริ้ม หายใจสม่ำเสมอ แต่ทำท่าราวกับว่าไม่รู้สึกรู้สาต่อการปลุกของเธอได้ขนาดนี้เล่า? “คุณตรีคะ คุณตรี คุณเป็นอะไรหรือเปล่า ตื่นสิคะ” หญิงสาวใจไม่ดีเลย เขาหลับลึกราวกับจะไม่ยอมตื่นอย่างนั้นล่ะ มือเรียวบางเลื่อนขึ้นไปกุมต้นแขนของชายหนุ่มเอาไว้แน่น ออกแรงเขย่าจนอีกฝ่ายหัวสั่นหัวคลอนก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะได้ผลตรงไหน แพรดาวยิ่งใจเสียขึ้นเรื่อยๆ ความกระวนกระวายของเธอเริ่มเป็นที่ผิดสังเกตของทีมงาน และไม่ช้าคุณชาญชัยก็ยื่นหน้าเข้ามาถามเสียงหลง “เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือครับคุณหนู? “ “คุณตรีน่ะสิคะ” เธอหันไปบอกกับผู้กำกับกองถ่ายอย่างร้อนรน “คุณตรีไม่ทราบเป็นอะไรค่ะ ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมตื่นเสียที แพรว่า..เราพาเขาส่งโรงพยาบาลดีไหมคะ? “ ท่าทางห่วงใยของหญิงสาวที่มีต่อชายหนุ่มผู้หลับไหลไม่รู้สติตรงหน้า ทำให้คุณชาญชัยจำต้องเพิ่มความสนใจให้กับตรีภัทรยิ่งขึ้นเป็นกรณีพิเศษ เขาเข้าไปตรวจดูอาการของชายหนุ่มครู่หนึ่งจนแน่ใจแล้ว ว่านี่ต้องเป็นการหลับที่ผิดปกติ จากนั้นก็สั่งคนขับรถ ให้เปลี่ยนทิศทาง จากที่จะพาเข้าไปพักผ่อนในรีสอร์ทสวยหรูดูดีอย่างเป็นธรรมชาติ ก็กลับต้องรีบพาตรีภัทรไปส่งโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดแทน ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ สภาพของห้องสีขาวโปร่งโล่งสะอาดตาดูจะเป็นสถานที่ๆ ชายหนุ่มคุ้นตาไปเสียแล้วเมื่อแรกที่เริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาจากการหลับไหลอันยาวนาน รวดเดียวถึงแปดชั่วโมง ทว่าเสียงใสที่ดังขึ้นข้างๆ ตัวของเขาอย่างยินดี กลับเรียกความสนใจจากคนป่วยที่นอนอยู่บนเตียงให้ต้องรีบหันขวับไปมองเจ้าของเสียงนั้นอย่างตกตะลึง “คุณตรีฟื้นแล้ว ” “คุณแพร .” ตาคมคู่นั้นนิ่งมองใบหน้าที่บ่งบอกความยินดีเป็นล้นพ้นของเธออย่างงงงัน หากชั่วแวบเดียวเท่านั้น รอยยิ้มดีใจของหญิงสาวตรงหน้าก็แปรเปลี่ยนไปเป็นบึ้งตึง “ฟื้นเสียทีก็ดีแล้วค่ะ นี่ตกลงว่าคุณกินยานอนหลับเข้าไปจริงๆ ใช่ไหมคะ? ” เธอเข้าเรื่องที่ไม่พอใจขื้นมาทันที คำสันนิษฐานของคุณหมอเมื่อก่อนหน้านี้ ทำให้แพรดาวค่อนข้างเสียหน้าอยู่มากทีเดียว เธอเข้าใจว่าเขาเป็นอะไรร้ายแรง ตอนที่พาตรีภัทรมาถึงโรงพยาบาล ก็เลยร้องห่มร้องไห้เสียน้ำตาไปไม่น้อย ตอนนั้นหญิงสาวมัวแต่กังวลเรื่องความปลอดภัยของตรีภัทรจนไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ตราบจนคุณหมอเข้ามาแจ้งผลการตรวจวินิจฉัยเบื้องต้นให้ทราบ ทันทีที่รับรู้ว่าอีกฝ่ายน่าจะรับประทานยานอนหลับเข้าไปเท่านั้น น้ำตาของหญิงสาวก็พลันแห้งเหือด แล้วความอับอายก็พวยพุ่งขึ้นมาที่สองข้างแก้มเนียนอย่างไม่สามารถห้ามตัวเองได้เลย หมดกัน อับอายขายหน้า นี่เธอบ้าเป็นห่วงเป็นใยเขาไปทั้งหมด มันเพื่ออะไรกัน? คิดมาถึงตรงนี้แล้ว เจ้าหล่อนก็อดไม่ได้ ที่จะส่งค้อนให้กับคน ’ ร้าย’ บนเตียงนอนสีฟ้าอ่อนตรงหน้า ทว่าแทนที่จะสำนึก ตรีภัทรกลับมองเธอตาปริบๆ งงงัน “ยานอนหลับอะไรกันครับคุณแพร ผมไม่รู้เรื่อง..” เขาปฏิเสธ มองไปรอบๆ ห้องอีกครั้งก่อนจะมาหยุดที่ใบหน้าหวานของหญิงสาว “แล้วนี่ ผมมาอยู่ในโรงพยาบาลอีกแล้วหรือครับ? “ แพรดาวกอดอก เม้มริมฝีปากบางเข้าหากันแน่น จ้องหน้าอีกฝ่ายฉุนๆ “ก็โรงพยาบาลน่ะสิคะ รู้ไหมว่าพวกเราตกใจกันแทบตาย จู่ๆ คุณก็หลับไม่ยอมตื่น ทำไมถึงทำอย่างนี้ล่ะคะ? “ เธอต่อว่าหน้าบูดบึ้ง เสียหน้าเป็นทวีคูณที่นึกถึงอาการ ‘ตกใจแทบตาย’ ของตัวเอง ที่ดูจะเป็นมากกว่าชาวบ้านชาวช่องเขาอักโขทีเดียว เพราะตาบ้าคนนี้คนเดียว รู้งี้ไม่ห่วงหรอก อ้าวๆ แล้วนี่ทำไมเธอต้องห่วงเขาด้วยล่ะ? ยิ่งถามตัวเอง แพรดาวก็ยิ่งหงุดหงิด และอาการนั้นก็แสดงออกมาทางสีหน้าตาของหญิงสาวจนหมดสิ้น คนนอนแบบบนเตียงยันกายลุกขึ้นนั่งสบตากับเธออย่างงงงันไม่จางหาย แต่วูบเดียวเท่านั้น หน้าตาเจ้าเล่ห์ของเจ้าพี่ชายตัวแสบก็ลอยเด่นผ่านเข้ามาในหัวสมอง ทำให้ตรีภัทรนึกถึงเหตุการณ์เมื่อเช้า ก่อนที่เขาจะขึ้นรถไปที่กองถ่ายขึ้นมาได้ ทวิภพลงทุนเอาน้ำเย็นมาเสิร์ฟเขาด้วยตัวเองเป็นครั้งแรก ตอนนั้นเขายังสงสัยอยู่เลย ว่าวันนี้อาจเกิดทสึนามิ เพราะร้อยวันพันปี เจ้าพี่ชายคนรองมันก็ดีแต่จิกหัวใช้งานเขางกๆ วันนี้ทำไมมาแปลก แถมยังพูดจาเป็นทำนองมั่นอกมั่นใจนักหนา ว่าจะสามารถหาทางออกให้เขาเรื่องเมารถได้ร้อยเปอร์เซ็นต์เต็มอีกด้วย เป็นไปได้มากทีเดียว ว่าทวิภพคงใส่ยานอนหลับลงไปในแก้วน้ำที่เขาดื่ม .เพราะหลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เริ่มง่วงงุน แล้วหลับไป มาฟื้นอีกทีก็เป็นที่โรงพยาบาลแห่งนี้เสียแล้ว ตรีภัทรหน้าซีดไปเล็กน้อย หากก็พยายามปรับให้ดูเป็นปกติ “คือผม ผมไม่ได้ตั้งใจจะให้ทุกคนต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วยจริงๆ นะครับ ผมขอโทษ ” เขาก้มหน้า ยอมรับความผิด ทั้งๆ ที่ตัวเองไม่ได้มีส่วนรู้เห็นด้วยเลย เขาเป็นเหยื่อของเจ้าพี่ชายตัวแสบเท่านั้นนะนี่ เรียกว่าซวยเพราะพี่ ‘ พี่ชายที่เคารพ คบไม่ได้’ “ไม่ยกโทษให้ค่ะ” คนตัวเล็กไม่ห่างกันนักยังงอนอยู่ ใบหน้าถ-งทึงของเธอทำให้เขาใจฝ่อ และยิ่งต้องงอนง้อโดยอัตโนมัติ “ คือ จริงๆ แล้ว ” “คุณตรีฟื้นแล้วหรือครับ? “ เสียงห้าวใหญ่ของคุณชาญชัยดังขึ้นขัดจังหวะก่อนที่ชายหนุ่มจะทันได้อธิบายความจริงให้หญิงสาวได้รับทราบ ตรีภัทรจำต้องหันเหความสนใจไปยังผู้ก้าวเข้ามาใหม่อย่างไม่เต็มใจนัก “ผมไม่เป็นไรแล้ว ขอบคุณที่เป็นห่วงนะครับ” “ขอบคุณคุณแพรดีกว่ามั้ง คุณแพรเป็นห่วงคุณมากเลยนะครับ ร้องไห้จนตาบวมแล้วมั้ง” ผู้กำกับสัพยอกยิ้มๆ ทำเอาแพรดาวร้อนวูบไปทั้งใบหน้า “คุณลุงพูดอะไรแพรไม่รู้เรื่องซักหน่อย แพรขอตัวไปซื้อน้ำดื่มหน่อยนะคะ คอแห้งจังเลยค่ะ” เสียงหวานตะกุกตะกัก กว่าจะเอ่ยจบแล้ววิ่งออกไปจากห้องนั้นได้ ก็ทำเอาเจ้าตัวเหนื่อยไม่ใช่น้อย แต่เหนื่อยแค่ไหนเธอก็ต้องทน ไม่รู้คุณชาญชัยจะ ‘ เผา’ อะไรเธอให้ตรีภัทรฟังบ้าง ยัยแพรเอ๊ย ทำไมต้องไปสนใจเขาขนาดนี้นะ ไม่ควรเลยจริงๆ หญิงสาวบ่นตัวเอง หากสองแก้มก็ยังร้อนวูบวาบ มือเรียวบางยกขึ้นกุมแก้มตัวเอง เผื่อจะช่วยให้ความร้อนบนผิวเนียนนุ่มบริเวณนั้นลดลงได้บ้าง ++++++++++++++++++++++++++++++++++ มีต่ออีกหน่อยค่ะ จากคุณ : ลันเตา... - [ 16 ก.ย. 49 12:39:51 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ทวิภพกำลังนอนผึ่งพุงหลังจากที่ต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรับประทานอย่างเอร็ดอร่อยจนอิ่มหนำสำราญ บนโซฟาตัวยาวสีครีมอ่อนที่ระเบียงหน้าข้างบ้าน อันเป็นมุมที่ลมพัดระเรื่อยเย็นสบายเหมาะกับคนที่นั่งกินนอนกินเวลานี้เป็นที่สุด ลมเย็นสดชื่นตามธรรมชาติพัดเอื่อยๆ ผ่านมาเป็นระลอกบางเบา กลิ่นหอมของดอกไม้สารพัดชนิดที่เจ้าน้องชายเลี้ยงไว้ที่หลังบ้านโชยเอื่อยผสมมากับสายลม ทำให้รู้สึกผ่อนคลายสบายใจขึ้นอย่างประหลาด ผสานกับยามอาทิตย์อัสดงโพล้เพล้อย่างนี้แล้ว บรรยากาศมันชวนให้ง่วงนอนจริงๆ ชายหนุ่มเกือบหลับไปแล้วทีเดียว หากว่าเสียงโทรศัพท์ของที่บ้านจะไม่ดังขึ้นมาฉุดสติของเขาเสียก่อน ทวิภพค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก ทันทีที่กรอกเสียงเนือยๆ ของตัวเองลงไปเท่านั้น ฝ่ายที่โทรมาก็โต้กลับเป็นชุดอย่างฉุนเฉียว “พี่โทพี่วางยานอนหลับผมใช่ไหม ทำอย่างนี้ได้ยังไง รู้ไหม ว่าทำให้คนเขาแตกตื่นกันทั้งกองแล้ว คุณแพรก็โกรธผมด้วย เพราะพี่คนเดียว!!” เสียงกล่าวหาของน้องชายทำเอาคนเป็นพี่หูตาสว่างไสว ก็ดันมีชื่อ ‘ คุณแพร’ หลุดออกมาจากปากของตรีภัทรด้วยน่ะสิ “แกว่าไงนะ คุณแพรมาเกี่ยวอะไรด้วยวะ? “ ดู ไอ้พี่ตัวดี มันไม่มีห่วงน้องเลย ถามถึงสาวหน้าตาเฉย ตรีภัทรถอนหายใจยาวกับคำถามของพี่ชาย “ก็คุณแพรเป็นคนส่งผมเข้าโรงพยาบาล แล้วยังอยู่เฝ้าผมด้วย จะไม่ให้เธอเกี่ยวได้ยังไงล่ะ? “ “หา ถึงกับเฝ้าแกเลยเหรอ? “ ทวิภพสนใจเรื่องอื่นที่ไม่ใช่น้องชายอีกแล้ว “แล้วทำไมฮะ พี่ตกใจเรื่องอะไรกัน? “ น้องชายถามกลับมางงๆ ไม่กล้าคิดเลยนะนี่ ว่าพี่แท้ๆ จะอิจฉาริษยาเขาอย่างเสียงที่เจ้าตัวแสดงออกมานั่น “อย่าบอกนะเจ้าตรี ว่าคุณแพรเขาสนใจแกน่ะ? “ พี่ชายไม่สนใจคำถามของน้อง หากร้อนรนที่จะไล่จี้ให้อีกฝ่ายตอบในเรื่องที่กำลังค้างคาใจเขามากกว่า แค่ที่เจ้าตรีมันได้เล่นโฆษณาหวานแหววใกล้ชิดกับแพรดาวโดยที่ไม่ยอมรายงานเขานี่ทวิภพก็เจ็บช้ำน้ำใจมากพออยู่แล้ว  แล้วนี่ แพรดาวยังเป็นห่วงเป็นใยไปเฝ้าน้องชายเขานอนหลับด้วย อย่าบอกนะว่าเธอ ไม่ เขารับไม่ได้ มันต้องเขาสิที่คู่ควรกับเจ้าหญิงอย่างเธอ!!! “ผมไม่รู้หรอกว่าคุณแพรเธอจะสนใจผมหรือเปล่า ” คนเป็นน้องตอบกลับมาเสียงเรียบมั่นอกมั่นใจ ทวิภพคิดไปเองว่าอีกฝ่ายคงไม่สนใจแพรดาว เพราะโดยปกติแล้ว น้องชายคนนี้ของเขาไม่เคยมองอะไรสูง ผู้หญิงที่มันสนิทสนมด้วย ยกเว้นปณิสราแล้ว ก็คงเป็นแม่ติ๋มกับแต๋ว สาวใช้ข้างบ้านนั่นกระมัง ทว่าคราวนี้ความเข้าใจของพระเอกหนุ่มผิดพลาดไปถนัด “ผมรู้แค่ว่าผมชอบคุณแพรเท่านั้น” ถ้อยคำของน้องชายทำเอาคนเป็นพี่ชะงักค้าง ตาเบิกโพลง นิ่งอึ้งไปชั่วอึดใจหนึ่งก่อนจะร้องลั่นบ้าน “เฮ้ย ได้ยังไงวะ คุณแพรนั่นฉันจองแล้วนะเจ้าตรี” “แต่พี่โทต้องแต่งงานกับนีสนี่” น้องชายเอ่ยทำให้เขาระลึกถึงฝันร้ายอันน่าสยดสยองขึ้นมาทันที ทวิภพทำหน้าเบี้ยว ปากแบะ เมื่อคิดถึงว่าที่เจ้าสาวในเร็ววันนี้ของตนเอง “ใครบอกแกว่าฉันจะแต่งงานกับแม่นั่น ไม่มีทางโว้ย แกจำไว้นะเจ้าตรี คนอย่างฉันไม่มีทางแต่งงานกับผู้หญิงกระจอก ลูกพ่อครัวธรรมดาๆ อย่างนั้นเด็ดขาด ฝันไปเถอะ” “แต่ดูเหมือนว่าฝันของพี่ก็กำลังจะได้เป็นจริงแล้วนี่ครับ แล้วอีกอย่าง คุณอาพ่อของนีสเขาก็ไม่ใช่พ่อครัวกระจอกธรรมดาๆ นะครับ เขาเป็นเจ้าของร้านด้วย ” น้องชาย ‘ แขวะ’ เข้าใส่คนปากแข็งไม่ยอมรับความจริง จนขนาดนี้แล้วยังจะดิ้นเป็นปลาถูกทุบอีกแน่ะ ไม่รู้จะดื้อไปถึงไหนสิน่า และแน่นอน ว่า ’ ปลา’ ตัวนี้จะต้องโวยวายกลับมาเป็นพัลวัน “แกอย่าสู่รู้เลยน่า พ่อครัวก็คือพ่อครัว ถึงจะเป็นเจ้าของร้านด้วย มันก็ร้านกระจอก พวกหาบเร่แผงลอยแหงๆ แกคิดว่าดาราดังอย่างฉันจะยอมแต่งงานกับลูกสาวพ่อครัวร้านหาบเร่แผงลอยริมถนนงั้นเหรอ? ” “แต่พี่รับปากคุณอาภวันต์ไปแล้ว ฤกษ์แต่งงานก็ออกมาแล้วยังจะกล้าเบี้ยวอีกเหรอ? ” “ฉันไม่เคยเบี้ยวใครโว้ย” พ่อดาราผู้สูงส่งปฏิเสธข้อกล่าวหาน่าเกลียดของน้องชายลิ้นแทบพันกันตาย “คนอย่างฉัน มีศักดิ์ศรีพอ ฉันไม่มีทางเป็นฝ่ายบอกเลิกสัญญาที่ตัวเองตกปากรับคำไปแล้วหรอก” “งั้นพี่จะให้นีสเขาเป็นฝ่ายบอกเลิก เพราะทนพี่ไม่ไหวงั้นสินะ” ข้อสันนิษฐานของน้องชาย ตรงแหน่ว แต่แทงใจดำของคนหลงตัวเอง ที่ไม่สามารถทนเป็นฝ่าย ด้อยค่าด้อยราคาเข้าให้อย่างจัง “แกมันไม่รู้อะไรก็เงียบไปดีกว่า รับรองว่าฉันจะไม่ต้องแต่งงานกับยัยนีสเพื่อนรักของแกแน่ๆ แล้วก็ขอเตือนแกนะเจ้าตรี อย่ายุ่งกับคุณแพรของฉัน คนนี้ฉันจองแล้วโว้ย” เจ้าพี่ชายประกาศเจตนารมย์จริงจังหนักแน่น ฟังดูน่าเชื่อถือ ทว่าน้องชายไม่ยอมอย่างเคยๆ เสียแล้ว “คุณแพรไม่ใช่ของๆ พี่โทซักหน่อย” เขาเริ่มมีปากเสียงเถียงแทนหญิงสาว “เธอเป็นตัวของตัวเอง และมีสิทธิ์จะรักใครก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นพี่โท หรือผม” “ไม่ได้ คุณแพรต้องรักฉันสิวะ “ คนเอาแต่ใจตัวเองร้องปากคอสั่น “คุณแพรจะรักใครไม่ได้ทั้งนั้น ฉันตัดสินใจแล้ว” เจ้าตัวดูจะมาดมั่นกับความคิดของตัวเองเป็นอันมาก ตรีภัทรส่ายหน้า ป่วยการจริงๆ ที่คิดจะต่อล้อต่อเถียงกับพี่ทวิภพ มันไม่ได้อะไรเลยเหมือนการโยนหินลงแม่น้ำนั่นล่ะ นี่ขนาดตัวเองกำลัง ‘ ติดแหงก’ กับปัญหาเรื่องปณิสราอยู่จนดิ้นไม่หลุดก็ยังอุดส่าห์ตะแง้วๆ จะมา ’ จับ’  แพรดาวอีก อย่างนี้เขาเรียกว่า ไม่เจียมตัวใช่ไหม? “ตามสบายพี่เถอะ ถ้าคิดอย่างนั้นแล้วมีความสุข ผมก็ไม่ว่าหรอก” น้องชายเอ่ยเสียงเหนื่อยหน่าย คร้านที่จะเถียงกับคนไม่รู้จักคำว่าแพ้อย่างเจ้าพี่ตัวแสบเหลือเกินแล้ว +++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : ลันเตา... - [ 16 ก.ย. 49 12:40:08 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ************มาต่อแล้วค่า ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาช่วยคุยนะคะ ลันเตากำลงัพยายามหาฉากหวีทๆ ของนายตรีกะหนูแพรอยู่ค่ะ แต่พระเอกเจี๋ยมเจี้ยมอย่างนี้ คิดหาเรื่องเขียนยากจัง ก็ เอาแบบสไตล์พี่แกนะคะ ลันเตาพยายามแล้ว...ฮือ.... เลิกร้องไห้ มาคุยกันต่อดีกว่านะคะ แหะๆ^^ คุณ : Bangkokian เอ๋...ลันเตาเคยเอาสื่อนี้ไปเล่นในเรื่องอื่นด้วยหรือคะ...