ช่วงนี้มีเรื่องอยากมาเล่าเยอะครับ ค่อยๆปล่อยออกไปให้อ่านกัน ตุนๆไว้เผื่อช่วงที่ชีวิตมันราบเรียบ

อย่างที่เล่าไปแล้วว่าโจ้ได้เข้ามาเป็นรูมเมท ตามแผนก็คือ เราจะไปยกเลิกสัญญาเช่า เพื่อที่ห้องจะได้เป็นของโจ้เสียแต่เนิ่นๆ ไม่ได้วางแผนจะชักดาบค่าเช่าหรืออะไร แต่ถ้าย้ายเข้าเร็วโจ้จะได้ส่วนลด ไม่ต้องเสียค่าห้องช่วงหน้าร้อน เป็นที่เมืองไทยก็เรียกสั้นๆติดหูว่า ซัมเมอร์เซลล์

ว่าแล้วออกตัว ที่หมาย international office เป็นที่ที่ปล่อยห้องให้เราเช่าอยู่ปัจจุบัน ช่วงนี้ใกล้เปิดเทอมนักเรียนใหม่มากันเยอะ ที่นี่เลยวุ่นๆคนเยอะ ต้องจองคิว เข้าไปจองสิบเอ็ดโมง ได้เรื่องตอนบ่ายสอง

ก่อนเข้าไปคุย เตี๊ยมกันก่อน

"เอาแบบว่ากูมีเพื่อนชวนไปอยู่ด้วย เลยยกห้องนี้ให้มรึงนะ ถ้าไม่ได้ก็บอกว่า กูก็ไม่ย้ายละ ให้มรึงไปอยู่ที่นั่นแทน" แถไปโง่ๆเลย

"ถ้าไม่ให้ เอาแบบว่ายังไม่รู้จะทำไงดีกว่า"

"เออได้ ดี" ฉลาดหน่อย มีซ้อนแผนเรียกน้ำตา

"เชิญๆคิวต่อไปเลย"

เดินกันดุ่มๆเข้าไปนั่ง เตรียมปากว่าตาขยิบ

"ว่าไง มีไรกัน"

"คือตอนนี้เช่าหอที่นี่อยู่ แล้วมีเพื่อนชวนไปอยู่ที่อื่น เลยจะโอนห้องให้เพื่อนคนนี้ครับ"

"ไม่ได้ ห้ามโอน จะย้าย คืนกุญแจมาเลย"

เอาแล้วกู จะโดนไล่ออกจากบ้าน ภาพเหตุการณ์สมัยไม่มีที่ซุกหัวนอน เร่ร่อนปอนเปียก เสื่อผืนหมอนใบกะใจโทรมๆ ไหลย้อนกลับมา ขอบที มีปีก มีร่องกันซึมเปี้อนยังงัยก็เอาไม่อยู่ เอาไงดีๆ เริ่มหลก เลือดขึ้นหู แดงเลย ร้อนด้วย

"เอ่อ งั้นก็ไม่รู้จะทำไงดี" สงสารกูเถอะ จะบอกว่าที่จริงล้อเล่น เป็นมุก ก็กลัวไม่ขำ ดำน้ำตามแผนก่อน

"แต่ยังงัยก็ไม่ได้ อย่าให้ชั้นเจอนะว่าเอาห้องไปให้คนอื่นอยู่ เดี๊ยะแม่จะไล่ตะเพิดกลับไปทำไร่เลื่อนลอย"

กลัวแล้ว อย่าทำกูเลย อยากจะสารภาพว่ารัก แต่เธอไม่อยากจะฟังใช่ไหม สารภาพไปกูโดนแน่นอน

"เอ่อ..... เป็นงี้ ก็คงต้องหาที่อื่นให้เพื่อนผม" สบตาเพื่อนโจ้ โกยเถอะโยม

"แล้วตกลงจะย้ายออกวันไหน"

"เอ่อ......."

"ยังงัย ว่ามา"

"เอ่อ......" ยังไงดีๆ หลกแล้วกู ไม่ได้ซ้อมฉากนี้มา

"เดือนหน้าครับ ไม่ก็ตุลา" แถก่อน มั่วๆไป

"แล้วจะไปเซ็นสัญญาทางนู่นวันไหน"

"คือ.....แค่พูดกันขำๆครับ ยังไม่เอาจิง"

"เอายังไงก็มาบอกอีกที ส่วนเพื่อนเอ็งก็ไปนู่น ที่เค้าหาที่อยู่ให้น่ะ ไปกันถูกนะ เออๆไปๆ"

"ครับ ขอบคุณครับ" เดินออกมาซีดอย่างกะโดนแดดเลีย

ปกติมาคุยกะเจ๊คนนี้ไม่ดุแบบนี้นะ สงสัยวันมามาก ลูกค้าเยอะด้วย

ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกเครียดๆเวลาเจออะไรแบบนี้ พอเอามาเล่าให้ตลกๆแล้วถึงรู้สึกว่าเรื่องมันไม่แย่เท่าไหร่

นี่แค่คุยกะเจ้าหน้าที่หอพัก ถ้าเป็นเจ้านายขณะหงุดหงิด คู่กรณีในอุบัติเหตุ  และอีกสารพัดบุคคลที่จะมาพูดแย่ๆกะเรา จะรับมืออย่างไรดี

ให้มาเอาเขียนเสปซ นานไปคงกลายเป็นบ่นให้คนอ่าน แบบนั้นมันจะตลาดไป

คงต้องไปหัดโดนด่า เก็บเลเวลแบบแร็กน่าร็อก

ว่าแล้ว นับถือท่านนายกจริงๆ