CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    ประกายในหัวใจ

    ในครบรอบวันเกิดปีที่ 18....
    ผมมีผลเอ็นทรานติดมหาวิทยาลัยที่ได้ชื่อว่าดีที่สุดในประเทศเป็นรางวัลให้กับชีวิตและครอบครัวด้วย
    พ่อของผมให้ของขวัญกล่องโตกับผม พ่อกอดผมหอมผมฟอดใหญ่ที่หน้าผาก พูดไม่หยุดปากว่ารักผม รักมากๆ รักปานดวงใจ...ผมเติมเต็มชีวิตให้กับพ่อนับตั้งแต่วันที่ผมเกิด...ในวันนี้ถ้าไม่มีผม.....ชีวิตของพ่อคงไร้ความหมายอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้
    ผมน้ำตารื้นกอดพ่อแน่นผมรู้..ผมรู้ครับพ่อ
    และผมก็รักพ่อมากที่สุดในชีวิตเลยครับ...แต่พ่อครับ
    จริงหรือครับ?
    ที่ครั้งหนึ่งพ่อเคยสั่งคนฆ่าผม!

    **********

    จินเป็นลูกของพ่อค้าที่มีอันจะกิน
    จินเป็นนักศึกษาปีสามมหาวิทยาลัยมีชื่อเรื่องหน่วยกิจแพง
    จินมีรถ มีอพาทเม้นต์อยู่ส่วนตัว
    จินเป็นคนหน้าตาดีเป็นคนมีชื่อเสียงที่สุดในคณะและทุกคนในมหาวิทยาลัยไม่มีใครรู้จักจิน
    จินมีการเรียนที่ไม่แพ้ใคร
    จินไม่เด่นเรื่องกีฬาแต่ก็พอเอาตัวรอดได้
    และ...

    จินติดการพนัน ไม่ว่าอะไรที่พนันได้จินเอาหมด และน้อยครั้งมากที่จินจะเสีย
    จินชอบนอนกับผู้หญิงสวยมากหน้าหลายาตา...พวกหล่อนมีดีที่ประดับดีกรีความเก๋าให้จินในหมู่เพื่อนฝูงได้

    จินติดกัญชา...เขาไม่คิดเรื่องยาเสพย์ติดตอนนี้ แค่นี้พอแล้วสำหรับเขา

    ในห้องนอนของจินตลบอบอวลไปด้วยควันจาง ท่ามกลางม่านหมอกนั้นรอยยิ้มเลื่อนลอยของจินผุดขึ้นจากอาการเคลิบเคลิ้มที่ไร้สาเหตุ

    เขารู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างในห้องหรือแม้แต่ร่างกายของเขาเองดูเลือนรางราวกับมันไม่มีตัวตนอยู่จริง.... จินมองควันปุกปุยตรงหน้าแล้วลงความเห็นแบบเบลอๆว่ามันสวยน่ามองเหมือนเมฆที่พองตัวบนท้องฟ้าสีฟ้าใสๆนอกหน้าต่างนั้น

    จินคว้าบุหรี่ยัดใส้อัดเข้าไปอีกปื๊ดใหญ่ เขาจำไม่ได้แล้วล่ะว่าอัดเข้าไปกี่มวนต่อกี่มวนตอนนี้ร่างกายของเขาอ่อนย้วยไร้กระดูก และเส้นบางๆที่คอยดึงรั้งสติและความยับยั้งสุดท้ายก็ขาดลงไปพร้อมๆกับสองคราวของบทรักบ้าระห่ำแบบขาดความยับยั้งชั่งใจ เคยมีสาวนางหนึ่งที่จินนอนด้วยหล่อนถามเขาว่าทำไมเขาไม่อัฟยาให้รู้แล้วรู้รอดไปมันช่วยได้เยอะเรื่องเซ็กส์

    จินส่ายหน้ายิ้มอย่างมีชั้นเชิง...ก็กัญชาน่ะทิ้งผลหลังเสพย์น้อยกว่ายาตัวไหนๆน่ะสิยาหยี....จินจำได้เขาตอบไปแบบนั้น

