ผมเกลียดการตัดผมมาก ผมถือว่าผม (เส้นผม ) เป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย เฉกเช่นเดียวกันกับ แขน ขา ใบหน้า จริงอยู่แม้มันจะต่างกับ แขน ขา ที่มันสามารถงอกขึ้นใหม่ได้ในทุกๆวัน ตัดไปก็ขึ้นใหม่ แต่ที่ผมให้ความสำคัญกับมันมากเพราะว่า ทรงผมเป็นบุคลิกภาพอย่างหนึ่ง มันแสดงถึงอะไรหลายๆอย่าง ไม่ว่าจะเป็น รสนิยม หน้าที่การงาน ความสะอาดและสถานภาพทางสังคม เราสามารถสังเกตลักษณะของคนจากทรงผมได้ มันบอกเป็นนัยถึงอะไรหลายๆอย่าง
เด็กนักเรียนประถมจะไว้ทรงนักเรียนที่เกรียนๆเหมือนหญ้าในสนามกอล์ฟ ทรงนี้จะแสดงถึงความอ่อนเยาว์ทั้งวัยวุฒิและคุณวุฒิ บ่งบอกว่ามรึงเป็นเด็ก ต้องอยู่ในกฎระเบียบ เดือนไหมมรึงลองไม่ไปตัดผมสิ จะเจอครูฝ่ายปกครองโบยเอาง่ายๆ ด้วยทรงผมอันนี้ มันทำให้เด็กไม่สามารถทำอะไรๆในสังคมได้ดังอำเภอใจ เข้าร้านเหล้าก็ไม่ได้ ซื้อบุหรี่ก็ลำบาก เดินเข้าเทคก็ไม่ผ่าน ไปอาบอบนวดยิ่งไม่ได้ใหญ่ นอกจากอายสาวๆในตู้ ม่ามา ( หรืออีกชื่อคงจะเป็นผู้จัดการกระมั้ง ) อาจจะไล่ออกจากร้านก็ได้ เพราะทรงผมมันบอกอยู่ทนโท่ว่ายังเด็ก เป็นนักเรียน ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ลองหลังสี่ทุ่มมาเดินเล่นตามถนนดูสิ อาจจะเจอตำรวจมาทักทายได้ มาทำไร ทำไมไม่ไปนอน พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนไม่ใช่หรือ พ่อแม่ชื่ออะไร เอ....รึมารับจ๊อบส่งยาบ้า งั้นมาโรงพักหน่อย อ่าวมรึงจะมาไม่มา... เทียบเคียงได้กับคนขี้คุกในอดีตกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วที่จะถูกตีตราด้วยเหล็กไฟ หรือโดนสักที่แขน บ่งบอกว่าไอ่เหียตัวนี้มันเป็นคนเลว คนชั่ว เดินไปไหนใครก็รู้ว่ามาจากคุก เคยผ่านคุกนอนตารางมาก่อน ใครเดินผ่านก็มองด้วยหาตา มีเรื่องมีราวไม่ดีกันที่ไหน แล้วเสือกบังเอิญอยู่แถวนั้นก็จะโดนเพ่งเล็งเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่งเสมอ
ในส่วนของสาวๆเด็กๆ ยังดีที่สังคมโรงเรียนยังมองผู้หญิงเป็นผู้หญิง ยอมให้ไว้ผมมากกว่าพวกเด็กผู้ชายตาดำๆ แต่ทรงผมพวกเจ้าหล่อนก็ไม่ได้สร้างสรรค์ หรือจรรโลงใจเจ้าของทรงผมมากนัก จะออกแนวโก๊ะๆ เฉิ่มๆ ราวกับเอาผ้าขี้ริ้วหรือไม้ถูพื้นมาโป๊ะลงบนหัวยังไงยังงั้น จะไดร์จะหวียังไงก็ไม่มีทางออกมาสวย ยิ่งเรื่องอยากจะให้ผมมีน้ำหนัก ไม่แตกปลาย สปริงตัวได้ไม่ไหลย้อนกลับแทบจะลืมไปได้เลย