จำไม่ได้แล้วเหมือนกันค่ะ แหะๆ   คุณ : burin piggypink ค่อยๆ อ่านนะคะ มีตั้งสามคู่ ถ้าอ่านรวดเดียวคงจำได้ แต่พอมาอ่านทีละตอนสองตอนก็อย่างนี้ล่ะค่ะ ลันเตาก็เป็น แต่เรื่องนี้ยาวหน่อยนะคะ ตั้งสามคู่แน่ะ ^^   คุณ : กุ๊กไก่ (kaijunk) น่ารักจังเลย ขอบคุณมากๆ เลยค่า^^ คุณ : ฉันไม่ใช่กวีฝีมือฉกาจ   ตอนนี้ทำปากแข็งค่ะ เดี่ยวดูตอนหลังจิ่ อิๆ (น่ารักๆๆๆ > - <  ) คนเขียนกร๊ดกร๊าด คุณ : nongwin เดี่ยวลันเตาจัดการเองค่ะ อีตาพี่โทเสร็จแหงๆ เหอะๆๆ   คุณ : Bralee   อย่างน้นต้องเพิ่มอีกเป็นคู่ที่สี่ค่ะ อ้ากกกกก ลันเตาตายแหงๆ ขอติดไว้ก่อนนะคะ ฮือ...   คุณ : คนรักนิยาย ก็ได้อานิสงควาร้ายบกาจของพี่หมีพูห์กันถ้วนหน้านะคะ ทั้งหนูแพร หนูนีส แล้วก็นายโท(ขานี้มันซวยเองค่ะ ช่วยไม่ได้ อิๆๆ)   คุณ : เม-ดา ขอบคุณนะคะ ^ ^   คุณ : sharine (sharine) ตอนนี้ไงคะ จีบแล้วๆๆๆ (จริงๆ แพรชอบนายตรีตั้งนานแล้วนะคะ แบบว่า ...รักนะแต่ไม่กล้าบอก ไม่กล้าแสดงออก...อ่ะค่ะ) ^^   คุณ : รียา-อารียา ฮุๆ ยินดียกให้ด้วยความเต็มใจเลยฮับ แต่...พี่เอกกำลังจะร้าายแล้วน้าาาา คุณ : MiKi (Sichon) 555 พี่แกยังพยายามจะตะกายดาวอยู่ค่ะ ต้องปล่อยไปก่อน เดี๋ยวก็จะรู้ตัวเองค่ะ ว่ากินแห้ว ฮุๆๆ   คุณ : (liz) นั่นสิเนอะ ว้า...ตอนเขียนไม่ยักคิดได้อย่างนี้อ่ะค่ะ แย่จัง น่าสนุกนะคะ ถ้านายโทรู้ว่าหนูนีสคิดจะขายพี่แก ฮ่าๆ หาเรื่องเขียนได้อีกหลายหน้าเลยด้วยล่ะ เสียดายจังค่ะ...ขอบคุณสำหรับไอเดียวนะคะ เดี๋ยวจะเอาไปใส่เรื่องอื่นแทน (ไม่วายงก) 5555   คุณ : โมโม่ (honeymew) อิๆ หนี้ตั้งเยอะแน่ะค่ะ ต้องค่อยๆ ให้หาใช้ไป (คนเขียนซาดิสม์แกล้งพระเอกตั้งร้อยล้าน) ส่วนนายโทเดี๋ยวก็เลิกบ้าเองค่ะ (แต่นานหน่อย) และฉากหวานๆ ลันเตาจะพยายามเค้นหามาให้ค่ะ ฮือ....   คุณ : ground (ground) หนูมุกเจอที่ดีกว่านายเอกเยอะเลยค่ะ แต่เธอยังไม่หายแค้นง่ายๆน้า...ส่วนนายโทนั่น...แหะๆ พี่ท่านบ้าๆ บอๆ ต๊องๆ อย่างนี้ล่ะค่ะ (ยังจะบ้าอีกหลายตอนเลยอ่ะค่ะ)   คุณ : scottie แง๊...คนอ่านลำเอียงนี่คะ ลันเตาจัดให้ก็ได้ (อ้าวๆๆ??) เอ่อ..คะรือว่า..ขอสารภาพว่าตนนี้ ลันเตาไม่รู้แล้วว่าใครเป็นพระเอกตัวหนึ่งตัวสอง นายโทมันเด่นจนลันเตาเริ่มสับสน...ฮือ...   