CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    นิทานดอยนรก 3-6

    นิทานดอยนรก 3-5 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4714441/W4714441.html
    นิทานดอยนรก 3-4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4708808/W4708808.html
    นิทานดอยนรก 3-3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4697615/W4697615.html
    นิทานดอยนรก 3-2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4689279/W4689279.html
    นิทานดอยนรก 3-1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4682617/W4682617.html

    คลิกที่ myblog สำหรับดอยนรก chapter 1+2 จ้ะ

    -----------------------------------------------------------
    - ตอน สุพัตเข้าวังหลวง
    -----------------------------------------------------------
    มาจะกล่าวบทไป
    ถึงฮ่องเต้ ณ แดนใหญ่ มไหศวรรย์
    พระเจ้า เก๋าซื่อ คือนามนั้น
    องค์ราชัน บัลลังก์ มังกรทอง

    ปกครองเจ๊ก ทั่วแคว้น แดนประเทศ
    พระเนื้อหยก ปกเกศ เจ๊กทั้งผอง
    ราษฎร สรรเสริญ แซ่ซ้อง
    รักพสก ปกครอง ผองแผ่นดิน

    ท้องพระโรง ณ วัง ถังไส่เยี่ย
    ทรงกล่อมเกลี้ย คนดัง ทั่วทั้งสิ้น
    รับใช้งาน ท่านท้าว จ้าวชีวิน
    องค์นริน ทราราช อำนาจเจริญ

    พระทรงนั่ง บัลลังก์ มังกรทอง
    ผู้เข้าเฝ้า ทั้งผอง ซ้องสรรเสริญ
    ทรงพระชน มายุ หมื่นปีเทอญ
    ธ ก็เชิญ ลุกขึ้น ตามธรรมเนียม

    ทั้งขุนนาง ขันที มีอำนาจ
    ขอบพระทัย  ฝ่าบาท มิอาจเหงียม
    เหล่ากงกง ส่งสาร ที่ตระเตรียม
    ทรงยอดเยี่ยม ราชการ ซึ่งงานเมือง

    เออเรื่องราว ฉาวโฉ่ บนดอยมาร
    ข้ารำคาญ หมองหมาง แทบคางเหลือง
    คิดมิตก หมกมุ่น แสนขุ่นเคือง
    วันนี้คง รู้เรื่อง ครบเครื่องดี

    ทรงปรึกษา ราชการ กับกงกง
    ทหารวอด วายลง ตรงดอยผี
    ตัวข้าคับ แค้นแน่น แสนทวี
    หาได้มี ความสุข ทุกเวลา

    ข้าครองทั้ง แว่นแคว้น แผ่นดินใหญ่
    ทั้งวังนอก วังใน ใหญ่หนักหนา
    ทหารหาญ ชาญชัย ล้วนใจกล้า
    อำนาจข้า แผ่ไป ในแดนดิน

    อันดอยมาร เล็กฉิบ กลับชิบหาย
    ทหารข้า มาตาย  มลายสิ้น
    ราชสาร อาจารย์หลง ล้างมลทิน
    อันงานหิน ท่านคิด ศิษย์จัดการ

    แต่ท่านขอ พระราชทาน ธิดาสาว
    มันรึควร เป็นจ้าว ณ แดนสถาน
    จางกงกง จงตรอง ลองพิจารณ์
    ท่านคิดอ่าน อย่างไร ให้ทูลมา
    ...........................................
    บัดนั้น
    จางกงกง ทรงศักดิ์ หนักหนา
    กราบทูล มูลคดี กษัตรา
    ที่ดำรัส ตัดว่า ก็น่าคิด

    แต่ทรงยอม พร้อมใจ ให้ไขแก้
    จะเปลี่ยนแปร ข้าเห็น เป็นข้อผิด
    อันคำสัตย์ กษัตริย์นี้ คือชีวิต
    จะผิดนิด ผิดน้อย มิได้เลย

    เพลาดี มีรับสั่ง ให้เข้าเฝ้า
    ให้มันเอา วิชา มาเปิดเผย
    หากต้อยต่ำ นำไป ประหารเอย
    น่านิยม ชมเชย จึงใช้งาน