    จินปรือตามองคู่นอนแล้วหลับตายิ้มเอื้อมมือออกไปลูบแขนหล่อนเบาๆ...สุดยอด! หล่อนนี่วิเศษกว่าใครที่เขาพัวพันด้วยจริงๆไม่ว่าเขาจะลากหล่อนขึ้นเตียงมาด้วยกี่ครั้งก็ตาม

    หล่อนยังรักษามาตราฐานความเย้ายวนของตัวเองไว้ได้อย่างคงที่ เหลือเชื่อจริงๆกับเด็กสาวบุคลิกเงียบขรึมขี้อายซื่อๆจะมีบทสวาทที่ดุดันแตกต่างกับบุคลิกโดยสิ้นเชิง สำหรับเขา..ที่จริงก่อนหน้านั้นการพาหล่อนขึ้นเตียงเป็นเรื่องที่ไกลจากความคิดเขาเหลือเกิน เขาไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่าจะพบเจอหล่อนในโลกของเขา

    แต่เพราะเรื่องพนันที่เกิดขึ้นท่ามกลางกลุ่มพรรคพวกของจิน พวกคนหน้าตาหมดจดแต่จิตใจกับวิญญาณกลับเน่าเฟะเสียจนน่าขนลุกถ้าได้อยู่ใกล้ๆ จินกับเพื่อนชอบที่จะสนุกไปกับค่านิยมการเสพย์เมถุนเสียจนเข้ากระแสเลือด เขาปล่อยชีวิตอยู่กับมันอย่างไร้สติปัญญา ความคิดชั้นต่ำแบบนี้....น่าแปลกที่มันเกิดขึ้นในหมู่ของคนที่เรียกตัวเองว่าปัญญาชนอย่างพวกจิน

    เพื่อนๆจินนึกสนุกอยากรู้ว่าคนที่มีคู่นอนสุดสวยเฟอร์เพคหลายคนราวกับได้กินสเต็กจานอร่อยอย่างจินจะหาขนมจีนน้ำยาชืดๆไร้รสสักคนกินได้ไหม? เลยชวนจินพนัน....

    จินยักไหล่รับคำท้าด้วยรอยยิ้มจุดเก๋ นานเป็นศตวรรษแล้วที่จินเลิกสนใจว่าเพศและเซ็กส์นั้นไม่ควรเป็นเกมส์ในชีวิตของใคร.... ความแปลกใหม่ที่จะได้ลิ้มรสชาดของเพศรส ความคึกคะนองที่จะมีคู่นอนให้มากกว่าเพื่อนๆนั้นน่าสนน่าลองมากกว่า

    มันดึงดูดใจมากเสียจนทำให้จินมองเด็กซื่อๆเรียนดีและมีความฝันอย่างเอ๋เป็นแค่โจทย์ที่เขาต้องชนะให้ได้เพื่อได้เป็นที่ยอมรับเท่านั้น เด็กสาวอย่างใสๆมักมีความหวั่นไหวกับเรื่องรักด้วยกันทั้งนั้นจินรู้ดี และเขาก็ใช้สิ่งนี้เป็นทางเข้าหาหล่อน .........


    จินมีเสต็ปในการเข้าถึงผู้หญิงเสมอ แรกๆก็ทำความรู้จักแบบรุ่นพี่ผู้แสนจะเป็นสุภาพบุรุษ และถึงเนื้อถึงตัวอย่างโรแมนติกในเวลาต่อมา แล้วก็ทำให้หล่อนเชื่อว่ารักหนักหนา

    สุดท้ายก็เอาเปรียบหล่อนทางเพศอย่างหน้าด้านๆ หล่อนยอมเพราะบทชายผู้แสนดีอ่อนโยนและรักได้สุดวิเศษจินทำได้สุดเนียน ส่วนตัวหล่อนเองพิสูจน์ให้เขาเห็นว่าถึงแม้หล่อนสวยสู้ยัยดาวที่คณะของเขาไม่ได้ และหุ่นก็ไม่ได้เจ๋งเท่ากับยัยโมคณะวิทย์ ส่วนความขาวจะสู้ยัยเจนเด็กเสริ์ฟที่ร้านฟาร์สฟูดข้างมหาวิทยาลัยไม่ได้ แม้แต่ความน่ารักก็ไม่ได้ครึ่งของพี่แซนที่ทำงานอยู่บริษัทสื่อสาร

    แถมหล่อนไม่ได้เก่งกาจวาจาฉาดฉานเหมือนยัยเตริ์กพริทตี้รถยนต์ก็จริง...แต่เชื่อเถอะว่าผู้หญิงพวกนั้นชั้นเชิงในเรื่องเซ็กส์ยังอ่อนด้อยนักเมื่อเทียบกับหล่อนคนนี้ บทรักของหล่อนประสานกับเขาได้อย่างดีเลิศ ไม่ว่าจะบทพึ่งพาหรือบทออกนำแม้แต่บทตาม หล่อนทำได้ละเลียดเนียนถูกใจเขาที่สุด

    จินเคยได้ยินใครๆพูดเสมอว่าผู้หญิงถ้ามีรักบทรักที่เกิดนั้นจะสุดวิเศษ แต่เขายังไม่เคยพานพบอะไรแบบนั้นเลยสักครั้งจนได้มาพบบทรักของหล่อนนี่ล่ะทำเอาเขาเชื่อสนิทใจ ...เขาก็ตอบสนองหล่อนได้สุดวิเศษเช่นกันหากแต่สิเน่หาของจินไม่ได้มาจากความรัก เขามีทัศนะให้กับความรักและบทรักเสมอว่า
    เรื่องบนเตียงกับรักนั้นสำหรับผู้ชายแยกขาดจากกันได้เสมอ

    ความรักหรือ?สำหรับจินอย่างมากก็ทำให้เขาแค่ขนพองเท่านั้น

    จินจับตามองร่างเปลือยสีน้ำผึ้งที่นอนคว่ำทอดกายยาวเหยียดผ่านม่านควันที่เริ่มจางเมื่อภวังค์ทั้งหลายจบสิ้นลง ความสวยงามของเรือนร่างนั้นทำให้คิดถึงภาพสีน้ำมันในพิภิธภัณฑ์ลูฟร์ จินซุกจมูกกับหัวไหล่เนียนของหล่อน

    “หลับแล้วหรือ?” เขากระซิบเสียงอ่อนโยน

    “อือ ยังหรอกค่ะ” หล่อนงัวเงียผงกหัวขึ้นมองเขา

    “งั้นสนุกกับพี่ต่อนะ” จินใช้นิ้วพันผมหล่อนเล่นเบาๆ

    “ไม่เอาแล้วล่ะ ยิ่งเมาพี่ยิ่งแรงเยอะไม่รู้เอามาจากไหนกัน เอ๋เหนื่อยแล้วค่ะ” หล่อนหัวเราะกิ๊กแล้วซบกับอกของจิน เขาเงยหน้ามองเพดานแล้วถอนใจ แล้วพิงศีรษะกับหล่อน

    “พี่ขอนะ เรารักพี่ไม่ใช่เหรอ” จินจูบที่ผมหล่อน

    “เอ๋รักพี่ค่ะ รักเสมอ”

    “งั้น ให้พี่นะ” จินใช้มือไล้ไปตามแผ่นหลังผ่องของหล่อน
    “..........”
    จินทำท่าจะผุดลุกขึ้นอย่างขัดใจ เอ๋ไม่มีเวลาลังเลอีกหล่อนดึงแขนเขาไว้ จินยิ้ม.....