คุณ : ฟู่หยกน้อย namtanzay 555 ยังคิดไปไม่ถึงตอนมีลูกของคู่นายโทเลยค่ะ แต่พอมีคนพูดก็นึกขึ้นได้ สงสัยจะจริงนะคะ เพราะท่าทางเจ้าโทจะหื่นกว่าพี่น้องคนอื่นเสียด้วยจิ่ ฮุๆ   คุณ : roguebludger มาต่อให้แล้วค่ะ พี่โทเด่นโฉดๆ เอ๊ย สุดๆ ไปเลย อิๆ   คุณ : blOOdYYuki (teru_bozu) 555 เดี่ยวพี่โทอิจฉาลูกขึ้นมาล่ะแย่เลยนะคะ นายคนนี้ท่าทางจะขี้หึงเสียด้วยจิ่^^   คุณ : แมวเหมียวสีขาว ธนาเป็นแค่คนที่มาชอบพี่หมีพูห์ค่ะ ลันเตาไม่ได้เน้นมากมายเพราะเห็นว่าตัวละครเยอะอยู่แล้วค่ะ ไม่ต้องสนใจก็ได้ เป็นตัวประกอบออกจึ๋งนึงตอนหลังเองค่ะ ส่วนสามหนุ่ม ต่างคนก็ต่างชะตากรรม แต่นายตรีเริ่มจะจีบแล้วน้าาาา   คุณ : Kwan (1688tkw) แหะๆ สารภาพว่าคนเขียนก็ชอบคุ๋นี้จริงๆเลยค่ะ เขียนแล้วสนุก เลยเขียนออกมาเพียบเลยค่ะ ^ ^ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามนะคะ แล้วพบกันใหม่คราวหน้าค่ะ ลิงค์บทที่1-17ค่ะhttp://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4638488/W4638488.html บทที่      18-19http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4670563/W4670563.html จากคุณ : ลันเตา... - [ 16 ก.ย. 49 12:40:28 ]

ความคิดเห็นที่ 5 หายไปนานเลยนะค่ะ ติดธุระหรือไม่สบายอะไรรึเปล่า ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงรักษาสุขภาพด้วย นายโทนี่เล่นแรงถึงกับวางยานอนหลับน้อง ดีแล้วที่ปิ๋วน้องแพรดาว คนนี้อย่างนี้ต้องเจอกับนีส ถึงจะสมน้ำสมเนื้อ ส่วนพี่เอกคงจะหึงละสิแต่ไม่รู้ตัว ส่วนนายตรีทำถูกแล้วที่ไม่ยอมนายโทเรื่องนางเอกน่ะ ต้องหัดแข็งข้อบ้าง ไม่งั้นเหลิง จากคุณ : โมโม่ (honeymew) - [ 16 ก.ย. 49 14:03:20 ]

ความคิดเห็นที่ 6 นายตรีเริ่มมีปากมีเสียงบ้างแล้ว ดีจัง สู้ๆ เข้าไว้นะ ลุยจีบหนูแพรไปเลย จะเอาใจช่วบให้สำเร็จ ^^ แอบสะใจนายโท ดูซิจะทำไงต่อไป อุอุอุ... จากคุณ : แมวเหมียวสีขาว - [ 16 ก.ย. 49 17:37:54 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาตามเป็นกำลังใจให้ค่ะ @^_______________________^@ จากคุณ : กุ๊กไก่ (kaijunk) - [ 16 ก.ย. 49 20:48:30 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตรีลุยแล้วงานนี้โทต้องรับศึกสองด้านแล้วสะใจค่ะ ขำตอนโทวางยาน้องคิดได้ไงเนี่ย ต้องหัดคำนวณฤทธิ์ยาใหม่ค่ะ กะพลาดไปเยอะเลย5555555555 ว่างๆ ให้พี่โทปรึกษาคุณหมอลูฯก่อนนะคะ รับรองไม่พลาดแน่ จากคุณ : รียา-อารียา - [ 16 ก.ย. 49 21:17:09 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เพิ่งจะรู้ว่านายตรีก็เถียงเป็นเหมือนกัน ส่วนพี่เอกเนี่ย ไม่รู้อะไรแล้วยังมาพาลใส่หนูเดียร์อีก หมั่นไส้จริงๆ แต่นายโท คิดแผนนี้ได้ไง ถ้ากินเกินขนาดป่านนี้นายตรีก็เดี้ยงไปแล้ว (คุณลันเตาเป็นคนคิดแผนนี่หว่า ^_^) จากคุณ : blOOdYYuki (teru_bozu) - [ 16 ก.