ส่วนพวกที่ชอบทำผมตามแฟชั่น (ต้องยอมรับว่าผมเองก็ตามไม่ค่อยจะทัน มันมากมายเหลือเกิน ) ไม่ว่าจะเป็นแบบญี่ปุ่น เกาหลีหรือเกาลัดอะไรก็แล้วแต่ จะสังเกตว่าพวกนี้ส่วนมากจะเป็นวัยรุ่น ชอบเที่ยว ชอบช๊อป รักการดูหนังและกินอาหารญี่ปุ่น พวกนี้เจอมากในย่าน center point พวกนี้จะหลงไปตามกระแสสื่อ ทำอะไรๆต้องเหมือนชาวบ้าน ไม่เหมือนไม่ได้เดี๋ยวฟาล์ว หนังเรื่องไหนยังไม่ได้ดูต้องรีบไปดูก่อนเพื่อนถาม มือถือไม่สามารถใช้ได้เกินสามเดือน จะชอบอ่านหนังสือแนว เด็กหอขายตัว เซ็กครั้งที่สาม( อีกสามจะครบร้อย) แม่จ๋าหนูขอโทษ หรือ เรื่องเล่าชาวอาโกโก้ อะไรประมาณนี้
อีกกลุ่มจะแยกยากหน่อย พวกนี้เป็นพวกศิลปิน อาชีพไม่ชัดเจน ชอบเรียนตัวเองว่า ศิลปินอิสระ งานการมักจะเป็นงานแนวถ่ายรูป ออกแบบ วาดรูป และเล่นดนตรี พวกนี้จะไว้ผมยาว บางคนอาจไม่ยาวแต่รก ( ที่ว่ารกคือเหมือนขนที่ขึ้นผิดที่มากกว่าผมบนหัว ) ไม่เป็นทรง นานๆทีตัดผมครั้งหนึ่ง บางครั้งก็ตัดเองเพราะไม่ค่อยมีเงิน หรือไม่ไว้ใจช่างตัดผม ( กรูไม่ยอมให้พวกช่างตัดผมมันตัดให้กรูเด็ดขาด พวกมันไม่มีทางเข้าถึงอารมณ์กรูหรอก กรูเองยังไม่ค่อนเข้าใจอารมณ์ตัวเองเลยไอ่บร้า ทรงกรู กรูต้องตัดเอง ขืนให้ไอ่เหียพวกนั้นตัดเดี๋ยวกรูก็ออกมาเป็นคุณชายกันพอดี )พวกนี้จะไม่ค่อยสระผม อาจจะเพราะขี้เกียจหรือไม่มีเวลาเพราะเอาเวลาส่วนมากไปสร้างสรรค์อารมณ์หรือพี้กัญชา ผมจึงสกปรกมากถึงมากที่สุด ถ้าคนไหนเกาหัวบ่อยๆเดาได้เลยว่าต้องมีหมัดไม่ก็เหาทำรังทำบ้านอยู่อย่างไม่ต้องสงสัย
ถ้าเป็นคนทำงานประเภท พนักงานบริษัท ขายประกัน หรือพวกพนักงานตามห้างตามร้านต่างๆจะออกอีกแนว ส่วนมากจะสุภาพและค่อนข้างเป็นทรง แต่ถ้าข้าราชการประเภท ตำรวจ ทหาร ต่างๆเหล่านี้จะเกรียนๆแต่ไม่ถึงกลับสนามกอล์ฟแบบเด็กนักเรียนที่ตัดสั้นจนเหม็นเขียว
จากคุณ :
kennyG 
- [
16 ก.ย. 49 20:29:28
]
หมอฟันก็คนธรรมดา ใช่ว่ามีปีกบินได้ ^^ ตอนที่ 2
ฮ่าฮ่าฮ่า 