    ทหารเฝ้า นี้ต้อง ประลองด้วย
    ฝีมือห่วย คมดาบ ปราบประหาร
    ฝีมือเจิด เลิศล้ำ อลังการ
    ก็ควรคู่ อยู่บ้าน สถานเรา
    ..........................................
    เมื่อนั้น
    พระเจ้า เก๋าซื่อ หรือจะเขลา
    ตื่นพระกาย หายโศก หายเศร้า
    ปัญหาเชาว์ ยังลำบาก ยากกว่าเอย

    ทรงปรึกษา ฮองเฮา มเหสี
    องค์เทวี เห็นดี ที่เฉลย
    ถามไทเฮา พระองค์ ทรงคุ้นเคย
    เคยชมเชย รู้จัก มักคุ้นดี
    ...........................................
    เมื่อนั้น
    ไทเฮา พระชนนี มีศักดิ์ศรี
    ทูลองค์ ภูวไนย ในทันที
    ตัวข้านี้ เชื่อใจ ในอาจารย์

    ก่อนลี้ภัย พระชนก ได้ตกยาก
    มีศิษย์ฝาก ฝังไว้ ล้วนใจหาญ
    เพราะน้องเจ้า เฝ้าฝึก จึงร้าวราน
    ฤทธิ์มีดสั้น ปั่นสะท้าน วิญญาณรวน

    อาจารย์หลง คงมั่นใจ จึงใช้ศิษย์
    มิเช่นนั้น หรือจะคิด ขอเก๋าหยวน
    ราชธิดา งามล้ำ รัญจวน
    ก็สมควร คู่คนดี มีฝืมือ

    ข้าไม่สน ว่าคน อโยธยา
    ถ้าควรค่า คือดี มิมีถือ
    สูงตระกูล แต่ด้อย ง่อยกระบือ
    มันก็คือ เศษสวะ ขยะเดน

    หากมันได้ เหล็กไหล ในดอยป่า
    ก็สูงค่า ข้าเห็น เป็นหลานเหลน
    ข้าเป็นหญิง  อ่อนหัด มิจัดเจน
    หากมิโปรด โปรดเว้น ซึ่งโทษทัณฑ์
    ................................................
    เมื่อนั้น
    ฮ่องเต้ กษัตรา ราชาสวรรค์
    บอกกับ พระชนนี ทันควัน
    อันข้านั้น ก็เห็น เช่นท่านทูล

    แต่แคลงจิต คิดว่า มิน่าใช่
    คนส่วนใหญ่ ฝึกวิชา ต้องมาสูญ
    เจ้านี่หรือ สำเร็จ บริบูรณ์
    เจิดจำรูญ มูลค่า วิชาดี

    หากสำเร็จ สัมฤทธิ์ ฤทธิ์มีดสั้น
    จะยอมรับ นับมัน เป็นเขยศรี
    ยกเก๋าหยวน ควรแท้ แก่บุตรี
    หากไม่มี ฝีมือ คือฆ่ามัน
    .........................................
    บัดนั้น
    หลีกงกง ขันที ขมีขมัน
    มาเข้าเฝ้า ณ ท้อง พระโรงพลัน
    แล้วทูลสาร สำคัญ ในทันที

    อันได้มี พระราช โองการ
    ยอดอาจารย์ หาจอมยุทธ บุกดอยผี
    จอมยุทธ สุดเฟื่อง เรืองฤทธี
    มาถึงนี่ ขอเข้า เฝ้าองค์เอย  
    ................................................
    ให้เขาเข้ามา
    อย่ายึกยัก ชักช้า ล้าหลังเหวย
    ข้าอยากเห็น เจ้านี่ ทันทีเลย
    อยากจะเชย ศิษย์ท่านหลง คงกระพัน

    (โปรดติดตามตอนต่อไปจ้ะ)

    แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 49 19:10:49

    แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 49 15:36:40

    จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 20 ก.ย. 49 01:39:41 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com