เดี๋ยว! เรื่องที่สำคัญแบบนี้ก่อนที่จะพูดอะไรออกไป ขอคิดสักนิดหนึ่งได้ไหม?
ปานชนก กระพริบตาถี่ ความอลหม่านที่เกิดจากการเต้นของหัวใจทำให้เธอรู้สึกเหมือนความจำเสื่อม
ผู้ชายท่าทางดี แต่งตัวน่ามองตรงหน้าเธอรู้จักเขากระนั้นหรือ? ไม่รู้ว่าเขารู้สึกอึดอัดกับสายตาจดจ่อของหล่อนหรือเปล่าถึงได้หันมามองและยิ้มอย่างน่ารักน่ามองเป็นพักๆ อีกคนที่ยืนอยู่กับหล่อนกำลังพูดพร่ำตลอดเวลา
ปานชนกหันมองผู้คนมากมายรอบตัว สบตาใครคนนั้นก็ส่งยิ้มให้หล่อนค้อมศีรษะให้อย่างสุภาพ ดีใจที่ได้เห็นคนพวกนั้นอย่างน้อยตอนนี้หล่อนก็ไม่ได้อยู่กับเขาเพียงลำพัง ถ้าเป็นเช่นนั้นคงเหงาหัวใจน่าดู ปานชนกช้อนดวงตาคู่สวยมองชายหนุ่มอีกครั้ง
เขาดูดีมากกว่าใครในที่นี้ เขาทำให้ใจหล่อนเต้นโครมใหญ่ๆ พอหล่อนสงบใจลำเลียงความคิดของตัวเองอย่างสุขุมแล้วเค้าลางของอดีตจึงค่อยๆปรากฏตัวออกมา ใช่สินะ... เขาเป็นเพื่อนร่วมคณะที่มหาวิทยาลัยตั้งแต่ปีหนึ่ง ตอนแรกหล่อนไม่เคยรู้สึกอะไรกับมากไปกว่าคนรู้จักที่ทักกันแล้วก็ห่างไปอยู่กันคนละโลกที่แตกต่างกัน
ปานชนกอยู่ในโลกสีสดใสของคนสวยคนงาม หล่อนมีผู้ชายน่าเอ็นดูมากกว่าสามรายเข้ามาพูดจาภาษารักเลี่ยนๆทุกวันตลอดสัปดาห์ ส่วนเขาอยู่ในโลกสีทึมที่แสนว่างเปล่า ที่ของเขาคือมุมอับในทุกๆสถานที่ไม่มีทางที่ใครจะสังเกตเห็นหรอกว่ามีสิ่งมีชีวิตอยู่ตรงนั้น ไม่แปลกนักหรอกหากเขาจะเป็นแค่คนนอกสายของปานชนก...ผู้หญิงที่มีแต่คนชื่นชอบและหลงไหล
ผู้ชายคนดัง ผู้ชายรูปหล่อ ผู้ชายฐานะดีทำให้หล่อนแข็งใจให้ความรู้สึกเป็นเส้นตรงอยู่ได้แค่ปีเดียว หล่อนก็ออกเดทกับรุ่นพี่ปีสี่ที่เป็นนักกีฬาของโรงเรียน รักนั้นเป็นไปด้วยดี ความอ่อนโยนและโรแมนติกของเขาทำให้หล่อนแทบจะลอยหลุดหายไปในสรวงสวรรค์ ติดอยู่นิดเดียวที่เขาไม่ชอบดึงดันกับอุปสรรคหรือสิ่งที่ทำให้รำคาญใจ เช่นวันหนึ่งฝนตกหนักและน้ำท่วมมหาวิทยาลัย ปานชนกเกิดอยากกินพอนด์ เดอร์ ริงที่ขายอยู่ที่ร้านถัดจากมหาวิทยาลัยไปประมาณสามกิโลเมตรใจจะขาด
รุ่นพี่ที่แสนบึกบึนมองฝนที่เปาะแปะและน้ำที่ท่วมเป็นบ้าเป็นหลังแล้วถอนใจบอกให้หล่อนรอไปก่อนจนกว่าอะไรๆจะดีขึ้น เขาไม่มีความพยายามฝ่าฝนที่...เปาะแปะ และน้ำท่วมไปซื้อขนมให้หล่อน ปานชนกรู้สึกจี๊ดนิดหน่อยไปกับการถูกขัดใจตามประสาผู้หญิงที่คิดว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิง แต่หล่อนก็ต้องทำเป็นไม่สนใจความรู้สึกนั้นเพราะกำลังอยู่ในห้วงรัก
ก็แปลกที่หล่อนได้กินขนมสมใจในวันที่ฝนไม่ยอมหยุดตกในวันนั้น แต่หาใช่รุ่นพี่ซื้อมาให้หล่อนไม่ หากแต่เป็นคนที่หล่อนคิดอยู่นอกระบบจักวาลของหล่อนต่างหาก กล่องขนมวางไว้กับโน้ตสั้นๆว่า...กินให้อร่อยนะครับ...เห็นชื่อที่เซ็นต์ไว้แล้วปานชนกขนลุก...แต่ก็กิน
ความรู้สึกที่เรียกว่ารักน่ะมันฉ่ำไปด้วยความหวานจริงๆถ้าพูดถึงในแง่บวกอันนี้ปานชนกหมายถึงแรกรัก และมันก็โชกเลือดเกินบรรยายถ้าพูดถึงในแง่ลบตอนที่รุ่นพี่หนีไปคบกับดาวเชียร์รุ่นน้องหล่อน การยืดเยื้อระหว่างคนสามคนทำให้ความช้ำชอกกัดกินใจหล่อนนานเกินไป ปานชนกจึงขอเลือกที่จะจบรักแรกครั้งนี้ด้วยน้ำตาและความทุกข์ระทมที่เกิดจากการหักดิบหัวใจตัวเอง
ผลข้างเคียงครั้งนั้นทำเอาหล่อนขาดเรียนไปนอนโรงพยาบาลเสียสามวัน รุ่นพี่คนดีตัวต้นเหตุไม่มาเยี่ยม ไม่โทรหา เขาทำตัวเหมือนโหคงขี่เมฆพานังปีศาจแมงมุมหายเข้ากลีบเมฆไปอย่างไร้ร่องรอย อกหัก....เป็นคำที่สะกดง่ายแต่ยากจะทำใจ ใครที่มีประสบการณ์ตรงคงจะซึ้งดีเท่าๆกับปานชนก หล่อนไม่ได้ต้องการได้ยินได้ฟังเรื่องของรุ่นพี่กับคนของเขา
แต่ดูเหมือนเพื่อนๆต่างพากันเอามาเล่าเป็นของเยี่ยมไข้อยู่เนืองๆ คนเดียวที่มาเยี่ยมหล่อนด้วยหนังสือสอนใจดีๆหนึ่งเล่มกับดอกกุหลาบตูมๆสีเหลืองอีกหนึ่งดอกคือเขา คนที่หล่อนจำแทบไม่ได้เมื่อเห็นครั้งแรก กว่าจะรวบรวมความทรงจำที่แตกพังไปแล้วกับอาการใจสลายให้กลับมาใช้งานได้ก็ใช้เวลาครู่ใหญ่ๆเลยทีเดียว
แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 49 14:44:21
จากคุณ :
vannessia 
- [
22 ก.ย. 49 17:50:51
]
Yes, i do