    *********

    “ไปวัดกันไหม” จูนน้องชายหน้าตาสุดสะเหร่อของจินถามในเช้าวันหนึ่ง

    “ชวนทุกครั้งเลย ไม่เบื่อหรือไง  เอ็งไม่เบื่อที่จะตื้อแต่ตูเบื่อที่จะตอบโว๊ย ไม่ไปจะนอนออกไปจากห้องไปได้แล้ว” จินเอาผ้าห่มคลุมโปงหนี

    “ที่ไม่ไปเพราะกลัวล่ะซิ” มีแรงยวบที่ปลายเตียง

    “กลัวอะไรวะ”จินผุดลุกขึ้นมา ความรู้สึกนั้นเต็มไปด้วยความรำคาญและชิงชังแล้วเลยพาลโกรธพ่อกับแม่ที่ส่งเจ้าตัวดีนี่มาอยู่กับเขาที่อพาตเม้นท์นี่

    “คนเลวๆน่ะไม่ค่อยชอบไปวัดกันหรอกพี่ กลัวน้ำมนต์หลวงพ่อ พอโดนเข้าไปเดี๋ยวร้องกรี๊ดๆคนอื่นจะรู้ทันทีว่าจิตใจมีแต่ผีห่าซาตาน”

    “ห่ะเอ๊ย ไปไกลๆเลยไป  ข้าไม่ได้กลัวโว๊ย! ข้าขี้เกียจ” จินไม่พูดเปล่าเท้ายังกระตุกยันออกไปอย่างไร้ทิศทางอีก

    “พฤติกรรมพี่น่ะเหม็นเน่ามากเลยนา ทั้งเหล้า ยา การพนัน ผู้ญิง คนที่กำลังจะเป็นเลือดใหม่ของชาติเขาทำกันที่ไหนล่ะพี่ ไปให้หลวงพ่อที่วัดล้างเหอะ เรายังพอโมดิฟายด์กันทันนะพี่” น้องชายที่จินลงความเห็นว่าหน้าห่วยสุดจะทนทำหน้ากวน

    “ถ้ายังพูดอีกข้าจะยันจริงๆนะ” จินยกเท้าสูงท่าทางเอาจริง จูนยักไหล่แล้วล่าถอยไป

    “หน้าตะกวดนิสัยยังตะกวดอีก เหียกเอ๊ย เป็นพี่น้องกันได้งัยวะหน้าคนละพิมพ์เลย แม่มีชู้เปล่าวะ” จินล้มตัวลงนอน ครู่เดียวก็ลุกขึ้นมาถอนใจอย่างหงุดหงิด เขาหยิบโทรศัพท์กดเบอร์

    *******

    จินรับเงินหลายหมื่นจากการแชร์กันของทุกคนในกลุ่ม หลังจากที่เขาเอาคลิปวีดีโอให้ทุกคนดู

    “ดูต่อได้ป่ะ กำลังสนุกเลย” หนึ่งในนั้นทำตาวาว

    “ตามสบายจะดูกันกี่รอบก็ได้” จินนับเงินสบายใจ

    “หน้าไม่ค่อยสวยแต่หุ่นดีฉิบ” อีกหนึ่งคำวิจารณ์

    “แล้วจะทำงัยกับหล่อนต่อ”

    “ไม่มีคิวให้แล้วล่ะ น้องซีตอนนี้กำลังฮอทต้องต่อเนื่องหน่อย” จินจูบเงินก่อนเดินจากไป

    “สัญญาลูกผู้ชายนะเว๊ย  ดูจนพอใจแล้วลบทิ้งซะ ลำพังยัยนั่นน่ะข้าน่ะไม่สนหรอกแต่พวกเอ็งห้ามเอาข้าไปถ่ายทอดเป็นพระเอกหนังติดเรท ถ้าเอ็งไม่เชื่อ ข้าก็มีคลิปของพวกเอ็งที่พนันครั้งก่อนๆครบทุกคนเหมือนกัน พวกเราวางใจกันได้ใช่ไหม?” จินยื่นหน้าเข้ามาใกล้

    “แน่นอน ว่าแต่เอ็งไม่เสียดายเหรอวะ ถามจริง ก็หล่อนสุดโต่งขนาดนั้น”

    “ชีวิตเปลี่ยนไปทุกวันว่ะ ข้าไม่ชอบอยู่กับที่ว่ะหล่อนดีก็จริงแต่สักวันต้องมีดีกว่า ข้ายอมทิ้งวันนี้เพื่อวันพรุ่งนี้ที่ดีกว่า” จินถอนใจยิ้มออกมา

    “ทฤษฎีกร๊วกๆ”

    “ขอบใจ ไปล่ะ” จินโบกมือให้ทุกคน...ออกมาจากห้องไม่กี่ก้าวเขาก็ได้ยินเสียงโฮ่ฮาตามหลังมา..