ย. 49 23:39:02 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ฮ่าๆ สมน้ำหน้าโท ทำอะไรก็กลายเป็นช่วยตรีหมด ฮี่ๆ จากคุณ : scottie - [ 17 ก.ย. 49 00:37:08 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มาตอนนี้คู่พี่เอกก็น่ารักนะ ท่าทางจะตกถังข้าวสารอีกคน แต่จะตกแบบเต็มใจไม่เหมือนนายโท จากคุณ : Kwan (1688tkw) - [ 17 ก.ย. 49 07:14:22 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ดีจังคุณตรีเริ่มแข็งข้อกับพี่โทบ้างแล้ว ส่วนหนูเดียร์ เป็นลูกสาวนายหัวเลยเหรอ ท่าทางจะไม่ใช่กระจอกๆซะแล้ว พี่เอกจะเปลี่ยนใจมั้ยเนี่ย จากคุณ : nongwin - [ 17 ก.ย. 49 16:01:15 ]

ความคิดเห็นที่ 13 จองที่ไว้ก่อนนะคะ จากคุณ : namtanzay - [ 17 ก.ย. 49 16:58:56 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เชียร์น้องตรีค่ะ จากคุณ : ดาว..กลางวัน (ดาว..กลางวัน) - [ 17 ก.ย. 49 17:16:15 ]

ความคิดเห็นที่ 15 นายโทนี่นิสัยสุดยอดแย่ จากคุณ : MiKi (Sichon) - [ 17 ก.ย. 49 20:30:44 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาส่งเสริมเรตติ้งค่ะ จากคุณ : roguebludger - [ 17 ก.ย. 49 23:18:29 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คราวนี้หายไปนานเหมือนกันนะคะ  เอ.........หรือว่าคุณลันเตาต้องปั่นต้นฉบับส่งสำนักพิมพ์คะ  สันนิษฐานไปนั้น  อิอิอิ นายโท.....นี่เหลือร้ายจริงๆนะคะ  เพื่อเงินทำกันด้ายยย  ใครเกิดเป็นน้องตาคนนี้มีกรรมจริงๆ  5555+  แต่ว่าฟ้าดูรูปการณ์แล้วนะคะ  ท่าทางว่าหนุ่มๆบ้านนี้จะนารีอุปถัมภ์ใช่มั้ยคะคุณลันเตา  ^_^ จากคุณ : คนรักนิยาย - [ 18 ก.ย. 49 00:21:37 ]

ความคิดเห็นที่ 18 โห...อะไรกันคะ รออ่านเรื่องนี้ (เรื่องที่คุณพี่โทเป็นพระเอก) มาตั้งนาน แต่สองตอนนี้พี่โทกลับได้เป็นแค่ตัวประกอบ T T บทรัก (หรือแม้กระทั่งบทตบจุบ ๆ) ไม่มีเลยสักติ๊ด เศร้าค่ะ จากคุณ : (liz) - [ 18 ก.ย. 49 01:27:44 ]

ความคิดเห็นที่ 19 นายโทหนอนายโท เมื่อไรจะปรับปรุงตัวล่ะเนี่ย จากคุณ : เม-ดา - [ 18 ก.ย. 49 09:17:51 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านตอนนี้แล้วหมั่นไส้นายโทจริงๆ ขอให้ถูกหนูนีสจับแต่งงานไวไว จากคุณ : Bralee - [ 21 ก.ย. 49 05:44:40 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ตอนนี้นายโทไม่ได้ลับฝีปากกับหนูนีสเลยอ่ะ เขามีแต่ตัวโกงวางยานางเอกนี่ดั๊นวางยาพระเอกเฉยเลย ต๊องจริงๆ จากคุณ : ground (ground) - [ 23 ก.ย. 49 11:50:22 ]