http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4682342/W4682342.html
สวัสดียามค่ำคืนเจ้าหญิงดอกไม้
ตอนนี้ผมแวะพักแรมกลางป่าเขา
ระหว่างทางจากหอคอยงาช้างของคุณมาถึงที่นี่
ผมบินผ่านก้อนหิน ผ่านต้นไม้ ผ่านลำธาร
ผ่านแม่น้ำ ผ่านหมู่บ้าน ผ่านหุบเขา
ทุกแห่งหนล้วนมีเรื่องราวถึงที่มาของกลีบบางช้ำของคุณ
มีเรื่องเล่าของบาดแผลที่หยั่งลึกลงไปในจิตใจคุณ
บาดแผลที่น้ำตาไม่อาจจะช่วยเยียวยา
และเวลาไม่อาจจะช่วยบรรเทา
ผมโศกเศร้าไปกับเรื่องราวที่เศร้าโศกของคุณ
ผมลังเลใจที่จะไปต่อ
ผมมีเหตุผลเป็นล้านๆข้อที่ผมจะกลับไป
แต่เหตุผลเดียวที่ทำให้ผมต้องไปต่อไป
คือมันเป็นความต้องการของคุณ
และสำหรับผมคุณสำคัญเหนือสิ่งอื่นใด
ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่คุณต้องการให้ผมอยู่ที่บนดวงจันทร์
ผมจะนั่งรอสัญญาณจากคุณ
สัญญาณที่ผมเองก็รู้ตัวเองดีว่าคุณคงไม่ส่งมา
ผมคงจะอยู่จนตัวเองทนไม่ไหว
ผมเคยแปลใจว่าทำไมผมถึงรักคุณมากขนาดนี้
มากเท่าๆกับที่คุณใจร้ายกับผม
อาจเป็นเพราะผมรู้ดีว่าทั้งหมดที่คุณทำ
คุณไม่ได้ต้องการจะทำร้ายใคร
คุณเพียงแค่อยากจะปกป้องตัวเอง
และจากเรื่องราวที่ผมได้รับรู้มา
มันไม่แปลกเลยที่คุณจะทำอย่างนั้น
คุณสร้างหนามแหลมคมมาปกป้องตัวคุณเอง
ผมผิดเองที่บินไปใกล้จนหนามมันบาดตัว กรีดหัวใจ
บางทีผมรักตัวเองที่รักคุณ
บางทีผมเกลียดตัวเองที่รักคุณ
แต่คุณรู้อะไรไหม...
ผมไม่เคยเกลียดคุณเลยแม้สักครั้ง
ยังคงรักเหมือนที่เคยรัก
และจะยังรักเหมือนที่เคยรัก
เมื่อไม่มีผมคอยดูแล...
คุณต้องดูแลตัวเองให้ดีนะ
ดีให้มากกว่าที่ผมเคยทำ
หรืออย่างน้อยก็ให้เท่ากับที่ผมเคยทำ
ไม่ว่าจะอยูที่ไหนผมจะยังเป็นห่วงคุณอยู่เสมอ
จาก...เจ้าชายผีเสื้อ
แก้ไขเมื่อ 10 ต.ค. 49 09:08:01
จากคุณ :
wormearth
- [
16 ก.ย. 49 19:53:14
]