    ********

    เรื่องราวหลังจากนั้นเป็นอย่างที่จินพูดจริงๆเขาทำตัวห่างกับเอ๋ราวกับชาตินี้ไม่เคยเกี่ยวข้องกันมาก่อน ใช่แล้ว...รู้ไว้ซะทุกคนนายจินไม่เคยพูดไม่เคยจีบ ไม่เคยรัก และไม่เคยจ้ำจี้กับหล่อน จินคิดอย่างนี้เมื่อได้ยินใครสักคนพูดถึงเรื่องของหล่อน

    ใบหน้าของเขาเรียบเฉยเสียจนใครพากันปลง......เอ๋หล่อนไม่ได้ทำผิดอะไรเลย นอกจากไว้ใจ เชื่อใจ และรักจินไปแล้ว น่าสงสารหล่อนนัก...

    หลายวันผ่านมาเป็นช่วงเวลาที่แย่
    เอ๋ไม่สามารถจัดการกับชีวิตกลวงโบ๋ได้เลย ทุกคืนกลางดึกหล่อนตื่นขึ้นมาอย่างมึนงงหล่อนไม่รู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นความฝันหรือเรื่องจริง ทุกอย่างที่หล่อนประสบมาเหมือนฆ้อนอันโตที่ทุบลงมาบนร่างกายของหล่อนแบบไม่ยั้งจนหล่อนแหลกเละคาที่

    ความทรมานกัดกินหัวใจหล่อนตลอดเวลาที่ต้องต่อสู้กับความรู้สึกที่เหมือนว่าหล่อนกำลังเดินอยู่ในทะเลทรายตามลำพัง ส่วนจินก็ได้หายไปจากโลกของหล่อนแล้วอย่างสิ้นเชิงแล้ว เขาเหมือนสิ่งลึกลับที่หล่อนไม่มีทางปะพบได้ง่ายๆ

    บางครั้งเอ๋ก็หลงไปเหมือนกันว่าบนโลกนี้อาจไม่เคยมีคนที่ชื่อจิน....มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว หล่อนอาจแค่เคยมีความฝันที่ดีที่สุดเท่านั้น ที่จริงเอ๋เคยตัดสินใจแล้วที่จะกลับมาอยู่กับความเงียบในโลกสามัญที่ไม่เคยเกี่ยวข้องกับโลกที่แพรวพราวของจินตามลำพัง แต่หล่อนก็ต้องทิ้งความตั้งใจอันนี้ไว้เบื้องหลัง

    เมื่อชุดตรวจครรภ์สำเร็จรูปแจ้งข่าวสำคัญกับหล่อน มีลมหายใจน้อยๆที่กำลังนอนนิ่งอยู่ในท้องของหล่อน ใจที่เต้นโครมๆมิได้กำลังยินดีปรีดากับชีวิตใหม่หากแต่หล่อนกำลังหวาดหวั่นกับการมาของแขกที่ไม่ได้รับเชิญที่เรียกว่าความพินาศต่างหาก ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยของหล่อนเพิ่งเริ่ม..หล่อนเพิ่งเรียนปีหนึ่ง...หล่อนไม่ได้แต่งงาน...หล่อนไม่มีสามี....หล่อนเสียท่าให้กับผู้ชายใจทรามคนหนึ่งใช้คำว่ารักมาฉกฉวยความสาวไปจากหล่อนแล้วจากไปอย่างไร้เยื่อใย

    จากคุณ : vannessia - [ 18 ก.ย. 49 00:22:30 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com